Waarom bidden?

[maboc]

Schrik niet... dit is geen anti-bid topic of iets dergelijks

Maar, wat ik mij afvroeg:
God weet eigenlijk alles wel. Ik geloof dat ik ergens eens las dat God onze gedachten al kende voor wij ze gedacht hebben (of iets van die strekking). Ik weet alleen niet meer waar helaas.

In het verlengde daarvan....waarom moeten wij dan nog bidden, God weet toch al waarvoor wij hem danken, waarmee we worstelen en wat we 'm willen vragen.

Als een voorschot op mogelijke ideeen:
Ik heb zelf wel eens het idee dat we bidden om voor onszelf zaken op een rijtje te zetten, een soort introspectie als het ware. Om voor onszelf tot een idee te komen wat we willen, verlangen en waar we dankbaar voor zijn.

Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn assumptie dat God al mijn gedachten al kent niet klopt

Iemand ideeen?

[Mahalia..]

Dat heb ik mijzelf ook al vaak afgevraagd..
Maar als we nooit zouden bidden over wat God toch al zou weten, dan komen we er ook niet achter wat God tegen ons over al die zaken wilt zeggen. Daarnaast dat we God niet persoonlijk naar ons toe leren kennen.

Ik heb zelf best veel moeite om te bidden, hoe simpel het eigenlijk mag zijn, het voelt vaak alsof ik tegen een muur aaloop.
Eerst ging ik er nog echt voor zitten,..maar tegenwoordig 'bid' of praat ik eigenlijk net zo goed met God in de trein. Ik wist ook nooit wat ik moest zeggen,..eerst schreef ik het nog weleens op in een soort dagboek, omdat ik mijzelf beter kan uitdrukken op papier.
Inmiddels heb ik dat ding weggegooit, ik schaamde me over wat er in stond.
Er stond vooral veel in over mijn viendje dat het toen had uitgemaakt,tja...

[Mortlach]

Bidden doe je vooral voor jezelf - en dat is mooi, want dan werkt het dus ook als er niemand is die het hoort.

[Riska]

God wil gebeden zijn...

[Yours]

God wil gebeden zijn...

Ik begrijp niet precies wat je hiermee bedoelt.

Zoals ik het zie wil God helemaal niet aanbeden worden. Hij wil gewoon dat wij binnen onze mogelijkheden alles doen om onze Liefde voor alles wat leeft, en de mens in het bijzonder, tot uitdrukking te brengen.

[Riska]

n de 17e eeuw heeft Paul Gerhard naar aanleiding van deze tekst een gezang gemaakt, dat in het Nederlands is vertaald door Bernhard ter Haar.

De woorden “Wentel uw weg op de HERE” heeft hij vertolkt met:

Beveel gerust uw wegen, al wat u ’t harte deert,
Der trouwe hoede en zegen van Hem, die ’t al regeert;
Die wolken lucht en winden wijst spoor en loop en baan,
Zal ook wel wegen vinden, waarlangs uw voet kan gaan.

De oproep “en vertrouw op Hem” heeft hij omschreven met:

De Heer moet gij vertrouwen, begeert ge d’uitkomst goed
op Hem uw hope bouwen, zal ’t slagen wat gij doet.
Door geen bekommeringen, geen klagen en geen pijn
Laat God zich iets ontwringen, Hij wil gebeden zijn.

En de uitspraak “Hij zal het maken” gaf hij weer met:

Laat Hem besturen, waken: ’t is wijsheid, wat Hij doet,
zo zal Hij alles maken, dat ge u verwond’ren moet,
als Hij die alle macht heeft, met wonderbaar beleid
geheel het werk volbracht heeft, waarom gij thans nog schreit.

Bron: Jaap Fijnvandraat.

Het was gewoon het eerste in me opkwam en het komt uit dit lied, dat wij regelmatig zongen. (en geloof het of niet, terwijl ik dit schrij wordt het op de radio gezongen!)
Ja, God weet alles en toch wil Hij dat wij in gebed alles tot Hem brengen, ons lief en ons leed en daarnaast wil Hij onze aanbidding. Al is het door het zingen van lofliederen.

[wijnand]

Wat is gebed?

Gebeds heeft meerdere 'delen' of 'termen' in zich zeg maar.

Je hebt voorbede, lofprijs/dankzegging, aanbidding, praten met God, luisteren naar God.

Als ik jou verhaal lees, lees ik over voorbede. Ikzelf denk dat het begint bij het praten met God. Als je bij God bent (intimiteit zeg maar) dan komen er vanzelf dingen in je hart die je wilt delen met God. Dan wordt 'voorbede' niet een toverformule, maar een gesprek van zoon/dochter met Vader.

Ik had altijd problemen met voorbede omdat men er een soort toverformule (met lijstje) van maakte. Maar dit hoeft helemaal niet zo te zijn! En toen werd het een stuk logischer...

[rosaatje]

Idd wat Riska schrijft:
God wil er om gebeden zijn.
De Heere Jezus is onze Voorbidder bij de Hemelse Vader.
Het gebed is een heel machtig wapen. Alles mag/kan je bij Hem neerleggen.
En je onderhoud d.m.v. je gebed ook het contact met de Heere, dit beïnvloed ook je eigen gedachten, enz. Hij wil aanbeden, geprezen, enz. worden. Wij moeten Zijn Naam groot maken.
Je krijgt niet altijd direkt antwoord, toch mag je geloven dat Hij altijd voor je zorgt.

Als je van iemand houd wil je toch ook contact met die persoon?

[Riska]

Als ik jou verhaal lees, lees ik over voorbede. Ikzelf denk dat het begint bij het praten met God. Als je bij God bent (intimiteit zeg maar) dan komen er vanzelf dingen in je hart die je wilt delen met God. Dan wordt 'voorbede' niet een toverformule, maar een gesprek van zoon/dochter met Vader.

Je manier van reageren ervaar ik enigszins als een aanval op me, dat ik maar wat klets of zo. Sorry, zo voelt het wel.

Ik beschouw heel veel dingen als bidden.
In de allereerste plaats is bidden voor mij - helemaal stil worden en God laten spreken.
Daarnaast - en ik schreef dat als eerste reacties - voorbede.
Als ik door huis loop en ik loop te zingen dan is dat ook een vorm van gebed. De Psalmen zijn één groot gebed, waarin alles besloten ligt. Van schuldbelijdenis, tot vergeving, tot lofprijzing.

Maar ik blijf bij het belangrijkste: het stil worden voor God. Want wij praten wat af. Luisteren we ook?

[wijnand]

Sorry Riska, dat was niet de bedoeling. Ik reageerde op de topic-start van 'maboc'.

Dus was geen aanval op jou, totaal niet.

[maboc]

Wat is gebed?

Gebeds heeft meerdere 'delen' of 'termen' in zich zeg maar.

Je hebt voorbede, lofprijs/dankzegging, aanbidding, praten met God, luisteren naar God.

Als ik jou verhaal lees, lees ik over voorbede. Ikzelf denk dat het begint bij het praten met God. Als je bij God bent (intimiteit zeg maar) dan komen er vanzelf dingen in je hart die je wilt delen met God. Dan wordt 'voorbede' niet een toverformule, maar een gesprek van zoon/dochter met Vader.

Ik had altijd problemen met voorbede omdat men er een soort toverformule (met lijstje) van maakte. Maar dit hoeft helemaal niet zo te zijn! En toen werd het een stuk logischer...

Je antwoord gaat een beetje voorbij aan de stelling "God weet toch alles al, dus je hoeft Hem eea. niet nog eens uit te leggen".

Mijn idee is dat je het eigenlijk wat voor jezelf doet. Je bouwt op die manier aan je relatie met God. Je bouwt door met God te praten die steeds intiemer wordende relatie op. Dat neemt niet weg dat God al lang weet dat je iets dacht/voelde/wilde/etc...

Nu ik erover nadenk, maar dit is wel erg speculatief, God wil vast zelf ook wel dat we een persoonlijke relatie met Hem opbouwen. Daar is bidden bij uitstek het middel toe. In die zin kan ik mij voorstellen dat God van ons verlangt dat we bidden.

(Overigens heb ik het over bidden in het algemeen. Niet over voorbeden in het bijzonder)

[mohamed]

Schrik niet... dit is geen anti-bid topic of iets dergelijks

Maar, wat ik mij afvroeg:
God weet eigenlijk alles wel. Ik geloof dat ik ergens eens las dat God onze gedachten al kende voor wij ze gedacht hebben (of iets van die strekking). Ik weet alleen niet meer waar helaas.

In het verlengde daarvan....waarom moeten wij dan nog bidden, God weet toch al waarvoor wij hem danken, waarmee we worstelen en wat we 'm willen vragen.

Als een voorschot op mogelijke ideeen:
Ik heb zelf wel eens het idee dat we bidden om voor onszelf zaken op een rijtje te zetten, een soort introspectie als het ware. Om voor onszelf tot een idee te komen wat we willen, verlangen en waar we dankbaar voor zijn.

Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn assumptie dat God al mijn gedachten al kent niet klopt

Iemand ideeen?

Daar ben ik het roerend mee eens, want terwijl een ander zich afzondert voor het gebed, kunnen wij God in gedachten bedanken en vragen, terwijl we een oud vrouwtje bij het oversteken helpen!

[maboc]

Schrik niet... dit is geen anti-bid topic of iets dergelijks

Maar, wat ik mij afvroeg:
God weet eigenlijk alles wel. Ik geloof dat ik ergens eens las dat God onze gedachten al kende voor wij ze gedacht hebben (of iets van die strekking). Ik weet alleen niet meer waar helaas.

In het verlengde daarvan....waarom moeten wij dan nog bidden, God weet toch al waarvoor wij hem danken, waarmee we worstelen en wat we 'm willen vragen.

Als een voorschot op mogelijke ideeen:
Ik heb zelf wel eens het idee dat we bidden om voor onszelf zaken op een rijtje te zetten, een soort introspectie als het ware. Om voor onszelf tot een idee te komen wat we willen, verlangen en waar we dankbaar voor zijn.

Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn assumptie dat God al mijn gedachten al kent niet klopt

Iemand ideeen?

Daar ben ik het roerend mee eens, want terwijl een ander zich afzondert voor het gebed, kunnen wij God in gedachten bedanken en vragen, terwijl we een oud vrouwtje bij het oversteken helpen!

Mijn stelling gaat eigenlijk nog wat verder: terwijl wij dat oude vrouwtje helpen oversteken weet God allang dat we dankbaar zijn of iets willen vragen. Het bewust tegen God zeggen is dan overbodig (in het licht van God van "informatie" voorzien). In het licht van je persoonlijke relatie met God opbouwen lijkt het me nog steeds erg nuttig (en doe ik het graag). Maar het is dan iets wat je toch voor jezelf doet.

[Wullimpie]

Als God het van uit Zichzelf bezien niet belangrijk vind, waarom liet Hij dan op de vraag van de discipelen "Heere leer ons bidden", Jezus niet antwoorden dat dat er eigenlijk niet toe doet wat Hem betreft.
En waarom staat er dan geschreven " bidt en u zult gegeven worden".

[mohamed]

Mijn stelling gaat eigenlijk nog wat verder: terwijl wij dat oude vrouwtje helpen oversteken weet God allang dat we dankbaar zijn of iets willen vragen. Het bewust tegen God zeggen is dan overbodig (in het licht van God van "informatie" voorzien). In het licht van je persoonlijke relatie met God opbouwen lijkt het me nog steeds erg nuttig (en doe ik het graag). Maar het is dan iets wat je toch voor jezelf doet.

Ja zit zeker wat in, naar mijn idee kunnen we in ogenschouw nemen dat God Zijn discipelen vrienden heeft genoemd (Joh 15,15) en zou jij willen dat je vrienden de hele tijd voor je knielden?