Niemand zal ze uit Mijn hand rukken?

[JeeWee]

Iets waar ik altijd veel moeite mee heb gehad is het feit dat mensen 'afvallen'.
Jarenlang in de kerk gezten, belijdenis gedaan, avondmaal gevierd, ambtsdrager gewoost, mooi en echt gesproken en toch keren ze God en geloof de rug toe.

Het is me te makkelijk om achteraf te roepen: "dan zal het wel niet echt geweest zijn".
En het is me ook te makkelijk om de zaak in te delen in historisch geloof en tijdgeloof en meer van dat soort dingen.
Proberen we alles zo niet in eejn systeem te krijgen zodat we het kloppend hebben?

"Ik heb je in beide handpalmen gegraveerd".
Met onuitwisbaar schrift?

Ik ken mensen die zelf ook oprecht hebben geloofd dat ze een kind van God waren en radicaal hebben gebroken omdat ze gewoon niet meer kunnen geloven dat het allemaal waar is...

[elbert]

Laat ik het zo zeggen: wie twijfel en aanvechting kent en daarmee worstelt, zal getroost worden door Gods verzekering: "niemand zal ze uit Mijn hand rukken". Zo wordt het ware geloof gevoed en versterkt. Dat komt van Hem.
Wie afvalt, zal aan zo'n troost geen behoefte hebben, maar zal hooguit zeggen: "fijn dat je het zo ervaart, maar ik niet".

Ik ken mensen die zelf ook oprecht hebben geloofd dat ze een kind van God waren en radicaal hebben gebroken omdat ze gewoon niet meer kunnen geloven dat het allemaal waar is...

Ja, en toch, zit de vastheid en de echtheid niet aan onze kant, maar aan Zijn kant.

[mealybug]

Ja, en toch, zit de vastheid en de echtheid niet aan onze kant, maar aan Zijn kant.

''Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen''.
Verder zijn er de aanmoedigingen om te overwinnen en te volharden tot het einde.
Dat kun je toch niet negeren.
Bij liefde en verliefdheid komt het ook van beide kanten.
Hebr 6 is er duidelijk over!
Iemand die van het geloof afvalt, nadat hij verlicht is geweest, kan niet wederom tot bekering komen.
Daarmee zouden we Jezus nogmaals kruisigen.
Het offer was voor eens en altijd.

[johannes1]

Gisteravond preekte ds Roos (HHK) in onze gemeente. En hij vertelde over een vrouw die ruimte kreeg, maar moest bekennen dat ze bang was dat het een leugen was.

En dat kan ik me best voorstellen. Is het allemaal wel echt. De duivel gaat je juist op zulke momenten aan het twijfelen brengen om je maar af te houden van Zijn werk.

De dominee vroeg aan haar of het dan zo verkeerd was als de Heere haar wegstuurde. En toen mocht ze antwoorden. Nee het zou juist goed zijn dat Hij mij wegstuurde, want ik ben het niet waard.

Ze was aangevochten en dacht dat ze er niet hoorde, maar de Heere heeft haar afgezonderd en dan zal niemand haar meer wegrukken hiervan.

Maar er is natuurlijk verschil tussen echte ruimte of een denk ruimte.

[meribel]

''Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen''.
Verder zijn er de aanmoedigingen om te overwinnen en te volharden tot het einde.
Dat kun je toch niet negeren.
Bij liefde en verliefdheid komt het ook van beide kanten.
Hebr 6 is er duidelijk over!
Iemand die van het geloof afvalt, nadat hij verlicht is geweest, kan niet wederom tot bekering komen.
Daarmee zouden we Jezus nogmaals kruisigen.
Het offer was voor eens en altijd.

Lastig hoor, iemand die van het geloof afvalt, geloofde die wel echt?
En de gelijkenis van de verloren zoon, hoe lees je die dan? Die bleef welkom, de vader keek naar hem uit!

[Prisoner]

Dat je niet uit God's hand gehaald kunt worden, begrijp ik nog enigszins.
Je kunt alleen zelf eruit stappen omdat je niet meer wilt. Anderen bepalen niet wat je wilt. Ze kunnen je hooguit beïnvloeden. Maar zolang jij in God's hand wilt zijn, blijft dat ook zo, ook al word je soms verleid en doe je het verkeerde.

Wat ik lastig vind om te begrijpen is hoe sommige engelen, ondanks het geluk dat ze bij de heerlijkheid van God in de hemel hebben ervaren, toch konden besluiten om daarvan los te laten en zich te verlagen tot het wroeten in de aarde.
Ook dat gebeurt vrijwillig.
Nou schijnt het dat ze verleid werden door de schoonheid van de meisjes op de aarde (Gen. 6:1-4), wat weer logisch lijkt, maar als je dan bedenkt dat God die meisjes bestemd had om voor eeuwig in de hemel te zijn, dan lijkt het ook weer zo impulsief van die engelen om het eeuwige leven op te geven voor een genot dat slechts tijdelijk is.

[mohamed]

Joh 10
25 Jezus antwoordde hun: Ik heb het u gezegd en u gelooft het niet. De werken die Ik doe in de Naam van Mijn Vader, die getuigen van Mij.
26 Maar u gelooft niet, want u bent niet van Mijn schapen, zoals Ik u gezegd heb.
27 Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij.
28 En Ik geef hun eeuwig leven; en zij zullen beslist niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit Mijn hand rukken.
29 Mijn Vader, Die hen aan Mij gegeven heeft, is meer dan allen, en niemand kan hen uit de hand van Mijn Vader rukken.

Degenen over wie dit gaat zijn niet de christenen van alle tijden, maar het zijn degenen die de Vader aan Jezus gegeven heeft en het volgende vers toont aan dat dit de twaalf apostelen waren m.u.v. Judas Iskariot.

'....Hen die U Mij gegeven hebt, heb Ik bewaard en niemand uit hen is verloren gegaan dan de zoon van het verderf, opdat de Schrift vervuld wordt.' (Joh 17,12;18,9)

E.e.a. is prima met elkaar te rijmen, want reeds toen Jezus op aarde was keerden velen zich van hem af (Joh 6,66) en verloren hun geloof.

[Boaz]

johannes1 schreef:

Gisteravond preekte ds Roos (HHK) in onze gemeente. En hij vertelde over een vrouw die ruimte kreeg, maar moest bekennen dat ze bang was dat het een leugen was.

En dat kan ik me best voorstellen. Is het allemaal wel echt. De duivel gaat je juist op zulke momenten aan het twijfelen brengen om je maar af te houden van Zijn werk.

De dominee vroeg aan haar of het dan zo verkeerd was als de Heere haar wegstuurde. En toen mocht ze antwoorden. Nee het zou juist goed zijn dat Hij mij wegstuurde, want ik ben het niet waard.

Ze was aangevochten en dacht dat ze er niet hoorde, maar de Heere heeft haar afgezonderd en dan zal niemand haar meer wegrukken hiervan.

Maar er is natuurlijk verschil tussen echte ruimte of een denk ruimte.

Deze zin komt haast op me over als 'geheimtaal: 'Maar er is natuurlijk verschil tussen echte ruimte of een denk ruimte' Wat bedoel je er mee??

En als ik dit lees 'De dominee vroeg aan haar of het dan zo verkeerd was als de Heere haar wegstuurde. En toen mocht ze antwoorden. Nee het zou juist goed zijn dat Hij mij wegstuurde, want ik ben het niet waard', dan vraag ik me af wat voor Godsbeeld deze predikant en vrouw hebben?! Nee, ik wordt niet blij van dit soort verhalen. Het klinkt allemaal wel erg vroom, maar als je even nadenkt, is het in-en-in-triest..

[mohamed]

Dat je niet uit God's hand gehaald kunt worden, begrijp ik nog enigszins.
Je kunt alleen zelf eruit stappen omdat je niet meer wilt. Anderen bepalen niet wat je wilt. Ze kunnen je hooguit beïnvloeden. Maar zolang jij in God's hand wilt zijn, blijft dat ook zo, ook al word je soms verleid en doe je het verkeerde.

Dan leg je het initiatief bij de mens en Jezus zei duidelijk 'niemand zal ze uit mijn hand rukken' dus als het dan toch gebeurt wil je toch weten waarom?

Wat ik lastig vind om te begrijpen is hoe sommige engelen, ondanks het geluk dat ze bij de heerlijkheid van God in de hemel hebben ervaren, toch konden besluiten om daarvan los te laten en zich te verlagen tot het wroeten in de aarde.
Ook dat gebeurt vrijwillig.
Nou schijnt het dat ze verleid werden door de schoonheid van de meisjes op de aarde (Gen. 6:1-4), wat weer logisch lijkt, maar als je dan bedenkt dat God die meisjes bestemd had om voor eeuwig in de hemel te zijn, dan lijkt het ook weer zo impulsief van die engelen om het eeuwige leven op te geven voor een genot dat slechts tijdelijk is.

Jezus geloofde niet in engelen die uit de hemel waren neergedaald (Joh 3,13) dus ik ook niet. Zodra wij het OT op eigen wijze gaan interpreteren zonder het NT erbij dan ontstaat er dwaling.

[Boaz]

Prisoner schreef:

Dat je niet uit God's hand gehaald kunt worden, begrijp ik nog enigszins.
Je kunt alleen zelf eruit stappen omdat je niet meer wilt. Anderen bepalen niet wat je wilt. Ze kunnen je hooguit beïnvloeden. Maar zolang jij in God's hand wilt zijn, blijft dat ook zo, ook al word je soms verleid en doe je het verkeerde.

Mohamed schreef:

Dan leg je het initiatief bij de mens en Jezus zei duidelijk 'niemand zal ze uit mijn hand rukken' dus als het dan toch gebeurt wil je toch weten waarom?

Jullie hebben het niet over hetzelfde: dat niemand de gelovige uit Jezus' hand kan rukken is wat anders als zelf weg willen. Dat laatste is een initiatief dat een mens uiteraard wèl kan en helaas ook regelmatig gebeurt. Een weg terug is er dan niet meer: Heb. 6 :4-6

[JeeWee]

Jullie hebben het niet over hetzelfde: dat niemand de gelovige uit Jezus' hand kan rukken is wat anders als zelf weg willen. Dat laatste is een initiatief dat een mens uiteraard wèl kan en helaas ook regelmatig gebeurt. Een weg terug is er dan niet meer: Heb. 6 :4-6

Iemand die een echt kind van God is, kán daar volgens mij op geen enkele manier meer van los komen.
Dat zou betekenen dat Jezus voor die persoon teveel geleden heeft.
Da's de theorie.
En als Jezus zegt dat Hij de Zijnen kent, ze in Zijn handpalmen heeft gegraveerd... Dan zou je er toch nooit meer uit kunnen...
En toch...

[Boaz]

Jullie hebben het niet over hetzelfde: dat niemand de gelovige uit Jezus' hand kan rukken is wat anders als zelf weg willen. Dat laatste is een initiatief dat een mens uiteraard wèl kan en helaas ook regelmatig gebeurt. Een weg terug is er dan niet meer: Heb. 6 :4-6

Iemand die een echt kind van God is, kán daar volgens mij op geen enkele manier meer van los komen.
Dat zou betekenen dat Jezus voor die persoon teveel geleden heeft.
Da's de theorie.
En als Jezus zegt dat Hij de Zijnen kent, ze in Zijn handpalmen heeft gegraveerd... Dan zou je er toch nooit meer uit kunnen...
En toch...

Heb je de verwijzing naar Hebreeën gelezen?
Daar wordt toch duidelijk gesproken over mensen die afvallen van het geloof. God belooft ons vast te houden, maar als wij niet langer willen, houdt Hij ons niet tegen.
Er staat nergens dat Jezus teveel geleden heeft om iemand los te laten, er staat wel dat iemand daarna niet nogmaals tot geloof kan komen, omdat Jezus hiermee als het ware weer gekruisigd zou worden, en dat laat de Vader niet toe.

[elbert]

''Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen''.
Verder zijn er de aanmoedigingen om te overwinnen en te volharden tot het einde.
Dat kun je toch niet negeren.

Dat wil ik zeker niet negeren en dat is ook Bijbels, maar ik wil wel zeggen dat ook voor de wijnstok, net als voor de olijfboom, geldt: "gij draagt den wortel niet, maar de wortel u." (Rom. 11:18). Dat is ook Bijbels.

[JeeWee]

Heb je de verwijzing naar Hebreeën gelezen?
Daar wordt toch duidelijk gesproken over mensen die afvallen van het geloof. God belooft ons vast te houden, maar als wij niet langer willen, houdt Hij ons niet tegen.
Er staat nergens dat Jezus teveel geleden heeft om iemand los te laten, er staat wel dat iemand daarna niet nogmaals tot geloof kan komen, omdat Jezus hiermee als het ware weer gekruisigd zou worden, en dat laat de Vader niet toe.

Die heb ik inderdaad ook gelezen.
Ik kwam hier trouwens ook op toen mijn moeder sprak over dat ze er wel eens bang voor is dat ze haar geloof kwijt raakt. Ik herken dat wel.
Het heeft alles met geloofszekerheid te maken.
En toch zag ken ik mensen die er zo zeker in stonden en nu nergens meer aan doen...

[mealybug]

Dat wil ik zeker niet negeren en dat is ook Bijbels, maar ik wil wel zeggen dat ook voor de wijnstok, net als voor de olijfboom, geldt: "gij draagt den wortel niet, maar de wortel u." (Rom. 11:18). Dat is ook Bijbels.

Wat de olijfboom (=Israel) betreft klopt dat.
Deze vermaning werd de christenen gegeven, opdat zij vooral niet bovenmatig wijs zou worden tegen het joodse volk.
Het heeft echter niets te maken met de duurzaamheid, want God kapt ons er bij ongeloof zo weer af, want de natuurlijke takken heeft Hij ook niet gespaard.