Leven volgens de scheppingsordening

[schelpje3]

Ja zo hebben wij het in het begin wel gedaan. Natuurlijk gaan ze naar de reformatorische school, daar dachten we (ik) niet eens over na (man was niet christelijk opgevoed, maar vertrouwde hierin volledig op mijn visie)
Pas later bleek dat deze school helemaal niet zo goed was, en onze kinderen niet konden geven wat ze nodig hebben. Voor onze jongste gaan we deze school dus niet kiezen, en de anderen zijn er inmiddels ook vanaf. 2 naar het SBO, maar niet reformatorisch, en 1 naar de middelbare school, die we hebben uitgezocht op andere argumenten. En daar zijn we wel heel tevreden over. Maar daarvoor hebben we eerst bewust moeten worden dat de christelijke opvoeding vooral voor gezin en kerk is, en dat de school voor de plek in de maatschappij is. Fijn als het te combineren is, maar soms is het beter om het te scheiden.

Over praktische voorbeelden van het gezag van de man over de vrouw ben ik aan het nadenken, en eigenlijk kom ik tot de conclusie dat dat in deze tijd niet meer zo aan de orde is. Niet dat het niet meer geldt, maar dat het minder nodig is... he ik weet het niet zo onder woorden te brengen als het in m'n hoofd zit, sorry

Bij ons ging het andersom. Ik zag voor 1 van onze kinderen het reform vervolgonderwijs totaal niet zitten, om verschillende redenen. Ik heb mijn man toen juist overgehaald dit kind niet naar die reform. school te doen. Nooit spijt van gehad.
Basisschool is hier niet, dichtsbijzijnde is toch wel een half uurtje met de auto en dat vinden wij voor 4 jarigen te ver. Dus dat werd een prot chr. school.

[1a2b3c]

Ik heb er ook moeite mee. Want als vrouw kun je dan wel zeggen, wat je van iets denkt, maar het ligt in handen van de man: hij kan dan kiezen voor de mening van zijn vrouw, of hij kan zijn eigen zin doen. Hoe dan ook: hij heeft de 'macht'. En dat vind ik echt een vreselijk idee. Ik zou zelf die macht helemaal niet willen hebben over een ander (en dat is niet omdat ik een vrouw ben).

Da's waar en daarom moet je als vrouw wel honderd dubbel uitkijken met wie je in zee gaat.
Ik heb ook moeite met die gedachte hoor, maar we kunnen niet zomaar iets uit de Bijbel schrappen omdat het ons niet aanstaat.
Maar toch is het uiteindelijk God die ons leven leidt, ook al gebruikt Hij daar de leiding van de man bij. Hij werkt daar gewoon doorheen en de man is ook geen eigen baas want hij staat onder het Hoofd Christus.

[ajl]

Ik denk dat het theoretisch allemaal heel mooi bedacht is en uiteraard is het God die ons leidt, maar dat betekent niet dat je als vrouw klakkeloos je man moet volgen en aanvaarden dat hij als hoofd van het gezin wel even de juiste keuzes maakt. Ik heb zelf ook verstand gekregen om keuzes te maken en ik denk dat het bijbelser is om die keuzes in gezamelijk overleg te maken.

[esli]

Ik denk dat zowel man als vrouw geroepen zijn om in het huwelijk elkaar lief te hebben zoals Christus de gemeente heeft liefgehad. Hier wordt nu gezegd dat mannen zo naar hun vrouw moeten zijn, maar het lijkt me dat vrouwen hun man ook zo moeten liefhebben. Bepaalde teksten lijken mij toch wel heel erg in een bepaalde cultuur opgeschreven en niet iets om direct over te nemen.
Wij hebben elkaar dezelfde belofte gegeven (dus we hebben beloofd elkaar zowel te dienen als te leiden enz.).

[1a2b3c]

Ik denk dat het theoretisch allemaal heel mooi bedacht is en uiteraard is het God die ons leidt, maar dat betekent niet dat je als vrouw klakkeloos je man moet volgen en aanvaarden dat hij als hoofd van het gezin wel even de juiste keuzes maakt. Ik heb zelf ook verstand gekregen om keuzes te maken en ik denk dat het bijbelser is om die keuzes in gezamelijk overleg te maken.

Ik zei ook niet: klakkeloos je man volgen, je moet me geen dingen in de mond leggen.
Ik heb al eerder gezegd dat je sowieso je man niet eens MAG volgen als hij zondige wegen wil gaan.
En verder mag je zeker je verstand gebruiken en je eigen mening geven en de dingen met elkaar overleggen.
Maar als je in een situatie komt waarin er een keuze gemaakt moet worden (zoals in mijn voorbeeld over de schoolkeuze) en je bent het niet met elkaar eens dan is de man verantwoordelijk.
Eén van twee zal toch zijn/haar zin niet krijgen, dat heb je nu eenmaal in die situaties.

Verder kun je er ook voor kiezen om je man niet als hoofd te erkennen, net zoals je er voor kiezen kunt om je niet aan Gods geboden te houden.
Maar vergeet niet dat we van al onze keuzes verantwoording moeten afleggen aan Hem die in Zijn Woord geopenbaard heeft hoe Hij wil dat we leven.

[ajl]

Ik denk dat jouw laatste opmerking door veel mannen ook gebruikt zal worden om hun zin door te drijven. Sorry dat ik sceptisch overkom, maar ik kan mij meer vinden in de interpretatie van Esli dat zowel de man en de vrouw geroepen zijn elkaar lief te hebben zoals Christus de gemeente heeft liefgehad. Voor mij impliceert dat je gezamelijk keuzes maakt, ook als deze keuzes moeilijk zijn. Dat betekent dat ene keer dat de vrouw zich neigt naar haar man en de andere keer andersom.

[Schipje]

Galateia en AJl, ik begrijp jullie punt niet zo goed. Jullie stellen vragen en er zijn hier reageerders die gefundeerde Bijbelse antwoorden geven en jullie lijken maar in een sfeer te blijven hangen van: 'ja maar...'
Dat is natuurlijk heel menselijk maar niet Bijbels. God heeft dit zo gewild, punt. Daar hebben we ons onder te schikken in het volle vertrouwen dat God altijd het beste met ons voor heeft.
Angst omdat je man 'de macht' zou hebben getuigt toch niet van veel vertrouwen in je man. Als het goed is trouw je met een man waar je vertrouwen in heb dat hij je niet moedwillig zal beschadigen en misbruik van je ondergeschiktheid zal maken. Als het goed is weet je dat je man keuzes wil maken die stroken met Gods wil en dat hij over alles verantwoording af zal leggen voor God.

[meribel]

Galateia en AJl, ik begrijp jullie punt niet zo goed. Jullie stellen vragen en er zijn hier reageerders die gefundeerde Bijbelse antwoorden geven en jullie lijken maar in een sfeer te blijven hangen van: 'ja maar...'
Dat is natuurlijk heel menselijk maar niet Bijbels. God heeft dit zo gewild, punt. Daar hebben we ons onder te schikken in het volle vertrouwen dat God altijd het beste met ons voor heeft.
Angst omdat je man 'de macht' zou hebben getuigt toch niet van veel vertrouwen in je man. Als het goed is trouw je met een man waar je vertrouwen in heb dat hij je niet moedwillig zal beschadigen en misbruik van je ondergeschiktheid zal maken. Als het goed is weet je dat je man keuzes wil maken die stroken met Gods wil en dat hij over alles verantwoording af zal leggen voor God.

eens, en ik zie het probleem ook niet zo, als gemeente proberen we toch ook Christus naar vermogen en macht te dienen? Dan zeggen we toch ook niet, "ja hallo!! ik bepaal wel mooi mijn eigen weg hoor! "
Eerder ( inmiddels aantal pagina's terug ) had ik vergelijking opgeschreven hoe ik het zie, het draait uiteindelijk vlgs mij om oprechte liefde voor elkaar zoals Christus en Zijn gemeente, man en vrouw hebben allebei hun eigen verantwoordelijkheid die gewoon goed is.

[ajl]

Ik denk eigenlijk dat de bijbel op dit punt niet zo letterlijk gevogld hoeft te worden of met andere woorden, de interpretatie op dit punt anders moet zijn. deze teksten werden heel erg in een bepaalde cultuur geschreven en moeten volgens mij niet zo over genomen te worden. Ten tijde van de bijbel zonderden vrouwen zich in hun maandelijkse periode ook compleet af van het gezin en waren onrein. Dat doen wij nu ook niet meer. Waarom dit dan wel? Ik denk dat je in een huwelijk elkaar volkomen lief moet hebben, zoals Christus de gemeente heeft liefgehad en als je iemand volkomen lief hebt, zal je ook eens een stapje opzij doen en je eigen ego naar achter schuiven en de keuze van je partner volgen. De ene keer zal dat de man zijn, maar de andere keer de vrouw. Ik zie dat meer als gezamenlijk tot een besluit komen.

[Schipje]

Graag wil ik ook nog iets opmerken over kinderdagverblijven. Blompje, ik weet niet of je deze discussie nog volgt maar je reageert heel fel op schelpje3 als zij zegt dat zij haar kinderen nooit naar een kdv zal willen doen omdat ze daar mede door de leidsters worden opgevoed. Ik wil niet de discussie starten of een kdv wel of niet goed is voor kinderen. Iedere ouder is wijs genoeg om voor zichzelf daar een beslissing over te nemen die bij hem/haar past. Maar volgens mij staat het iedereen altijd nog vrij om een eigen mening te hebben én deze te geven.
Je ontkent dat kinderen op een kdv worden opgevoed. Je vergelijkt het ook met een school dat ze daar ook niet worden opgevoed. Maar een school draagt ook zorg voor een stukje opvoeding. Onderwijs staat op één, opvoeding op twee. Dit zal toch geen school ontkennen.

Verder vind ik het jammer dat vrouwen die graag thuisblijven bij de kinderen worden gezien alsof zij gelijk een heersende man hebben thuis. Alsof een vrouw dan onderontwikkeld is/word. Ik vind dat nogal moeilijk. Sommige vrouwen blijven GRAAG thuis bij de kinderen, zeker de eerste jaren.

[Schipje]

Ik denk eigenlijk dat de bijbel op dit punt niet zo letterlijk gevogld hoeft te worden of met andere woorden, de interpretatie op dit punt anders moet zijn. deze teksten werden heel erg in een bepaalde cultuur geschreven en moeten volgens mij niet zo over genomen te worden. Ten tijde van de bijbel zonderden vrouwen zich in hun maandelijkse periode ook compleet af van het gezin en waren onrein. Dat doen wij nu ook niet meer. Waarom dit dan wel? Ik denk dat je in een huwelijk elkaar volkomen lief moet hebben, zoals Christus de gemeente heeft liefgehad en als je iemand volkomen lief hebt, zal je ook eens een stapje opzij doen en je eigen ego naar achter schuiven en de keuze van je partner volgen. De ene keer zal dat de man zijn, maar de andere keer de vrouw. Ik zie dat meer als gezamenlijk tot een besluit komen.

Ik zie niet waarom dit stukje cultuurgebonden zou zijn. Het gaat al eeuwen mee. Het gold al in het oude testament en in het nieuwe nog steeds dus waarom nu niet? Het blijft een afspiegeling van God en de Gemeente en dat geld voor eeuwig. Wat moet het met Gods instellingen en geboden worden als we alles gaan zien als cultuur en tijdgebonden en onze eigen menselijke interpretaties de boventoon laten voeren?

[Mortlach]

Ik zie niet waarom dit stukje cultuurgebonden zou zijn. Het gaat al eeuwen mee. Het gold al in het oude testament en in het nieuwe nog steeds dus waarom nu niet? Het blijft een afspiegeling van God en de Gemeente en dat geld voor eeuwig. Wat moet het met Gods instellingen en geboden worden als we alles gaan zien als cultuur en tijdgebonden en onze eigen menselijke interpretaties de boventoon laten voeren?

Er is maar één manier om daar achter te komen, toch? Niet willen/durven veranderen omdat je vreest wat de gevolgen mogelijkerwijs zijn, lijkt me niet de beste houding. Het is van alle tijden dat Gods woord is 'heruitgevonden' om het waardevol te houden voor de tijd en situatie van dat moment. Doe je dat niet, dan zit je uiteindelijk met een stapel geboden die totaal geen betekenis meer hebben in de moderne tijd (voor zover dat niet al is), en dat kan toch nooit de bedoeling zijn.

[schelpje3]

Ga eerst eens op een creche kijken en kom dan terug met je mening. Mijn kind gaat er een paar dagen in de week met veel plezier heen en wordt echt gewoon door mij opgevoed hoor! Jouw beeld is compleet misplaatst zoals ajl ook zei!

Ik kan gewoon niet geloven wat ik hier lees over de scheppingsorde e.d. Ik ben blij dat mijn man mij anders ziet!

Het is MIJN mening ! Ik leg die niet aan een ander op.
Jij doet dat wel, ik moet op een creche gaan kijken, alsof ik dat nooit gedaan heb. Ik heb die mening gevormd, juist door voorbeelden te zien in de familiekring van schoonzussen die hun slaperig peutertje om 7 uur in het autostoeltje proppen.
Ik heb neefjes die 5 dagen p.w. in de creche zitten, als ik ze zie zitten ze altijd te hangen, zo moe zijn ze. Want er zijn weinig rustmomenten, dat is nu eenmaal zo met een stel gezonde kindjes in 1 groep.
En jij voed je kind op op de uren dat je haar/hem bij je hebt, de uren in de creche worden door een ander ingevuld. Hoe je het ook wendt of keert, de leiding daar bepaalt wanneer jouw kind te drinken krijgt en dat het nu zindelijk moet worden.
De creche is algemeen vormend, echt reformatorische opvangmogelijkheden zijn in opkomst maar waren er zeker niet toen mijn kinderen peuter waren. Dus ik moet er niet aan denken dat mijn kind verplicht K3 moet luisteren.
Wordt er gebeden en gedankt met je kind, als het een boterhammetje krijgt ?
Leren ze daar "hoger dan de blauwe hemel " te zingen ?
Het gaat hier over de scheppingsorde, m.i. hoort daar niet bij dat je je kind in een creche moet doen, zodat jij aan het werk kunt. UITZONDERINGEN DAAR GELATEN, wanneer het noodzakelijk is.

[1a2b3c]

Ik denk dat jouw laatste opmerking door veel mannen ook gebruikt zal worden om hun zin door te drijven. Sorry dat ik sceptisch overkom, maar ik kan mij meer vinden in de interpretatie van Esli dat zowel de man en de vrouw geroepen zijn elkaar lief te hebben zoals Christus de gemeente heeft liefgehad. Voor mij impliceert dat je gezamelijk keuzes maakt, ook als deze keuzes moeilijk zijn. Dat betekent dat ene keer dat de vrouw zich neigt naar haar man en de andere keer andersom.

Mijn laatste opmerking was: Maar vergeet niet dat we van al onze keuzes verantwoording moeten afleggen aan Hem die in Zijn Woord geopenbaard heeft hoe Hij wil dat we leven.

Dat geldt natuurlijk voor mannen net zo goed als voor vrouwen.

Verder sluit het helemaal niet uit dat zowel man als vrouw geroepen zijn elkaar lief te hebben. Gal.5:13 maar dien elkaar door de liefde.
In Christus is er geen onderscheid Gal.3:28 ...daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.
Direct voor er geschreven wordt over het onderdanig zijn van de vrouw aan de man staat er: Ef.5:21 Wees elkaar onderdanig in de vreze Gods.
1 Pet.5:5 ...en wees allen elkaar onderdanig. Wees met nederigheid bekleed, want God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade.

Dat er mannen zijn die misbruik maken van hun hoofd-zijn is geen excuus om Gods Woord aan de kant te zetten.
Het is een feit dat het in het N.T. staat en geschreven is aan de gemeenten die uit de heidenen zijn ontstaan, dus zeggen dat wij daar niets mee te maken hebben is niet waar.

[esli]

@ Schipje: Als je iets als cultuurgebonden beschouwd wil dat niet zeggen dat je je eigen interpretatie de boventoon laat voeren. Je hebt nl. altijd met interpretatie te maken jij net zo goed als ik. Jij interpreteert ´onderdanig/ontzag hebben voor je man' ook. Volgens mij interpreteer jij het door te zeggen dat als er een moeilijke keus gemaakt moet worden waar je samen niet uitkomt dat de man dan beslist (zeg het maar als ik je woorden verkeerd begrepen heb). Dat is net zo goed een interpretatie en is volgens mij ook heel anders dan hoe Paulus dat in die tijd bedoelde. Ik denk dat je toen weinig te zeggen had als vrouw, eerst besloot je vader voor je en vervolgens nam je man de beslissingen. Je ontkomt er mi. niet aan om dat wat in de bijbel staat te interpreteren en naar deze tijd te plaatsen.
Daarnaast is het toch niet zo heel raar om deze tekst als cultuurgebonden te beschouwen? De maatschappij heeft gewoon eeuwenlang gefunctioneerd op deze manier, waarin vrouwen ontzag voor de man hadden en mannen het voor het zeggen hadden (in gezin en maatschappij). De hele cultuur is nu gewoon heel anders, wat er mi. ook voor zorgt dat we teksten die een cultuurgebonden rollenpatroon laten zien prima als cultuurgebonden kunnen zien.