JohannesHermanus schreef:
Wellicht als term, echter ben ik van mening dat de onofficiële totstandkoming plaatsvond ten tijde van de Romeinse keizer Constantijn en zijn wonderbaarlijke bekering in 312 n.C. De eerste zogenaamde paus en plaatsvervanger van Jezus (een antichrist dus) was een feit. Hij is verantwoordelijk voor de heidense invloeden die de kerk in werden gebracht o.a. dmv de macht van heidense priesters langzaam om te zetten in die van de bisschop van Rome. Daar zou ik wel een bronnetje van willen zien.
Constantijn de Grote is in 337 overleden. Hij was het middel tot het stoppen van de christenvervolgingen die plaatsvonden en God heeft hem gebruikt zodat christenen weer hun bijeenkomsten konden houden. In 321 heeft hij de zondagswet ingesteld waarin hij het verbood in zijn rijk dat mensen werkten. Dit vind inderdaad geen grond in de Schrift. Wel dat we één dag apart moeten houden. Van daaruit is later de term 'zondagsheiliging' ontstaan. Wat in wezen niet meer betekend dan het apart zetten van de zondag. Heiligen wil hier dus zeggen 'apart zetten'. Nu gebruiken mensen de term 'heilige zondagsochtenddienst' bijvoorbeeld weleens. Ze denken misschien wel dat de zondag heilig is en eren de zondag i.p.v. God? In wezen weten ze misschien geeneens waar ze het over hebben. Dit is vanuit een bepaalde traditie overgenomen. Dit is in mijn optiek puur rooms. ''Doe dat en gij zult leven''. Goede werken dus. De heiligenverering en Mariadienst en al dat soort grove dwalingen ontstonden in 400 en later.
Ondertussen waren Arius en Pelagius er al geweest met hun dwalingen en de gnostiek en nog weer andere dwalingen die binnengeslopen waren rond 300-400. Tegen Arius (en de gnostiek) is de geloofsbelijdenis van Nicea (Athanasius) opgesteld (concilie van Nicea). Augustinus tegen de donatisten en Pelagius. Om al die leren uit elkaar te houden zou je het zelf maar eens op moeten zoeken. Dit is allemaal ontstaan dus na de eerste christengemeenten in de tijd van de apostelen. De eerste paus kwam er vlak na de dood van Constantijn in de tijd van Ambrosius van Milaan. Later zijn eerdere kerkvaders ook heiligverklaard waaronder Athanasius en sommigen met terugwerkende kracht tot paus verklaard. Deze christenen werden toen vervolgd door de Romeinse keizers tot de tijd van Constantijn.
De zogenaamde 'vervangingstheoriegedachten' vind zijn oorsprong volgens mij al heel snel, in de tijd van de eerste kerkvaders.
Ook vermoed ik dat de filosofie van die tijd een rol gespeeld heeft bij het ontstaan van dwalingen. Het zit dus waarschijnlijk allemaal iets ingewikkelder in elkaar. Toen ontstond de reformatie en de afscheiding van Rome. Later is de term Rooms-Katholiek bedacht om het onderscheid aan te geven tussen die de paus trouw wilden blijven en de protestanten die weer terug wilden naar de Schrift.
De paus heeft zich een rol en positie aangemeten die nergens grond vindt in de Schrift. Ik vind het pure arrogantie.
Hier nog een artikel wat je kan lezen met wat informatie: http://www.reformatorischebaptisten.nl/Gruwelen.html
Als je een aanvulling of eventueel correctie hebt hoor ik het wel.
