blijblij schreef:De zondeval kan relevant blijven als je er vanuit gaat dat de mens vanaf zijn eerste verschijning "geneigd is tot alle kwaad". Daarin verschilt een mens ook niet van dieren: die stelen voedsel van elkaar, spelen (martelen) met hun prooi, gaan bijten als je ze loopt te pesten en ga zo maar door.
De zondeval is dan geen historisch gebeuren, maar een historisch besef: De mens doet dingen die slecht zijn en hoe is dat te rijmen met een goede God. Het verhaal van eva en de slang in het paradijs is dan een symbolisch verhaal van vrome verbeelding, net als het scheppingsverhaal.
Het is maar een opzetje, misschien hebben anderen veel zinnigere dingen te zeggen.
Op deze manier kom je in een troebelheid terecht, die niet meer te doorzien valt. Genesis 1-11 is dan historisch gezien onzin, maar daar moeten wij dan maar wat uit zien te maken? De schrijver van Genesis 1-11 zal literair mooi werk afgeleverd hebben, maar dat is het dan ook wel? We kunnen slechts veronderstellen en gissen wat er zoal door zijn gedachten ging, en dat doen we dan ook ijverig. We weten niet eens meer in welke tijd hij leefde, er zijn hooguit wat wetenschappelijke gissingen over (en in hoeverre weet ik dan dat die waar zijn?). Nog minder weten we van de persoon in kwestie. Ondertussen staan we voor de taak om te raden wat er door zijn gedachten ging. Als dat al niet meevalt bij een persoon die ons bekend is, hoe onmogelijk is die opgave bij iemand van wie we eigenlijk niet eens weten wie hij is?!
Kun je echter zeggen: 'zo en zo is het gebeurd', dan beschik je over gegevens die houvast bieden. Dan zullen mensen tot verschillende uitleggingen komen, maar je hebt wel iets waarvan je kan zeggen: 'dat zijn de vaste gegevens'.
blijblij schreef:en wat Paulus in Romeinen 5 betreft: hij is ook een kind van zijn tijd. De vraag naar de letterlijke lezing van genesis werd (denk ik) niet gesteld in die tijd.
Het is ook niet gek dat heilige teksten letterlijk werden/worden genomen.
...
Maar wij weten beter?
Nou, ik vrees dat we op die manier helemaal niets meer weten, en dat iedere reden om christen te zijn dan vervalt. Immers, als er geen betrouwbare bron is voor dat geloof, dan ben ik als mens aan mijzelf overgeleverd. Dan leef ik in onkunde over het waarom van mijn leven. Op de publieke opinie (heersende denkbeelden) kan ik ook niet afgaan, want wat mensen denken is te subjectief om wat mee te kunnen. Dan leef ik in een grote stille leegte die slechts beangstigend kan zijn. De onwetendheid waarin ik dan leef is enorm. Of er moet een ander geloof zijn met wèl zo'n betrouwbare gids? Maar die is mij tot op heden onbekend.