dalethvav schreef:Zowel Israël (Gods eerstgeboren zoon, Ex. 4:22: Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israel.) Als Jezus, de Zoon van God zijn uit Egypte geroepen.
Bij de stem uit de hemel (de aangehaalde teksten uit de synoptische evangeliën) blijkt uit de context duidelijk dat het om Jezus, de Messias, de Zoon van God gaat. Hierbij zit echter nog een taal"spelletje". Als je weet dat "geliefde" in het Hebreeuws "David" is, dan wordt er in het Hebreeuws gezegd: "Deze is mijn bar David". Zie je de dubbele bodem: Mijn geliefde Zoon is ook de Zoon van David.
Er is geen dubbele bodem, want Jezus is immers ook de zoon van David (Mat 1,1) dat wisten zelfs de twee blinden (Mat 9,27) die hem volgden, dus horen wij dat veelmeer te weten!
Maakt God niet veel meer gebruik van zulke parallellen? Zo noemt God Israël ook "Mijn knecht" in b.v. Jes. 41-44. De wisselende beelden buitelen in Jes. 41-44 a.h.w. over elkaar heen. De ene keer is het het volk Israël, de andere keer de Messias.
Nee, het is elke keer de eerstgeborene (Ex 4,22) over wie God zegt dat hij zijn zoon Israël is en Paulus schreef in dit verband:
'Nu zo zijn de beloftenissen tot Abraham en zijn zaad gesproken. Hij zegt niet: En aan de zaden, als van velen; maar als van één: En aan uw zaad, hetwelk is Christus.' (Gal 3,16)
Er is dus maar één zoon van God die tot het zaad gerekend wordt (plus allen die in hem geloven, zie Rom 9,8) en die rechtmatige aanspraak mag maken op de belofte die God aan Abraham deed en dat zijn niet de joden als collectief, maar uitsluitend Jezus Christus.
Indien messias belijdende joden beweren fysieke zonen van God te zijn, dan moeten ze ook toegeven dat zij de Christus willen zijn maar de echte Christus zei tegen dezulken dat zij niet wisten wat ze begeerden (Mat 20,22; Mar 10,38) want zij vergeten dat de Christus naar de schrift lijden moet en zijn zij bereid hetzelfde leed te ondergaan?
Maar om je vraag concreet te beantwoorden: Dat maakt God uit, en dat kun je halen uit Zijn Woord, de Bijbel. en als God zowel Jezus als Israël "Mijn zoon" en/of "Mijn knecht" noemt hebben wij dat zo te laten staan en dien je hen, in de ogen van God, ook beiden als zodanig te behandelen. Als je aan Zijn zoon komt, of dat nu Jezus is of Israël, kom je aan God zelf (Zach. 2:8b: (...) want die ulieden(= Israël in dit geval) aanraakt, die raakt Zijn oogappel aan).
God heeft later duidelijk laten weten wie zijn oogappel was middels een stem die uit de hemel geschiedde (Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!) en je beaamde terecht dat dit over Jezus Christus ging in je vorige post:
'Bij de stem uit de hemel (de aangehaalde teksten uit de synoptische evangeliën) blijkt uit de context duidelijk dat het om Jezus, de Messias, de Zoon van God gaat.'
Zover geen misverstanden toch? Doch veeg je je eigen bevindingen nota bene in dezelfde post alweer van tafel:
'en als God zowel Jezus als Israël "Mijn zoon" en/of "Mijn knecht" noemt...'
Hoe kunnen er twee eerstgeborenen zijn? Al zijn er twee geboren uit dezelfde moeder, dan zal de ene Ezau zijn die God heeft gehaat en de andere Jakob die hij liefheeft. Dus de volgende vraag die ik je wil stellen: indien de joden als collectief Israël zijn, wie is dan Ezau die God heeft gehaat?
Wat jij doet is van één zoon twee heren maken zonder de problematische consequenties in ogenschouw te willen nemen, want Christus heeft gezegd dat het niet mogelijk is om twee heren (Mat 6,24; Luk 16,13) te dienen!
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
