(Hoe) beleeft een christen vreugde?

[learsi]

Als de Heere onze blinde ogen gaat openen, zien wij hoe wij zijn.

Ben dit topic aan het lezen, had op veel kunnen en willen reageren maar hier kom ik toch niet langs, zonder iets te zeggen

Afgelopen zondagavond zei de dominee ook zoiets:...."als de Heere je hart opent dan zie je pas hoe je bent".........

Kon het wel met hem eens zijn .

Die smilie geeft aan dat ik vreugde(on topic!) beleefde aan het feit dat er in de prediking iets naar voren gehaald werd wat ik als discipel van de Heere Jezus (in het begin )meegemaakt had.

h.g. Learsi

[schaapje]

Ben dit topic aan het lezen, had op veel kunnen en willen reageren maar hier kom ik toch niet langs, zonder iets te zeggen

Afgelopen zondagavond zei de dominee ook zoiets:...."als de Heere je hart opent dan zie je pas hoe je bent".........

Kon het wel met hem eens zijn .

Die smilie geeft aan dat ik vreugde(on topic!) beleefde aan het feit dat er in de prediking iets naar voren gehaald werd wat ik als discipel van de Heere Jezus (in het begin )meegemaakt had.

h.g. Learsi

Ik ken die ervaring dat mijn hart open ging en kon zien hoe ik was/ben...
Maar dat mag niet gezegd worden want dan heb je het over jezelf ikke ikke ikke.... getuigen mag niet.
Ik dank allen die uit eigen ervaring in de IKvorm spreken en niet in de WIJvorm.

GOD IS GOED en HIJ is mijn vreugde.

[learsi]

Zonder diepten, heb je geen hoogtes!

Aan het begin dacht ik bij het lezen van dit topic(en toen had ik dit dus nog niet gelezen)..."Hoe meer de Heere mij mijzelf leerde kennen, hoe groter mijn vreugde( ) werd over de Zaligmaker die voor mij een zondaar, wilde sterven.

h.g.
Learsi

[learsi]

Die discipelen van Jezus, waren natuurlijk allemaal groot geworden onder de wet. Die had een bepaalde functie. (Die heeft de wet ook nu nog bij hen die nog(!) niet tot geloof zijn gekomen).

Even kort over Levi.
De Heere zegt tegen hem:..."Volg Mij"....
Waarom zegt Hij dat?
Was er iets in Levi dat de reden was?
Het Joh. Evang. maakt duidelijk, dat Levi door de Vader aan de Zoon gegeven was.
Datzelfde Evang. maakt duidelijk, dat een mens door de Vader getrokken wordt tot de Zoon.
Dus eerst(!) doet de Vader een werk!
Wat is dat voor werk?

Dan roept Jezus Levi.
En dan volgt Levi.
Waarom volgt die nu?
Jezus is het Woord Gods.
Hij schiep alles.
En als Hij tegen Levi zegt:...Volg Mij"...., dan kan het niet anders zijn, dan dat Hij als Woord van God in Levi schept wat niet in Levi gevonden wordt.

Daarom ook zegt Paulus:.....Die de doden( ) levend maakt en roept de dingen de dingen die niet zijn alsof ze waren........
Zo en niet anders wordt Levi een nieuwe schepping, door het levende Woord Gods.

Lees eens wat er direct na de roeping van Levi staat en leer hoe de Vader trekt.
Jezus zegt:....Die gezond zijn hebben de medicijnmeester niet nodig maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen(tot Leven), maar zondaars tot bekering.
Levi was dus voor zichzelf al een zondaar.

Lees eens wat Lukas er over zegt.
En Levi ....alles verlatende......
Zie daar de vreugde(!) van het tot leven geroepen zijn.

Mattheus13:44 zegt dit zo:....en van blijdschap(on topic ) over die schat .......verkoopt al wat hij heeft...


h.g.
Learsi

[Boaz]

Ik heb hier nog een stukje van ds. Heikamp, van deze site:

Het is niet het gehele stuk, maar het begin ervan, het past goed in dit topic:

We eindigden de vorige keer met de vraag: Zijn Gods kinderen op weg naar de hemel dan altijd blij? Een belangrijke vraag om te gaan overdenken. We lezen in het tekstverband van Handelingen 8, dat de wet die de kamerling reisde woest was.
Dat is de smalle weg die al Gods kinderen moeten bewandelen. De weg naar Sion, dat boven ligt is eveneens woest. Soms voor eigen waarneming een onbegaanbare weg. Een weg vol kuilen en diepten. Een weg vol angsten en benauwdheden. Een weg waar zware stormen kunnen woeden. Een weg waar maar weinig wandelaars op gevonden worden. Eenzame pelgrims op en woeste weg. Gods volk wordt bestreden door vele vijanden.
Talrijk zijn de twijfelingen die hen bestormen. De macht van de zonde drukt hen terneer. Het licht gaat weg de donkerheid daalt in, waardoor we David horen zuchten: Nu zal ik één dezer dagen door de handen van Saul omkomen en Petrus gaat naar buiten en weent bitter. Maar de rechterhand des Heeren doet krachtige daden. Hij, die een goed werk in hen begonnen heeft zal dat ook voleindigen. Hij verdrijft de wolken. Hij doet het licht der zon doorbreken. Hoort, op de woeste weg klinken reis liederen op: De Heere is mijn licht en mijn heil, voor wien zou ik vrezen? De Heere is mijn levenskracht, voor wien zou ik vervaard zijn? Als zij door het dal der moerbeziënbomen doorgaan stellen zij Hem tot een fontein. Ook zal de regen hen gans rijkelijk overdekken.
En hij reisde zijn weg met blijdschap. Waarheen ging de weg van deze gekende des Heeren? Eerst naar Gaza, vervolgens naar Egypte, dan naar Ethiopië, waar hij aan het hof zijn betrekking weer ging bekleden. Gemakkelijk zal dit leven voor hem niet geweest zijn. Hij was een ware geloofsbelijder. En zo één komt altijd in de beproeving terecht.
Zijn geloof belijden, vooral in een heidense omgeving aan een goddeloos koningshof, baart strijd. Dat kan niet anders. Ze hebben hem bespot. Ze hebben hem bestookt met vele vragen. Ze hebben hem omringd als bijen. De geschiedenis meldt ons niet van enige bijzondere zegen, die de bekering van deze man voor zijn vaderland had. Maar zeker heeft hij ook lopen zuchten: Och Heere, dat ik slechts voor één mocht zijn wat Filippus voor mij is geweest. Genade maakt gunnende mensen op goede rechtsgronden. Toch zal het hem in die vreselijke omgeving niet aan liefelijke vertroostingen hebben ontbroken. De Koning, die hem uit zo'n grote nood en dood verlost heeft, was ook met Zijn ondersteunende arm aanwezig. Hem is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Die Koning verzekerde hem, dat hij de reis niet alleen aanvaardde. Al Gods uitverkorenen reizen mee. Ze komen uit de grote verdrukking. Ze reizen langs wegen van bloed en tranen, van smaad en ellende, naar Jeruzalem dat boven ligt.
Die stad was ook het reisdoel van de kamerling. Daar mocht hij het Lam zien, dat hem reinigde in Zijn vergoten hartenbloed. Daar zag hij heel het volk, door de Heere bemint met een eeuwige liefde. Daar zag hij ook Filippus weer. Daar heeft hij _en volle verstaan het woord wat ook in de boekrol van Jesaja stond geschreven: En de vrijgekochten des Heeren zullen wederkeren en tot Sion komen met gejuich, en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen. Vrolijkheid en blijdschap zullen zij verkrijgen, maar droefenis en zuchting zullen wegvlieden.

================
ds Heikamp kan het beter zeggen dan ik.
Dus wie wil nu nog beweren dat de rechts reformatorische leer er eentje is van enkel droefenis en gezucht?
Een christen mag bij tijden die geschonken vreugde beleven, die alle verstand te boven gaat.

Nou schelpje3, ik vind dat je een sterk voorbeeld aanreikt van op z'n vriendelijkst gezegd veel droevenis en gezucht. (En waarom zulk oubollig taalgebruik? Wat mogen 'gunnende mensen' nou weer zijn?) Het is weer een hoop vergeestelijken: de weg was eenzaam die de kamerling ging en de ds. maakt er een heel verhaal van hoe moeizaam en woest het wel was... Het bekende riedeltje weer over ellende, eenzaamheid enz... het is mij een raadsel wat je hier bemoedigend aan vindt...

[boer]

Als de Heere onze blinde ogen gaat openen, zien wij hoe wij zijn.

De Heere zegt eigenlijk precies het tegenovergestelde tot de gemeente, en dat is dat we zelf onze ogen eens moeten gaan opendoen.
Openb 3:18
Koop ogenzalf opdat gij zien moogt.
want de christen zegt al gauw o wat zijn we toch rijk (met onze kerkgeschiedenis, wat een juweeltje)
Wat hebben we het toch goed.
Jezus zegt, gij weet niet dat gij arm, blind, naakt en ellendig/jammerlijk bent.
De oproep tot het kopen van kleding en beproeft goud, is een figuurlijke manier van spreken, het wil zeggen doe kennis op en zoek de zuivere waarheid.
Openb 3:19
WEES DAN IJVERIG EN BEKEER U.
Allerlei bevindelijke mysteries en raar middeleeuws deftig taalgebruik kun je terug in de boekenkast zetten( die ongetwijfeld een paar m2 beslaat)

[1a2b3c]

Die discipelen van Jezus, waren natuurlijk allemaal groot geworden onder de wet. Die had een bepaalde functie. (Die heeft de wet ook nu nog bij hen die nog(!) niet tot geloof zijn gekomen).

Even kort over Levi.
De Heere zegt tegen hem:..."Volg Mij"....
Waarom zegt Hij dat?
Was er iets in Levi dat de reden was?
Het Joh. Evang. maakt duidelijk, dat Levi door de Vader aan de Zoon gegeven was.
Datzelfde Evang. maakt duidelijk, dat een mens door de Vader getrokken wordt tot de Zoon.
Dus eerst(!) doet de Vader een werk!
Wat is dat voor werk?

Dan roept Jezus Levi.
En dan volgt Levi.
Waarom volgt die nu?
Jezus is het Woord Gods.
Hij schiep alles.
En als Hij tegen Levi zegt:...Volg Mij"...., dan kan het niet anders zijn, dan dat Hij als Woord van God in Levi schept wat niet in Levi gevonden wordt.

Daarom ook zegt Paulus:.....Die de doden( ) levend maakt en roept de dingen de dingen die niet zijn alsof ze waren........
Zo en niet anders wordt Levi een nieuwe schepping, door het levende Woord Gods.

Lees eens wat er direct na de roeping van Levi staat en leer hoe de Vader trekt.
Jezus zegt:....Die gezond zijn hebben de medicijnmeester niet nodig maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen(tot Leven), maar zondaars tot bekering.
Levi was dus voor zichzelf al een zondaar.

Lees eens wat Lukas er over zegt.
En Levi ....alles verlatende......
Zie daar de vreugde(!) van het tot leven geroepen zijn.

Mattheus13:44 zegt dit zo:....en van blijdschap(on topic ) over die schat .......verkoopt al wat hij heeft...


h.g.
Learsi

Beste Learsi, in deze beschrijving meng jij de menselijke verantwoordelijkheid met Gods werk, de leer met de praktijk.
Misschien aardig om het dogmatisch op een rij te krijgen, maar wanneer de mens tot bekering, geloof en het volgen van Jezus geroepen wordt, heeft hij heel praktisch met zijn eigen verantwoordelijkheid te maken.
Dan kun je achteraf gaan redeneren van: zo en zo is het gegaan, maar in de praktijk ging het gewoon zoals het er staat: Jezus zei 'volg Mij' en hij stond op en volgde hem.

Deze geschiedenis leert dat er niet noodzakelijk een moeilijke weg aan vooraf hoeft te gaan.

[jaapo]

@schelpje: Nog één keer een reactie. Misschien voel ik het verkeerd aan, maar het komt bij mij alles negatief over, wat je in je laatste postings schrijft. De voorbeelden, die ik gaf, zijn geen karikaturen, omdat ze zonder overdrijving weergeven, wat ik gehoord/gezien heb. Het is wel al lang geleden en ik hoop, dat zulke dingen nu niet meer voorkomen. Dan klinkt er toch ook de suggestie, dat ik - onder een valse naam - het vooral over mijzelf heb en schrijf vanuit de frustratie. Ik heb het hier altijd over mijn geloofsopvatting gehad en andere opvattingen zo veel mogelijk gerespecteerd. Dat doet iedereen toch, als je deelneemt aan dit forum? Het klinkt bij jou, alsof ik heftig met mezelf bezig ben, zonder oog voor de ander. Fout. Je leest mijn bijdragen met een te gekleurde bril en je voelt je waarschijnlijk ook aangevallen en dat is ook niet zo. En onder valse naam? We hebben allen het recht, op een forum een schuilnaam te hanteren. En juist als het over geloof gaat, of over politiek, kun je dat maar beter zo laten. Frustraties? Nooit gehad. Ik ben om allerlei redenen weg uit de rechtzinnige kant en beleef met vreugde mijn geloof in een PKN-kerk. Ga eens bij jezelf te rade, schelpje, of je niet gelooft op een grondslag van angst en schuld en of je dat dan niet projecteert op andersdenkenden. Je komt dat vaak tegen, hier en op andere forums over geloof, waar ik ook wel eens rondkijk. Ik gun je graag, dat het anders is en dat ik ongelijk heb. Ik heb nu weer reden, om mijn motto onderaan zo te laten. Lees dat lied/deze tekst eens aandachtig door. Wat vind je ervan? Geen Liedboek? Vast wel te vinden ergens op internet.

[schelpje3]

@schelpje: Nog één keer een reactie. Misschien voel ik het verkeerd aan, maar het komt bij mij alles negatief over, wat je in je laatste postings schrijft. De voorbeelden, die ik gaf, zijn geen karikaturen, omdat ze zonder overdrijving weergeven, wat ik gehoord/gezien heb. Het is wel al lang geleden en ik hoop, dat zulke dingen nu niet meer voorkomen. Dan klinkt er toch ook de suggestie, dat ik - onder een valse naam - het vooral over mijzelf heb en schrijf vanuit de frustratie. Ik heb het hier altijd over mijn geloofsopvatting gehad en andere opvattingen zo veel mogelijk gerespecteerd. Dat doet iedereen toch, als je deelneemt aan dit forum? Het klinkt bij jou, alsof ik heftig met mezelf bezig ben, zonder oog voor de ander. Fout. Je leest mijn bijdragen met een te gekleurde bril en je voelt je waarschijnlijk ook aangevallen en dat is ook niet zo. En onder valse naam? We hebben allen het recht, op een forum een schuilnaam te hanteren. En juist als het over geloof gaat, of over politiek, kun je dat maar beter zo laten. Frustraties? Nooit gehad. Ik ben om allerlei redenen weg uit de rechtzinnige kant en beleef met vreugde mijn geloof in een PKN-kerk. Ga eens bij jezelf te rade, schelpje, of je niet gelooft op een grondslag van angst en schuld en of je dat dan niet projecteert op andersdenkenden. Je komt dat vaak tegen, hier en op andere forums over geloof, waar ik ook wel eens rondkijk. Ik gun je graag, dat het anders is en dat ik ongelijk heb. Ik heb nu weer reden, om mijn motto onderaan zo te laten. Lees dat lied/deze tekst eens aandachtig door. Wat vind je ervan? Geen Liedboek? Vast wel te vinden ergens op internet.

Ik bedoel jou niet met valse naam. Ik bedoel velen, die onder een schuilnaam hun frustraties op internet gooien, en dat doet jij dan weer niet.
Je mag nooit "op de man" spelen en je hoopt dat "wie de schoen past, hem aantrekt" maar die doen net of hun neus bloedt. Ik raad je aan scherp te blijven lezen!
Ik geloof niet op gronden van schuld en angst, maar probeer wel die andere kant te laten zien.
Hier wil men niet horen van "met een ingebeelde hemel verloren te gaan".
Dat is te rechts.
Ik beluister niet enkel preken van "uiterst rechts, separerend of bevindelijk". Ik luister naar allerlei dominees uit allerlei kerkverbanden, oriënteer me zo breed mogelijk. Maar ik heb van jongs af aan wel geleerd om scherp te luisteren. Ook herken ik mensen die hun opvoeding zo ver mogelijk achter zich willen laten, omdat het te zwaar/te donker/te depressief/te moeilijk, weet ik wat, was.
Ik lees, in het algemeen gesproken, heel weinig over hoe de Heere voor ons is. Hoe lankmoedig, verdraagzaam, maar daarentegen heel veel "eigendunk, geloof".
En er hoeft maar ***** dit te gebeuren en de ware mens komt boven. Geprikkeld, beledigd, achterdochtig, hoe durft schelpje aan mij(n geloof) te twijfelen.
Mensen, het gaat er niet om wat schelpje gelooft of niet van welke forummer dan ook, het gaat erom wie wij zijn voor God! Kunnen wij sterven en Hem ontmoeten?
Als het kleed van eigengerechtigheid en eigenwaarde afgeworpen moet worden en wij, zoals we zijn, voor Hem moeten verschijnen.
Is er nu werkelijk niemand hier te vinden die hier naar zoekt? En niets van waarde in zichzelf vindt?

[Janvanverweg]

Ik beluister niet enkel preken van "uiterst rechts, separerend of bevindelijk". Ik luister naar allerlei dominees uit allerlei kerkverbanden, oriënteer me zo breed mogelijk. Maar ik heb van jongs af aan wel geleerd om scherp te luisteren. Ook herken ik mensen die hun opvoeding zo ver mogelijk achter zich willen laten, omdat het te zwaar/te donker/te depressief/te moeilijk, weet ik wat, was.
Ik lees, in het algemeen gesproken, heel weinig over hoe de Heere voor ons is. Hoe lankmoedig, verdraagzaam, maar daarentegen heel veel "eigendunk, geloof"

breed maar selectief, lees wat 1a2b3c en schaapje delen; die zijn vol van de liefde van Christus! ze weten dat ze zijn bruid zijn. welke bruid gaat sikkeneuren omdat ze vroeger nog geen bruid was?
wees veranderd in je denken; gij geheel anders gij hebt christus leren kennen. zing dochters van sion!
waarom noem je zoiets eigendunk? omdat je het niet herkent? ben jij de maatstaf dan? of het brede scala van boeken dat je leest? ik denk niet dat je dat wilt zijn. de bijbel is onze maatstaf; inclusief de verheugende teksten.
hoe dat te rijmen met de sombere teksten? door naar de context te kijken. aan wie en in welke omstandigheid wordt er geschreven.
en dan zie je dat er een verschil is voor zij die Christus hebben leren kennen en hen die buiten staan. die twee kan je niet met elkaar vergelijken. de laatsten zijn somber en dragen het juk der wet. de eersten zijn vrij van de wet in Christus heun Heer. de weten met Hebr 8 dat ze Hem kennen en met Hem leven. zij vasten niet langer omdat ze aan het feestmaal zitten.

wat we zien is dat, wat jij 'rechts' noemt, en waaschuwt tegen volop bijbelse uitingen van geloof en daarbij waarschuwen dat het geloof niet eenvoudig ieders deel kan worden.
ik maak op uit deze twee zaken dat de verkondigers van deze boodschap geen weet hebben van Christus; dat ze Christus niet persoonlijk kennen, maar slechts van horen zeggen. dat klinkt hard, maar als de vreugde des Heren hun deel niet is en daar zelfs voor waarschuwen, dan is de Here zelf niet hun deel. die twee zijn niet te scheiden!

een gelovige waarschuwen dat je niet kan geloven is tegen een vis zeggen dat die niet in water kan leven. alle vissen weten beter.

[elbert]

hoe dat te rijmen met de sombere teksten? door naar de context te kijken. aan wie en in welke omstandigheid wordt er geschreven.
en dan zie je dat er een verschil is voor zij die Christus hebben leren kennen en hen die buiten staan. die twee kan je niet met elkaar vergelijken. de laatsten zijn somber en dragen het juk der wet. de eersten zijn vrij van de wet in Christus heun Heer. de weten met Hebr 8 dat ze Hem kennen en met Hem leven. zij vasten niet langer omdat ze aan het feestmaal zitten.

Het echte feestmaal komt nog. Tot die tijd is het een tijd van verwachten in de onvolmaaktheid. "Rechtse" christenen leggen over het algemeen bij dat laatste meer de vinger. Wie iets van wachten/verwachten weet, weet ook dat het niet altijd een prettige periode is, omdat het een kwestie van geduld, gemis en de lange adem is. Ook van waakzaamheid. Dus hoewel we vreugde kennen, kennen we ook gemis en een sterk verlangen naar de Bruidegom.
Ik wil het ook andersom zeggen, want dat is ook waar en dan komt de klemtoon anders te liggen: ondanks de moeilijke dingen die we in ons leven (en eigen hart!) tegenkomen, kennen we vreugde in Christus. Alleen in Hem is er vreugde.

ik maak op uit deze twee zaken dat de verkondigers van deze boodschap geen weet hebben van Christus; dat ze Christus niet persoonlijk kennen, maar slechts van horen zeggen. dat klinkt hard, maar als de vreugde des Heren hun deel niet is en daar zelfs voor waarschuwen, dan is de Here zelf niet hun deel. die twee zijn niet te scheiden!

Maak je je nu niet schuldig aan waar je tegen waarschuwt? Laten we het erop houden dat er verschil in geloofsbeleving (dus ook geloofsvreugde) kan zijn en dat gelovigen nogal eens de neiging hebben om hun eigen geloofsbeleving als maatstaf te nemen om anderen mee te beoordelen. Dat kan zowel door "links" als "rechts" (termen waar ik overigens een hekel aan heb).

[alexander91]

@Alexander: hoe merk jij concreet dat God jou roept, elke dag, of heeft geroepen, ooit?
En waar vind jij dan precies die vreugde in?
Ik heb helaas wel het e.e.a. moeten meemaken, de zorgen en noden gaan mijn deurtje niet voorbij.
De ene keer draag ik het goedsmoeds, met blijdschap, maar de golven van de wanhoop kunnen mij wel eens overspoelen hoor. Het kan heel donker zijn!
Iemand bemoedigde mij eens: een lichtpuntje hoeft niet groot te zijn.
En zo is het.
Zonder diepten, heb je geen hoogtes!

@Schelpje,
Ik merk dat alles wat ik belijd over Christus, weer een volgende vraag genereert. Je zit diep te peilen of mijn geloof wel echt is. Je vraagt me meermaals om goed in mezelf te kijken of ik een bepaalde ervaring al heb. Mijn antwoorden zouden genoeg moeten zijn voor je, maar blijkbaar zijn ze dat niet. Ik belijd de Christus als mijn Redder. Hij is mijn Fundament, niet een ervaren gevoel van mij.
Verderop stel je dat mensen die het continu over zichzelf hebben, niet goed bezig zijn mbt hun geloof. Waarom vraag je mij dan continu om mijzelf onder de loep te nemen? Om mijn redding in mijzelf te zoeken. Om te kijken of het al aan mij is toegepast. Of ik een diep doorleefde ervaring heb. Als ik dat heb, en toen goed reageerde, dan mag ik me blijkbaar geborgen weten? We moeten ons heil toch alleen bij Christus zoeken. Hij is de Weg de Waarheid en het Leven. Mijn hart is een verraderlijke beerput, daar ga ik niet zoeken naar het begin.

En als je eenmaal wedergeboren bent, dan betekent dat (volgens mij wanneer ik aan vele personen uit de Bijbel denk) niet dat je nooit meer andere afgoden (dieptepunten) zult vereren. Koning Salomo sprak in zijn jeugd al met God (dan moet je toch geloven). Maar op latere leeftijd richtte hij tempels op voor de afgoden. Voor dergelijke zonden moeten ook wedergeboren christenen oppassen. En Gods Heiligheid is bij een wedergeboren zondaar echt niet geborgen. Daarvoor moet God telkens weer ons opnieuw redden. Ook na hun bekering begaan gelovigen grote fouten, net als de discipelen en andere personen in het OT. Het enige wat vast blijft, is Gods Trouw.

Als je zegt: "een lichtpuntje hoeft niet groot te zijn. En zo is het." dan is dat goed en daar ben ik het mee eens. Maar moet iedereen dat zeggen om in jouw ogen een ware christen te zijn? Waarom probeer je de ware christenen te ontrafelen?

Is het niet zo dat in jouw ervaring, vooral de christenen met depressieve en negatieve karaktertrekken voorop komen te staan. De mensen die het meest klagen, zullen er ook het meest om vragen. Als dat zo is, dan verkiest God op basis van de karakters die Hij ons geeft. Dat geloof ik niet. Daar waren de discipelen ook veel te verschillend voor. Gods ziet het hart aan, en niet het uiterlijk, zoals wij. God gaat al ons verstand te boven. Hoeveel we de Bijbel ook lezen, bestuderen en theologiseren, wij zullen Hem nooit begrijpen. Het veiligste is om ons verre van de veroordeling van anderen te houden die zich van Christus noemen. Zij behoren ofwel tot het kaf, ofwel tot het koren, en is het aan ons om dat te scheiden?

[JHM]

Mooi geschreven Alexander.

[schelpje3]

@Schelpje,
Ik merk dat alles wat ik belijd over Christus, weer een volgende vraag genereert. Je zit diep te peilen of mijn geloof wel echt is. Je vraagt me meermaals om goed in mezelf te kijken of ik een bepaalde ervaring al heb. Mijn antwoorden zouden genoeg moeten zijn voor je, maar blijkbaar zijn ze dat niet. Ik belijd de Christus als mijn Redder. Hij is mijn Fundament, niet een ervaren gevoel van mij.
Verderop stel je dat mensen die het continu over zichzelf hebben, niet goed bezig zijn mbt hun geloof. Waarom vraag je mij dan continu om mijzelf onder de loep te nemen? Om mijn redding in mijzelf te zoeken. Om te kijken of het al aan mij is toegepast. Of ik een diep doorleefde ervaring heb. Als ik dat heb, en toen goed reageerde, dan mag ik me blijkbaar geborgen weten? We moeten ons heil toch alleen bij Christus zoeken. Hij is de Weg de Waarheid en het Leven. Mijn hart is een verraderlijke beerput, daar ik niet zoeken naar het begin.

En als je eenmaal wedergeboren bent, dan betekent dat (volgens mij wanneer ik aan vele personen uit de Bijbel denk) niet dat je nooit meer andere afgoden (dieptepunten) zult vereren. Koning Salomo sprak in zijn jeugd al met God (dan moet je toch geloven). Maar op latere leeftijd richtte hij tempels op voor de afgoden. Voor dergelijke zonden moeten ook wedergeboren christenen oppassen. En Gods Heiligheid is bij een wedergeboren zondaar echt niet geborgen. Daarvoor moet God telkens weer ons opnieuw redden. Ook na hun bekering begaan gelovigen grote fouten, net als de discipelen en andere personen in het OT. Het enige wat vast blijft, is Gods Trouw.

Als je zegt: "een lichtpuntje hoeft niet groot te zijn. En zo is het." dan is dat goed en daar ben ik het mee eens. Maar moet iedereen dat zeggen om in jouw ogen een ware christen te zijn? Waarom probeer je de ware christenen te ontrafelen?

Is het niet zo dat in jouw ervaring, vooral de christenen met depressieve en negatieve karaktertrekken voorop komen te staan. De mensen die het meest klagen, zullen er ook het meest om vragen. Als dat zo is, dan verkiest God op basis van de karakters die Hij ons geeft. Dat geloof ik niet. Daar waren de discipelen ook veel te verschillend voor. Gods ziet het hart aan, en niet het uiterlijk, zoals wij. God gaat al ons verstand te boven. Hoeveel we de Bijbel ook lezen, bestuderen en theologiseren, wij zullen Hem nooit begrijpen. Het veiligste is om ons verre van de veroordeling van anderen te houden die zich van Christus noemen. Zij behoren ofwel tot het kaf, ofwel tot het koren, en is het aan ons om dat te scheiden?

Geloofsvragen kunnen heel teer liggen en ik heb me kwetsbaar opgesteld in dit topic. Daarom begrijp ik de achterdocht eerlijk gezegd niet.
Ik stel geen vragen om te peilen.

Maar ik heb besloten om verder niet meer te reageren in dit topic, omdat ik niet helemaal goed begrepen word, misschien leg ik het wel verkeerd uit, of zitten we dichter bij elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken.
Op een gegeven moment heb je het gevoel dat je alles wat je moest zeggen, hebt gepost.

En voordat er nog meer nare dingen gezegd gaan worden, die niet waar zijn (!) over predikanten, het rechtse kerkverband, trek ik me beter terug.
Ik bedank echter wel de forummers, die met begrip met mij gediscussieerd hebben.
Je hoeft helemaal niet op één lijn te zitten, om toch fijn met elkaar van gedachten te wisselen.
Lieve groet van Schelpje

[schaapje]

@schelpje,

Dit topic had de vraag "hoe beleeft een christen vreugde" Als je dan over ellende en droefheid wil spreken open daar dan een topic over, ik weet zeker dat er antwoorden komen.

Vreugde .... droefheid.....beiden zijn waar voor een christen.