mag je een kerk verlaten?

[gml]

Van mensen die ik hier over heb horen vertellen, begreep ik, dat juist zij die hun kerkverband verlieten degenen waren die ook de banden met de familie door knipten.

Is dat een herkenbaar beeld voor jullie?

h.g.
Learsi

Ja, dat heb ik ook weleens vernomen. Het is wel zeer jammer. Vooral bij kerkscheuringen komt dit voor.

[learsi]

Ja, dat heb ik ook weleens vernomen. Het is wel zeer jammer. Vooral bij kerkscheuringen komt dit voor.

Van sekten is het bekend, dat ze zich losmaken van m.n. de familie. Vaak is dat een opdracht van de leider van de sekte.

Zou een en ander er op kunnen wijzen, dat (steeds verder gaande)kerkscheuring een weg is naar een sektarische gang van zaken?

h.g.
Learsi

[alexander91]

Een van de in het oog springende kerkverlatingen is de Reformatie. Hoe denk jij daarover i.v.m. je opmerking over ¨nooit zuiver en alleen om de leer¨?

De kracht van de reformatie: dat grote groepen mensen protestants werden, ging in sterke mate samen met beeldenstormen en geweld tegen geestelijken. Er was onvrede in vooral het noorden over de Roomse Kerk die bepaalde hoe men in het noorden zaken moest regelen. Ook de geschiedenis over de remonstranten en de dordtse leerregels is niet helemaal zuiver, van beide kanten. De Dordtse Leerregels zijn niet tot stand gekomen zonder overtreding van een van de tien geboden.
Of eerder in de geschiedenis, de bekering van Europa tot het christendom, of Zuid-Amerika, ging samen met geweld en machtswellust. Het was missionair werk, maar toevallig kon er ook nog land of goud mee gewonnen worden.
Of weer eerder, keizer Constantijn die het christendom tot staatsreligie verhief, was ook niet zuiver in zijn beweegredenen.

Wil niets zeggen dat het dus niet goed is, allerminst. God gebruikt ons mensen op manieren zoals wij eigenlijk niet zouden willen. Maar God laat Zich niet door ons wangedrag tegenhouden om mensen in Zijn pad te leiden. Als God zou moeten wachten totdat wij zaken zuiver kunnen regelen, dan zou er nog steeds niets gebeurd zijn.

Er zit wel zeker een kern van de leer in, maar de daadwerkelijke overgangen hebben veel menselijkere motieven dan de leer.

[maran]

De kracht van de reformatie: dat grote groepen mensen protestants werden, ging in sterke mate samen met beeldenstormen en geweld tegen geestelijken. Er was onvrede in vooral het noorden over de Roomse Kerk die bepaalde hoe men in het noorden zaken moest regelen. Ook de geschiedenis over de remonstranten en de dordtse leerregels is niet helemaal zuiver, van beide kanten. De Dordtse Leerregels zijn niet tot stand gekomen zonder overtreding van een van de tien geboden.
Of eerder in de geschiedenis, de bekering van Europa tot het christendom, of Zuid-Amerika, ging samen met geweld en machtswellust. Het was missionair werk, maar toevallig kon er ook nog land of goud mee gewonnen worden.
Of weer eerder, keizer Constantijn die het christendom tot staatsreligie verhief, was ook niet zuiver in zijn beweegredenen.

Wil niets zeggen dat het dus niet goed is, allerminst. God gebruikt ons mensen op manieren zoals wij eigenlijk niet zouden willen. Maar God laat Zich niet door ons wangedrag tegenhouden om mensen in Zijn pad te leiden. Als God zou moeten wachten totdat wij zaken zuiver kunnen regelen, dan zou er nog steeds niets gebeurd zijn.

Er zit wel zeker een kern van de leer in, maar de daadwerkelijke overgangen hebben veel menselijkere motieven dan de leer.

ja, goed beschouwd is de geschiedenis van het christendom te vergelijken met maffia praktijken, bloedvergieten, vernielingen, vervolgingen, oorlog en geweld etc.

zou daar dan nog een zegen op rusten denk je?
en zo ja, waaraan is dat dan te merken?

wat men zaait zal men oogsten.....
is de oogst daarom zo mager?

[Boaz]

Van mensen die ik hier over heb horen vertellen, begreep ik, dat juist zij die hun kerkverband verlieten degenen waren die ook de banden met de familie door knipten.

Is dat een herkenbaar beeld voor jullie?

Absoluut géén herkenbaar beeld voor mij, wel het tegenovergestelde: familie die niet bevatten kan dat iemand de kerk van zijn voorouders verlaat en dit niet kan verkroppen, om vervolgens op kille wijze om te gaan met de 'zondaar'. Ik ken iemand wiens moeder zich zeer afstandelijk opstelde nadat zoonlief naar een andere kerk overging, maar zich naar de andere zoon (die inmiddels 'nergens meer aan deed')
als liefdevolle moeder bleef opstellen. Blijkbaar is het voor sommige mensen makkelijker te verteren dat hun kinderen God vaarwel zeggen, dan dat een kind de kerk inruilt voor een andere.

Mijn ervaring is dat in sommige families men het zeer hoog laat oplopen om (sociale) druk uit te oefenen op de persoon die het kerkverband wil verlaten voor een andere. Het zal best ook omgekeerd voorkomen; er zullen wel meer zaken meespelen vermoed ik.

[Pcrtje]

*Verwijderd*

[learsi]

@Boaz......Dat lijkt ver weg een beetje op wat Islamieten overkomt als ze de Islam willen verlaten. Daar loop je het risico, dat je zelfs vermoord kan worden.

Het feit dat het hier gedaan wordt door door mensen wiens kerkverband men verlaat, doet vermoeden dat men binnen dat verband ervan uitgaat dat men de ¨ware¨ kerk verlaat? Of is dat te ver gezocht van mij?

Learsi

[alexander91]

ja, goed beschouwd is de geschiedenis van het christendom te vergelijken met maffia praktijken, bloedvergieten, vernielingen, vervolgingen, oorlog en geweld etc.

zou daar dan nog een zegen op rusten denk je?
en zo ja, waaraan is dat dan te merken?

wat men zaait zal men oogsten.....
is de oogst daarom zo mager?

Ja, tis behoorlijk shockerend, het verleden van het christendom. Maar, het verleden van alle mensenvolkeren is zwart.
Er rust geen zegen op dergelijke praktijken, maar je kunt het ook van de andere kant bezien. God laat Zijn Zegen niet uitblijven door onze praktijken. En dat kunnen we merken aan het feit dat er hier nog gelezen wordt uit Gods Woord. Mensen stellen zich bloot aan Zijn Woord. Daarmee worden mensen ook nu nog gezegend. De oogst is inderdaad wel mager, en dat komt voor een groot deel door de verdeeldheid. Juist in Eenheid kunnen we zegen verwachten (Joh 17: "En Ik bid...opdat zij allen een zijn....opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.").
De mens is altijd op macht uit. Macht leidt mensen tot het kwade. Tot het niet nodig hebben van God. Armoede leidt tot God, naar het zoeken van zegen buiten jezelf. De kans dat een rijke in zal gaan in het Koninkrijk der Hemelen is kleiner dan dat een kameel door het oog van een naald zal gaan.
Juist door het ontbloten van onze zwakte, wordt onze behoefte aan God groter en leren we dat we Hem meer nodig hebben.
De weg van Jezus met zijn discipelen was er altijd een van het terugfluiten van de discipelen die overmoedig werden, en Gods Wegen wel dachten te snappen. Vanwege die gedachten ging het telkens weer mis. Wij moeten ook zulke discipelen zijn. En in Gods Woord worden we teruggefloten als we te ver gaan (als we Zijn Woord nog in zijn geheel lezen, en niet zelf selecteren), en we worden bemoedigd als we bedroefd zijn door Gods beloftes (als we Zijn Woord in zijn geheel lezen, en niet zelf selecteren). Het is een smalle weg, en we moeten de balans bewaren, en niet links of rechts afwijken en zo op de brede weg terechtkomen.

[alexander91]

Absoluut géén herkenbaar beeld voor mij, wel het tegenovergestelde: familie die niet bevatten kan dat iemand de kerk van zijn voorouders verlaat en dit niet kan verkroppen, om vervolgens op kille wijze om te gaan met de 'zondaar'. Ik ken iemand wiens moeder zich zeer afstandelijk opstelde nadat zoonlief naar een andere kerk overging, maar zich naar de andere zoon (die inmiddels 'nergens meer aan deed')
als liefdevolle moeder bleef opstellen. Blijkbaar is het voor sommige mensen makkelijker te verteren dat hun kinderen God vaarwel zeggen, dan dat een kind de kerk inruilt voor een andere.

Mijn ervaring is dat in sommige families men het zeer hoog laat oplopen om (sociale) druk uit te oefenen op de persoon die het kerkverband wil verlaten voor een andere. Het zal best ook omgekeerd voorkomen; er zullen wel meer zaken meespelen vermoed ik.

Heel droevig ja. Maar wat doen zij die van kerk verwisseld zijn? Hun vorige kerk zwartmaken. Als je dan toch al voor je gevoel boven je vorige kerk staat, wees dan ook zo sterk om het kwade met goede te bestrijden. Ga liefdevol om en laster niet.

[maran]

Heel droevig ja. Maar wat doen zij die van kerk verwisseld zijn?
Hun vorige kerk zwartmaken.
Als je dan toch al voor je gevoel boven je vorige kerk staat, wees dan ook zo sterk om het kwade met goede te bestrijden. Ga liefdevol om en laster niet.

dat is een normaal gevolg....en heel begrijpelijk
vaak zijn deze mensen gefrustreerd of teleurgesteld, voelden zich niet begrepen, zijn afgewezen, etc....voorbeelden genoeg.

dat is niet bij iedereen het geval - sommigen gaan gewoon naar een andere kerk omdat ze zich niet meer thuis voelen in 'hun' kerk.
dat kan vele redenen hebben - verandering van zienswijze etc.
prima - een kerk is tenslotte geen gevangenis - je bent vrij om te kiezen wat bij je past.

[1a2b3c]

Maar wat doen zij die van kerk verwisseld zijn? Hun vorige kerk zwartmaken. Als je dan toch al voor je gevoel boven je vorige kerk staat, wees dan ook zo sterk om het kwade met goede te bestrijden. Ga liefdevol om en laster niet.

Ook al niet mee eens. We hebben het niet over mensen maar over een verkeerde leer, en daar hoeft niemand liefdevol mee om te gaan om te gaan.
Kijk maar eens hoe Jezus dat aanpakte, en hoe Paulus ermee omging. Zie o.a. de Galaten-brief.
Als je gewoon duidelijk zegt waar het op staat wordt dat vaak 'trappen' of 'zwartmaken' of 'erboven staan' genoemd.
De leer waar ik mee te maken had was ook nog eens doorspekt met uiterlijke regels die opgelegd werden, wat ook verwerpelijk is. Zie o.a. Mat.5:9, Kol.2: 16-23.

[Boaz]

Alexander91 schreef:

Maar wat doen zij die van kerk verwisseld zijn? Hun vorige kerk zwartmaken.

Ik denk dat openlijk benoemen waar je moeite mee hebt nog niet hetzelfde is als zwart maken.
Ik heb in mijn vorige gemeente nauwelijks met anderen over mijn redenen tot vertrek gesproken om vooral niet beticht te worden van dat wat jij nu schrijft. Als men er naar vroeg, kon men een eerlijk antwoord krijgen.

Zoals ik al eerder schreef ben ik er van overtuigd dat God Zijn kinderen in heel wat verschillende kerken heeft zitten; iemand zal niet verloren gaan omdat de leer niet helemaal zuiver was in zijn gemeente. Maar ikzelf wilde mijn gezin niet blootstellen aan leer die ik niet kon onderschrijven.

[alexander91]

Zoals jullie nu praten, zo is het de gehele kerkgeschiedenis gegaan. Iedereen denkt de juiste leer te hebben en kraakt anderen dus af. Goed zo! Ga zo door! Zo zou Christus het gewild hebben. Dat is nog eens in liefde met elkaar omgaan. Ik denk het niet en om de doodeenvoudige reden dat het blijkbaar een tot op het bot verscheurde kerk oplevert. Mensen zijn gewoon niet in staat om hun eigen tekortkomingen te overstijgen en blijven net zolang trappelen als ze kunnen.

[Boaz]

Zoals jullie nu praten, zo is het de gehele kerkgeschiedenis gegaan. Iedereen denkt de juiste leer te hebben en kraakt anderen dus af. Goed zo! Ga zo door! Zo zou Christus het gewild hebben. Dat is nog eens in liefde met elkaar omgaan. Ik denk het niet en om de doodeenvoudige reden dat het blijkbaar een tot op het bot verscheurde kerk oplevert. Mensen zijn gewoon niet in staat om hun eigen tekortkomingen te overstijgen en blijven net zolang trappelen als ze kunnen.

Zoals jij maar doordraaft (want wie heeft het over afkraken van anderen?) ben je toch echt geen serieuze gesprekspartner.
Je bijt je vast in je vooroordelen..

[1a2b3c]

Zoals jullie nu praten, zo is het de gehele kerkgeschiedenis gegaan. Iedereen denkt de juiste leer te hebben en kraakt anderen dus af. Goed zo! Ga zo door! Zo zou Christus het gewild hebben. Dat is nog eens in liefde met elkaar omgaan. Ik denk het niet en om de doodeenvoudige reden dat het blijkbaar een tot op het bot verscheurde kerk oplevert. Mensen zijn gewoon niet in staat om hun eigen tekortkomingen te overstijgen en blijven net zolang trappelen als ze kunnen.

Ik neem je ook niet meer zo serieus eerlijk gezegd. Je roeptoetert constant je eigen mening zonder op de argumenten van de ander in gaan. Of je zegt botweg: dat geloof ik niet.
Je denkt te weten dat er niemand is die enkel om de leer weggaat, maar dat er altijd of hoodzakelijk andere dingen meespelen.
Degenen die anders zeggen, dat de leer bij (in dit geval Boaz en ik) het enige motief was, die zijn gewoon leugenaars, o pardon, het is je mening dat dat niet waar is wat wij zeggen. Dus jij kent onze motieven beter dan wijzelf, althans, dat denk je!
Het lijkt mij verstandiger dat je gewoon je mening geeft, en verder eens goed luistert wat de ander zegt. En dan geef je aan waar je het niet mee eens bent en waarom niet.
Dat noem ik op een fatsoenlijke manier discussiëren. Niet als je doet alsof je de ander beter kent dan die zichzelf kent, en hem/haar zo een lesje 'eigen mening' wil geven.
Bij m'n eerste 'aanvaring' met jou wist me me al te vertellen dat ik niet open stond voor Gods Woord (compleet nieuw voor me) en nu blijk je meer redenen te weten dan ik, waarom ik bij m'n oude kerk ben weg gegaan. Zelfs weet je me te vertellen wat mijn motieven zijn waarom ik hier op het forum zit. Bijzonder - bijzonder - bijzonderrrrrrrrrrr!
Ik stel voor dat je je bij je eigen motieven houd, da's heus genoeg. Je vond dat we elkaar wel een spiegel mochten voorhouden, dus bij deze!

en het ik ook wel netjes wanneer je met iemand in discussie bent, dat je dan gewoon antwoord geeft. Vorige weet bleef het ''stil aan de overkant''.