Zou je andere keuzes hebben gemaakt als je niet gelovig was?

[JHM]

Toch moet ik - weer - zeggen dat ik een hoop zie wat aan geloof of God wordt toegeschreven, wat eigenlijk een doodnormale ontwikkeling is. De jeugd is bandeloos en drinkt en gaat uit en heeft seks uit lust; ouderen hebben dat vaak al stukken minder. Nu, ik zeg niet dat geloof er in de gevallen hier geen invloed op heeft gehad, maar dat er eigenlijk een ontwikkeling wordt beschreven die zowel gelovigen als ongelovigen doormaken...

Als ik om mij heen kijk naar vrienden en bekenden dan verandert er weinig op dat er partners en kinderen komen na. Wekelijks stappen wordt eens in de maand of kwartaal. Festivals bezoeken en drugs gebruiken gaat van een heel seizoen tot enkele feesten. De vrijgezellen wippen er gewoon nog lustig op los. Je zou kunnen zeggen het wordt allemaal een rustiger maar geen complete levensveranderingen. Persoonlijk kennen mijn vrienden kennen mij niet meer als de persoon die ze een aantal jaar geleden kenden, wat in bepaalde vriendschappen ook tot breuk geleid heeft.

[Mortlach]

Die ontwikkeling is in mijn ogen een gevolg van de bandeloosheid of "vrijheid is de afwezigheid van grenzen" die we jullie tot norm hebben gemaakt. Als er geen grenzen gesteld worden, dan hou je bij bepaalde gedragingen niet jezelf meer tegen. Grenzen zijn echter doodnormaal, maar mensen hebben in de algemeenheid iets tegen grenzen. Geloof in God wordt vanwege al die grenzen afgewezen. Een relatie met trouw tussen twee mensen wordt ook steeds meer afgewezen: men wil wel de seks, maar als iemand anders beter voelt, dan dump je de eerste (hoewel deze ontwikkeling sterker is bij mannen dan bij vrouwen).

Wauw, ik weet niet waar ik moet beginnen. Dit is zowel onzin als seksistisch. Ik ken talloze niet-christelijke mensen in relaties met trouw die elkaar echt niet om het minste of gering dumpen.

Een heel ander punt is natuurlijk als je als gelovige grenzen gaat opleggen aan de ander. Dat is niet zomaar goed. Het kan uit medeleven jegens de naaste zijn, maar ook als vroomheid voor je eigen relatie met God (kijk mij eens ongelovigen duidelijk maken wat Gods Wil is). In mijn ogen kun je beter laten zien waarom je jezelf grenzen oplegt (vanwege je geloof en liefde voor God(s werk)), dan dat je andere mensen het leven zuur gaat maken terwijl ze toch niet in God geloven.

Kijk, dat is dan wel weer sympathiek!

[Mortlach]

Als ik om mij heen kijk naar vrienden en bekenden dan verandert er weinig op dat er partners en kinderen komen na.

Grappig dat je vervolgens een waslijst van veranderingen opsomt.

[coby]

Ik ken talloze niet-christelijke mensen in relaties met trouw die elkaar echt niet om het minste of gering dumpen.

Ik ook.
Klopt ook met wat de Bijbel zegt, Romeinen 2:
Wanneer toch heidenen, die de wet niet hebben, van nature doen wat de wet gebiedt, dan zijn dezen, ofschoon zonder wet, zichzelf tot wet; 15 immers, zij tonen, dat het werk der wet in hun harten geschreven is, terwijl hun geweten medegetuigt en hun gedachten elkander onderling aanklagen of ook verontschuldigen
En wat de wet gebiedt is je naaste liefhebben als jezelf.

[JHM]

Grappig dat je vervolgens een waslijst van veranderingen opsomt.

Wanneer een rups in een pop verandert is het nog geen vlinder.

[Mortlach]

Daar heb je wel gelijk in Mortlach. Het hoort bij de pubertijd en daarna. De Bijbel kent dit verschijnsel ook wel. Lees bv Prediker. Het wordt niet veroordeeld, maar geconstateerd.
Maar op een gegeven moment gaan je ogen (hopelijk) open en zie je achteraf dat het verkeerd was.

Dat laatste zal ik niet gauw zeggen. Het is hooguit gedrag dat niet meer past bij je huidige situatie, maar dat betekent niet dat het destijds verkeerd was. Sterker nog, het gedrag is ZO algemeen dat ik vermoed dat het een zeer belangrijke rol speelt in ieders ontwikkeling.

Dan worden zonden niet meer toegerekend en kun je op de rechte wegen wandelen, vrolijk en vroom voor Gods aangezicht. Dat is het bevrijdende nieuws in de Bijbel.

Ik heb de zaken die ik in het verleden heb geflikt 'gewoon' losgelaten en niemand die me dat meer toerekent

[hubert]

Mortlach:

Ik heb de zaken die ik in het verleden heb geflikt 'gewoon' losgelaten en niemand die me dat meer toerekent

Ik heb het over christenen!

[tegendraadje]

Ik denk dat ik een stuk vaker dronken zou zijn