gml schreef:Dat is een heel goed argument, ja. De waarheid van het christelijk geloof is niet te bewijzen, Christus opent Zelf het hart. Maar binnen de apologetiek zijn er best wat argumenten die het christelijk geloof aannemelijk kunnen maken, ook ten opzichte van andere religies.
Ten eerste: het genoemde argument dat je niet hoeft te "werken", het is leven van genade, voor zover ik weet is het christendom inderdaad de enige religie waarbij het om het "aannemen" gaat wat je aangeboden wordt in het bloed van Christus, dat reinigt van alle zonden.Eigen werkheiligheid is binnen het christendom goddeloos, terwijl het binnen vele andere religies hier juist op aankomt. Het woord "werkheiligheid" is een woord dat in een hele beperkte context wordt gebruikt, namelijk bij die christenen (sommige protestanten) die de wereldwijde kerk (de RKK) als een kerk met een valse leer beschouwen, omdat daar sprake zou zijn van die gewraakte "werkheiligheid". Als je het aantal leden van deze "valse kerk" aftrekt van het totaal aan mensen dat zich christenen noemt, hoe je niet zoveel meer over. In ieder geval zo weinig, dat argument nummer 2 ook niet meer opgaat.
Ten tweede: het christendom bewijst zich door de vele mensen die overtuigd zijn van de waarheid ervan. De boodschap werd vanaf begin af aan geloofd. Het christendom is over de gehele wereld verspreid en is de grootste religie. Behalve het gestelde bij [1] kleeft er nog een ander bezwaar aan dit argument. Immers er zijn een aantal andere religies die ook veel progressie boeken of hebben geboekt: islam en boeddhisme. Die zouden zich ook op dit argument kunnen beroepen, waarmee het geen uniek christelijke zaak meer is, die vele gelovigen. Bovendien wordt het argument nu wel heel erg in het bewijsbare gezocht, hetgeen in tegenstelling is tot de aanhef van de bijdrage, waarin gemeld is dat de waarheid van het christelijk geloof niet te bewijzen is. Wie getallen gaat gebruiken heeft het niet meer over aannemelijkheid, maar over bewijsbaarheid.
Ten derde: de Bijbel is heel "eerlijk": van auteurs die de Bijbelgedeelten hebben geschreven, worden de zonden niet verzwegen (denk bijvoorbeeld aan de psalmen van David, Davids zonden met Batseba wordt niet verzwegen, terwijl de psalmen wel leidinggevend zijn voor het geestelijk leven), maar ook bijvoorbeeld de zonden van de volgelingen/discipelen van Jezus worden niet verzwegen, terwijl zij juist voor de verbreiding van het christelijk geloof gezorgd hebben (denk bijvoorbeeld aan Petrus, hij verloochende Christus tot driemaal toe, maar zorgde juist wel voor de verbreiding van het geloof, denk bijvoorbeeld aan de toespraak van Petrus op de pinksterdag, Handelingen 2). De Bijbel is dus veel te naïef om onjuist te zijn. Het is inderdaad waar dat de onopgesmukte verhalen in de Bijbel een weergave zijn van de hardnekkige menselijke werkelijkheid en dat die weergave pleit voor de eerlijkheid van de Bijbel. Dat zegt echter meer over de waarheid van de onverloste wereld, een waarheid die elk mens aan den lijve kan ervaren, dan over de waarheid van de christelijke oplossing, waar deze bijdrage toch voor bedoeld is, neem ik aan.
Ten vierde: de Bijbel is de wetenschap duizenden jaren voor. Dat bewijst het boek "Moderne wetenschap in de Bijbel", geschreven door bioloog Ben Hobrink, een mooi boek om te lezen. Hij laat in dit boek zien dat de Bijbel kennis bevat die de wetenschap duizenden jaren vooruit is.
Hier gaat het helemaal mis volgens mij. Nu wordt de Bijbel zelfs in relatie gebracht tot wetenschap, waarbij de Bijbel ook nog eens als wetenschappelijker uit de bus komt. Wordt hier niet de fout gemaakt dat een modern criterium, namelijk de wetenschappelijkheid van iets, onterecht gebruikt wordt om de Bijbel en het christelijk geloof te waarderen? In feite heeft men zich dan gewonnen gegeven aan het moderne denken, dat alleen iets voor waar aanneemt als het op wetenschappelijke wijze kan worden aangetoond. Het eigenaardige van "geloven" is nu juist dat men het geloofsvoorwerp niet ziet, maar nochtans gelovig aanneemt. Onze ogen zijn niet betrouwbaar, het gaat om het geloofsoog: "de mens (die dit nog niet snapt) ziet aan wat voor ogen is..." Kortom: wie zich als wetenschapper gaat opstellen (en alleen wetenschappelijke bewijzen tolereert) dwingt zichzelf om de Bijbel een wetenschappelijke status te geven, terwijl de Bijbel dat helemaal niet kan hebben, omdat de wetenschap die hier bedoeld wordt pas na de Middeleeuwen in Europa ontstaat en omdat de Bijbel over andere dan zichtbare dingen spreekt. Over God, engelen, Geest, Koninkrijk der hemelen, Opstanding, wonderen, een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Als je daarvan zegt dat het waarheid is, kan je dat maar op één manier doen...door dat te geloven (er is namelijk niets zichtbaars aan, anders hadden we er wel een documentaire op National Geographics van gezien of waren daarover artikelen in Science of The Lancet verschenen)
Ten vijfde: het is een wonder dat de Bijbelgedeelten nog steeds beschikbaar zijn, na vele duizenden jaren. Wat is precies het wonder? Men vindt nu nog steeds kleitabletten uit nog eerdere perioden, grottekeningen, sporen van menselijke cultuur en ook veel overgebleven geschriften die niet rechtstreeks met de Bijbel te maken hebben.
Ten zesde: er is nooit iets gebeurd/ontdekt waardoor onomstotelijk vaststaat dat een Bijbelgedeelte onjuist is.
Weer die suggestie dat de Bijbel spreekt over aanwijsbare zaken. Nee, in de kern van de zaak wijst de Bijbel omhoog: naar God, naar de hemel, naar de Onzienlijke Dingen. "Niemand heeft ooit God gezien" . Zo staat het in de Bijbel. Terecht kan je zeggen: wetenschappelijk geen sterke zaak. Toch staat de Bijbel boordevol mdedelingen over God en de Onzienlijke Dingen. De Bijbel stoort zich kennelijk niet zo aan enig wetenschappelijk criterium. Het is juist de gewoonste zaak van de wereld dat er nooit iets gebeurt of ontdekt wordt waaruit blijkt dat de Bijbel onomstotelijk juist is. Nogmaals, als dat zo was hadden we niets meer te geloven, aan te nemen of te vertrouwen...dan wist iedereen het meteen. Net als iemand die vertrouwt dat zijn zoon het slechte pad niet op gaat. Hij heeft alleen dat vertrouwen, maar geen bewijs of zekerheid. Het vertrouwen geeft hem die zekerheid (hij kan ze niet ontlenen aan de harde feiten). Zo is het ook met geloof: dat is een bewijs van de dingen die we niet zien (niet wetenschappelijk kunnen vaststellen).
Als iemand nog meer argumenten heeft, dan lees ik het graag.
commentaar: gravo
)).
