@Optimatus:
Terecht merk je op dat je er voor uit mag komen (sterker: belijden) dat je het geloof in Christus het enige ware geloof vindt. Hieraan afdoen raakt de kern van je geloven (belijden). Afdoen c.q. zwijgen hierover hoeft, ja mag dan ook niet. En een ander moet jou uiteraard die ruimte ook laten.
Maar, en dáár ligt m.i. het probleem: Waarom zou nu juist de gelovige christen kiezen voor een tekst die op z'n zachtst gezegd twijfelachtig is? Welke meerwaarde aan het belijden van het geloof in Christus geeft het toevoegen van de Improperia aan de lithurgie? Anders gezegd, wat wordt wezenlijk gemist in het belijden van je geloof in Christus als je deze, voor anderen als kwetsend ervaren tekst weglaat uit de lithurgie? Staat of valt het geloven hiermee?
Als dat niet zo is, ligt het dan niet meer in de lijn van de liefde zoals Christus die ons leert, anderen niet te kwetsen en, om dan daar waar de kern van het geloven niet aangetast wordt, lithurgische teksten te kiezen die niet discutabel zijn.
Hieronder wat fragmenten over hoe er in het algemeen over deze tekst gedacht wordt:
Ook in de liturgie voor de komende Goede Vrijdag zal menigeen opnieuw de worsteling aangaan of het Goddelijk Beklag in de liturgie van deze gedenkdag moet worden opgenomen.
In het Kerk en Israëlorgaan ‘Kerk en Israël Onderweg’ van vorig jaar heeft een publicatie gestaan waarin enerzijds het bezwaar tegen de klassieke improperia verwoord staat en anderzijds een alternatief voor deze omstreden tekst wordt aangereikt. (....) Er is nog een zeer belangrijke reden om elke lijn naar de klassieke versie door te snijden. En dat is de afkeer in de Joodse gemeenschap tegen deze tekst. Op zeer emotionele bijeenkomsten heeft men ons als kerk duidelijk gemaakt dat dit Beklag eeuwenlang aanleiding was voor gruwelijke pogroms.Dit protest hebben we o.i. eenvoudigweg dermate serieus te nemen dat we geen enkel risico willen lopen in welke valkuil dan ook te stappen.
(Appèl kerk en Israel)
Welnu, over dit zogenaamde ‘beklag Gods’ is de afgelopen jaren veel te doen geweest, vooral nadat de hervormde en gereformeerde kerken het in hun kerkboeken zijn gaan overnemen van kerken die het al veel langer in hun missaal hadden staan. En dat uitgerekend in een tijd, waarin we door de schok van de Sjoah met schrik en schaamte zijn gaan beseffen, hoezeer zulke teksten zich gericht hebben tegen de anderen, tegen de Joden, tegen dat Israël als verbondspartner dat zich tegen Jezus, door de ekklesia voor de Christus gehouden, heeft vergrepen! Al uit de vroegste tijd van de verwijdering van kerk en synagoge, namelijk al uit de tweede eeuw is er een anti-Joodse paaspreek in deze geest bekend en uit later tijd weten we, hoe de liturgie van de Goede Vrijdag aanleiding kon geven tot gewelddadige pogroms:
(Dr. R.R. Brouwer in een toespraak)
Ten eerste is en blijft de letterlijke tekst van het Beklag Gods een aanklacht tegen het joodse volk. Waar de verwijten van de Eeuwige volgens deze tekst aanvankelijk verwijzen naar de uittocht uit Egypte en de doortocht door de woestijn, daar wordt de geschiedenis van uitsluitend het volk Israel toch onverhoeds verplaatst naar het rechthuis van Pilatus. (...) Maar wij weten ook dat in de geschiedenis van de kerk hierdoor ernstige dingen zijn gebeurd, waarvan de Joden door de eeuwen heen voortdurend het slachtoffer zijn geworden, juist in de zogenoemde lijdenstijd. De gestalte waarin het Jodendom en het joodse volk in het Beklag Gods voorkomen, voldoet op geen enkele wijze meer aan de manier waarop de beeldvorming in positieve zin is gewijzigd door de vernieuwde betrekkingen tussen de joodse en de christelijke gemeenschappen. In die zin moet worden vastgesteld dat het Beklag Gods theologisch inhoudelijk volstrekt is achterhaald.(...)
(OJEC)
Waarom een tekst met een dergelijke reputatie nog in de lithurgie gebruiken, vraag ik me dan toch in alle redelijkheid af?
Wat mij betreft, genoeg over het Improperia, anders wordt het zowat off-topic, maar als je door wilt gaan over de Improperia, ook prima.
