Ik ga toch even reageren om iets uit te leggen. De meeste reacties gaan over 'eeuwig verderf' 'pijniging tot in alle eeuwigheden' etc.
De Bijbelse taal is veel dynamischer dan ons altijd geleerd is. Dat zie je al aan de twee voorbeelden die ik aanhaalde. Alle eeuwigheden (of alle eeuwigheid) kan toch helemaal niet? Als eeuwig oneindig is waarom dan alle eeuwigheden?
Lees, wanneer je echt geinteresseerd bent eens rustig wat hier staat, en je ziet hoe ongerijmd onze vertalingen zijn:
http://www.goedbericht.nl/aioon_eeuwigheid.html.
Vanuit onze taal is dat ook al te begrijpen. Wanneer je jarig bent word je een jaar ouder. Eeuwig is de zelfde vervoeging (van eeuw) maar is in onze taal symbool geworden voor oneindigheid. In de oorspronkelijke Griekse taal is dat nooit de bedoeling geweest. Eeuw betekent: een lange periode om een hoeveelheid tijd te markeren, maar nooit oneindig. Denk bijvoorbeeld aan onze gouden eeuw.
Want: aionen houden op (het is Gods plan van de eeuwen, zie eerdere link). Daarna is de voleinding van de eeuwen, en is God alles en in allen.
Vreemd dat een aantal van jullie zeggen dat er in geen teksten hierover in de Bijbel staan. Het zijn er namelijk zo ontzettend veel! Denk je niet dat het mogelijk is dat je gewoon altijd over deze teksten heen leest en er meteen een raster overlegt? Zo van; dat kan helemaal niet? Het is in strijd met een eeuwige hel, dus...
Ik geef er een paar, een paar bekende en een paar minder bekende:
1Kor 15:28 Opdat God zij alles in allen.
1Tim 4:10 Omdat wij gehoopt hebben op de levende God die een redder (grieks Soter) is van alle mensen, allermeest van de gelovigen (omdat zij in de komende aionen al met Christus zullen regeren).
Jakobus 1:18 Naar zijn wil heeft hij ons (de gelovigen) gebaard door het woord van de waarheid, opdat wij zouden zijn als eerstelingen van zijn schepselen. Dus; eerst de gelovigen, daarna de rest.
Openbaring 5:13 En alle schepsel, dat in de hemel is, en op de aarde, en onder de aarde, en die in de zee zijn, en alles wat in dezelve is, hoorde ik zeggen: Hem die op de troon zit en het Lam zij de dankzegging en de eer en de heerlijkheid en de kracht.
De Bijbelse lijn is dat God het verlorene zoekt en vindt. Blijft zoeken en zal vinden. Het is echt interessant om te weten dat in de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis er algemeen zo gedacht werd. Augustinus schrijft dat er in zijn tijd 'zeer velen' geloofden in de uiteindelijke verzoening van alle mensen met God. Basilius dat het overgrote deel van de mensheid erin geloofde. Hiëronymus zei dat de meeste mensen in zijn tijd dat geloofden.
5 van de 6 grote theologische scholen in die tijd leerden uiteindelijke verzoening.
Tot slot: deze verzoening komt tot stand door het offer van de Jezus. Hij krijgt daarvan alle eer!
Zij hebben allemaal het boek van Jan Bonda gelezen: Het ene doel van God. Ook het boek 'De onweerstaanbare liefde van God' van Thomas Talbott is erg goed. Beide schrijvers gebruiken veel bijbelteksten om hun theologie te ondersteunen. Dat is ook wat mij zo aanspreekt bij de mensen die in 'evangelisch universalisme' geloven: het zijn stuk voor stuk mensen die veel bijbelstudie hebben gedaan en veel kennis hebben over de achtergronden, met name vanuit de joodse hoek.