Rotjeugd door de kerk

[slipper]

Ik ben trouwens geen jongen of echte vent! ik ben van vrouwelijk geslacht:)

[slipper]

@Teus Jammer dat we het niet eens zullen worden over bepaalde zaken:)

[Yoshi]

Hier reageerde ik op en is voor mij nog steeds geen reden om te zeggen dat je een rotjeugd gehad heb.
Het is niet leuk maar je wordt hier niet minder van, een rotjeugd is meer als bovenstaande.

Wie ben jij om dat te bepalen? Wie ben jij om iemand zijn mening over zijn eigen opvoeding te ontnemen, weg te zetten als onbeduidend geklaag van een aansteller.

Ik heb een graadje erger meegemaakt en kan niet zeggen dat ik een rotjeugd gehad heb.

En jij bent de maatstaf waaraan iedereen gemeten moet worden? Was jij bij de opvoeding van deze persoon, heb je de sfeer daar thuis geproefd enz enz?

Weet je Yoshi, het is niet goed om dergelijke mededelingen op het internet te doen, we moeten er eerst mee naar God. Wat we doen is haat zaaien en daar doen we God zoveel verdriet mee.

Laten we vooral alles wat iemand ervaren heeft en niet als positief heeft ervaren wegmoffelen. Vooral als het een religieuze lading heeft, want we zouden eens de verkeerde indruk wekken bij anderen dan christenen ook maar gewoon mensen zijn. En we willen God vooral geen verdriet doen door openlijk te praten over zaken....
Juist door jouw houding in deze lijkt me het ontzettend goed om het stilzwijgen te doorbreken.

Ik vind je reacties op het punt van de jeugd van de topicstarter hooghartig en arrogant en eigenlijk letterlijk misselijkmakend. Ik kan me zo voorstellen dat je hiermee mensen de kerk uit jaagt en van God weg duwt.

[Marnix]

Daar zeg je zo wat. Maar hoe kom je erachter Wie of Wat God is en wat Hij wil? Er is nog geen christen geweest die mij dat kan vertellen. Meestal blijft het steken op dat je moet doen wat de ander wil. Want dat is makkelijk. Als ik me gedraag zoals het in jouw referentiekader past, dan hoef jij verder niet meer na te denken over andere dingen en mensen die er anders over denken. En als die mensen niet doen wat jij graag ziet, dan kun je ze gewoon verrrot schelden en voor van alles en nog wat uitmaken. Toch?

Zie hier mijn geweldige ervaring met christendom in een notendop.

Hm ik had het over wat God wil en doet. Wat mensen daar soms van maken is iets totaal anders. Het is niet je ervaring met God en het Christelijk geloof maar met menselijke religie. Het spijt me dat je ervaring met mensen zo is.

[Cathy]

Ik ben trouwens geen jongen of echte vent! ik ben van vrouwelijk geslacht:)

[Katlheen]

Ik kom ook uit een vrijgemaakt nest en wat topic starter heeft beschreven, herken ik wel ja. Op zondag mocht niets, 2 keer naar de kerk, dat moest. Pa en ma op zondagmiddag naar bed, de kinderen vooral stil zijn. Nou ja, huiswerk maken mocht nog wel, want dat was natuurlijk wel belangrijk. Verder was het vooral "Gij geheel anders". Dat doe je blijkbaar door de hele zondag binnen te zitten, of in de achtertuin te zijn. Op andere punten waren mijn ouders wat minder vrijgemaakt dan het volk in de kerk, maar toch. Discussies over het hoe en waarom waren nauwelijks mogelijk. Kerkelijk was ook alles strak geregeld, zelfs hele discussies gehad over de vraag of er een bloemstuk voor in de kerk mocht staan. Al met al geen positieve ervaring meegekregen inzake de vrijgemaakte kerk en de rol van geloof in mijn opvoeding. Is mijn jeugd een rot jeugd geweest? Ja, maar niet alleen vanwege de kerk en geloof, ook door andere zaken waarbij mijn ouders de plank gruwelijk hebben misgeslagen (en waarvoor nauwelijks erkenning is gekomen). Wel heb ik jaren van therapie nodig gehad om verder te kunnen leven. Dus ja, ik vind dat ik een rot jeugd heb gehad. Een ander zal daar een andere mening over hebben. Maar uiteindelijk gaat het erom hoe ik iets heb ervaren of nog steeds ervaar.

De vrijgemaakte kerk heb ik inmiddels verlaten. Mijn twee oudste kinderen zijn er nog gedoopt, hoewel de doop van de tweede een aanfluiting was vanwege de voorganger die er een potje van maakte. Mijn jongste is in een andere kerk gedoopt, waar ik inmiddels lid van ben geworden. Mijn vrouw is nog wel lid van de vrijgemaakte kerk, maar heeft ook al zo haar bedenkingen.

Wel jammer dat ik hier reacties lees waarbij de strekking is dat de topic starter niet moet zeuren over zijn jeugd, en dat het schoppen zou zijn tegen kerk en ouders. Ik noem dat geen schoppen, ik noem dat evalueren en ervaringen delen.

[Mortlach]

Persoonlijk heb ik altijd ernstige twijfels bij een systeem of bij mensen die anderen het zwijgen proberen op te leggen. Elke keer dat ik dat lees, weet ik eigenlijk al genoeg.

[johannes1]

Dit lezend denk ik dat de topic titel eigenlijk had moeten zijn Rotjeugd door de opvoeding. In het geval van topicstarter voelt het misschien dat het door de kerk komt, maar het ligt ook een beetje bij zijn ouders. Het gaat over de manier hoe de ouders iemand opvoeden. In dit geval ging het vanuit de leer die men in de GKV aanhangt. Maar het had ook een opvoeding kunnen zijn in de lijn van bv communisme. Een kind kan ook hier een rotgevoel aan overhouden. Er wordt nu zo'n negatieve klank aan het woord kerk gelegd, terwijl deze klank bij verschillende stromingen gelegd kan worden die helemaal los staan van religie.

[Teus]

Hier reageerde ik op en is voor mij nog steeds geen reden om te zeggen dat je een rotjeugd gehad heb.
Het is niet leuk maar je wordt hier niet minder van, een rotjeugd is meer als bovenstaande.

]Wie ben jij om dat te bepalen? Wie ben jij om iemand zijn mening over zijn eigen opvoeding te ontnemen, weg te zetten als onbeduidend geklaag van een aansteller.

Beter lezen Yoshi. Laat maar zien waar ik dat beweerd heb. Waarom quote je niet waar het om gaat, ik schreef specifiek over bepaalde zaken.

Ik heb een graadje erger meegemaakt en kan niet zeggen dat ik een rotjeugd gehad heb.

En jij bent de maatstaf waaraan iedereen gemeten moet worden? Was jij bij de opvoeding van deze persoon, heb je de sfeer daar thuis geproefd enz enz?
O, mag ik niet zeggen hoe ik mijn jeugd ervaren heb?

Weet je Yoshi, het is niet goed om dergelijke mededelingen op het internet te doen, we moeten er eerst mee naar God. Wat we doen is haat zaaien en daar doen we God zoveel verdriet mee.

Laten we vooral alles wat iemand ervaren heeft en niet als positief heeft ervaren wegmoffelen. Vooral als het een religieuze lading heeft, want we zouden eens de verkeerde indruk wekken bij anderen dan christenen ook maar gewoon mensen zijn. En we willen God vooral geen verdriet doen door openlijk te praten over zaken....
Juist door jouw houding in deze lijkt me het ontzettend goed om het stilzwijgen te doorbreken.
Moet je gewoon doen, als je meent dat je er goed aan doet.

Ik vind je reacties op het punt van de jeugd van de topicstarter hooghartig en arrogant en eigenlijk letterlijk misselijkmakend.
Bij de dokter kun je pilletjes halen voor misselijkheid maar in dit geval is het beter goed te lezen voordat je uit je slof schiet Ik kan me zo voorstellen dat je hiermee mensen de kerk uit jaagt en van God weg duwt.[/quote]
Het tegenovergestelde is waar.
Maar.....de kerk uit en van God weg, zeg je. Bedoel je dat dat een gevolg is van elkaar?

[MoesTuin]

Dat is zeker zo.
de één smaakt een boterham pindakaas goed, een ander smaakt een boterham pindakaas slecht, om het zo maar eens te zeggen.
Slipper heeft slechte ervaringen met de vrijgemaakte kerk
Zelf heeft de Heere mij via een Gereformeerd vrijgemaakte Predikant, wat ook een dienaar van de Heere God is en waardoor God ook werkt (net als dominees van andere richtingen kerken)
De Heere heeft mij teruggepakt.
temidden gesteld van die gemeente, een warme open gemeente zonder vooraf oordelen, maar ze kenden de Liefde in Christus en daardoor het onderlinge omzien naar elkaar.
Voor mij heeft de vrijgemaakte kerk (lees die plaatselijke gemeente) een warme plek in mijn hart gehouden (hoewel ik daar nu ook weg ben) maar dat komt omdat de Heilige Geest werkt dwars door kerken en kerkmuren heen en mijn plek elders is gesteld, zoals een dominee wordt weggeroepen naar andere gemeentes, zo komt dat ook bij gemeenteleden voor.
1 ding blijft, Het Geloof in het hart wat gekiemd is en wat geworteld is, dieper en dieper , soms door een storm losgewrikt wordt, maar als je omhoog blijft zien in Geloof Hoop en Liefde, Gods Trouw is zo groot, Zijn genade is zo diep in Christus.
Slipper, bijt je nergens in vast en vervolg je levensweg neutraal, er zijn mensen die voor je bidden, God Leidt alles en heeft het in ZIjn hand
Herkenbaar dat je gezien werd als man, terwijl je vrouw bent, met mijn moestuin naam gaat ook mening een de fout in.....vrouwelijk, maar is weer mannelijk. o wat een verwarring
Het allerbeste gewenst en dat je het een plek mag geven, waar het kan rusten het verleden.
En echt waar, de Heere God openbaart zich absoluut niet alleen in een kerk, maar ook daarbuiten...
loop maar eens buiten / in de natuur / aan het strand en bekijk deze video maar eens , kijk naar de lucht, de wolken, voel de wind.....en laat de woorden op je inwerken.....

https://www.youtube.com/watch?v=UldQn1gIEbM

Moestuin

[MoesTuin]

((bovenstaande een reactie op Johannes1))

[irmo]

Daar zeg je zo wat. Maar hoe kom je erachter Wie of Wat God is en wat Hij wil? Er is nog geen christen geweest die mij dat kan vertellen. Meestal blijft het steken op dat je moet doen wat de ander wil. Want dat is makkelijk. Als ik me gedraag zoals het in jouw referentiekader past, dan hoef jij verder niet meer na te denken over andere dingen en mensen die er anders over denken. En als die mensen niet doen wat jij graag ziet, dan kun je ze gewoon verrrot schelden en voor van alles en nog wat uitmaken. Toch?

Zie hier mijn geweldige ervaring met christendom in een notendop.

quote="Marnix"]
Hm ik had het over wat God wil en doet. Wat mensen daar soms van maken is iets totaal anders. Het is niet je ervaring met God en het Christelijk geloof maar met menselijke religie. Het spijt me dat je ervaring met mensen zo is.[/quote]


Het is zeer zeker wel mijn ervaring met Christelijk geloof. Maar als je het dan hebt over wat God wil en doet, over welke God heb je het dan precies? Kun je mij eens beginnen uitleggen welke God christelijke mensen aanbidden/worshippen?

[Yoshi]

Beter lezen Yoshi. Laat maar zien waar ik dat beweerd heb. Waarom quote je niet waar het om gaat, ik schreef specifiek over bepaalde zaken.

Ik hoef niet te quoten om te weten waar het om gaat.
Ook jij snapt wel dat dat slechts een paar zaken zijn van de opvoeding die eruit gelicht zijn. En al was dat het dat alleen, dan nog geeft jou niet het recht om de topic starter weg te zetten als een iemand die zich niet aan moet stellen omdat kindertjes in communistisch land x of in mijnbouwgebied y het nog veel slechter hebben.

O, mag ik niet zeggen hoe ik mijn jeugd ervaren heb?

Dat zeg ik nergens, maar je laat door deze uitspraak overduidelijk blijken dat je de topicstarter niet serieus neemt.
En dat vind ik stuitend. En ook nu heb je schijnbaar nog niet het punt bereikt dat je wat gaat doen aan zelfreflectie.

Bij de dokter kun je pilletjes halen voor misselijkheid maar in dit geval is het beter goed te lezen voordat je uit je slof schiet

Ik lees meer dan goed genoeg, en reactie na reactie versterk je het negatieve beeld wat ik kreeg na je eerste reactie.

Het tegenovergestelde is waar.
Maar.....de kerk uit en van God weg, zeg je. Bedoel je dat dat een gevolg is van elkaar?

Ik bedoel het zoals ik het zei, en daar zat geen woord Spaans bij.

Voor zover mijn reactie in dit topic.

[remkovdmijde]

Ik heb geen idee waarom ik zo de behoefte voel om mijn verhaal te doen op ook nog eens een refo forum.. laat ik maar beginnen..

Streng gelovig gereformeerd vrijgemaakt opgevoed, gelukkig niet naar een refo middelbare school. moest wel twee keer naar de kerk, catechesatie, vereninging, enz..
mocht niet uit, alleen heel soms naar de jeugdsoos van de kerk want stel je voor dat je een ongelovige (partner) vind..
geen tv op zondag, niet fietsen, niet naar de mac of iets dergelijks waar anderen voor je moesten werken op zondag, niet naar de bios..
altijd nette kleren aan op zondag, geen vrienden over de vloer want met de familie 'gezellig' samen zijn. (voor mij was de zondag altijd vreselijk omdat wij het vreselijk vonden om zo op elkaars lip te zitten)
zat al vrij jong graag alleen op mn kamer, maar ook dat mocht niet meer. altijd bidden, kreeg toen ik zestien was niet een gaaf cadeau maar een bijbel (nou wauw)
preken tot in den treure over welke zonden ik allemaal beging.. natuurlijk ook gewoon pubergedrag maar ook zeker veel gerelateerd aan geloof.
voelde het me zo vreselijk opgedrongen, schijnheilig gedoe, mijn beste vriend was gay, kwam daar openlijk voor uit, mocht niet meer in de kerk komen, alleen als hij zich zou 'bekeren' idioot gedoe, (hij wilde ook al niet meer gaan)

ik wilde daar weg, kreeg een vreselijke hekel aan iedereen die ik kende van mijn kerktijd. gelukkig vrij jong op mezelf gegaan, ver van mn ouders vandaan.. heb mezelf kunnen ontwikkelen, als een normaal persoon met een goede opleiding en goede baan. natuurlijk helemaal van God los, veel gedate, pilletje op zn tijd tijdens het feesten enz. kijk er met plezier op terug. nu al het gefeest achter me gelaten, heb dmv mn opleiding gemerkt hoe erg het is geweest dat ik me niet op een normale manier heb kunnen ontwikkelen tussen mn 14-18e.

gevolg is dat ik er nu helemaal niets meer mee te maken wil hebben en me er goed bij voel. het enige wat ik merk is wanneer ik iemand hoor praten over kerk, geloof, God, jezus en alles ik meteen een hekel krijg aan degene, terwijl degene daar niets aan kan doen want dat is puur mijn gevoel. ik probeer degene te respecteren maar ik merk dat ik dit erg lastig vind. dat ik onbewust ga provoceren.. wie herkent dit?

bedankt voor het lezen.

Hoi slipper,

Wat een ontroerend verhaal. Deels herken ik de situatie, deels niet.
Zelf ben ik ook christelijk opgevoed, maar minder streng. Moest in het begin ook 2 keer naar de kerk, maar rond puberteit tolereerde ze 1 keer ook. Ik ging ook naar een jeugdsoos omdat ik niet naar iets anders mocht. We hadden ook geen tv aan op zondag, al veranderde dat na verloop van tijd ook wel. En mocht op zondag alleen vrienden uit de kerk mee.

Zelf ben ik hierdoor niet van het geloof afgestapt. Het was blijkbaar niet streng genoeg om me zover te krijgen. Ik ben zelfs nog een heel erg overtuigd en praktiserend christen geweest. Maar na veel lezen, nadenken, discussiëren etc. ben ik elke reden om in God te geloven kwijt geraakt.

Sinds mijn bekering naar het atheïsme erger ik mij ook aan veel dingen die jij noemt (zoals hoe kerken tegenover homoseksualiteit staan, hoe ze het geloof bij kinderen indoctrineren en hoe straatevangelisten hun "waarheid" aan je op willen dringen).
Met mijn ouders is de relatie wel aardig hersteld. Al is het niet meer als voorheen. Mijn vader negeert het feit dat ik niet geloof en mijn moeder heeft na veel heftige discussies toch wel meer begrip voor het feit dat ik niet geloof. Ze ziet wel in dat het niet gewoon een vrije keuze was, maar dat er meer speelde waardoor ik haast noodgedwongen niet meer kon geloven.

Ik hoop voor je dat het contact met je ouders herstelt kan worden (als je dat wil tenminste). En ik hoop dat je in kunt gaan zien dat christenen er vaak ook niets aan kunnen doen dat ze christen zijn. Velen zijn gewoon iets minder streng opgevoed en beter geïndoctrineerd en weten gewoon niet beter

[Teus]

@Teus Jammer dat we het niet eens zullen worden over bepaalde zaken:)

Slipper, het gaat er niet om om het met mij eens te worden. Ik wil alleen duidelijk maken dat als je vooruit kijkt, of de leuke of goede herinneringen ophaalt dat het beroerde overschaduwd wordt. Je ouders hebben het niet gedaan om jou te pesten, ze wisten niet beter, ze waren gruwelijk gebonden en waren er van overtuigd dat het goed was, maar God walgde er ook van, niet van je ouders, Hij houdt van ze maar van hun gedrag.

Maar als je van God bent mag je alles doen in afhankelijkheid van God. Dan ben je veel vrijer als dat je ooit was en zie je ook dat je ouders eigenlijk niet anders konden. Als ze wilden konden ze breken met die kerk maar dat kon weer niet tegenover de andere mensen.

Het is een vreselijke situatie waarin ze verkeerden waarin ze hun kinderen meesleurden.
Ik heb in mijn jeugd dezelfde situatie gezeten met zeer ernstige gevolgen maar ook, wel niet zo extreem, heb ik tot mijn schande net zo gehandeld als ouders zijnde, zwaar onder invloed van satan. We dachten dat we goed deden, luisteren naar de dominee, die had altijd gelijk, ook al had hij het niet.
Mijn zoons gingen ook het verkeerde pad op maar door de Genade en de Liefde van God en het werk van Zijn Zoon aan het kruis, zijn we weer broeders geworden, broeders in Jezus Christus levend in de vrijheid en de Genade van God. En dat gun ik je ook, God vergeeft alles en wilt dat je een vrij leven hebt met Hem, kijkende naar de dingen die van boven zijn, en dan kun je met een gerust hart, ja zelfs blij in de Heere, op zondag naar de mac hoor.