Een nieuwsbericht over een wetswijziging in Frankrijk

[Tante Pollewop]

@maaarten: misschien vindt degene die volgens jou 'wegrot in zijn eigen kwaad' zelf wel dat jij wettisch aan het doordrammen bent. Dan kun je wel heel erg liefdevol vanuit je eigen moraal en overtuiging aan het delen zijn, de ander zal het zo blijven opvatten.

[yobem]

http://www.npo.nl/programmas/VPWON_1186978

Ik heb zitten huilen. Het is wel een morele illustratie van wat het meest liefdevol is en een test of datgene wat het meest vreemd voor je is, nog te begrijpen is. Of je er tolerantie voor op kunt brengen. Of je kunt ontdekken welke intrinsiek goede kwaliteiten ergens in zitten.

Blijf vooral kijken tot de begrafenis (64.44min) en wat daar gebeurt. Ik voelde de kracht die ik ook voelde toen ik de film Vlaamse film Daens keek.

Ik weet niet zo goed wat ik er van moet zeggen, maar ik kan het aanbevelen om te kijken.

[Tante Pollewop]

Vreselijk.
Wat de man van de krant zei, "soms is geweld gerechtvaardigd" deed me denken aan wat Boekenlezer zei: "Je begrijpt dat er geweld gebruikt wordt". Ze provoceerden tenslotte een beetje...

[yobem]

Soms is het goed het een en ander in uitvergrote proporties te zien en dan heb ik het niet alleen over christelijke homofobie, maar bijvoorbeeld ook gay-culture.

Het sneed mij vooral door het hart om die groep op dat begrafenismoment tot op het diepst geraakt te zien worden, wat voor pijn en woede en kracht er dan los komt. Dat was voor mij het contrast tussen twee invalshoeken binnen het christendom in een notendop. Het zal je niets verbazen dat ik meer thuis voelde bij het 2e deel van die ceremonie.

[Tante Pollewop]

Ik vond juist het tweede gedeelte erg mooi, en ook veel meer getuigen van de onvoorwaardelijke liefde van Jezus dan dat antihomo geschreeuw.

[Tante Pollewop]

Gek, het is opeens stil in dit topic.

[Boekenlezer]

Die video gaat ook niet over de wetswijziging in Frankrijk, en is dus buiten het onderwerp.
Dus dan kan het verstandig zijn om eens te zwijgen.

Maar goed, je wilt blijkbaar deze discussie weer zo graag bovenaan in de lijst zetten?

[Tante Pollewop]

Nee, het viel me op dat de tv-uitzending, die best schokkend is en de extremere versie van wat een aantal mensen hier pleegt te zeggen vertoont, weinig reacties oplevert.

[Mortlach]

Ik kan de docu helaas niet bekijken, maar heb de trailer gezien op Youtube.

Het lijkt allemaal ver weg, daadwerkelijk gevangenisstraffen voor en zelfs moordaanslagen op homoseksuelen. Toch is het nog niet eens zo heel lang geleden dat homoseksualiteit in delen van Europa strafbaar was. De Britse oorlogsheld Alan Turing is er nog voor veroordeeld en op een verplichte hormoonkuur gezet.

Dus voor de mensen die zich afvragen waarom er altijd toch zo'n ophef over wordt gemaakt... Omdat we niet terug willen naar die tijd en dat gevaar daadwerkelijk bestaat.

[hubert]

Maarten:

Je kan best op een vriendelijke liefdevolle en vriendschappelijke manier met hen omgaan, zonder je eigen morele overtuigingen te relativeren en voor je te houden. Nu is het mijn overtuiging dat dat ook wel moet kunnen met homoseksualiteit, al moet ik bekennen daar in mijn directe omgeving weinig te maken te hebben gehad. Nogmaals, als het maar niet een wettisch gezeur en doordrammen blijft, maar een oprecht delen van je eigen morele overtuiging, vanuit naastenliefde.

Dit is nu juist wat mij zo stoort in de refowereld. Altijd maar dat veronderstelde 'weten' en dan dat vingertje. Bijbelse naastenliefde is volgens mij de naaste liefhebben zoals je zelf liefgevonden zou willen worden. Dat is toch niet zó moeilijk?
De homoseksueel in dit voorbeeld wil lief worden gevonden (concreter: worden geaccepteerd) en niet worden ge-be- of veroordeeld. Hij/zij kan er namelijk niets aan veranderen.
Waarom zou je je eigen star- en vooringenomenheid niet eens laten varen. Juist als christen!
Praat ook eens met deze mensen, dan krijg je namelijk een heel andere kijk op de dingen.

[yobem]

Het is ook de verantwoordelijkheidsvraag die beantwoord moet worden. Wie is er verantwoordelijk voor een mogelijke morele misstap? Is de overheid dat? Is de christelijke gemeenschap dat? Is de naaste familie dat? Is het individu dat? En welke mate van verantwoordelijkheid draagt ieder van die vier dan precies? Ik vind de Galaten brief echt een verademing voor homoseksuelen. Omdat het zoveel antwoorden geeft, vanuit christelijk perspectief, in deze afwegingen. Een paar algemene opmerkingen:

1. God laat niet met zich spotten, dus dwaal niet. (Galaten 6 vers 7)
Voor een Christen is dit ijkpunt nummer één. Blijkbaar is de oproep om moreel juiste keuzes te maken een gevolg van wie God is. Alles vloeit daaruit voort.

2. Iedereen moet zijn eigen werk beproeven en zijn eigen pak dragen. (Galaten 6 vers 4 en 5)
Dat betekent dus dat het individu verantwoordelijk is voor de afstemming van zijn eigen morele keuzes. In dit geval moet de homoseksueel uitzoeken of zijn keuze in overeenstemming is met wie God is. Niet de omgeving, maar de homoseksueel zelf. Het individu is daarin zelfstandig verantwoordelijk. De gemeenschap draagt geen verantwoordelijkheid voor de morele keuze van het individu en moet zich dus ook niet als zodanig gedragen.

3. De christelijke gemeenschap moet, zonder hoogmoed, zachtzinnig iemand terecht brengen en lasten dragen. En er op letten dat de gemeenschap er niet door verleid wordt. (Galaten 6 vers 1,2 en 3)
Op het moment dat iemand een andere morele keus maakt dan de gemeenschap dan moet die gemeenschap proberen zo iemand op het rechte pad te krijgen. Maar niet ten koste van de zachtzinnigheid. Niet vanuit de grondhouding alles te weten en op alles het juiste antwoord te hebben. Wel gewapend tegen mogelijke verspreidingsgevaar van een mogelijk onjuiste morele keuze.

De gemeenschap moet ook lasten dragen. Niet alleen de last die de gemeenschap ervaart van een mogelijk onjuiste morele keuze, maar zelfs ook de lasten van degene die deze keuze maakt. Dat betekent mijns inziens dat de gemeenschap moet opkomen voor het recht om zelfstandig morele afwegingen te maken. Er is ten opzichte van de gemeenschap het recht om fouten te maken, om een andere (mogelijk onjuiste) keuze te doen. Ten opzichte van God is dat recht er niet (daar is een andere oplossing voor). Maar de gemeenschap mag nooit op de stoel van God gaan zitten. Dit vanwege het feit dat ze rekening moet houden met de mogelijkheid dat zijzelf ook feilbaar is.

Practisch
Er worden drie aanwijzingen gegeven wanneer een gemeenschap mag zeggen: stop, hier niet verder. De eerste aanwijzing is: doe dat als de gemeenschap in verleiding komt (Galaten 6 vers 1). De tweede aanwijzing is: doe dat nooit om er zelf een verdienstelijk (bijbelgetrouw?) stempel mee te verwerven (Galaten 6 vers 13b). De derde aanwijzing is: is het niet hypocriet? verlang je niet iets waar je zelf ook niet zo zuiver op de graat bent? (Galaten 6 vers 13a)

De afweging voor een gemeenschap moet dus zijn: wat is de verleiding als twee mensen van het gelijke geslacht menen op grond van diezelfde bijbel met elkaar een relatie aan te moeten gaan en te moeten bezegelen? Welke mogelijke verleiding is er dan voor de overige leden van die gemeenschap? Of is er geen zwaarwegende verleiding en doen we recht aan de vrije morele keus van het individu?

En als tweede: als we het dan als kerk afwijzen of toestaan. Is dat dan niet stiekem omdat we ons imago een beetje op willen poetsen en de homoseksueel als instrument (slachtoffer) gebruiken voor een gunstige PR? Als dat het geval is dan is het beter om het niet, of anders, te doen.

Als derde: Als je verlangt dat een homorelatie word afgebroken omdat het niet volmaakt is in zijn vorm. Eis je dan van de heterovariant ook dezelfde volmaakte afspiegeling en moet het anders ook worden voorkomen? Of is er binnen de heterovariant enige speelruimte tussen volmaakt en in-intentie-goed, en zou er die speelruimte dan ook ergens anders moeten zijn? Geen hypocrisie maar goed nadenken over mogelijke consequenties in denken en doen.

[hubert]

Helder Yobem.
Ik ben voor gelijke behandeling! Zeker in een kerk die zich christelijk noemt.
De discriminatie van homo's in de kerk (en maatschappij) is een ziekte die bestreden moet worden.
Niet de homoseksueel die wil leven naar zijn/haar aard. Die moet liefdevol worden behandeld, zoals jezelf behandeld zou willen worden. Dat is toch niet zo moeilijk met zoveel mooie bijbelteksten!

[maaarten]

Dit is nu juist wat mij zo stoort in de refowereld. Altijd maar dat veronderstelde 'weten' en dan dat vingertje. Bijbelse naastenliefde is volgens mij de naaste liefhebben zoals je zelf liefgevonden zou willen worden. Dat is toch niet zó moeilijk?
De homoseksueel in dit voorbeeld wil lief worden gevonden (concreter: worden geaccepteerd) en niet worden ge-be- of veroordeeld. Hij/zij kan er namelijk niets aan veranderen.
Waarom zou je je eigen star- en vooringenomenheid niet eens laten varen. Juist als christen!
Praat ook eens met deze mensen, dan krijg je namelijk een heel andere kijk op de dingen.

Je post staat bol van de vooroordelen.

Ten eerste ben ik mensen dankbaar als zij mij terecht wijzen. Soms kan het wel lastig te verdragen zijn, maar uiteindelijk ben ik blij als iemand mij terecht heeft gewezen. Het is toch beter dat je terecht gewezen wordt als je iets fout doet? Ik zou helemaal niet willen dat mensen verkeerde dingen van mij accepteren, wel dat ze het verdragen en mij terecht wijzen en helpen en bemoedigen om het goede te doen. Dat doe jij nu toch ook? Jij accepteert mijn vermeende star- en vooringenomenheid niet, en zegt er dus wat van! Vooralsnog ben ik niet overtuigd dat het in dit geval aan mijn star- en vooringenomenheid ligt, maar het is beter dat je dit tegen mij zegt en mij probeert te bemoedigen om te doen wat jij denkt dat Gods wil is. Dat getuigt van meer bewogenheid met je medemensen, dan als het je niets had kunnen schelen. Jij accepteert ook niet wat jou zo stoort aan de refowereld, maar je verdraagt het en probeert een gesprek aan te knopen en je reformatorische medemens terecht te wijzen en te bemoedigen om het goede te doen. We doen precies hetzelfde, het enige verschil is dat we het over heel veel zaken oneens zijn wat precies het goede en aan God welgevallige is.

Verder kan van vooringenomenheid bij mij moeilijk spraken zijn, want ik ben opgevoed in een kerk waar homoseksualiteit volledig geaccepteerd is, waar ze zelfs een praktiserende homoseksuele ouderling hadden. Het is bij mij wel degelijk een mening die voortkomt uit het bestuderen van de Bijbel en mij laten richten door Gods Woord, niet vanuit een opvoeding, of vooroordelen, of walging.

[JeeWee]

Die video gaat ook niet over de wetswijziging in Frankrijk, en is dus buiten het onderwerp.
Dus dan kan het verstandig zijn om eens te zwijgen.

p'sies

[hubert]

Maarten

Verder kan van vooringenomenheid bij mij moeilijk spraken zijn, want ik ben opgevoed in een kerk waar homoseksualiteit volledig geaccepteerd is, waar ze zelfs een praktiserende homoseksuele ouderling hadden. Het is bij mij wel degelijk een mening die voortkomt uit het bestuderen van de Bijbel en mij laten richten door Gods Woord, niet vanuit een opvoeding, of vooroordelen, of walging.

Dat kan ik dus niet begrijpen, maar dat zal aan mij liggen.
Maar hoe denk je dan over het echte punt dat ik wilde maken, namelijk dat van de ander net zo lief te hebben als jezelf, open en zonder beoordeling. Waarom heb je dat goede uit je vorige kerk blijkbaar onder laten sneeuwen?
Ik heb de omgekeerde weg bewandeld van CG naar PKN en ik vind dat ik nu pas in ruimte gesteld ben (om een bevindelijke term te gebruiken). Bevrijd van klemmende dogma's en met oprechte predikanten die de Schrift zo objectief mogelijk verklaren. Vaak is er geen antwoord vanuit die bron en dat durven ze dan ook te zeggen. Ik hoop intussen dat je mij niet al te belerend vindt want uiteindelijk gaat het ons om Dezelfde! Ik waardeer trouwens je bijdrage omdat ik denk dat het eerlijk doet. Ik mis zulke buren wel eens
Als ik mij niet vergis gaat de huidige CG al weer verder in acceptatie van homo's dan die van 40 jaar geleden.
Je zult nog beleven dat het straks net zo is als de kerk die je nu verlaten hebt. En dat is m.i. toe te juichen.