Samanthi schreef:@Jan, voor jou even een nadenkertje: Toen ik pas getrouwd was had ik 7 theorieën over het opvoeden van kinderen, nu heb ik 7 (volwassen) kinderen en geen theorieën meer.
Lees eens de getuigenissen van ouders die zelfs nog meer kinderen hebben opgevoed d.m.v. Christelijk thuisonderwijs vanuit de overtuiging dat dit de verantwoordelijkheid is waarmee God hun gezegend heeft. Ik ken wel een aantal van die getuigenissen. Het is geen garantie dat je kinderen ook Christen worden maar de kans daarop is misschien wel 95% groter. Juist omdat:
Als ouders ben je verplicht om je kinderen dicht bij de Heere op te voeden en als het goed is wil je ook niet anders.
Maar er zijn zoveel factoren die een kind bij de Heere kan weglokken, de tegenstander wil niet anders en zal er alles aan doen.
zij hun kinderen veel meer beschermen tegen die schadelijke factoren zolang de kinderen nog erg kwetsbaar zijn op jonge leeftijd. Hierdoor is de kans veel hoger dat er weerbare kinderen zullen ontstaan met een eigen overtuiging en geen blind groepsgedrag vanuit sociale angst om erbij te moeten horen. Zoals dat vaak het resultaat is van klassikaal onderwijs.
Het is geen eigen verdiensten, je hoef je niet op de borst te slaan als het goed gaat, het kan weleens helemaal mis gaan, dan zie je pas dat je er niets van bakt en dat je de Heere in alles nodig hebt.
Je kunt ook niet op andere mensen, waar het helemaal niet zo goed gaat met de kinderen, neerkijken, dan mag je dankbaar zijn dat het bij jou wel goed gaat.
En natuurlijk gaat het me er niet om dat er neergekeken moet worden op andere mensen waar het niet goed gaat en een andere situatie volledig toe te schrijven aan eigen verdienste. Waar het me wel om gaat is om onderscheid te maken tussen een Bijbels verantwoorde manier van opvoeden en de dwaasheid van de wereldse manier van opvoeden waarbij de kleine visjes in scholen moeten gaan zwemmen. I.p.v. zelf te leren zwemmen desnoods tegen de stroom in.
Daar moest ik ook aan denken.