Mortlach schreef:Ik ben dan wel weer zo cynisch om op te merken dat het evangelicaal samen bidden een erg krachtig middel is om de groepseenheid te versterken en te onderstrepen. Je hebt al samen gezongen, en samen in tongen gesproken, nu ook nog samen bidden, en we zodat iedereen het kan zien en niemand van de groep zich eraan kan onttrekken. Die lui wíllen waarschijnlijk niet eens dat je je afzondert in gebed, want dat ondergraaft de groep en dat is niet goed voor de massa-psychologische effecten die optreden.
Nou, dat zou best eens kunnen ja, want hoe groter de groep, hoe machtiger het orgaan. Neem de vrije baptistengemeente Bethel te Drachten onder leiding van Orlando Bottenbley, dat is geen kerk meer maar een miljoenenbedrijf! Het komt voor dat mensen die elkaar niet kennen huilend bij elkaar in de armen vallen. De voorganger is echter een heuse doempredikant want hij siste een tijdje terug dat bij de wederkomst niet alle stoelen leeg zouden zijn, omdat sommigen achtergelaten zouden worden. Bovendien claimde Bottenbley
in het Friesch dagblad dat deze huidige generatie, de wederkomst nog zou meemaken! Wat hij doet is een groepsgevoel scheppen en vervolgens de eenheid verdelen door te dreigen dat niet iedereen meegenomen zal worden bij de wederkomst. Voorts leert de dominee dus ook zijn hele gehoor tussen de regels door dat de wederkomst, waar in de Bijbel over geschreven is, zoals hij het bekijkt geïnterpreteerd moet worden!
Nu is er natuurlijk op zich niets mis als de voorganger bepaalde ideeën aanreikt waarvoor men kan bidden, een zieke in de gemeente, of een vergeten oorlog ergens in een Afrikaans land ofzo, maar men moet er geen spektakel van maken.
Weten wij überhaupt van onszelf wel hoe we moeten bidden? Iemand als Bottenbley lijkt het zeker te weten, terwijl de discipelen het moesten vragen!
Lukas 111 En het geschiedde, toen Hij in een zekere plaats was biddende, toen Hij ophield, dat een van Zijn discipelen tot Hem zeide:
Heere, leer ons bidden, gelijk ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft.
2 En Hij zeide tot hen: Wanneer gij bidt, zo zegt: Onze Vader, Die in de hemelen zijt! Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde.
3 Geef
ons elke dag
ons dagelijks brood.
4 En vergeef
ons onze zonden; want ook wij vergeven aan een ieder, die
ons schuldig is. En leid
ons niet in verzoeking, maar
verlos ons van de boze.
Waarom uitsluitend bidden voor een ander en jezelf niet liefhebben? Beter is het om te bidden voor 'ons' (in gedachten) want er staat niet voor niks heb uw naaste lief als uzelf. Want als iedereen zijn
naaste liefheeft als zichzelf, dan is ook de honger uit de wereld! Denk daar maar eens diep over na. Kortom, bidden in het openbaar voor de verre hongerigen en armen terwijl men zijn naaste een brood kan geven, zou dat de bedoeling zijn? Hongeren de mensen hier niet naar vriendschap en liefde?
Ik kan je cynisme wel plaatsten Mortlach en bovendien vinden we in de Bijbel het bidden en zingen in groepen niet terug. De vraag die we ook kunnen stellen is waar dat gedrag vandaan komt en wie het bedacht heeft. Om Jezus te citeren 'is het uit de mensen of uit God?'
