jaapo schreef:@alexander91: Ik heb in mijn laatste posting nergens iets of iemand veroordeeld en ben ik niet bevooroordeeld. Als je dat er uit haalt, moet je het nog maar eens lezen. Ik vroeg me bovendien slechts een paar dingen af: waarom de mensen zo,n moeite hebben om de bijbel kritisch te benaderen; angst of andere redenen? Een vraag stellen wordt ineens gelijkgesteld met veroordelen, dat is vreemd. Bij mij speelt angst geen rol in mijn geloofsleven, maar ik kan me het allemaal wel voorstellen, dat het wel zo is. Maar ik weet het niet, dus vroeg ik het me af. En verder nog: een bijbelgedeelte bewijzen met een ander bijbelgedeelte (wat in dit forum op vele plaatsen steeds gebeurt) is een rare manier van discussiëren. In dit geval: de kennelijke incest, voortkomende uit de devaluatie van de mens, toeschrijven aan de zondeval uit het zelfde bijbelgedeelte, wat door mij heel anders gelezen wordt. Die hoge leeftijden die volgens het verhaal bereikt werden, kan ik verder ook niet in godsdienstige zin verklaren. Bij de aartsvaders lagen die leeftijden alweer een stuk lager.
En ja, het gaat in ons geloof natuurlijk om Christus. Maar Jezus zelf heeft volgens de overlevering het zelden of nooit over Adam en Eva en Abel en Kain gehad. Maar hij was wel een gelovige Jood tijdens zijn leven op aarde. Hij heeft de eerste Bijbelboeken heel goed gekend.
Dus dit is mijn antwoord (incl. de vorige postings van mij) op de opening van dit topic. En die opener was ik niet.
Je zegt toch echt in je eerdere post dit: "
Wie dit afkeurt moet bij zichzelf te rade gaan: is het een onbestemde angst, dat ik niet wil tornen aan de bijbel, of wil ik zo bijbelgetrouw leven, dat het in mijn hoofd niet opkomt, dingen kritisch te bekijken, laat staan tegenstrijdigheden te beschrijven. " Je zegt dus dat zij die niet de behoefte hebben om deze zaak uit te zoeken ofwel een onbestemde angst hebben, ofwel niet kritisch willen zijn. Je geeft 2 mogelijkheden, maar je sluit andere mogelijkheden dus uit, en daarmee ben je veroordelend, want je schrijft bepaalde beweegredenen toe aan andere mensen.
Maar waarom begin je niet eerst met het stellen van de vraag die je je afvroeg. Dan krijg volgens mij veel sneller het antwoord ipv alleen een A en een B te geven. Om een antwoord te geven: ik heb geen moeite met een kritische blik op de Bijbel, maar ik
kies ervoor (voorzover dat uit mij komt) om op God te vertrouwen en dat Zijn Woord dus Waarheid is en dat God machtig genoeg is om naar Zijn Woord te doen. Zit helemaal geen angst bij, en ik doe regelmatig kritisch onderzoek. Maar dan ben ik ook kritisch naar mezelf, want ik weet dat zelfovertuiging vaak meer een gevoel is dan absolute verlichting.
vwb het verklaren van een bijbeltekst met een andere, snap ik niet waarom dat niet geoorloofd is. Helemaal gezien het feit dat je het omlaaghalen van God als argument gebruikt. Is jouw God dan niet de God die zich openbaart in de Bijbel? Of gebruik je fracties eruit om je eigen God samen te stellen zoals je Hem liever wilt? Als je naar de God uit de Bijbel refereerde, dan verklaar je dus toch de ene Bijbel tekst met andere Bijbelteksten. In de wetenschap gebeurt precies hetzelfde. Het ene fenomeen wordt met behulp van een ander fenomeen verklaart.
Tenslotte, als je mijn verklaring omtrent de incest echt kritisch wilt bekijken, dan moet je ook toestaan dat andere zaken ook anders uitgelegd kunnen worden. Als 1 puzzelstukje ook op een andere manier gelegd kan worden, betekent dat meestal dat meerdere puzzelstukjes van hun plaats moeten. Het argument over incest heeft dus geen zin als je niet de oude leeftijd aanneemt die beschreven staat. Het hangt allemaal samen.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin
