Heel regelmatig zie ik ook hier de kreet voorbij komen "Je mag zijn wie je bent".
Ik voel dan steeds weer de refo in me naar boven komen.
'Zijn wie je bent'? Is daar nog zoveel van over? Vraagt God ons niet om een nieuwe schepping te worden?
Dus is het niet zo: 'Je mag zijn wie je bent in Christus'?
Of zeg je daarmee dat anderen dan niet mogen zijn we ze zijn?
Verwarrend...
Of toch niet?
