hettys schreef:Waar het om gaat is dat het leven van Jezus niet in het teken stond van lijden en sterven ter verzoening. Volgens mij heeft Jezus daar niet of nauwelijks over gerept. In feite is dat punt pas na Jezus' dood geformuleerd.
Pas op het laatst van de prediking gaat het over lijden, en daar wordt verzoening niet aan verbonden.
BladeStraight schreef:Dat is beslist niet waar, sterker nog, de hele Bijbel staat in het teken van de verzoening van Christus. Te beginnen met Genesis 3:15, en die lijn gaat door in de Oudtestamentische tempeldienst vooral zichtbaar in de grote verzoendag. Vergeet de profeten niet, vooral Jesaja die zeker over Christus heeft gesproken in relatie tot zijn verzoenend lijden en sterven.
Ik heb het specifiek over het leven van Jezus.
In de bijbel staat dat Jezus gezonden is om het koninkrijk van God te verkondigen.
Verder is je interpretatie van het OT niet die van iedereen, zacht uitgedrukt. In het OT staat helemaal NIETS over Jezus: zijn naam wordt niet genoemd en er staat zeker niets in over het lijden en sterven van een mens ter verzoening, of dat de tempeldienst ooit vervangen zou worden door een mensenoffer.
In feite staat er dat de inzettingen voor altijd (zolang het joodse volk bestaat) onderhouden moeten worden.
Maar Hij werd doorstoken en verbrijzeld ter wille van onze zonden. Hij werd zwaar gestraft zodat wij vrede konden hebben; Hij werd geslagen en daardoor werden wij genezen! Wij zijn het, die als schapen afdwaalden. Wij verlieten Gods paden en gingen onze eigen weg. Desondanks legde God de schuld en zonden van ons allen op Hem. Hij werd in een hoek gedreven en mishandeld, maar zei geen woord. Hij werd als een lam naar de slachtbank geleid; zoals een schaap onder het scheren geen geluid maakt, stond ook Hij zwijgend voor degenen die Hem veroordeelden.
Misschien moet je es googlen op de joodse interpretatie van die teksten."knecht van God" is in Jesaja vrijwel altijd (een deel van) Israël zelf.
De Psalmen spreken tevens over Christus' lijden en zo doen eigenlijk de meeste geschiedenissen in het Oude Testament, waar verzoening door een ander vaak een centraal thema is.
Nooit verzoening middels Jezus offer. Het komt niet voor in het OT.
Jezus' centrale thema was de bekering van de zondaren. Daarom at Hij met tollenaren en hoeren, om hen tot bekering te bewegen. Hij zocht het verloren schaap, de verloren zoon. En in dat alles trekt Hij een lijn naar Zijn borgwerk. Hij maakt het tevens duidelijk dat hij moet lijden en sterven. Waarom? Om de drinkbeker te drinken (Marcus 10). Welke drinkbeker? De drinkbeker van Gods toorn over de zonden. Daarom is Hij van God verlaten geworden, Hij heeft de toorn van God over de zonden van het gehele menselijke geslacht gedragen, en daarbij voldoening aangebracht voor allen die in Hem geloven. Dat is een conclusie die je eenvoudig kunt trekken zonder daarbij Paulus zelfs maar te raadplegen.
Ook dat is interpretatie. Jezus heeft nergens letterlijk gezegd dat Zijn lijden en dood de mensheid zou verzoenen met God.
Jezus weet op een gegeven moment dat Hij zal moeten lijden om zijn volgelingen te sparen. Dat is ook een interpretatie. Je kunt elke uitspraak op je eigen manier interpreteren.
Bekeringsdrang is geen enkele aanwijzing dat Jezus zou sterven al offer.
Veel mensen sterven als een soort offer. Vooral gelovigen, maar ook ongelovigen die hun dorp, nabestaanden of wat ook willen redden. Daarom slaat het woord: 'slachtoffer' op heel veel mensen.
Pas na de dood van Jezus werden teksten zoals jij ze brengt ook zo uitgelegd.
Lucas 4
43 Maar Hij zeide tot hen: Ik moet ook anderen steden het Evangelie van het Koninkrijk Gods verkondigen; want daartoe ben Ik uitgezonden.
44 En Hij predikte in de synagogen van Galilea.
Ook gif is geschapen.