Nu ja, de Islam is niet echt dominant in Nederland. Christendom heeft veel meer invloed hier. Daarnaast wordt er redelijk wat tegengas gegeven ook tegen de islam. Ik kan me nog goed de allochtonen discussies en de hoofddoekjes herinneren. Die kruistochten zijn tot nu toe sterker geweest dan tegen christenen volgens mij.Floppie schreef:En hoe lang heeft de islam in de wereld al invloed? En hoe vaak wordt daar tegengas tegen gegeven? Ik verwijt jou persoonlijk niets, maar de gemiddelde atheïst vindt het toch heel wat makkelijker om tegen christenen te ageren dan tegen moslims, vooral in het openbaar. En wat betreft dat bepalende: Mijns inziens wordt er nu soms wel erg hard gelobbyd om alles wat christelijk is buiten de samenleving te plaatsen. Er zijn ook meer dan genoeg vruchten van geplukt. We moeten nog maar afwachten of de ontkerstening profijtelijk is. Als de zogenaamde democraten eerlijk zijn dan geven ze ruiterlijk toe dat een deel van hen gewoon bezig is met een kruistocht tegen christelijke elementen in de maatschappij. Daarbij willen ze niet horen dat ze daarmee in ieder geval niet democratisch bezig zijn.
Er zal ook zeker wel wat meer nadruk liggen op het christendom omdat veel atheisten juist uit een christelijk milieu komen en er slechte ervaringen mee hebben. Psychologisch gezien is de reactie dan wel weer te verwachten.
Het christendom zit op dit moment in een grote dip, omdat veel mensen eindelijk makkelijk los kunnen komen uit de christelijke groepen. Sociale druk van omwonenden en familieleden heeft veel minder kracht tegenwoordig. Enerzijds is dit zeer droevig, maar anderzijds zorgt het ervoor dat mensen overtuigd christen zijn en niet vanwege de omgeving de vorm volgen. Je moet er goed over nadenken wat je gelooft en waarom je gelooft. De mensen die zich losmaken, schieten logischerwijs wat door, en zullen wat trappen nageven. Ik denk dat christen-zijn weer veel meer een keuze wordt (vanuit de mens gezien) zoals dat ook in de eerste gemeentes was. Toen waren christenen minderheden, en dat zorgt ervoor dat er minder machtsmisbruik en onderdrukking is. Christen-zijn is niet je zondagsrust en christensubsidies verdedigen, maar je kruis opnemen, je verlies nemen omdat je voor Christus kiest (=gelovig gehoorzaamt). Vanuit het geloof gesproken kan deze tijd ook worden gezien als een grote schoonmaak door de Heilige Geest in de kerken, waar te vaak enkele personen de richting hebben bepaald (de scheuringen kan je echt niet goedpraten). Een verdrukking zal christenen weer tot de kern drijven en leren dat ze een lichaam moeten vormen en niet als losse leden kunnen opereren.