De doop in de knoop (en waarom er belijdenis gedaan wordt)

[1a2b3c]

De Bijbelse definitie van geloof is: Heb.11:1 Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet. (sorry maar dat is iets anders dan wat ik in zondag 1 lees)

Nee, dat is niet iets anders. De "vaste grond van de dingen waarop men op hoopt" is 'die enige troost, beide in leven en in sterven - dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben, zoals zondag 1 zegt. Het een onderschrijft het ander.
.

Even voor de duidelijkheid, schelpje vroeg me wat ik onder geloven versta. Waarop ik zei Hem aannemen als Verlosser en Heer.
Dat vond ze geen goed antwoord omdat er iets anders in zondag 1 staat.
Daarom zei ik dat er in Heb.11:1 ook iets anders staat. (ik bedoelde dat dus letterlijk, niet inhoudelijk)

[1a2b3c]

Helemaal met je eens dat we als eerste de Bijbel moeten lezen, en ook dat we de onderlingen bijeenkomsten niet moeten nalaten.
Als je er vanuit gaat dat dominees geroepen dienaars zijn die altijd gelijk hebben heb je een probleem want dominees zijn het vaak niet met elkaar eens. Dus wie heeft er dan gelijk?


Er ging even iets niet goed.
Ultra rechts zeg je, is dat van horen zeggen of eigen ervaring ?

Eigen ervaring.

[Janvanverweg]

schelpje ik heb een waar verhaal en een vraag voor je,
ongeveer twee jaar geleden vertelden we in een groepje ht verhaal van de verloren zoon. een tienermeid (destijds 18 jaar) hoorde voor het eerst iets van het evangelie; ze was volslagen onbekend ermee. toch gaf ze ongevraagd aan dat ze bij die God wilde horen en dat geloof haar eigen wilde maken. toen we het verhaal vertelden kwam Jezus er niet in voor en daardoor uiteraard ook niet zijn dood en opstanding. daarom stonden we haar niet toe om meteen zo'n drastische keus te maken. we moedigden haar aan om eerst meer over 'dat geloof' en 'die God' te weten te komen door de kerk en discipeschaps groep te bezoeken. dat deed ze en kwam al snel met het verzoek om gedoopt te mogen worden. pas toen ze binnen 3 maanden voor de derde keer toestemming vroeg zeiden we ja, het mag maar voordat je gedoopt mag worden moet je het eerst wel aan je ouders vertellen en je moet beloven nooit meer de buddha en de geesten te vereren. (heel veel aspirant bekeerlingen druipen af als ze het hun ouders moeten vertellen omdat ze bang zijn het huis uitgezet te worden) tot onze verwondering zei ze dat ze haar ouders al verteld had dat ze in Jezus geloofde. binnen een jaar kwam onverwachts een grote test. haar ouders organiseerden thuis een buddhistische happening. het huis zat vol met familie en buren. toen iedereen ging buigen voor de buddha had ze een dilemma; of haar ouders tot schande maken of Jezus verloogenen. als enige boog ze niet. ze kwam er zonder kleerscheuren af; een wonder op zich. de afgelopen 2 jaar is ze enorm veranderd, de vrucht van de Geest is zichtbaar, ze is niet langer bang maar is nu onverschrokken in het getuigen van haar Heer.
deze meid heeft echter nooit een diep zondebesef gehad.ze komt nl uit een cultuur waar schuldbesef vrijwel afwezig is. (wel bekeerd ze zich nu van zonden als die haar duidelijk worden) ze werd geraakt door de liefdevolle vader die haar -bang en afgewezen als ze zich voelde- liefhad. op die liefde is ze ingegaan en op die liefde rust haar geloof. niet de verlossing maar de liefdevolle vader trok haar!
nu is mijn vraag aan jou schelpje. Haar verhaal strookt niet met zondag 1, maar ze was wel letterlijk bereid om voor haar Heer te sterven. is deze meid nou gered of niet? hoe past dit binnen jouw denken? de hele nadruk op zonde en schuld is iets wat 'hoort' in het westerse denken, maar in het oosters denkraam draait alles veel meer om schaamte en schande.
(op een ander vlak speelt zondebesef wel degelijk een grote rol)

[Janvanverweg]

schelpje ik lees net in dat andere topc dat ook daar een specifieke vraag aan jou gericht is.
had ik dat geweten dan had ik het niet zo expliciet aan jou gericht, ik wil je niet aanvallen of onder druk zetten.
het is dat je in dit topic duidelijk de uitverkiezing en geloof volgens de artikelen verdedigd, het verhaal van onze vriendin klopt niet met bv. zondag 1. en ik vroeg me af hoe de groep die jij voor mij vertegenwoordigd daarmee omgaat.
nogmaals, had ik gezien dat op het andere topic je naam genoemd werd dan had ik het hier algemener geschreven

[meribel]

schelpje ik heb een waar verhaal en een vraag voor je,
ongeveer twee jaar geleden vertelden we in een groepje ht verhaal van de verloren zoon. een tienermeid (destijds 18 jaar) hoorde voor het eerst iets van het evangelie; ze was volslagen onbekend ermee. toch gaf ze ongevraagd aan dat ze bij die God wilde horen en dat geloof haar eigen wilde maken. toen we het verhaal vertelden kwam Jezus er niet in voor en daardoor uiteraard ook niet zijn dood en opstanding. daarom stonden we haar niet toe om meteen zo'n drastische keus te maken. we moedigden haar aan om eerst meer over 'dat geloof' en 'die God' te weten te komen door de kerk en discipeschaps groep te bezoeken. dat deed ze en kwam al snel met het verzoek om gedoopt te mogen worden. pas toen ze binnen 3 maanden voor de derde keer toestemming vroeg zeiden we ja, het mag maar voordat je gedoopt mag worden moet je het eerst wel aan je ouders vertellen en je moet beloven nooit meer de buddha en de geesten te vereren. (heel veel aspirant bekeerlingen druipen af als ze het hun ouders moeten vertellen omdat ze bang zijn het huis uitgezet te worden) tot onze verwondering zei ze dat ze haar ouders al verteld had dat ze in Jezus geloofde. binnen een jaar kwam onverwachts een grote test. haar ouders organiseerden thuis een buddhistische happening. het huis zat vol met familie en buren. toen iedereen ging buigen voor de buddha had ze een dilemma; of haar ouders tot schande maken of Jezus verloogenen. als enige boog ze niet. ze kwam er zonder kleerscheuren af; een wonder op zich. de afgelopen 2 jaar is ze enorm veranderd, de vrucht van de Geest is zichtbaar, ze is niet langer bang maar is nu onverschrokken in het getuigen van haar Heer.
deze meid heeft echter nooit een diep zondebesef gehad.ze komt nl uit een cultuur waar schuldbesef vrijwel afwezig is. (wel bekeerd ze zich nu van zonden als die haar duidelijk worden) ze werd geraakt door de liefdevolle vader die haar -bang en afgewezen als ze zich voelde- liefhad. op die liefde is ze ingegaan en op die liefde rust haar geloof. niet de verlossing maar de liefdevolle vader trok haar!
nu is mijn vraag aan jou schelpje. Haar verhaal strookt niet met zondag 1, maar ze was wel letterlijk bereid om voor haar Heer te sterven. is deze meid nou gered of niet? hoe past dit binnen jouw denken? de hele nadruk op zonde en schuld is iets wat 'hoort' in het westerse denken, maar in het oosters denkraam draait alles veel meer om schaamte en schande.
(op een ander vlak speelt zondebesef wel degelijk een grote rol)

@janvanverweg; waarom zou het geloof van het meisje niet stroken met zondag 1? Ik heb het een paar keer gelezen, maar snap niet het probleem.

[schelpje3]

schelpje ik heb een waar verhaal en een vraag voor je,
ongeveer twee jaar geleden vertelden we in een groepje ht verhaal van de verloren zoon. een tienermeid (destijds 18 jaar) hoorde voor het eerst iets van het evangelie; ze was volslagen onbekend ermee. toch gaf ze ongevraagd aan dat ze bij die God wilde horen en dat geloof haar eigen wilde maken. toen we het verhaal vertelden kwam Jezus er niet in voor en daardoor uiteraard ook niet zijn dood en opstanding. daarom stonden we haar niet toe om meteen zo'n drastische keus te maken. we moedigden haar aan om eerst meer over 'dat geloof' en 'die God' te weten te komen door de kerk en discipeschaps groep te bezoeken. dat deed ze en kwam al snel met het verzoek om gedoopt te mogen worden. pas toen ze binnen 3 maanden voor de derde keer toestemming vroeg zeiden we ja, het mag maar voordat je gedoopt mag worden moet je het eerst wel aan je ouders vertellen en je moet beloven nooit meer de buddha en de geesten te vereren. (heel veel aspirant bekeerlingen druipen af als ze het hun ouders moeten vertellen omdat ze bang zijn het huis uitgezet te worden) tot onze verwondering zei ze dat ze haar ouders al verteld had dat ze in Jezus geloofde. binnen een jaar kwam onverwachts een grote test. haar ouders organiseerden thuis een buddhistische happening. het huis zat vol met familie en buren. toen iedereen ging buigen voor de buddha had ze een dilemma; of haar ouders tot schande maken of Jezus verloogenen. als enige boog ze niet. ze kwam er zonder kleerscheuren af; een wonder op zich. de afgelopen 2 jaar is ze enorm veranderd, de vrucht van de Geest is zichtbaar, ze is niet langer bang maar is nu onverschrokken in het getuigen van haar Heer.
deze meid heeft echter nooit een diep zondebesef gehad.ze komt nl uit een cultuur waar schuldbesef vrijwel afwezig is. (wel bekeerd ze zich nu van zonden als die haar duidelijk worden) ze werd geraakt door de liefdevolle vader die haar -bang en afgewezen als ze zich voelde- liefhad. op die liefde is ze ingegaan en op die liefde rust haar geloof. niet de verlossing maar de liefdevolle vader trok haar!
nu is mijn vraag aan jou schelpje. Haar verhaal strookt niet met zondag 1, maar ze was wel letterlijk bereid om voor haar Heer te sterven. is deze meid nou gered of niet? hoe past dit binnen jouw denken? de hele nadruk op zonde en schuld is iets wat 'hoort' in het westerse denken, maar in het oosters denkraam draait alles veel meer om schaamte en schande.
(op een ander vlak speelt zondebesef wel degelijk een grote rol)

Aan mij past niet het oordeel om dit meisje wel of niet behouden te noemen. De Heere ziet het hart aan ! Deze vraag heb ik me ook wel eens gesteld over autisten. Die hebben nl ook vaak geen schuldgevoel. Het komt door dit, het komt door dat. Ze creeeren een eigen waarheid.
Dan heb je nog mensen die geen emoties kennen of het niet kunnen uiten. En geloof gaat nu eenmaal, als het goed is, met emoties gepaard. Je kunt huilen van ontroering of blijdschap, maar zeker ook lachen.
En bekering gaat ook niet bij iedereen hetzelfde. Integendeel ! De 1 moet veel en de ander weinig vergeven worden. De 1 groeit er bij op, krijgt het met de paplepel ingegoten, de ander is heidens, of opgegroeid bij een valse godsdienst.
De mensen in Afrika kunnen juichen en lofprijzen in de kerk, in de Calvinistische cultuur zijn we sober en ingetogen.
Ik zou zeggen: als iemand tot geloof komt, is het heel fijn, maar het past ook wel om het te laten bezomeren en bewinteren. We kunnen nl met een zgn tijdsgeloof te maken hebben. Het wordt ons in de Bijbel ook aangeraden: Beproeft de Geesten of ze uit God zijn !
En als het "echt" , is het geschonken en is het onuitwisbaar geworden. Dan zal de Heere daar Zelf in voorzien, dat zij evt gedoopt gaat worden. Het is niet het allerbelangrijkste ! Zonder gedoopt voorhoofd kun je behouden zijn. Het is maar net in welke omstandigheid de Heere je omgezet heeft.

[Janvanverweg]

n bekering gaat ook niet bij iedereen hetzelfde. Integendeel ! De 1 moet veel en de ander weinig vergeven worden. De 1 groeit er bij op, krijgt het met de paplepel ingegoten, de ander is heidens, of opgegroeid bij een valse godsdienst.
De mensen in Afrika kunnen juichen en lofprijzen in de kerk, in de Calvinistische cultuur zijn we sober en ingetogen.
Ik zou zeggen: als iemand tot geloof komt, is het heel fijn, maar het past ook wel om het te laten bezomeren en bewinteren. We kunnen nl met een zgn tijdsgeloof te maken hebben. Het wordt ons in de Bijbel ook aangeraden: Beproeft de Geesten of ze uit God zijn !

Ik schreef dat ze uit een cultuur komt waar zondebesef vrijwel nihil is. dit komt omdat ze de geesteljke realiteit loskoppelen van de zichtbare realiteit (loo-kha en loo-khi) de mensen kennen wel een doods of hel-angst, maar dat koppellen ze niet direct aan het doen van zonden.
maar goed, onze vriendin is dus niet uniek! je schrijft dat de calvinistische cultuur sober en ingetogen is, dat is waar en pastte ws goed met de omgeving waarin het ontstaan is. de samenleving is echter hard verandert! in veel opzichten verslechterd ook. dit wetende is het goed om na te denken hoe de waarheid die de bijbel is opnieuw relevant te maken voor de veranderde samenleving.
ik kwam op dit forum omdat ik raakvlakken zie tussen zwaar reformatorisch denken en de buddhistische leer. beiden bieden nauwelijks hoop voor de aanhangers ervan (ik doel hier bv op kerken met meer dan duizend leden waar maar een handvol aan het avondmaal durft te gaan, op dominees die babies brandhoutjes voor de hel noemen etc (allemaal op dit forum gelezen!)
deze reformatorische leer wint geen zielen meer omdat de wereld rondom de leer verandert is! om opnieuw aan Gods opdracht te voldoen is het goed om de fundamenten van het geloof opnieuw te ijken, te verankeren in de bijbel en in de cultuur van vandaag.
we leven in een anti-autoritaire cultuur, dus de dominee heeft niet meer zo'n gezag als vroeger. een algemeen incusivisme is verdwenen. er is geen trouw meer aan instituten. (politiek of anders)
de grote vraag vandaag in oost en west is 'wat baat het me?' "wat schiet ik er hier en nu mee op?"
de bijbel zegt daar heel wat over, maar dat is niet treug te vinden in geschriften van een paar eeuwen geleden.
door b.v. te benadrukken dat het naleven van een specifiek bijbelse opdracht het leven verbeterd is waar en valt te controleren. dit is op een heel andere maar nog steeds bijbelse manier omgaan met 'zonde'. Hoe meer de waarheid van Gods woord herkent wordt hoe meer er op Jezus vertrouwt gaat worden.
de samenleving is verandert en heeft weinig op met een opgelegde leer en een automatich ergens bijhoren. daar zijn we te cynisch voor. 'het moet toch wat betekenen' als troost voor ouders die hun volwassen kinderen van God los weten, wordt door de jongere generatie meewarig aangekeken.
ook het hele idee of je er wel of niet bent wordt als onzinnig ervaren. de 'autonome mens' is opzichzelf teruggeworpen en neemt niets meer klakkeloos aan! met een leer aan komen zetten of onderwijs boeken als een cattechismus doet het niet meer, de leer is alleen van belaang als het helpt in het dagelijks leven nu.
en juist de bijbel is daar zo vol van! de uiterlijke kemerken van de vrucht van de Geest zijn stuk voor stuk zaken die vandaag in trek zijn. voor die kenmerken worden letterlijkvaan honderden of duizenden dollars neergeteld. het is een groeimarkt waar Christus een authentiek en attractief product aanbied: het verandere leven van zijn volgelingen!
hoe beproef je de geesten? proef de vrucht ervan! welke smaak gaat er uit van Pasker, schaapje, horeb, 1a2b3c, schelpje, janvanverweg, meribel en alle anderen?

[1a2b3c]

n bekering gaat ook niet bij iedereen hetzelfde. Integendeel ! De 1 moet veel en de ander weinig vergeven worden. De 1 groeit er bij op, krijgt het met de paplepel ingegoten, de ander is heidens, of opgegroeid bij een valse godsdienst.
De mensen in Afrika kunnen juichen en lofprijzen in de kerk, in de Calvinistische cultuur zijn we sober en ingetogen.
Ik zou zeggen: als iemand tot geloof komt, is het heel fijn, maar het past ook wel om het te laten bezomeren en bewinteren. We kunnen nl met een zgn tijdsgeloof te maken hebben. Het wordt ons in de Bijbel ook aangeraden: Beproeft de Geesten of ze uit God zijn !

Ik schreef dat ze uit een cultuur komt waar zondebesef vrijwel nihil is. dit komt omdat ze de geesteljke realiteit loskoppelen van de zichtbare realiteit (loo-kha en loo-khi) de mensen kennen wel een doods of hel-angst, maar dat koppellen ze niet direct aan het doen van zonden.
maar goed, onze vriendin is dus niet uniek! je schrijft dat de calvinistische cultuur sober en ingetogen is, dat is waar en pastte ws goed met de omgeving waarin het ontstaan is. de samenleving is echter hard verandert! in veel opzichten verslechterd ook. dit wetende is het goed om na te denken hoe de waarheid die de bijbel is opnieuw relevant te maken voor de veranderde samenleving.
ik kwam op dit forum omdat ik raakvlakken zie tussen zwaar reformatorisch denken en de buddhistische leer. beiden bieden nauwelijks hoop voor de aanhangers ervan (ik doel hier bv op kerken met meer dan duizend leden waar maar een handvol aan het avondmaal durft te gaan, op dominees die babies brandhoutjes voor de hel noemen etc (allemaal op dit forum gelezen!)
deze reformatorische leer wint geen zielen meer omdat de wereld rondom de leer verandert is! om opnieuw aan Gods opdracht te voldoen is het goed om de fundamenten van het geloof opnieuw te ijken, te verankeren in de bijbel en in de cultuur van vandaag.
we leven in een anti-autoritaire cultuur, dus de dominee heeft niet meer zo'n gezag als vroeger. een algemeen incusivisme is verdwenen. er is geen trouw meer aan instituten. (politiek of anders)
de grote vraag vandaag in oost en west is 'wat baat het me?' "wat schiet ik er hier en nu mee op?"
de bijbel zegt daar heel wat over, maar dat is niet treug te vinden in geschriften van een paar eeuwen geleden.
door b.v. te benadrukken dat het naleven van een specifiek bijbelse opdracht het leven verbeterd is waar en valt te controleren. dit is op een heel andere maar nog steeds bijbelse manier omgaan met 'zonde'. Hoe meer de waarheid van Gods woord herkent wordt hoe meer er op Jezus vertrouwt gaat worden.
de samenleving is verandert en heeft weinig op met een opgelegde leer en een automatich ergens bijhoren. daar zijn we te cynisch voor. 'het moet toch wat betekenen' als troost voor ouders die hun volwassen kinderen van God los weten, wordt door de jongere generatie meewarig aangekeken.
ook het hele idee of je er wel of niet bent wordt als onzinnig ervaren. de 'autonome mens' is opzichzelf teruggeworpen en neemt niets meer klakkeloos aan! met een leer aan komen zetten of onderwijs boeken als een cattechismus doet het niet meer, de leer is alleen van belaang als het helpt in het dagelijks leven nu.
en juist de bijbel is daar zo vol van! de uiterlijke kemerken van de vrucht van de Geest zijn stuk voor stuk zaken die vandaag in trek zijn. voor die kenmerken worden letterlijkvaan honderden of duizenden dollars neergeteld. het is een groeimarkt waar Christus een authentiek en attractief product aanbied: het verandere leven van zijn volgelingen!
hoe beproef je de geesten? proef de vrucht ervan! welke smaak gaat er uit van Pasker, schaapje, horeb, 1a2b3c, schelpje, janvanverweg, meribel en alle anderen?

....op dominees die babies brandhoutjes voor de hel noemen etc (allemaal op dit forum gelezen!)
deze reformatorische leer wint geen zielen meer omdat de wereld rondom de leer verandert is!

Deze 'reformatorische' leer is niet de leer van de vele oude schrijvers waar bevindelijk rechts zich op zegt te gronden.
Er zijn idd wel een aantal schrijvers en dominees die de brandhoutjes theorie leren, maar een groot deel van die oude schrijvers had een heel wat evangelischer kijk op de leer. (o.a. T. Boston, J. Bunyan, R en E Erskine, H. Bonar, Spurgeon, W Guthrie e.d.)
Ik heb geloof ik alle boeken van bovengenoemde schrijvers gelezen (en vele anderen) maar deze leer kom je bij hen niet tegen.
Ik heb me er dan ook altijd over verbaasd dat bev. rechts aanspoort om deze schrijvers te lezen. (blij dat ik daarnaar geluisterd heb trouwens)

Het is waar dat de tijden zijn veranderd maar de leer is ook veranderd, allebei niet ten goede.
In de tijd van de reformatie klonk het "alleen de schrift ........" maar dat is al lang veranderd want de drie grote F's van (on)enigheid horen er sowieso bij, plus een hele stapel oudvaders en dat alles moet verzegeld worden met de juiste bevindingen anders loopt het alsnog slecht met je af.
Ik lees en leer graag, maar ben ervan overtuigd dat de Bijbel een boek voor alle tijden is.
Omdat mensen de grote neiging hebben af te dwalen, hetzij naar links hetzij naar rechts, zijn er altijd mensen die in de pen klimmen.
De schrijvers die links weer in het goede spoor willen hebben leggen extra nadruk op rechts, en andersom.
En zo wordt rechts steeds rechtser en links steeds linkser.
En het wordt pas echt erg als je de Bijbel niet meer als norm hebt maar je favoriete schrijver en/of dominee.
Dan heb je de vaste grond verloren (God en Zijn Woord)
Maar er zijn gelukkig ook nog kerken die er tussenin zitten en wel de Bijbel als norm hebben (jammer genoeg wel met de drie formulieren) maar dat hoeft in de praktijk niet verkeerd te gaan op de fundamentele punten.

Wat ik graag zou willen is: alleen de Bijbel, want die is niet aan tijd, cultuur of wat dan ook gebonden.
Daar is weer een nieuwe reformatie voor nodig: alleen de schrift (!!!) alleen geloof (dus niet gegrond op gevoel) alleen genade....

[schelpje3]

Je berijdt aardig je stokpaardje van"horen zeggen".
Haal niet steeds die cliches aan en scheer daarmee de hele recht reformatorische leer over 1 kam.
Stop daarmee alsjeblieft en laster niet de naam van eerbare predikanten.

[boer]

Schelpje, je schreef dat we zelf niets kunnen doen, omdat God anders niet aan zijn eer zou kunnen komen.
Hoe kun je zo klein denken van God?
Hij liet Zijn Zoon naakt aan een stuk hout sterven, het is Hem niet om eer te doen, hoewel het hem natuurlijk wel toekomt.
maar God kan een legioen aan engelen creeeren tot ZIjn eer.
Als God ons zou moeten veranderen en bekeren, DAN zou het pas geen eer zijn, maar wij zouden geprogrameerde wezens zijn, en ons geloof niet beproefd.
Ik ben het dan ook nog steeds eens met 1a2b3c en Janverwegistan.
de Bijbel zegt , Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, .....
Wie heeft de authoriteit genomen om deze volgorde om te keren?
Ik snap nooit de vijandigheid van babydopers versus geloofsdopers.
Waar komt die intolerantie vandaan, als de doop toch geen genademiddel is?
Is het jaloezie jegens mensen die een levend geloof durven belijden als bewuste wezens, zichzelf voor Hem veroordelend (en daarmee eren zij dus echt alleen Hem, hoor Schelpje3)zoals Hij Zijn Zoon destijds veroordeelde voor onze zonden?

[schelpje3]

Schelpje, je schreef dat we zelf niets kunnen doen, omdat God anders niet aan zijn eer zou kunnen komen.
Hoe kun je zo klein denken van God?
Hij liet Zijn Zoon naakt aan een stuk hout sterven, het is Hem niet om eer te doen, hoewel het hem natuurlijk wel toekomt.
maar God kan een legioen aan engelen creeeren tot ZIjn eer.
Als God ons zou moeten veranderen en bekeren, DAN zou het pas geen eer zijn, maar wij zouden geprogrameerde wezens zijn, en ons geloof niet beproefd.
Ik ben het dan ook nog steeds eens met 1a2b3c en Janverwegistan.
de Bijbel zegt , Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, .....
Wie heeft de authoriteit genomen om deze volgorde om te keren?
Ik snap nooit de vijandigheid van babydopers versus geloofsdopers.
Waar komt die intolerantie vandaan, als de doop toch geen genademiddel is?
Is het jaloezie jegens mensen die een levend geloof durven belijden als bewuste wezens, zichzelf voor Hem veroordelend (en daarmee eren zij dus echt alleen Hem, hoor Schelpje3)zoals Hij Zijn Zoon destijds veroordeelde voor onze zonden?

Ik denk juist niet klein van God, dat doen degenen die menen het zelf wel te kunnen door slechts een soort waarheid te krijgen.
En als je meent dat het niet om Zijn eer gaat, heb je er niks van begrepen !

[1a2b3c]

Je berijdt aardig je stokpaardje van"horen zeggen".
Haal niet steeds die cliches aan en scheer daarmee de hele recht reformatorische leer over 1 kam.
Stop daarmee alsjeblieft en laster niet de naam van eerbare predikanten.

-Natuurlijk heb ik veel dingen van horen zeggen/lezen, net als iedereen ben ik maar op één plek tegelijk en leef ik in m'n 'eigen tijd'. De tijd van de oudvaders heb ik dan ook niet meegemaakt maar ik heb veel van hun boeken wel gelezen.

-welke cliche's? Het is niet mijn bedoeling om over één kam te scheren, ik heb bewust gezegd dat er ook nog een 'midden' is, maar je moet me niet verwijten dat rechts nou eenmaal geen midden is.

-Ik heb niemand belasterd!!! Als je het belasteren noemt wanneer ik zeg dat de Bijbel niet als norm genomen wordt.... Ik constateer alleen maar een feit. (bovendien heb ik ook iets van links en midden gezegd)
Verder zou ik niet weten waarom ik zou moeten stoppen om mijn overtuiging op te schrijven, jij doet dat toch ook?

Ik bedoel het niet hatelijk maar heb je er wel eens aan gedacht dat het lasterlijk is tegenover God dat er mensen zijn die eerder geloven wat de dominee zegt en de 'aloude kerkleer', dan wat Hij Zelf ervan zegt? (let op: ik zeg niet rechts!!! wie de schoen past....)

[Janvanverweg]

ik denk dat schelpje op mij doelde toen ze het over 'stokpaardje' had.
op mijn reactie kwamen twee reacties een van schelpje die oordelend van aard was en een van 1a2b3c die inhoudelijk corrigerend was.
welke van de twee zou ertoe bijgedragen hebben dat mijn inzicht verbeterde? welke vrucht smaakte liefelijker?

het is een feit dat de paar zaken die ik benoemde voorkomen, extreem als ze mogen zijn. hoe kan ik deze extremiteit benoemen zonder een grotere groep daarin mee te slepen? hoe benoemen ze zichzelf? hoe kunnen we de zaak benoemen zonder in scheldpartijen etc te verzanden?

[boer]

Ja, als de toon waarop standpunten geuit worden de Ambassadeur ervan representateren,weet ik al wie er gelijk heeft, zonder te lezen waar het over gaat.
Zoals ik al vroeg waarvandaan die agressie?
Zaken zijn niet waar omdat ze er vanaf je babytijd al ingestampt zijn, Schelpje.
De apostelen roepen dan ook op om alleen de leer, die zij verkondigden te blijven onderzoeken en neits anders.
Maar wij zijn mensen achternagegaan, en hoewel de reformatie natuurlijk een goede zaak was, mede omdat het ertoe leidde dat er wat meer godsdienstvrijheid kwam, denk ik niet dat we de heren Calvijn en Luther ook maar op enige manier mogen verhogen.
Hun geschriften zijn meer gebaseerd op afscheiding , dan op terug naar de Waarheid.
Hun agressie en heerszucht vind ik totaal niet passen bij Jezus' leven en oproepen, of die der apostelen.
Enfin, de resultaten van hun werk zijn duidelijk, oneindig veel verschillende denominaties, die nog steeds verder scheuren, (binnenkort vast weer een over de HSV) en Leer regels, die zg zeggen de bijbel na te spreken.
Naspreken zou betekenen dat er precies hetzelfde wordt gezegd, dus dan zijn ze helemaal overbodig.
Zo kan ik nergens vinden dat de apostelen ons zeggen, dat de doop ipv de besnijdenis is gekomen.
iemand die me dat akn aanwijzen zal ik zeer dankbaar zijn.
Toch leert de HC ons dit wel.
En daarmee voegt zij iets toe aan Zijn Heilige Woord, en wat de bijbel daarover zegt, toevoegingen en weglatingen, weten we.
Hoe ernstig dit soort zaken zijn, beseffen de meesten volgens mij niet.

[Faramir]

En daarmee voegt zij iets toe aan Zijn Heilige Woord, en wat de bijbel daarover zegt, toevoegingen en weglatingen, weten we.

Zoiets staat idd ergens in de Bijbel. Het is echter maar de vraag hoe dat geïnterpreteerd dient te worden. Indien het citaat in het OT staat zou het NT dus weggelaten moeten worden indien je het citaat als dusdanig opvat. Indien het citaat in het NT staat is het nog steeds niet ongecompliceerd. Ten tijde van het schrijven van het NT bestond het NT nog niet en zal dus ofwel doelen op dat ene boek waarin het citaat staat of het OT zoals dat onder joden in die dagen gebruikelijk was, ook in dit geval kan het nooit over het hele NT gaan.

Dan zit je dus met een wezenlijk probleem.