Rotjeugd door de kerk

[Mortlach]

Iedereen gelooft iets (noem het voor mijn part nietsisme), en dat heeft altijd invloed hoe je je leven inricht. Niemand kan daar om heen.
Iemand die niet in God gelooft maar wel in zijn eigen principes, die zal ook wel eens wat doen of laten waar hij nou net geen of wel zin in heeft.
Ik geloof niet alleen dat God bestaat, maar ik geloof vooral in Hem om wie Hij is, want ik geloof in goedheid, liefde, rechtvaardigheid, genade, barmhartigheid ect. en dat is precies zoals God is.

Ja, natuurlijk doe ik wel eens dingen niet, omdat ik vreugde wil vermeerderen en lijden wil verminderen. Ik geloof dat dat namelijk goed is. Dat 'geloof' mag je van mij dus vergelijken met jouw geloof in God. Het heeft immers allebei een bepaalde invloed op onze levens. Mijn "geloof" dat God niet bestaat heeft dat echter pertinent NIET, en dus kun je dat ook NIET vergelijken met jouw geloof in God. Ik hoop dat zo duidelijk is op welk verschil ik hier doel.

Verder valt het best wel mee met dat ''moeten'' en niet ''niet mogen'', maar wat mensen er van kunnen maken blijkt dan weer niet mee te vallen.
Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig. Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op.
Waarschuwingen staan er in de bijbel om je vrijheid te beschermen, niet om die in te perken.

Uiteraard. Zou ik ook geloven als ik in dat systeem zat. Voor een buitenstaander zoals ik komt het alleen nogal als Helsinki-syndroom over. En dan heb ik nog het geluk dat ik een man ben. Je mag me toch echt eens uitleggen hoe het niet mogen spreken in de gemeente de vrijheid van vrouwen beschermt.

[naamloos]

Ja, natuurlijk doe ik wel eens dingen niet, omdat ik vreugde wil vermeerderen en lijden wil verminderen. Ik geloof dat dat namelijk goed is. Dat 'geloof' mag je van mij dus vergelijken met jouw geloof in God. Het heeft immers allebei een bepaalde invloed op onze levens. Mijn "geloof" dat God niet bestaat heeft dat echter pertinent NIET, en dus kun je dat ook NIET vergelijken met jouw geloof in God. Ik hoop dat zo duidelijk is op welk verschil ik hier doel.

Het feit op zich -dat ik geloof dat God bestaat- heeft volgens mij geen invloed op hoe ik mijn leven inricht hoor. Ik zou niet weten wat.

Uiteraard. Zou ik ook geloven als ik in dat systeem zat. Voor een buitenstaander zoals ik komt het alleen nogal als Helsinki-syndroom over. En dan heb ik nog het geluk dat ik een man ben. Je mag me toch echt eens uitleggen hoe het niet mogen spreken in de gemeente de vrijheid van vrouwen beschermt.

Mij heb je niet horen zeggen dat klep dichthouden in de gemeente de vrijheid van vrouwen beschermd
Daar geloof ik dus heel niet in, ik kan daar ook best een bijbelse interpretatie voor geven maar dat wordt

Ik doel bijv. op het bijbelse principe van matigheid. Als je onmatig jezelf elke avond klem zuipt dan wordt je een alcoholist.
En een alcoholist is niet meer vrij maar gebonden, dus de waarschuwing om matig te zijn is voor je eigen bescherming.

[Mortlach]

Het feit op zich -dat ik geloof dat God bestaat- heeft volgens mij geen invloed op hoe ik mijn leven inricht hoor. Ik zou niet weten wat.

Een flauw semantisch truukje, want ik neem aan dat je je moraliteit wel vestigt op je geloof dat God bestaat. Ik neem aan dat wr dingen zijn die jij doet of niet doet omdat God zegt dat het beter is om ze te doen of laten.

Er zijn wellicht mensen die wél in God geloven, maar leven alsof hij niet bestaat. Het tegenovergestelde, mensen die niet in God geloven, maar leven alsof hij dat wél doet, lojken me al een stuk zeldzamer.

Ik vestig mijn moraliteit niet op het mijn niet-geloof in God, hoe zou dat immers moeten werken? Dus heb ik andere fundamenten voor mijn moraliteit gevonden. En het kan zelfs dat daar overeenkomstige morele regels uit voortvloeien omdat moraliteit vaak lijden probeert te verminderen. Ik hoef alleen niet op zondag 2 keer naar de kerk



Mortlach"]Mij heb je niet horen zeggen dat klep dichthouden in de gemeente de vrijheid van vrouwen beschermd
Daar geloof ik dus heel niet in, ik kan daar ook best een bijbelse interpretatie voor geven maar dat wordt [/quote]

Ik had tal van andere zaken kunnen pakken hoor.

Ik doel bijv. op het bijbelse principe van matigheid. Als je onmatig jezelf elke avond klem zuipt dan wordt je een alcoholist.
En een alcoholist is niet meer vrij maar gebonden, dus de waarschuwing om matig te zijn is voor je eigen bescherming.

Het bijbelse principe, of het algemene principe dat "toevallig" ook in de abijbel is opgenomen omdat het nogal voor de hand ligt? Natuurlijk zijn er zaken terug te vinden die behulpzaam zijn, maar er zijn toch ook wel een paar twijfelachtige zaken die je alleen per definitie kunt verklaren. Spijswetten, bijvoorbeeld, maar die gelden dan weer niet, of soms wel, dat wisselt. Vrouwen die mannenkleding (een broek) willen dragen, bijvoorbeeld.

Kijk, iemand die naar Boeddhisme kijkt, zal ook zeggen dat het een inperking is om dagelijks te "moeten" mediteren. Terwijl het voor de Boeddhist juist bevrijdend is.

[naamloos]

Een flauw semantisch truukje, want ik neem aan dat je je moraliteit wel vestigt op je geloof dat God bestaat. Ik neem aan dat wr dingen zijn die jij doet of niet doet omdat God zegt dat het beter is om ze te doen of laten.

Helemaal geen truukje. Geloven dat God bestaat zegt nog helemaal niks over hoe Hij is.
En verder geloof ik dat iedereen meer of minder moreel besef heeft, of je nu wel of niet in het bestaan van God gelooft.
Dat mag je flauw vinden, maar dat is gewoon mijn overtuiging.

Er zijn wellicht mensen die wél in God geloven, maar leven alsof hij niet bestaat. Het tegenovergestelde, mensen die niet in God geloven, maar leven alsof hij dat wél doet, lojken me al een stuk zeldzamer.

Dat kan best.

Ik vestig mijn moraliteit niet op het mijn niet-geloof in God, hoe zou dat immers moeten werken? Dus heb ik andere fundamenten voor mijn moraliteit gevonden. En het kan zelfs dat daar overeenkomstige morele regels uit voortvloeien omdat moraliteit vaak lijden probeert te verminderen. Ik hoef alleen niet op zondag 2 keer naar de kerk

Als ik niet meer in het bestaan van God zou geloven zou er weinig of niets aan moraliteit in mijn leven veranderen.
En ik hoef ook niet 2x op zondag naar de kerk. (lastig trouwens als er maar 1 dienst is)
En als ik eens uit wil slapen staat me dat geheel vrij hoor. Het is mijn eigen keus en wil om naar de dienst te gaan.

Ik had tal van andere zaken kunnen pakken hoor.

Waarschijnlijk even irrelevant als deze.

Het bijbelse principe, of het algemene principe dat "toevallig" ook in de abijbel is opgenomen omdat het nogal voor de hand ligt? Natuurlijk zijn er zaken terug te vinden die behulpzaam zijn, maar er zijn toch ook wel een paar twijfelachtige zaken die je alleen per definitie kunt verklaren. Spijswetten, bijvoorbeeld, maar die gelden dan weer niet, of soms wel, dat wisselt. Vrouwen die mannenkleding (een broek) willen dragen, bijvoorbeeld.

Kijk, daar gaan we al ... aan mij niet besteed hoor

En verder, ik had eveneens tal van andere voorbeelden kunnen opnoemen die ''toevallig'' ook tot de algemene principes horen die nogal voor de hand liggen. Mooi toch dat er nog heel wat overlap is!

Kijk, iemand die naar Boeddhisme kijkt, zal ook zeggen dat het een inperking is om dagelijks te "moeten" mediteren. Terwijl het voor de Boeddhist juist bevrijdend is.

Prima hoor, ik zeg niks ...

[mohamed]

En als ik eens uit wil slapen staat me dat geheel vrij hoor. Het is mijn eigen keus en wil om naar de dienst te gaan.

Probeer dan eens of je kan slapen tijdens de dienst.

[Mortlach]

Helemaal geen truukje. Geloven dat God bestaat zegt nog helemaal niks over hoe Hij is.

Excuses, ik nam aan dat je met God de christelijke God van Abraham bedoelde.

En verder geloof ik dat iedereen meer of minder moreel besef heeft, of je nu wel of niet in het bestaan van God gelooft.
Dat mag je flauw vinden, maar dat is gewoon mijn overtuiging.

Op de sociopathen na dan. Maar goed, het bestaan van een moreel besef trek ik ook niet in twijfel. het ging er enkel en alleen om dat je geloof in God niet equivalent kunt stellen met niet-geloof in God.

Als ik niet meer in het bestaan van God zou geloven zou er weinig of niets aan moraliteit in mijn leven veranderen.

Daar ben ik ontzettend blij om. Er zijn namelijk ook christenen die hardop beweren dat als God niet zo bestaan, ze direct aan het moorden en verkrachten zouden slaan. En dat is een ontzettend enge gedachte.

Kijk, daar gaan we al ... aan mij niet besteed hoor

Dan lijken we uit te komen op een No True Scotsman redenering. Alles wat de vrijheid zinloos lijkt in te dammen (zoals een broek voor vrouwen), komt dan automatisch niet echt van God maar van de mens. Alles waar we wél een verklaring voor hebben, komt dan wel van God...

Maar goed, we dwalen af. De oorspronkelijke opmerking was dat niet in God geloven ook een geloof is, en ik heb duidelijk uitgelegd waarom die twee zaken niet equivalent zijn.

[Marnix]

Best logisch dat als God goed is, al het goede van Hem komt en alle kwaad waaronder ook onzin en zelfbedachte regels niet van Hem. Zo verbiedt de Bijbel nergens dat vrouwen een broek dragen en worden ze nergens aangespoord om rokken of jurken te dragen. Als mensen dan toch met de Bijbel in de hand en "God wil het" die regels bedenken komt dat inderdaad niet van God. Wat niet wil zeggen dat alles wat van God leuk gevonden wordt, er is een groot verschil tussen wat leuk is en wat goed is. Het heeft te maken met wie God is en wat Hij wil. Als he Hem kent weet je dat Hij het goede met mensen voor heeft en hun geluk voor ogen heeft

[Yoshi]

Geen reden om te bepalen dat je een rotjeugd gehad hebt.

Iemand anders vindt het ontroerend en is van mening dat God zelf door deze reactie spreek maar ik heb er toch vraagtekens bij.
Want hoe kan je dit nu stellen. Eigenlijk zeg je dat iemand die hier zijn ei kwijt wil dus eigenlijk gewoon een leugenaar is, dat jij beter weet wat hij voelt en gevoelt heeft dan hijzelf.

Kan je dit wat meer verduidelijken?

[irmo]

Best logisch dat als God goed is, al het goede van Hem komt en alle kwaad waaronder ook onzin en zelfbedachte regels niet van Hem. Zo verbiedt de Bijbel nergens dat vrouwen een broek dragen en worden ze nergens aangespoord om rokken of jurken te dragen. Als mensen dan toch met de Bijbel in de hand en "God wil het" die regels bedenken komt dat inderdaad niet van God. Wat niet wil zeggen dat alles wat van God leuk gevonden wordt, er is een groot verschil tussen wat leuk is en wat goed is. Het heeft te maken met wie God is en wat Hij wil. Als he Hem kent weet je dat Hij het goede met mensen voor heeft en hun geluk voor ogen heeft

Daar zeg je zo wat. Maar hoe kom je erachter Wie of Wat God is en wat Hij wil? Er is nog geen christen geweest die mij dat kan vertellen. Meestal blijft het steken op dat je moet doen wat de ander wil. Want dat is makkelijk. Als ik me gedraag zoals het in jouw referentiekader past, dan hoef jij verder niet meer na te denken over andere dingen en mensen die er anders over denken. En als die mensen niet doen wat jij graag ziet, dan kun je ze gewoon verrrot schelden en voor van alles en nog wat uitmaken. Toch?

Zie hier mijn geweldige ervaring met christendom in een notendop.

[Teus]

@Teus. Ik kan weinig met jou reactie, jou reactie is precies hetzelfde als hoe mijn hele jeugd eruit heeft gezien. Mijn gevoelens/mening aan de kant schuiven en je eigen denkbeeld opdringen. Jij bepaald dat ik geen rotjeugd heb gehad. Ik kan er werkelijk niet bij dat je dit zegt.. ik heb in het kort (want geloof me dit is nog niet eens de helft van mijn verhaal) verteld hoe ik mijn jeugd heb ervaren. En het was *censuur*. Door jou reactie ben ik alleen maar extra blij dat ik niks meer te maken heb met de vrijgemaakte kerk. Je vraagt of ik blij met de keuze’s die ik maak. JA ik ben tevreden met mn leven zoals hij nu is en hoe hij was nadat ik op mezelf kon wonen.
Ik merk dat het me emotioneel nog steeds raakt wanneer iemand anders gewoon mijn gevoel weg schuift door te zeggen dat het anders is dan ik heb ervaren.

Verbaasd me niets Slipper.
Het streelt je ego niet, je krijgt geen bijval, jou gevoel wegschuiven is niet met je eens zijn en dat is juist voor jou moeilijk te accepteren. Weet je in welke mate je mijn gevoel wegschuift? Maakt me niet uit hoor, als God voor mij is wie zal dan tegen mij zijn? Maar je hebt het niet in de gaten omdat je zo op jezelf gericht bent.

Al je schrijven geheel op jezelf gericht, je hebt medelijden met jezelf. Iedereen die ook maar iets niet zegt of doet wat in jou straatje past is fout want jij ondervindt voor jezelf een nadeel.
Je geeft je ouders de schuld van hetgeen je zelf nagelaten heb te onderzoeken.

Je hebt het over je jeugd maar ik vind je eerlijk gezegd nog steeds niet volwassen. Je spreekt schande over je ouders, een echte vent doet dat nooit. Waarom noem je niet de goede dingen van je ouders? Die hadden ze ongetwijfeld ook. ze hadden het beste met je voor, in hun beleving wisten ze niet beter, zij waren geïndoctrineerd, waarom noem je dat niet? Waarom heb je je niet proberen te realiseren dat dat mogelijk zou zijn?…..bang dat we waardering voor ze zouden hebben?
Je geeft je ouders de schuld maar er is een hoofdschuldige en daar ga jij ook mee in zee, is je beste vriend geworden, hij wil ook niet dat je over God spreekt want hij is de grootste vijand van God.
Je had ook medelijden met je ouders kunnen hebben, met ze te doen hebben omdat ze ook in die gebondenheid van het leven liepen maar je trapt er liever tegenaan.

Je hebt God nodig maar daar wil je het niet over hebben en daar door heb je een gigantisch probleem wat je zelf nog niet in de gaten hebt.
Maar de keuze is aan jou, God staat met open armen, bij Hem is vergeving.
God zal je keuze in die zin respecteren, je krijgt wat je kiest. Als je voor Hem kiest zal Hij over je ontfermen en heb je het beste wat er is, kies je voor de wereld, voor satan, dan krijg je het beroerdste wat er is, de Godverlatenheid, dan heeft God helemaal niets meer met je te maken het is het ergste wat je kan overkomen en er is geen weg terug.
Ik blijf voor je bidden.

[Teus]

Geen reden om te bepalen dat je een rotjeugd gehad hebt.

Iemand anders vindt het ontroerend en is van mening dat God zelf door deze reactie spreek maar ik heb er toch vraagtekens bij.
Want hoe kan je dit nu stellen. Eigenlijk zeg je dat iemand die hier zijn ei kwijt wil dus eigenlijk gewoon een leugenaar is, dat jij beter weet wat hij voelt en gevoelt heeft dan hijzelf.

Kan je dit wat meer verduidelijken?

geen tv op zondag, niet fietsen, niet naar de mac of iets dergelijks waar anderen voor je moesten werken op zondag, niet naar de bios..
altijd nette kleren aan op zondag, geen vrienden over de vloer want met de familie 'gezellig' samen zijn. (voor mij was de zondag altijd vreselijk omdat wij het vreselijk vonden om zo op elkaars lip te zitten)

Hier reageerde ik op en is voor mij nog steeds geen reden om te zeggen dat je een rotjeugd gehad heb.
Het is niet leuk maar je wordt hier niet minder van, een rotjeugd is meer als bovenstaande.
Ik heb een graadje erger meegemaakt en kan niet zeggen dat ik een rotjeugd gehad heb.
Weet je Yoshi, het is niet goed om dergelijke mededelingen op het internet te doen, we moeten er eerst mee naar God. Wat we doen is haat zaaien en daar doen we God zoveel verdriet mee.

[Cathy]

Weet je Yoshi, het is niet goed om dergelijke mededelingen op het internet te doen, we moeten er eerst mee naar God. Wat we doen is haat zaaien en daar doen we God zoveel verdriet mee.

Daar heb ik mijn twijfels bij. God weet wat Hij van zijn schepseltjes kan verwachten.
Het is rond je dertigste heel normaal om je opvoeding te evalueren. Ik merkte het aan mezelf en zag het bij vrienden en nu weer bij mijn kinderen.
Wanneer het Slipper helpt om erover te praten zodat hij het kan verwerken en wij kunnen een handje helpen dan vind ik dat alleen maar mooi.

Zelf herken ik ook al die regeltjes maar ging beseffen dat ook mijn ouders weer 'producten' waren van hun opvoeding en sociale omgeving. Gelukkig heb ik ook heel liefdevolle ouders gehad zodat het gemakkelijk was om over al die zaken heen te stappen. Dat gun ik Slipper ook te zijner tijd. Maar het is een proces en dat duurt bij de één langer dan bij de ander. De 'aard van het beestje' speelt daarbij ook een rol.

[Teus]

Weet je Yoshi, het is niet goed om dergelijke mededelingen op het internet te doen, we moeten er eerst mee naar God. Wat we doen is haat zaaien en daar doen we God zoveel verdriet mee.

Daar heb ik mijn twijfels bij. God weet wat Hij van zijn schepseltjes kan verwachten.
Het is rond je dertigste heel normaal om je opvoeding te evalueren. Ik merkte het aan mezelf en zag het bij vrienden en nu weer bij mijn kinderen.
Wanneer het Slipper helpt om erover te praten zodat hij het kan verwerken en wij kunnen een handje helpen dan vind ik dat alleen maar mooi.

Zelf herken ik ook al die regeltjes maar ging beseffen dat ook mijn ouders weer 'producten' waren van hun opvoeding en sociale omgeving. Gelukkig heb ik ook heel liefdevolle ouders gehad zodat het gemakkelijk was om over al die zaken heen te stappen. Dat gun ik Slipper ook te zijner tijd. Maar het is een proces en dat duurt bij de één langer dan bij de ander. De 'aard van het beestje' speelt daarbij ook een rol.

Daar mag je je twijfels over hebben maar ik ben er van overtuigd.
Dit is geen verwerken, dit is trappen en heb God nooit gewild. Ouders worden veracht en God houdt van ze, hoe kun je nu zeggen dat het goed is? God vergeeft en wil er nooit meer over hebben en wij halen het nog eens aan en verachten mensen erdoor en zaaien haat. Sorry maar je zit er naast.
Is te gemakkelijk te zeggen "God weet wat Hij van Zijn schepsels kan verwachten" het is hier absoluut niet van toepassing, kennelijk begrijp je niet wat God hiermee bedoeld.

[elbert]

geen tv op zondag, niet fietsen, niet naar de mac of iets dergelijks waar anderen voor je moesten werken op zondag, niet naar de bios..
altijd nette kleren aan op zondag, geen vrienden over de vloer want met de familie 'gezellig' samen zijn. (voor mij was de zondag altijd vreselijk omdat wij het vreselijk vonden om zo op elkaars lip te zitten)

Hier reageerde ik op en is voor mij nog steeds geen reden om te zeggen dat je een rotjeugd gehad heb.
Het is niet leuk maar je wordt hier niet minder van, een rotjeugd is meer als bovenstaande.

Twee reacties van mijn kant.
De eerste reactie komt wel overeen met die van Teus: iets niet fijn vinden is nog niet hetzelfde als een rotjeugd hebben. Als ik denk aan een rotjeugd, dan denk ik aan kinderen die in Syrië opgroeien, of Noord-Korea. Of kinderen die mishandeld of misbruikt worden. Kinderen die onder de psychische terreur van hun al dan niet gescheiden ouders leven enz. enz.
Dat is een rotjeugd. Verplicht allerlei beperkende regeltjes meemaken is niet fijn, maar hoeft nog geen rotjeugd te betekenen.

De tweede reactie is het daar ook weer niet helemaal mee eens. Want ik wil niets bagatelliseren. Verplicht allerlei regeltjes moeten volgen zonder dat je de liefde van God en tot God er in ziet, dat is verre van fijn, dat is uiteindelijk ontzettend rot. Als ik regels aan mijn kinderen opleg, dan zit daar een reden achter: daar zit als het goed is liefde achter. Als ik mijn kinderen regels opleg die te maken hebben met het dienen van God, dan wil ik ze er wel bijvertellen (of op z'n minst laten merken) dat ik dat doe omdat ik God wil dienen en graag wil dat zij dat ook leren. Ik wil ze daarin voorgaan. Ik wil dat ze zien dat het dienen van God voor mij ernst is, omdat ik Hem liefheb (en wat minstens zo belangrijk is: Hij mij) en ook dat het goed is om God te dienen omdat je daar uiteindelijk het gelukkigst van wordt. Als er iets is wat ik in de opvoeding over wil brengen, dan is het dat wel: dat het goed is om God lief te hebben en Hem te leren kennen en dienen. Het zou kunnen dat ik daarin tekort schiet (en andere ouders ook), zodat dit niet (of niet goed) uit de verf komt. Sterker nog: ik denk dat iedereen daarin tekort schiet, want we zijn onvolmaakte mensen. Dat zorgt helaas voor brokken. Misschien leggen ouders om andere redenen hun kinderen regels op: vanwege groepsdruk, angst enz. Dat kan ook zijn weerslag op de kinderen hebben, waaronder het zich er later tegen af zetten. Het kan ook zijn dat de kinderen de liefde van de ouders wel zien en opmerken en toch zich tegen het dienen van God verzetten, dat kan ook. Het probleem kan dus (of eerder: het zit vaak) aan twee kanten zitten. Van belang is dan ook dat we van beide kanten (ouders en kinderen) dienen te beseffen dat we kwetsbare, onvolmaakte mensen zijn die ook tegen (zelf) kritiek moeten kunnen. Het belangrijkste woord dat we hierin moeten kennen is liefde. Als ik denk over menselijke relaties en die vergelijk met een legpuzzel, dan is het wel dat liefde ervoor zorgt dat stukjes die niet passen, toch met elkaar in verbinding worden gebracht en met elkaar in verbinding blijven. Zonder liefde ontstaan en blijven er breuken.

[slipper]

Reactie is overbodig. daarom weggehaald