De laatste reformatie?!

[gravo]

(...) had de kerkenraad door moeten gaan met bidden voor haar, maar dat deden ze niet. Daardoor volgde pas later volledig herstel.

Het moet niet gekker worden. Kennelijk gaan we nu ook al garanties afgeven bij al die genezingspraktijken. Het werkt gegarandeerd, mits men de bijsluiter goed leest, de handelingen correct uitvoert en de tijdstippen en duur zorgvuldig hanteert.
Dus nu is het de schuld van die stomme kerkenraad dat de persoon in kwestie niet direct genas, maar helaas een stuk later?
Dom, dom dom, hadden ze de instructie vooraf maar beter moeten bestuderen?

Wat een onheilige onzin zeg.

Toch zie ik wel de kwaadaardige ratio van dit soort verhaaltjes.
Omdat er natuurlijk veel mensen niet genezen (of er nu wel of niet langdurig genoeg gebeden is of niet), je moet wel een verhaal hebben als je eerst overtuigd binnenstapt met de claim "zo, deze zieke zullen we eens eventjes volgens de regels der kunst genezen", en er vervolgens geen genezing optreedt (dat weet je gauw genoeg hoor als de roes van de genezingsdienst weer is weggetrokken).

Dan zijn de volgende antwoorden wel heel gemakkelijk om in ieder geval jezelf vrij te pleiten van de pijnlijke flop:

1. De zieke heeft te weinig geloof gehad (een veel gehoord verwijt als de zaken niet lopen zoals we hopen): pech gehad, de volgende keer beter (try a bit harder).

2. Aha, de genezers hebben een foutje gemaakt. Stom, stom stom. Ja mensen, dan werkt het niet hè.

De afkeuringswaardige voorstelling van zaken die Nina geeft van haar "casus" is er duidelijk een uit de tweede categorie.
Het is altijd de schuld van de ander.
Een beter kenmerk van de Ware Gelovige Kwakzalver is er bijna niet.

gravo

[Nina]

Op cynisme reageer ik niet. Ben deze reacties onderhand echt beu hier. Dacht dat het een christelijk discussie forum was, maar de christelijke omgangsregels zijn hier ver te zoeken.

Je hoeft het echt niet met me eens te zijn, maar dat kan je ook anders formuleren.

[Yoshi]

Ik vind de reactie van Gravo eigenlijk niet onredelijk. Ik kan beamen dat het daar veelal op uitkomt in die kringen. Dat heb ik wel geleerd in 10 jaar fora met evangelicale christenen.

Maar het zou fijn zijn als blijkt dat er tegenwoordig ook een optie 3 is.

[henkie]

Waarom eigenlijk die focus op genezingen en uitdrijvingen? Waarom niet op het opwekken van doden? Daar hoor je nooit wat van...

[Yoshi]

Waarom eigenlijk die focus op genezingen en uitdrijvingen? Waarom niet op het opwekken van doden? Daar hoor je nooit wat van...

Niet zo heel lang geleden was er een predikant (excuus als ik het verkeerde woord gebruik) die prins Frizo uit de dood wou laten opstaan kort na zijn overlijden. En daarna (of was het daarvoor) ook 2 kinderen die door een familiedrama omgekomen waren.....

[gravo]

Op cynisme reageer ik niet. Ben deze reacties onderhand echt beu hier. Dacht dat het een christelijk discussie forum was, maar de christelijke omgangsregels zijn hier ver te zoeken.

Je hoeft het echt niet met me eens te zijn, maar dat kan je ook anders formuleren.

Je kunt het wel beu zijn, maar dat valt in het niet bij de teleurstelling die afhankelijke mensen moeten verwerken, wanneer ze door nood gedreven op het spoor komen van "charismatische" gebedsgenezers. Even, tijdens het ritueel wordt het verlangen aangewakkerd en vlamt de hoop weer op, maar als het zaaltje weer leeg is, de charismatische gebedsgenezer al weer ver weg in zijn warme bedje ligt, dan komt de pijn weer terug, zakt de moed weer in de schoenen en blijkt de zoveelste strohalm toch weer krachteloos te zijn. Weer allen, maar nu ook nog met het geschonden vertrouwen in de Enige die echt had kunnen helpen, namelijk God Zelf. Want dat is de schade die wordt aangericht door een verwerpelijke theologie, die onder invloed van de moderne tijd niet de geestelijke betekenis en uitleg van Gods Woord kent, maar alleen nog maar hunkert naar een letterlijke betekenis en uitleg van de Bijbel. Die visie zorgt voor overspannen en onterecht verwachtingen en claims. Juist omdat ze zo heel concreet worden beloofd, hebben ze zoveel succes. Maar een evaluatie van al die mooie beloften blijft vaak achterwege. De ongemakkelijke waarheid dat de claims onterecht bleken te zijn, sneeuwen vaak onder in de reuring over weer nieuwe beloften die gedaan worden. Het is in de wereld van de wonderdoeners een komen en gaan van steeds weer nieuwe Aha-erlebnisse. het ene nog mooier dan het andere, maar voor enige kritische bezinning en terugkijken is vaak geen plaats.

En het is allemaal een groot en tragisch misverstand van een fundamentalistisch christendom dat zich geen raad weet in de huidige wereld.

Het gaat in de kern om een verkeerde kijk op het volgende dilemma: Na Jezus' opstanding uit de doden gaan we toch nog allemaal dood. Dat is geen constatering van een ongelovige, maar eenvoudig de stand van zaken. Iedereen weet dit, gelovigen en ongelovigen. Er is wat dat betreft geen enkel onderscheid. Gelovigen en ongelovigen zijn daarin volstrekt gelijk. En dat kun je moeiteloos uitbreiden naar alle andere vormen van lijden, zoals ziekte, pijn of eenzaamheid.
Het is een leugen te suggereren dat dit allemaal niet meer voor hoeft te komen, als men maar (op de juiste wijze) in God gelooft of op de Naam van Jezus vertrouwt. Ik doe beide, maar wordt toch ook geconfronteerd met al dit lijden. Net zoals wij de betekenis van Jezus' opstanding kennelijk niet kunnen herkennen aan een feitelijke afwezigheid van de dood, zo kunnen we ook ziekte en pijn niet doen verdwijnen door de een of andere geloofsdaad, een gebed of een ritueel. Zo werkt het dus niet, en dat weten we allemaal.
Wie toch claimt dat er onder gelovigen substantieel meer genezingen voorkomen liegt er onchristelijk op los.

Wat mijn wijze van formuleren betreft: ik meen dat alleen een harde confrontatie met deze romantische christelijke visie zal leiden tot enig zelfstandig nadenkwerk en bezinning. Het is soms een confrontatie met de harde realiteit, namelijk dat God niet gezien moet worden als een aardse, aanraakbare of aantoonbare realiteit (zoals de vruchtbaarheidsgoden van hout en steen , die heel concreet regen, gezondheid, succes en voedsel moesten regelen), maar dat God een geestelijke realiteit is en dat Zijn gaven alleen door geloof ontvangen worden (en niet door aanschouwen).

Zeker, wie gelooft zal zalig worden. Maar dat betekent niet dat we dan gegarandeerd een succesvol, gezond, moeiteloos en pijnloos leven zullen lijden. Wie dit toch belooft, doet de zaak van God geen goed. Het gaat er eigenlijk meer om dat we ons aan God vastklampen in alle omstandigheden van het leven. Dat is de zaligheid (het geluk) dat we via het geloof ontvangen. Dat geluk neemt niemand ons meer af. Het is een troost, beide in leven en in sterven. Zie je wel: je kunt gelukkig zijn, zalig zijn, God kennen, geloven en je aan Hem overgeven...en toch nog dood gaan...toch nog ziek blijven. Het een sluit het ander niet uit. Dat zouden we moeten delen met mensen die echt niet meer beter kunnen worden.

Dat is altijd beter dan ze te voeren aan de extatische gebedsgenezer die hen Drie Dolle Dwaze Dagen lang "De Naaaaaaaaaaam Van Jezus..." in de pijnlijke oren toetert.

gravo

[naamloos]

Tja, heel hard blèren dat gebedsgenezing niet bestaat maakt het natuurlijk niet waar.
Ik ben de eerste om toe te stemmen dat er veel mis gaat in deze, maar de laatste om het kind met het badwater weg te gooien.
Opmerkelijk trouwens dat tegenstanders zelden uitleggen wat Jezus en Paulus dan wél bedoelden, zie ook 1 Korinthe 12.
Het enige argument wat ik gehoord heb is dat het niet voor deze tijd is. (waarin ze selectief te werk gaan, want met cultuurgebonden teksten hebben ze dan meestal weer géén problemen voor deze tijd)
Het argument dat de zieke m.b.t. gebedsgenezing valse hoop krijgt kan wat mij betreft de prullenbak in, want zo redeneer je ook niet als het om reguliere geneesmiddelen gaat. Iemand die een ziekte heeft, waarvan maar een kwart van de patiënten baat heeft bij de behandeling daarvan, heeft toch hoop dat hij bij die 25% hoort. En hij is evengoed teleurgesteld als blijkt dat het bij hem helaas niet werkt. (percentages horen niet bij de vergelijking). Echter, omdat je niet weet of hij bij de gelukkigen hoort is het dan beter hem niet te behandelen?

Voor de liefhebbers nog wat uit de oude refodoos: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/182 ... -op-papua/

[Cicero]

Tja, heel hard blèren dat gebedsgenezing niet bestaat maakt het natuurlijk niet waar.

Nee, net als heel hard roepen dat het wel bestaat het niet waar maakt.

Het is trouwens wel degelijk mogelijk te testen of gebedsgenezing méér dan een tijdelijke psychische of psychosomatische werking heeft. Dan moet je iemand hebben die aan een gediagnosticeerde ziekte lijdt, in de hoop genezen te worden naar een gebedsgenezer gaat, en daar een positieve ervaring heeft. Die moet je dan een tijdje volgen om te kijken hoe het op de lange termijn uitwerkt. De kandidaat moet trouwens ook iemand zijn die geen financiële belangen heeft in de genezingsbusiness en weinig tot geen druk van de sociale omgeving hebben om te geloven.

Dat heeft men al gedaan, in een (EO-?)documentaire een paar jaar geleden. Een meisje met chronische pijnen o.i.d. ging naar een genezer, had een positieve ervaring, maar na een tijdje bleek dat dit slechts een tijdelijk pepmiddel was en ze echt niet genezen was.

Andersom is het ook vaak aangetoond. Pas nog met een bekende wielrenster: ze kon door een ongeluk niet meer lopen, en kon alleen in een handbike sporten. Maar door een trigger van een ongeval kon ze daarna wonderbaarlijk genoeg opeens wel lopen. Dit werd als een soort wonder gezien, maar na later bleek had het meisje toch wel psychische problemen en werd er getuigd dat men haar ook in haar gehandicapte tijd wel eens had zien lopen.

Mensen kunnen lichamelijke beperkingen hebben, die een psychische oorzaak hebben, en die door een heftige gebeurtenis opgeheven kunnen worden. Het lijkt me aannemelijk dat dit ook vaak gebeurt bij gebedsgenezing.

Als gebedsgenezing nu echt genas, zouden daar ook voorbeelden van moeten zijn onder de voorwaarden hierboven beschreven. Weet iemand daar een voorbeeld van? Ik wed van niet.

Opmerkelijk trouwens dat tegenstanders zelden uitleggen wat Jezus en Paulus dan wél bedoelden, zie ook 1 Korinthe 12.
Het enige argument wat ik gehoord heb is dat het niet voor deze tijd is. (waarin ze selectief te werk gaan, want met cultuurgebonden teksten hebben ze dan meestal weer géén problemen voor deze tijd)

Mweh, ik zou zeggen dat alles cultuurgebonden is, en niet voor onze tijd geschreven is.

Het argument dat de zieke m.b.t. gebedsgenezing valse hoop krijgt kan wat mij betreft de prullenbak in, want zo redeneer je ook niet als het om reguliere geneesmiddelen gaat. Iemand die een ziekte heeft, waarvan maar een kwart van de patiënten baat heeft bij de behandeling daarvan, heeft toch hoop dat hij bij die 25% hoort. En hij is evengoed teleurgesteld als blijkt dat het bij hem helaas niet werkt. (percentages horen niet bij de vergelijking). Echter, omdat je niet weet of hij bij de gelukkigen hoort is het dan beter hem niet te behandelen?

Deze vergelijking gaat mank, omdat het bekend en getest is hoe het werkt en welke kans je hebt op een goede werking. Er wordt niets voorgespiegeld. Teleurstelling zal er zijn, maar niet omdat er vooraf van alles beloofd was. En dus geen teleurstelling in de geneeskunde op zich! En dat laatste is heel belangrijk.

Voor de liefhebbers nog wat uit de oude refodoos: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/182 ... -op-papua/

Ja, van zulke verhalen geloof ik niet zoveel. Wel hoe het beleefd is, maar niet dat het hier echt om een dodenopwekking gaat. Het is nooit door een arts vastgesteld dat de baby echt dood was. En zelfs dan, er zijn genoeg voorbeelden bekend van gevallen waarin iemand door een arts werd doodverklaard, maar toch nog bleek te leven.

[Chaya]

Zeker, wie gelooft zal zalig worden. Maar dat betekent niet dat we dan gegarandeerd een succesvol, gezond, moeiteloos en pijnloos leven zullen lijden. Wie dit toch belooft, doet de zaak van God geen goed. Het gaat er eigenlijk meer om dat we ons aan God vastklampen in alle omstandigheden van het leven. Dat is de zaligheid (het geluk) dat we via het geloof ontvangen. Dat geluk neemt niemand ons meer af. Het is een troost, beide in leven en in sterven. Zie je wel: je kunt gelukkig zijn, zalig zijn, God kennen, geloven en je aan Hem overgeven...en toch nog dood gaan...toch nog ziek blijven. Het een sluit het ander niet uit. Dat zouden we moeten delen met mensen die echt niet meer beter kunnen worden.

Vraag en antwoord 1 van de Heidelb. Catechismus:

Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?
Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven niet mijn maar mijns getrouwen Zaligmakers JEZUS CHRISTUS eigen ben, die metZijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald en mij uit alle heerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart , dat zonder den wil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan , ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet , waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van het eeuwige leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.

Dan kan een ziekbed zelfs nodig zijn om God lief en nodig te krijgen, in alles.

[naamloos]

Nee, net als heel hard roepen dat het wel bestaat het niet waar maakt.

Dat klopt. Maar bewijzen dat iets niet bestaat is een stukje lastiger dan andersom.

Het is trouwens wel degelijk mogelijk te testen of gebedsgenezing méér dan een tijdelijke psychische of psychosomatische werking heeft. Dan moet je iemand hebben die aan een gediagnosticeerde ziekte lijdt, in de hoop genezen te worden naar een gebedsgenezer gaat, en daar een positieve ervaring heeft. Die moet je dan een tijdje volgen om te kijken hoe het op de lange termijn uitwerkt. De kandidaat moet trouwens ook iemand zijn die geen financiële belangen heeft in de genezingsbusiness en weinig tot geen druk van de sociale omgeving hebben om te geloven.

Dat heeft men al gedaan, in een (EO-?)documentaire een paar jaar geleden. Een meisje met chronische pijnen o.i.d. ging naar een genezer, had een positieve ervaring, maar na een tijdje bleek dat dit slechts een tijdelijk pepmiddel was en ze echt niet genezen was.

Andersom is het ook vaak aangetoond. Pas nog met een bekende wielrenster: ze kon door een ongeluk niet meer lopen, en kon alleen in een handbike sporten. Maar door een trigger van een ongeval kon ze daarna wonderbaarlijk genoeg opeens wel lopen. Dit werd als een soort wonder gezien, maar na later bleek had het meisje toch wel psychische problemen en werd er getuigd dat men haar ook in haar gehandicapte tijd wel eens had zien lopen.

Mensen kunnen lichamelijke beperkingen hebben, die een psychische oorzaak hebben, en die door een heftige gebeurtenis opgeheven kunnen worden. Het lijkt me aannemelijk dat dit ook vaak gebeurt bij gebedsgenezing.

Als gebedsgenezing nu echt genas, zouden daar ook voorbeelden van moeten zijn onder de voorwaarden hierboven beschreven. Weet iemand daar een voorbeeld van? Ik wed van niet.

Nou, die zijn er natuurlijk. Het punt is dat tegenstanders het gewoon niet willen geloven.
Als eerste willen ze het een psychische oorzaak geven (alsof het dan geen ziekte zou zijn en alleen lichamelijk maar 'echt' is).
Valt het niet te ontkennen doordat er medische bewijzen zijn, dan zal de specialist wel niet betrouwbaar zijn.
Ik was erbij toen iemand een paar jaar geleden bij een genezingsdienst van Parkinson genas.
Medisch onverklaarbaar was de conclusie van de specialisten.
Maar wat een bagger die mevrouw van gristelijk Nederland over zich heen gekregen heeft ... Poeh zeg, je zou het bijna weer inruilen voor Parkinson!
Je bent nooit echt ziek geweest, je bent een leugenaar, je wilt aandacht, je hebt ze niet allemaal op een rij, je bent stiekem iemand anders, je bent er financieel beter van geworden ect. ect.

Mweh, ik zou zeggen dat alles cultuurgebonden is, en niet voor onze tijd geschreven is.

Grutjes, en ik maar denken dat niet moorden, stelen, liegen ect. voor alle tijden was. Evenals het positieve, God en elkaar liefhebben!
Het evangelie en de bijbelse principes zijn niet cultuurgebonden en gelden voor alle tijden.

Deze vergelijking gaat mank, omdat het bekend en getest is hoe het werkt en welke kans je hebt op een goede werking. Er wordt niets voorgespiegeld. Teleurstelling zal er zijn, maar niet omdat er vooraf van alles beloofd was. En dus geen teleurstelling in de geneeskunde op zich! En dat laatste is heel belangrijk.

Als het goed is wordt bij gebedsgenezing ook niets voorgespiegeld en vooraf beloofd waarvan je niet weet of het gebeuren zal.
Dat het daar vaak mis gaat heft het goede gebruik niet op.

Ja, van zulke verhalen geloof ik niet zoveel. Wel hoe het beleefd is, maar niet dat het hier echt om een dodenopwekking gaat. Het is nooit door een arts vastgesteld dat de baby echt dood was. En zelfs dan, er zijn genoeg voorbeelden bekend van gevallen waarin iemand door een arts werd doodverklaard, maar toch nog bleek te leven.

Kijk, dat bedoel ik. Mensen die het bij voorbaat al niet willen geloven zullen nooit overtuigt worden.
Zelfs al staan ze er met hun neus bovenop dan denken ze nog dat ze met een illusionist te maken hebben.

[Cicero]

Nou, die zijn er natuurlijk. Het punt is dat tegenstanders het gewoon niet willen geloven.

Hoe weet jij dat nou? Jij bent toch degene die zo'n afkeer heeft van het inlezen van motieven in anderen? Doe dat dan ook zelf niet.

Als eerste willen ze het een psychische oorzaak geven (alsof het dan geen ziekte zou zijn en alleen lichamelijk maar 'echt' is).
Valt het niet te ontkennen doordat er medische bewijzen zijn, dan zal de specialist wel niet betrouwbaar zijn.

Als iemand herstelt van een psychisch veroorzaakte aandoening, is dat ook een echte genezing. En als iemand zo herstelt door gebedsgenezing, heb ik daar niets op tegen... mits de natuurlijke verklaring maar niet als concurrent gezien wordt.

Ik was erbij toen iemand een paar jaar geleden bij een genezingsdienst van Parkinson genas.
Medisch onverklaarbaar was de conclusie van de specialisten.
Maar wat een bagger die mevrouw van gristelijk Nederland over zich heen gekregen heeft ... Poeh zeg, je zou het bijna weer inruilen voor Parkinson!
Je bent nooit echt ziek geweest, je bent een leugenaar, je wilt aandacht, je hebt ze niet allemaal op een rij, je bent stiekem iemand anders, je bent er financieel beter van geworden ect. ect.

Nou het verdacht maken van zo iemand is niet echt netjes. Maar het is wel heel goed kritische vragen te stellen. Dat jij erbij was zegt niet zoveel. Wat weet jij over de officiële diagnose? En is het herstel ook officieel vastgesteld? En hoe is het nu met die persoon? Dat zijn vragen die ik graag zou willen weten. Niet omdat ik het niet wil geloven, alleen omdat ik weet dat dit erg onwaarschijnlijk is en dus niet zomaar geloof hecht aan allerlei claims.
Niettemin, ik wil graag geloven dat betreffende persoon op z'n minst een tijdelijke verbetering in zijn/haar situatie had. Of dit dan ook echt een 'genezing' is, is een andere kwestie, die veel lastiger te beoordelen is.

Grutjes, en ik maar denken dat niet moorden, stelen, liegen ect. voor alle tijden was. Evenals het positieve, God en elkaar liefhebben!
Het evangelie en de bijbelse principes zijn niet cultuurgebonden en gelden voor alle tijden.

De naaste liefhebben als jezelf dient de maatstaf te zijn voor welke principes in de Bijbel voor ons nog kunnen gelden. Daar hoort slavernij bijvoorbeeld niet bij. En ook gebedsgenezing meestal niet, zeker niet zoals dat in evangelische kringen vaak gepraktiseerd wordt. Want, zoals hierboven betoogt, is gebedsgenezing vaak bedoelt om de mensen te overdonderen, een kick te geven, maar uiteindelijk richt het meer kwaad aan dan goed. Evangelischen zijn de junkies van het christendom.

Als het goed is wordt bij gebedsgenezing ook niets voorgespiegeld en vooraf beloofd waarvan je niet weet of het gebeuren zal.
Dat het daar vaak mis gaat heft het goede gebruik niet op.

Elk geval waarbij een natuurlijke verklaring genegeerd wordt en een wonder tegenover de medische wetenschap gezet wordt, is misbruik van gebedsgenezing.

Mensen die het bij voorbaat al niet willen geloven zullen nooit overtuigt worden.
Zelfs al staan ze er met hun neus bovenop dan denken ze nog dat ze met een illusionist te maken hebben.

Nee, dit is gewoon een verstandige houding. Ik kan je nog honderden wonderverhalen geven uit de islam, van Jehovah's getuigen, van Griekse en Romeinse goden en wonderdoeners, etcetera. Moeten we die ook allemaal geloven? Nee, maar waarom de christelijke verhalen wel? Nogmaals, ik wil dergelijke superwonderen best geloven, maar dan moet er ook iets superwonderlijks gebeuren, en geen verhaal van horen zeggen, dat bovendien vele gedocumenteerde parallellen heeft (zoals schijndood).

[Mortlach]

Je kunt het wel beu zijn, maar dat valt in het niet bij de teleurstelling die afhankelijke mensen moeten verwerken, wanneer ze door nood gedreven op het spoor komen van "charismatische" gebedsgenezers. Even, tijdens het ritueel wordt het verlangen aangewakkerd en vlamt de hoop weer op, maar als het zaaltje weer leeg is, de charismatische gebedsgenezer al weer ver weg in zijn warme bedje ligt, met een koffer vol met geld, dan komt de pijn weer terug, zakt de moed weer in de schoenen en blijkt de zoveelste strohalm toch weer krachteloos te zijn.

Ik heb je opmerking eventjes aangevuld.

[Mortlach]

Het is trouwens wel degelijk mogelijk te testen of gebedsgenezing méér dan een tijdelijke psychische of psychosomatische werking heeft. Dan moet je iemand hebben die aan een gediagnosticeerde ziekte lijdt, in de hoop genezen te worden naar een gebedsgenezer gaat, en daar een positieve ervaring heeft. Die moet je dan een tijdje volgen om te kijken hoe het op de lange termijn uitwerkt. De kandidaat moet trouwens ook iemand zijn die geen financiële belangen heeft in de genezingsbusiness en weinig tot geen druk van de sociale omgeving hebben om te geloven.

Kijk, ik geloof niet in God, maar waar ik wel heilig in geloof is de menselijke hebzucht. Als gebedsgenezing écht zou werken, zou elke ziektekostenverzekeraar het aanbieden, zou elke medicijnenfabrikant in plaats van een miljard te steken in de ontwikkeling van een nieuwe pil, een telefoonbank vol genezingsbidders in dienst nemen. Maar dat doen ze niet, omdat het niet werkt.

[Mortlach]

Nou, die zijn er natuurlijk. Het punt is dat tegenstanders het gewoon niet willen geloven.

Nee, dat is het punt niet. Net alsof iedereen die kritisch is en bewijs vraagt halsstarrige pubers zijn

[naamloos]

Hoe weet jij dat nou? Jij bent toch degene die zo'n afkeer heeft van het inlezen van motieven in anderen? Doe dat dan ook zelf niet.

Kalmpjes aan, ik heb het over tegenstanders die het niet willen geloven. Ik noem geen enkele naam, dus mensen die niet onwillig zijn vallen niet onder de tegenstanders. Die willen wel mits .... (en daar mag iedereen zelf invullen) In mijn ogen ben je dan geen tegenstander.
En ja, hoe 'weet' je iets. Er zijn zoveel mensen die we nooit hebben gekend maar waarvan we uit betrouwbare bronnen aannemen dat ze hebben bestaan, dingen waarvan we weten dat ze zijn gebeurd hoewel we er zelf niet bij waren.

Als iemand herstelt van een psychisch veroorzaakte aandoening, is dat ook een echte genezing. En als iemand zo herstelt door gebedsgenezing, heb ik daar niets op tegen... mits de natuurlijke verklaring maar niet als concurrent gezien wordt.

Kijk aan, dat is vast wat.

Nou het verdacht maken van zo iemand is niet echt netjes. Maar het is wel heel goed kritische vragen te stellen. Dat jij erbij was zegt niet zoveel. Wat weet jij over de officiële diagnose? En is het herstel ook officieel vastgesteld? En hoe is het nu met die persoon? Dat zijn vragen die ik graag zou willen weten. Niet omdat ik het niet wil geloven, alleen omdat ik weet dat dit erg onwaarschijnlijk is en dus niet zomaar geloof hecht aan allerlei claims.
Niettemin, ik wil graag geloven dat betreffende persoon op z'n minst een tijdelijke verbetering in zijn/haar situatie had. Of dit dan ook echt een 'genezing' is, is een andere kwestie, die veel lastiger te beoordelen is.

Officiële Parkinson in de terminale fase, een medische onverklaarbare officiële genezing voor 90 % (en ga me nou niet vragen waarom geen 100% want dat weet ik niet). Het gaat al jarenlang, ik meen 4 jaar, prima met de ex-patiënt (afgezien van de last die ze van de mensen heeft).
Tja, en hoe weet je nu of je mij, zo'n evangelisch junkie, kunt geloven? Lastig hoor! Als je het verhaal uit de eerste hand wilt horen is het misschien nog voor je te achterhalen bij uitzending gemist op family7 (een jaar of twee drie geleden). Mevrouw is daar zelf aan het woord, en ze heeft medische verklaringen van de specialisten.

De naaste liefhebben als jezelf dient de maatstaf te zijn voor welke principes in de Bijbel voor ons nog kunnen gelden. Daar hoort slavernij bijvoorbeeld niet bij. En ook gebedsgenezing meestal niet, zeker niet zoals dat in evangelische kringen vaak gepraktiseerd wordt. Want, zoals hierboven betoogt, is gebedsgenezing vaak bedoelt om de mensen te overdonderen, een kick te geven, maar uiteindelijk richt het meer kwaad aan dan goed. Evangelischen zijn de junkies van het christendom.

Wat heeft slavernij er nou weer mee te maken, dat lijkt me een open deur intrappen.
Zoals ik hierboven gezegd heb, het verkeerde gebruik hebt het goede gebruik niet op.
En verder zou het prettig zijn als je niet zo generaliseerde, er zijn heel wat evangelischen die er weinig of niets mee hebben.
Ik zal maar aannemen dat 'evangelische junkies' een benaming is die voortkomt uit jouw naastenliefde.

Elk geval waarbij een natuurlijke verklaring genegeerd wordt en een wonder tegenover de medische wetenschap gezet wordt, is misbruik van gebedsgenezing.

Wie heeft het dan over negeren, ik niet hoor! Voor mij staat een wonder niet tegenover een natuurlijke verklaring, het is gewoon anders (appels - peren).

Nee, dit is gewoon een verstandige houding. Ik kan je nog honderden wonderverhalen geven uit de islam, van Jehovah's getuigen, van Griekse en Romeinse goden en wonderdoeners, etcetera. Moeten we die ook allemaal geloven? Nee, maar waarom de christelijke verhalen wel? Nogmaals, ik wil dergelijke superwonderen best geloven, maar dan moet er ook iets superwonderlijks gebeuren, en geen verhaal van horen zeggen, dat bovendien vele gedocumenteerde parallellen heeft (zoals schijndood).

Waarschijnlijk geloof ik ook meer van de wonderverhalen van de andere wonderdoeners dan jij. In de geestelijke wereld gaat het niet alleen om het christendom hè!
Veder, het meeste van alles wat we weten en geloven is van horen zeggen. Succes als je alles zelf wilt zien, horen, beleven ....