Oude en nieuwe verbond

[Trajecto]

Het Griekse woord kan zowel verbond als testament betekenen. In de Bijbel is verbond echter doorgaans de juiste vertaling. In het Grieks kan er door van betekenis te wisselen een soort spel bij het vertellen worden gedaan en dat is gedaan in Hebreeën 9 waar in de tweede helft wordt overgesprongen naar de betekenis testament. In het Nederlands laat zich dat dus niet goed weergeven.

Vroeger werd op meer plaatsen het woord testament gebruikt dan tegenwoordig, in vertalingen.
In het oog springt b.v. dat de bekende tekst waar Jezus begint met "Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen Testaments,... " tegenwoordig anders in de vertalingen staat. Hier wordt van Verbond gesproken.

[Wilsophie]

Mee eens.

[marin]

@Ewan schreef: Jezus heeft den dood ondergaan om te bevrijden van de overtredingen onder het eerste verbond!
Een testament wordt alleen van kracht wanneer er iemand gestorven is.



Maar Jezus was toch erfgenaam, een testament wordt toch pas van kracht dacht ik wanneer de testamentmaker sterft, is God de Vader dan gestorven?
Dus laten we spreken over een vernieuwd verbond.

Wat is het verschil of toets in gehoorzaamheid aan God van de mens in het oude verbond en het vernieuwde verbond?

[Ewan]

@Ewan schreef: Jezus heeft den dood ondergaan om te bevrijden van de overtredingen onder het eerste verbond!
Een testament wordt alleen van kracht wanneer er iemand gestorven is.



Maar Jezus was toch erfgenaam, een testament wordt toch pas van kracht dacht ik wanneer de testamentmaker sterft, is God de Vader dan gestorven?
Dus laten we spreken over een vernieuwd verbond.

Wat is het verschil of toets in gehoorzaamheid aan God van de mens in het oude verbond en het vernieuwde verbond?

Ik vind dit een erg moeilijke theologische vraag, maar ik denk dat pas toen er met het verzoeningsbloed betaald was, datgene volbracht is waar alles over ging in het OT , nu ook gaat, en zal gaan.
En ja, God heeft als het ware, in Jezus, Zelf de prijs, welke is de doodstraf, betaald voor onze zonden, zodat wij nooit enig excuus zullen kunnen hebben.
Het vleselijke doet vergankelijkheid aan, het geestelijke onvergankelijkheid.
Daarom wordt iedereen die zich bekeert van zijn vleselijke leven, de heilige Geest beloofd, als onderpand tot wanneer het verborgen karakter van het hedendaagse koninkrijk plaats zal maken voor wanneer de Konink wederkomt.
zo zie ik het ongeveer.
Het oude was dus stoffelijk, het nieuwe verbond geestelijk.
De wedergeboorte is dan ook een geestelijke geboorte.

[marin]

Ewan schreef: Jezus heeft den dood ondergaan om te bevrijden van de overtredingen onder het eerste verbond!
Een testament wordt alleen van kracht wanneer er iemand gestorven is.


Maar Jezus was toch erfgenaam, een testament wordt toch pas van kracht dacht ik wanneer de testamentmaker sterft, is God de Vader dan gestorven?
Dus laten we spreken over een vernieuwd verbond.

Wat is het verschil of toets in gehoorzaamheid aan God van de mens in het oude verbond en het vernieuwde verbond?[/quote]


@Ewan schreef: Ik vind dit een erg moeilijke theologische vraag, maar ik denk dat pas toen er met het verzoeningsbloed betaald was, datgene volbracht is waar alles over ging in het OT , nu ook gaat, en zal gaan.
En ja, God heeft als het ware, in Jezus, Zelf de prijs, welke is de doodstraf, betaald voor onze zonden, zodat wij nooit enig excuus zullen kunnen hebben.
Het vleselijke doet vergankelijkheid aan, het geestelijke onvergankelijkheid.
Daarom wordt iedereen die zich bekeert van zijn vleselijke leven, de heilige Geest beloofd, als onderpand tot wanneer het verborgen karakter van het hedendaagse koninkrijk plaats zal maken voor wanneer de Konink wederkomt.
zo zie ik het ongeveer.
Het oude was dus stoffelijk, het nieuwe verbond geestelijk.
De wedergeboorte is dan ook een geestelijke geboorte.[/quote]


@Ewan hoe zal dat in praktijk van het geloofsleven uitpakken, wil je dat eens proberen te vertellen.

[Ewan]

@Ewan hoe zal dat in praktijk van het geloofsleven uitpakken, wil je dat eens proberen te vertellen.

Iedereen is weer anders en de geest waait ook onzichtbaar op Zijn manier.Ik ben het niet eens met de HC die zegt:Het is ‘nodig te weten HOE GROOT mijn zonden en ellende zijn’.Aan die voorwaarde voldoet geen enkel mens. Niemand kent zijn zonden en ellende ten volle, niet voor en evenmin na zijn bekering.
Ik denk dat de gelovige gesterkt mag worden door gedenktekenen (dus geen sacramenten) als doop en avondmaal, waarbij de doop als belijdenis fungeert als de openbare veroordeling van het oude, zondige leven in het vlees.
Hierbij wordt de gelovige verzegeld door de Heilige Geest.
Je hebt nu het ''contract getekend'' en je houdt je eraan, want je kent de vreselijk hoge prijs die er voor je betaald is. Als je onopzettelijk toch zondigt, belijd je dit, want je weet dat het je vergeven zal worden, zoals beloofd. Verder staat alles in het teken van de Waarheid en de Liefde, maar ok in de christelijke vrijheid.
''Melk'' wordt ''vaste spijs'' en je verheugt je over de strijd waarbij je verleidingen en zonden weerstaat, het maakt je steeds sterker.
Perfect zullen we niet worden en dat wil God ook niet, want hij kent ons, we zouden kunnen gaan roemen in onszelf. Hier zegt Hij:Laat mijn genade u genoeg zijn.
De ellende kennis komt dus pas na de bekering, en is geen voorwaarde!
Ik ellendig mens, zeg ik tegen mezelf als het vlees weer eens in opstand komt en ik me afvraag wanneer ik er van bevrijd zal worden.

Zo ongeveer zie ik het.

[marin]

@Ewan hoe zal dat in praktijk van het geloofsleven uitpakken, wil je dat eens proberen te vertellen.[/quote]

Iedereen is weer anders en de geest waait ook onzichtbaar op Zijn manier.Ik ben het niet eens met de HC die zegt:Het is ‘nodig te weten HOE GROOT mijn zonden en ellende zijn’.Aan die voorwaarde voldoet geen enkel mens. Niemand kent zijn zonden en ellende ten volle, niet voor en evenmin na zijn bekering.
Ik denk dat de gelovige gesterkt mag worden door gedenktekenen (dus geen sacramenten) als doop en avondmaal, waarbij de doop als belijdenis fungeert als de openbare veroordeling van het oude, zondige leven in het vlees.
Hierbij wordt de gelovige verzegeld door de Heilige Geest.
Je hebt nu het ''contract getekend'' en je houdt je eraan, want je kent de vreselijk hoge prijs die er voor je betaald is. Als je onopzettelijk toch zondigt, belijd je dit, want je weet dat het je vergeven zal worden, zoals beloofd. Verder staat alles in het teken van de Waarheid en de Liefde, maar ok in de christelijke vrijheid.
''Melk'' wordt ''vaste spijs'' en je verheugt je over de strijd waarbij je verleidingen en zonden weerstaat, het maakt je steeds sterker.
Perfect zullen we niet worden en dat wil God ook niet, want hij kent ons, we zouden kunnen gaan roemen in onszelf. Hier zegt Hij:Laat mijn genade u genoeg zijn.
De ellende kennis komt dus pas na de bekering, en is geen voorwaarde!
Ik ellendig mens, zeg ik tegen mezelf als het vlees weer eens in opstand komt en ik me afvraag wanneer ik er van bevrijd zal worden.

Zo ongeveer zie ik het.[/quote]


@Ewan bedankt voor je openhartig getuigenis, je weet dat er vaak verschillend over geloofskennis die door het woord van God tot ons komt in praktijk wordt gebracht.
De letter is vaak makkelijk te bespreken dan het geloofsleven van uit het hart.

Mijn ervaring en trouw aan God en aan Zijn Woord zijn door dagelijks met de Here Jezus te willen leven dat heel veel randgedachten weggefiltert zijn die minder relevant zijn.

Trouw aan God willen zijn geeft zoveel overzicht in Gods Woord en maakt je ook stabiel in keuzes in het leven dat heel veel te begrijpen valt wat er allemaal om ons heen gebeurd in deze tijd.

De studies die vooraf in Gods Woord gedetailleerd zijn geweest geven een schat aan informatie aan het leven van Christus als Zoon van God tot redding voor alle mensen die Hem willen volgen in Zijn Verzoeningwerk, vruchtbaar is te weten dat God door alle eeuwen heen een volk heeft die Hem wil volgen, mijn ervaring is, geen 'kerkgeloof' met alle gevolgen vandien, maar een door Gods Geest geleidde mensen die oprecht de Here Jezus liefhebben die spreken de 'taal' van het hart.
Maar het volgen van de Here Jezus om de wil van God te doen geeft natuurlijk consequenties, dat druist vaak in tegen gevestigde bastions en tradities.
Ik merk vaak dat mensen zo vastgeroest zitten in hun kerktraditie dat zij menen daar God een dienst mee te bewijzen, en vaak angstig zijn om andere geloofservaringen te horen en daardoor ontstaan er spanningen in de gesprekken en worden daar onzeker van en gaan daardoor op elkaars "fouten en karakter" eigenschappen maar aanvallen.
Maar God is getrouw en zal de zegeningen geven die nodig zijn om Hem door de Here Jezus volledig te leren kennen als een liefhebbende Vader.
En daarom is God altijd dezelfde geweest en wil gediend worden zo Hij wil, vanaf de schepping tot aan de komst van onze Here Jezus Christus.
God sluit met een ieder een onveranderd vernieuwd verbond die Hem oprecht wil leren kennen, door Zijn leven en het offer en opstanding van de Here Jezus te aanvaarden, God houdt zich daaraan en geeft zelfs Zijn Geest om Het Leven van de Here Jezus te kunnen aannemen om dagelijks met Hem te willen en kunnen leven.

[elbert]

Kindschap in deze tekst staat voor geboorte en wedergeboorte en dat kende men niet
...
Israël onder het Oude Verbond was niet bekend met de wedergeboorte, hun hoop was op het koninkrijk der hemelen wat beloofd was door de profeten. De toegang tot dit koninkrijk had niets te maken met wedergeboorte, dit in tegenstelling tot het "Koninkrijk Gods".
Genoemd in Johannes 3 vers 3-5.

Ik pik hier even een aantal zinnen uit, om aan te geven waarom het gevaarlijk kan zijn om klakkeloos websites na te volgen, zonder er kritisch de Bijbel naast te leggen.
Vergelijk de volgende teksten eens:
Joh. 3:3 Jezus antwoordde en zei tegen hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien.
5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan.
Luk. 13:28 Daar zal gejammer zijn en tandengeknars, wanneer u Abraham, Izak en Jakob en alle profeten in het Koninkrijk van God zult zien, maar u buitengeworpen..

Mijn vraag: hoe komen Abraham, Izak en Jakob en al de profeten in het Koninkrijk Gods als Jezus zegt dat niemand daarin kan komen zonder wedergeboorte?
Klopt het dan wel als je zegt dat men in het oude testament niet bekend was met wedergeboorte?
Waarom zegt Jezus dan tegen Nicodemus: "Bent u een leraar van Israël, en weet u deze dingen niet?" Dat is toch wat anders dan: "tja, dat kan jij ook niet weten"?

Volgende vraag. Vergelijk deze 2 teksten eens met elkaar:
Matt. 8:11 Maar Ik zeg u dat er velen zullen komen van oost en west en zij zullen aan tafel gaan met Abraham, Izak en Jakob in het Koninkrijk der hemelen,
12 en de kinderen van het Koninkrijk zullen buitengeworpen worden in de buitenste duisternis; daar zal gejammer zijn en tandengeknars.
Luk. 13:28 Daar zal gejammer zijn en tandengeknars, wanneer u Abraham, Izak en Jakob en alle profeten in het Koninkrijk van God zult zien, maar u buitengeworpen.
29 En daar zullen er komen van oost en west, van noord en zuid, en zij zullen aan tafel gaan in het Koninkrijk van God.

Wat is hier het verschil tussen het Koninkrijk der hemelen en het Koninkrijk Gods?
Mijn antwoord: helemaal niets.

[Ewan]

Abraham, Izak en Jacob, én de profeten etc waren allen door God uitverkozen , er als het ware ''uitgepikt'', de Heilige Geest was in die bedeling nog niet op aarde uitgestort, zoals nu, maar kwam slechts over enkelen.
Misschien zijn dit zij, met als hekkesluiter de moordenaar aan het kruis, wier zielen Jezus zagen bij zijn bezoek aan de Vader, na dat hij ter helle gevaren was (hier wordt nl de onderwereld bedoeld, verkeerde vertaling) om hen daar op te halen.
Wie stonden er op uit de doden aan het einde van die oude bedeling?
de bijbel zegt er weinig over.
Hoe dan ook, de eerste christenen (joden) wisten niet wat ze zagen toen ook de heilige Geest op de heidenen viel (waarNA ook dezen zich lieten dopen), dus in deze genade-bedeling, met de gezonden Trooster in ons midden, hetzij verborgen, is toch niet te vergelijken met de oude tijd, waarbij ook de normale mens alleen via de hogepriester kon naderen tot God,
Hoe geheel anders nu....

[elbert]

@Ewan: dat er sprake is van een andere bedeling, is duidelijk. Dat is wel wat anders dan te zeggen dat men niet bekend was met wedergeboorte.
Sommigen denken echt dat het Israël (ook de gelovigen) uit het Oude Testament een puur vleselijk, aards volk was en dat dat nog Gods bedoeling was ook. Maar iemand als Calvijn zegt daar het volgende over:

Want zij schilderen ons de Joden als zo vleselijk, dat ze meer op beesten gelijken dan op mensen: zeggende namelijk, dat het met hen gesloten verbond niet verder reikt dan het tijdelijke leven, en dat de hun gegeven beloften betrekking hebben op tegenwoordige en lichamelijke goederen. Indien dit leerstuk waarheid is, wat blijft er dan anders over dan te zeggen, dat het Joodse volk een tijdlang met Gods weldaad verzadigd is geweest, evenals men een kudde varkens in het hok vetmest, opdat het eindelijk door een eeuwig verderf zou omkomen?

Institutie, boek IV, hoofdstuk 15.
Waarmee Calvijn dus wil zeggen dat het in de oude bedeling weldegelijk om de Geest, om geloof, om besnijdenis van het hart, om innerlijke vernieuwing, kortom: om wedergeboorte ging.

[Ooievaar]

Ik ben nieuw op het RefoWebforum.

Van Adam en Eva lezen we na de zondeval en na de openbaring van de moederbelofte helemaal niets van een ontmoeting of relatie me God.
Er staat: En denzelven Seth werd ook een zoon geboren, en hij noemde zijn naam Enos. Toen begon men den Naam des HEEREN aan te roepen. (Genesis 4:26 SV1750) Een nieuwe en andere openbaring van de relatie God -mens.

Met Noach word het weer anders, een offerande. Ook hier beginnen de duidelijke heenwijzingen naar de komst van Gods Zoon.

Dan volgen Abraham, die werd een vriend Gods genoemd, Mozes zag God van aangezicht tot aangezicht, David met zijn Psalmen waar heel duidelijk iets gehoord word van een levende omgang met God.
Dan de profeten, heel duidelijke boodschappers van de oordelen, maar juist ook van de komst van de Messias.

Ik bedoel hiermee dat God zich eerst aan Adam en Eva openbaarde en steeds vernieuwde en vermeerderde Hij Zijn verbond. En Zijn openbaring was op het hoogtepunt toen Gods Zoon, Christus Jezus zelf kwam.

De oudtestamentische bedeling zag uit naar Zijn komst, zij wist heel goed waar het omging: de verbroken relatie met God en de herstelling van die relatie door Zijn offerande.

En juist daar komt openbaar dat er van een wedergeboorte sprake is.

Het is niet een andere wedergeboorte, maar God zelf verborg Zich nog in de ceremoniële dienst.
En wat zijn tekenen van de wedergeboorte? Godskennis, zelfkennis, een ootmoedig gebed, de ander uitnemender achten dan jezelf, belijden van zonde en schuld, uitzien naar de zegen en gunst van God, het oprechte geloof in de enige offerande van Christus.

Dat hadden de gelovigen in het oude testament, soms in een verlangen, soms daadwerkelijk.

[marin]

Ik ben nieuw op het RefoWebforum.

Van Adam en Eva lezen we na de zondeval en na de openbaring van de moederbelofte helemaal niets van een ontmoeting of relatie me God.
Er staat: En denzelven Seth werd ook een zoon geboren, en hij noemde zijn naam Enos. Toen begon men den Naam des HEEREN aan te roepen. (Genesis 4:26 SV1750) Een nieuwe en andere openbaring van de relatie God -mens.

Met Noach word het weer anders, een offerande. Ook hier beginnen de duidelijke heenwijzingen naar de komst van Gods Zoon.

Dan volgen Abraham, die werd een vriend Gods genoemd, Mozes zag God van aangezicht tot aangezicht, David met zijn Psalmen waar heel duidelijk iets gehoord word van een levende omgang met God.
Dan de profeten, heel duidelijke boodschappers van de oordelen, maar juist ook van de komst van de Messias.

Ik bedoel hiermee dat God zich eerst aan Adam en Eva openbaarde en steeds vernieuwde en vermeerderde Hij Zijn verbond. En Zijn openbaring was op het hoogtepunt toen Gods Zoon, Christus Jezus zelf kwam.

De oudtestamentische bedeling zag uit naar Zijn komst, zij wist heel goed waar het omging: de verbroken relatie met God en de herstelling van die relatie door Zijn offerande.

En juist daar komt openbaar dat er van een wedergeboorte sprake is.

Het is niet een andere wedergeboorte, maar God zelf verborg Zich nog in de ceremoniële dienst.
En wat zijn tekenen van de wedergeboorte? Godskennis, zelfkennis, een ootmoedig gebed, de ander uitnemender achten dan jezelf, belijden van zonde en schuld, uitzien naar de zegen en gunst van God, het oprechte geloof in de enige offerande van Christus.

Dat hadden de gelovigen in het oude testament, soms in een verlangen, soms daadwerkelijk.

@Ooievaar zegt: Ik bedoel hiermee dat God zich eerst aan Adam en Eva openbaarde en steeds vernieuwde en vermeerderde Hij Zijn verbond. En Zijn openbaring was op het hoogtepunt toen Gods Zoon, Christus Jezus zelf kwam.

Welkom op het forum Ooievaar, je geeft een duidelijk overzicht van de beloften van God waar de mens inzicht kan krijgen wat Gods bedoeling heeft met de mens, het traject van Adam tot Christus en de uiteindelijke Verzoening door een volledige reiniging (die het Beeld van Christus in zich dragen, door een persoonlijke overgave) van de mens die de Here Jezus bij zijn wederkomst zullen ontmoeten.
De verbondstrouw van Gods kant stelt ons wel instaat om daar inzicht te krijgen in de bediening van Christus werk in het Hemels Heiligdom die dagelijks Zijn kinderen wil bereiken om de wil van God te kunnen doen, trouw te zijn binnen de grenzen die God heeft gesteld en daardoor kan de mens de liefdevolle gedachten van God begrijpen.

[Wilsophie]

Hoi Ooievaar en welkom uiteraard.
Denk je niet dat Adam gewoon met God wandelde en met Hem sprak zoals Henoch?
Ik denk juist aan een intense relatie zoals met Abraham en Noach enz...

[Wilsophie]

= "Elbert" Want zij schilderen ons de Joden als zo vleselijk, dat ze meer op beesten gelijken dan op mensen: zeggende namelijk, dat het met hen gesloten verbond niet verder reikt dan het tijdelijke leven, en dat de hun gegeven beloften betrekking hebben op tegenwoordige en lichamelijke goederen. Indien dit leerstuk waarheid is, wat blijft er dan anders over dan te zeggen, dat het Joodse volk een tijdlang met Gods weldaad verzadigd is geweest, evenals men een kudde varkens in het hok vetmest, opdat het eindelijk door een eeuwig verderf zou omkomen?

Tjonge hier schrik ik van. Zei Calvijn dit?
Vreselijk.
Elbert.
Misschien wisten de overste leidslieden wel van het begrip "wedergeboorte" dat zou heel goed kunnen, maar dat neemt niet weg dat men onder die bedeling van het Oude Verbond niet wedergeboren kon worden.
Uit de vraag van Nico aan de Heere Jezus blijkt dat hij het in ieder geval niet wist.
En daarom legt de Here Jezus het uit.

[elbert]

Tjonge hier schrik ik van. Zei Calvijn dit?
Vreselijk.
Elbert.

Het is niet vreselijk wat Calvijn hierover opmerkte, het is vreselijk dat er mensen zijn die zeggen dat Israël een vleselijk volk is met een vleselijk verbond.

Misschien wisten de overste leidslieden wel van het begrip "wedergeboorte" dat zou heel goed kunnen, maar dat neemt niet weg dat men onder die bedeling van het Oude Verbond niet wedergeboren kon worden.

Met het in vet weergegeven gedeelte uit jouw zin zeg je eigenlijk dat Jezus zich vergiste toen Hij zei dat Abraham, Izak en Jakob en al de profeten in het Koninkrijk van God een plaats zouden hebben. Want niemand komt daar zonder wedergeboorte. Ze zijn dus wel wedergeboren, want Jezus zegt het.

Uit de vraag van Nico aan de Heere Jezus blijkt dat hij het in ieder geval niet wist.
En daarom legt de Here Jezus het uit.

Onbegrip is geen maatstaf voor het al dan niet bestaan van wedergeboorte. Als dat zo was zou er nu ook niemand wedergeboren kunnen worden, want je zult de mensen maar de kost moeten geven die niet weten wat dat inhoudt.
Maar voor de leidslieden van het volk zou het zonneklaar moeten zijn dat ook het oude verbond voluit geestelijk van aard was. Dat beleden ze wel (ze noemen God hun Vader en dat kan alleen op geestelijke wijze, zie Joh. 8:41), maar ze herkenden Jezus niet als van God gezonden (vers 42), waaruit blijkt dat die belijdenis vals was.
In alle gelovigen uit het Oude Testament was de Geest van Christus. Dat zeg ik niet, dat zegt de apostel Petrus (1 Petr. 1:11).
Deze gelovigen hebben Christus met de ogen van het geloof gezien (2 Petr. 1:21, Joh. 8:56, Joh. 12:41, Hebr. 11:13, 26) en dat kan alleen door wedergeboorte (1 Joh. 5:1).