Waarom niet vertellen wat God met met je doet?

[noah]

Om ook even een reactie te geven en terug naar de vraag te gaan... ik zet heel af en toe eens iets bij een topic, juist als ik merk dat het alleen maar theoretisch is en er weinig persoonlijke geloofsbeleving aan toegevoegd wordt. Wat wel grappig is om te zien dat het onderwerp zsm weer naar de theorie wordt overgeheveld. Maar ik krijg wel bijna altijd bp-tjes op mijn stukjes. Dus het blijkt dat mensen die meelezen het juist wel waarderen om een stukje inhoud te lezen.

Ik heb eens een cursus van Nico van der Voet gehad. Hij legde uit dat er globaal vier soorten christenen zijn (die in ieder kerkverband voorkomen)... Het heeft heel veel met karakter, opvoeding enz te maken:
De wettische persoon (houdt van structuren, gewoonten, is plichtsgetrouw, wil liever geen veranderingen van bijv de orde in de kerkdienst enz)
De verstandschristen (wil graag van alles de theorie weten, alles moet onderlegd, leest veel in de Bijbel, onderzoekt)
De vrome christen (wil geloof graag delen, bid veel enz)
De vrijheid blijheid christen (is optimistisch van karakter, blij met het geloof in God, staat open voor nieuwe ideeen, enz)

Je hebt natuurlijk vaak van alles een beetje, maar bijna iedereen heeft wel een van deze 'persoonlijkheden' hierboven waarin hij zich het meeste herkent.
Het is heel grappig om te zien dat je deze vier 'persoonlijkheden' heel duidelijk terugziet in de karakters op refoweb, in de manier van reageren enz.. Daar ontstaan vaak ook de miscommunicaties, de verontwaardiging en het onbegrip. Het heeft vaak helemaal niet zoveel met kerkverband of wat dan ook te maken. Daar ontstaan volgens mij ook de ruzies door in de kerken.

Maar ik ben het er helemaal mee eens, ik pleit ook voor meer persoonlijke getuigenissen... dat is uiteindelijk wat ik op refoweb hoop te vinden als ik de vragen en het forum even doorneem.

En dan maakt t mij niet uit of iemand schizofreen is, of autisme, of hoogbegaafd, of wat dan ook. Dat zijn conclusies die ik nu soms denk te kunnen opmaken uit reacties...Het gaat toch om verloren zonen en dochteren, allemaal beschadigd en gekwetst door de zonden. Maar die eens voor eeuwig bij God mogen wonen, waar we één zullen zijn in volmaaktheid, zonder zonden, en altijd bij de Heere zullen mogen wonen..Thuisgekomen... En als ik dan iemands getuigenis mag lezen, soms maar een paar zinnen, dan kan mij dat bemoedigen en ontroeren. Maar goed, ik ben dan ook een mensenmens, voor mij is juist het stukje verbinding belangrijk. Anderen zullen de theorie w.s belangrijker vinden;-)

[Bambi]

==

[schaapje]

@Bambi
Gevaarlijk hoor wat je zegt dat God praat door je gevoel, eigenlijk snap ik wel wat je bedoelt, maar je weet dat God werkt door onze geest en verstand, dat er later een gevoel van een soort vrede bij komt, is natuurlijk ook waar.
Onze gevoelens kunnen zo bedrieglijk zijn, en steeds weer veranderen.

[Marnix]

Hm ik geloof dat het wel zo kan werken maar ook dat het zo gruwelijk mis kan gaan. Ik heb zo vaak gehoord van mensen die dingen voelden en dachten: Ik voel dat dus dat komt van God.... terwijl later bleek dat dat totaal niet zo was. Je gevoel kan ook bedriegelijk zijn dus het is belangrijk dat goed te toetsen.... ik denk dat als dat gevoel van God komt, dat ook wordt bevestigd.... en het soms niet handig is om gelijk je gevoel achterna te gaan zonder die bevestiging.

[Bambi]

==

[schaapje]

Ik ben een gevoelsmens.

Ik bedoelde niet de oppervlakkige emoties, maar gevoelens die dieper zitten.
Die gaan juist dwars door die oppervlakkige emoties heen en er lijnrecht tegenin.

Tja wat zijn oppervlakkige emoties en gevoelens die dieper zitten, dat is heel moeilijk te omschrijven.

Je ziet dat ook wel eens in de media:
Mensen die zich op een vliegreis verheugen.
Maar dan toch het gevoel krijgen dat ze niet moeten gaan.
Een gevoel dat dwars tegen hun eigen gevoel in gaat. Maar sterker is dan hun eigen gevoel. Ze luisteren naar dat gevoel en gaan niet.
En dan zien ze later dat dat vliegtuig, waar ze in zouden moeten zitten, neerstort.

Ik ken dat verhaal, maar toch denk ik dat God deze gelovige door de Geest heeft gewaarschuwd,
dan komt er inderdaad een onrustig gevoel, omdat er aan gehoorzaamd moet worden, tegen alle logica in.

God spreekt op zoveel verschillende manieren, als dat wij verschillende mensen zijn.
Hij is niet gebonden aan 1 regel, hoe Hij tegen mensen zou moeten praten.

Zeg ik dat dan, natuurlijk spreekt God op verschillende manieren, maar ik lees nergens in de Bijbel
dat God werkt door onze gevoelens, Hij werkt door onze geest en als wij gehoorzamen hebben wij
vrede.
Ik zelf ben ook een gevoelsmens, wat heb ik moeten leren om daar niet naar te luisteren....en nog.

De Here Jezus was verheugd in de Geest, en Hij was verbolgen in de Geest,
nergens lees ik over Zijn gevoelens, behalve in Gethsemane.

Het is op dit moment in alles gevoelens achterna lopen als het maar goed voelt, als de gevoelens maar verzadigd worden, en dit vinden wij zelf in sommige christelijke gemeenten terug.

Het is voor mij groeien in geloof en geen groeien in mijn gevoel, ook al geeft onze God wel eens een ervaring wat ook met het gevoel te maken heeft, maar alleen op je gevoel afgaan, dat kan een mens behoorlijk bedriegen.

Verder begrijp ik je wel maar ik ben het wat je beweerd dat God door ons gevoel werkt niet eens.

[Marnix]

k ben een gevoelsmens.

Ik bedoelde niet de oppervlakkige emoties, maar gevoelens die dieper zitten.
Die gaan juist dwars door die oppervlakkige emoties heen en er lijnrecht tegenin.

Je ziet dat ook wel eens in de media:
Mensen die zich op een vliegreis verheugen.
Maar dan toch het gevoel krijgen dat ze niet moeten gaan.
Een gevoel dat dwars tegen hun eigen gevoel in gaat. Maar sterker is dan hun eigen gevoel. Ze luisteren naar dat gevoel en gaan niet.
En dan zien ze later dat dat vliegtuig, waar ze in zouden moeten zitten, neerstort.

Er was ook iemand, die die boodschap niet kreeg en toen op het vliegveld ineens diarree kreeg.
En terwijl ze daar op de wc zat, het vliegtuig miste, dat later neerstortte.

God spreekt op zoveel verschillende manieren, als dat wij verschillende mensen zijn.
Hij is niet gebonden aan 1 regel, hoe Hij tegen mensen zou moeten praten.

De vraag is alleen of er dan ook echt iets met dat vliegtuig gebeurt. Ik ken ook mensen die dat gevoel krijgen en dan niet gaan en dan gebeurt er helemaal niets met dat vliegtuig. Ik ken ook mensen die sterk het gevoel kregen dat ze ergens naartoe moesten gaan en vervolgens kregen ze het niet rond.... of moesten ze opeens weer ergens anders heen en uiteindelijk kwamen ze nergens. Prima wat je noemt, maar het heeft denk ik wel een keerzijde. Je eigen gevoel is in ieder geval niet zo goed dat het altijd klopt.

[Bambi]

==

[Bambi]

==

[schaapje]

Ik begin wel het gevoel te krijgen dat mijn geloofsleven ter discussie wordt gesteld.
Jullie weten helemaal niet wat hier allemaal aan voorafgegaan is en hoe het precies uitwerkt in mijn leven. Dat ga ik ook niet vertellen, want dat zal dan ook wel weer aan alle kanten belicht worden.

Dat is nu precies de reden, dat er verder niemand zijn ervaring met God hier opschrijft.

Totaal niet Bambi!! Ik wil die indruk ook niet wekken, en heb die indruk ook niet.
Jij denkt dat God werkt door ons gevoel, ik denk dat God werkt door jou geest dat is het enige verschil. En dat heeft niets te maken met jouw geloofsleven, excuses als ik die indruk heb gegeven.

[alexander91]

Beste Bambi,

Probeer reacties van anderen op jouw posts niet te zien als een aanval op je geloof, alsof je geloof nep zou zijn. Uiteindelijk bedoelen mensen hier dat niet zo, maar het is moeilijk om je punt duidelijk te maken door heel vaag en mega-genuanceerd iets te zeggen met heel veel woorden. Zelfs al zou iemand genuanceerd genoeg zijn/haar mening opschrijven, mensen lezen uiteindelijk wat ze willen lezen en reageren op wat ze willen lezen.

Ik raad je aan om de reacties die je krijgt te bekijken op nieuwe inzichten in het geloof, en niet als een aanval op je geloof. Het is lastig om de eigen gevoelens en diepste geloof duidelijk op schrift te zetten, en in de poging dat te doen, kan een misvormd beeld worden gegeven van wat het daadwerkelijk is. Door je gedachten hier neer te schrijven, kun je testen of het beeld dat je van God en je geloof hebt gemaakt, wel of niet klopt. En in mijn ervaring zijn deze beelden altijd onvolledig. Wij kunnen namelijk God niet afbeelden. We kunnen alleen maar van Hem leren, en dat gaat een leven lang door. Maar onze natuur laat ons altijd weer een beeltenis maken, en op een forum als deze, gaan die beelden vaak snel aan stukken. Buiten dit forum kun je vaak langer rondlopen met je beeld, en ligt het aan je eigen openheid over je gedachten of dit beeld vroeg of laat aan diggelen gaat.

Wees niet verbitterd en wordt niet hatelijk als mensen je te hard aanvallen. Wijs hen erop wat ze doen en laat het daarbij. Moet je ook bij mij doen als ik eens uithaal :S. (ik doe het ook vaak zat, maar probeer het te minderen)

[Bambi]

==

[schaapje]

Het is je vergeven hoor.

Het kan dus best dat God eerst die gedachte geeft en dat daar mijn gevoel zich dan bij voegt.
Maar als mijn emoties heel erg sterk zijn, zou ik die gedachten niet horen en moet Hij wel eerst mijn emoties afremmen. Ik let er niet op welke van die 2 er zich het eerste aandient, omdat het bij mij altijd gelijktijdig binnenkomt.
Is het nu duidelijker?

Denk het wel.

[Bambi]

==

[schaapje]

@Schaapje en @Marnix:

Sorry dat ik gelijk zo heftig reageerde, dat zijn juist die gevoelens waar ik niet naar moet luisteren.

Later kreeg het gevoel/gedachte, dat ik het nog iets beter uit moest leggen.
(Zo werkt dat dus!)

Ik ken dat hoor die gevoelens.