blijblij schreef:In mijn ogen leg je die grenzen net zo subjectief als iemand die Paulus een kind van zijn tijd noemt, zonder nu opnieuw die discussie op te starten. Om maar een goed reformatorisch beeld te gebruiken: dit is een hellend vlak. Want wanneer is de werkelijkheid bepaald en geven we God de credits voor iets? Gister en eergisteren is duidelijk geworden dat de wateren zich niet onder de aarde begeven, dat de zon niet om de aarde draait, en wat morgen? De engel die aan de poort van het paradijs staat is niet te vinden. Dat kan in mijn ogen een volgende stap zijn.
Voor het bepalen van wat ik als werkelijkheid moet zien, zijn er voor mij twee zaken van groot belang:
- het christelijke geloof,
- feiten over de werkelijkheid die de mens ontdekt.
In het besef dat ik met die twee zaken te maken heb, zoek ik naar een verantwoorde verhouding tussen die twee. Vanuit de kennis dat de aarde een ronde bol is, is het daarom onverantwoord om op grond van de Bijbel te gaan beweren dat de aarde plat is. Je bent dan gedwongen om te zoeken naar een andere oplossing voor dat probleem. Bijvoorbeeld: door de Bijbel openbaart God zich aan mensen; in die openbaring is het wereldbeeld wat die mens heeft (bv. dat van een platte aarde) niet erg relevant, dus gaat God geen onrust stoken door dat wereldbeeld omver te werpen, maar Hij concentreert de aandacht liever op dat waar het om gaat. Ik heb ooit wel eens gelezen: de Bijbel leert geen wereldbeeld. Op een bepaalde manier is dat juist. De Bijbel schetst wel een wereldbeeld (een platte aarde), maar dat is niet meer dan het wereldbeeld van de oorspronkelijke lezers. De Bijbel heeft geen boodschap in de trant van: de aarde is plat (en dat is essentieel om te geloven).
Het kan op jou subjectief overkomen, hoe ik te werk ga. Ik zeg liever: in een zoektocht naar een verantwoorde verhouding tussen de twee genoemde zaken heb ik niet meteen alle antwoorden duidelijk, maar zoek ik ze al tastend op. Volgens mij is dat toch iets anders dan subjectivisme.
Wat zie je als niet een hellend vlak? Dat je alles superletterlijk interpreteert? Wat is dan letterlijk? Je kan toch moeilijk beweren dat een bijbelboek als Openbaring graag in ieder detail superletterlijk genomen wil worden. Volgens mij zou de schrijver jou dan vreemd aankijken. Daarmee wordt al duidelijk dat als iemand zegt 'ik neem de Bijbel van kaft tot kaft superletterlijk' dat misschien wel vroom en oprecht klinkt, maar dat het in werkelijkheid niet volledig door te voeren valt vanwege de grenzen die het heeft. Een visioen is overduidelijk een figuurlijke uitbeelding van iets anders, en kan daarom niet benaderd worden als een letterlijke zelfstandigheid.
Meer dingen over de (al dan niet letterlijke) uitleg van de Bijbel schreef Aurelius Augustinus al in De doctrina christiana (waarvan een Nederlandse vertaling bestaat met de titel Wat betekent de Bijbel?).
blijblij schreef:Nog een keer: wat versta jij onder inspiratie?
Is letter voor letter gedicteerd? Nee, want beelden die niet passen bij jou wereldbeeld neem je niet letterlijk.
Over de inspiratie heb ik geen gedetailleerd uitgewerkt beeld.
Ik zou er dit van kunnen zeggen: de schriftinspiratie wordt in ieder geval duidelijk geleerd in 2 Timotheüs 3:16 (uiteraard zijn er nog vele andere gegevens in de Bijbel over te vinden). Door de schriftinspiratie heeft de Bijbel gezag. Een mens kan op eigen houtje nooit een dergelijk gezag claimen of waarmaken.
Dat laatste is mijn bezwaar tegen de vrijzinnigheid: ze maken de Bijbel tot een gewoon menselijk boek, maar wat kun je er dan nog mee? Waarom zou het dan iets voor mij betekenen? En vooral: waarom zou het dan betrouwbaar zijn?
blijblij schreef:@Douma: probleem is, althans ik vind, dat hij een ethicus is, geen expert op het gebied van het O.T. (bij mijn weten)
Omdat dr. J. Douma niet het etiket 'oudtestamenticus' draagt zou hij het Oude Testament minder goed uit kunnen leggen? Daar geloof ik niet zoveel van. Als ik zijn boekjes inkijk, komt hij op mij over als iemand die kundig zat is om de Bijbel uit te leggen. Iemand die heel goed weet wat er zoal op exegetisch gebied gedacht wordt.
Waarom zou kundigheid afhankelijk zijn van een etiket dat je hebt?
Bovendien, mijn broer zei wel eens: van specialisatie word je bijziend.