Wilsophie schreef:Wat wij leren over God is dat Hij nogal ver weg is en dat vinden de meesten maar goed ook. Hij mag niet op onze vingers kijken. En zo leren wij onze kindertjes dat :"Hoger dan de blauwe luchten en de sterretjes van goud woont de Vader in de hemel die van alle kindjes houdt"
Nou lekker dan, denk ik. Wat heb ik nou aan zo een Vader ergens nog hoger dan mijn oogje kan reiken dus ik zie Hem niet eens.
De Bijbel leert dat de Vader dichtbij ons is en dat Hij zelfs temidden van Zijn Schepping woont.
Dus in het centrum want Hij heeft de aarde uitgebreid en Hij heeft de hemelen uitgebreid, dat kan toch alleen als je in het midden staat.
Als ik een ei bak en ik wil het ei uitspreiden dan doe ik dat toch vanuit het midden want aan de buitenkant trek ik het kapot. Toch?
Stel dat die hemel uit dat kinderliedje over de Vader direct boven de dichtstbijzijnde ster, Alpha Centauri, zou zijn. Dan is de Vader minimaal 3,99×1013 kilometer van ons verwijderd. 399.000.000.000.000km.
En dan zegt de Bijbel ik ben in hun midden? Ik haal er 1 tekst even uit.
Matt 18:20 Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.
Wat is hier nu waanzinnig aan? Dat is toch gewoon logisch denken en lezen wat er staat.
En zelfs als het letterlijk niet zo is, hoe kun je het dan overdrachtelijk verklaren?
De Bijbel is toch geen science fiction. Of luchtfietserij?
Aha, een kinderliedje heeft dus dezelfde waarde als Gods Woord.
Als het kinderliedje zegt "Hoger dan de blauwe luchten" betekend dat dus dat er meerdere luchten zijn, omdat een dichter dat ooit heeft gezegd?
