Kanttekeningen voetnoten ?

[Boaz]

Rom. 4:11 dat Abraham een vader is van allen die geloven zouden, ook al zijn ze gelovigen uit de heidenen. En de besnijdenis is een zegel van de gerechtigheid van dat geloof. En dat mag je 1 op 1 op de doop toepassen. Want ook de doop is een zegel van de gerechtigheid van het geloof. Het verzegelt dat we alleen door het geloof gerechtvaardigd worden. Het is niet per definitie een zegel van echtheid van ons geloof, alsof iedereen een stempeltje van echtheid krijgt die gedoopt wordt. Nee, het betekent dat de doop ons zegt dat we alleen door het enige echte ware christelijke geloof rechtvaardig voor God gerekend worden. Aangezien de kinderen van die gelovigen dit zegel (besnijdenis) ontvingen, mogen ze dit zegel van de doop nu ook ontvangen.
En de belofte is heel eenvoudig. God zegt in de doop dat Hij onze God wil zijn: Vader, Zoon en Heilige Geest staan tot onze beschikking, vanaf onze jongste jeugd. In Zijn armen liggen wij en Hij gaat zo een relatie met ons aan. Dat was bij Izak (als kleine baby) zo, dat is nu nog zo. God is wat dat betreft niet zuiniger geworden. Dat is de inhoud van het heilig zijn van de kinderen van de gelovigen: ze zijn net zo heilig (afgezonderd) als hun ouders. In Zijn Naam worden we dan ook gedoopt. Nee, die druppeltjes water (besprenkeling) zijn niet onze doop en dat zwembad met water (onderdompeling) ook niet. De doop is dat we in Zijn Naam gedompeld worden.

Nee, de besnijdenis van Abraham zelf was een zegel van de gerechtigheid van ZIJN geloof. DAT staat er. Isaac die op 8 dagen oud werd besneden geloofde nog helemaal niks, en dat is ook maar de vraag over de slaven van Abraham die ook besneden moesten worden. Lezen wat er staat! Je gevolgtrekkingen daarna zijn geen logische conclusies.
De link besnijdenis - doop is er bij jou waarschijnlijk in geheid, maar heeft geen Bijbelse grond. Als een baby wordt besprenkeld zegt God nergens in de Bijbel dat Hij in de toekomst, wanneer dit kind tot geloof komt, hem tot een Vader wil zijn. Laat me de tekst maar zien! Voor die belofte heb je geen doop nodig: God wil iedereen tot Vader zijn die zich tot Hem bekeert. Als dat de betekenis zou moeten zijn voor de kinderbesprenkeling, is het een volkomen loze handeling. Nogmaals: ik zeg hier niets over of een kind behouden is wanneer het vroeg sterft, noch van een kind van gelovige, noch van een kind van ongelovige ouders.

[Boaz]

Mijn reactie op 'Geestelijk Jeruzalem' bij de 'Vragen' is alweer verwijderd, blijkbaar mogen we het met de deskundigen niet oneens zijn. Jammer! Toen het boek 'Zacharia' werd geschreven, bestond heel de gemeente uit de heidenen nog niet. Nu gaat deze predikant met terugwerkende kracht 'de gemeente uit de heidenen' toevoegen waar 'Israël' staat. Wat ook over het hoofd wordt gezien, is dat je de gemeente 'geestelijk nageslacht' van Abraham kan noemen, op grond van hun geloof. Maar in het betreffende stukje gaat het over het ongelovige Israël, dat door God terug wordt gebracht naar het Land Israël, en vervolgens zich ook zal bekeren tot God.

Als je zo je Bijbel gaat lezen, houdt je maar een arm Bijbeltje over! Het doet me wat pathetisch aan: nu horen wij, heidenen, er ook bij, nu moet het ook overal over ons gaan..

[mohamed]

Mohamed, ken je biblija.net? Kijk daar eens bij woorden zoeken, vul daar 'uitverkoren' in, en bekijk de tekst eens bij verschillende vertalingen. Je zult zien dat het woord 'uitverkoren' geregeld wordt gebruikt voor het volk Israel als geheel, terwijl we weten dat er velen onder hen ongelovig waren en dus verloren gaan. je kunt dus 'uitverkoren' zijn, en je doel missen! Je bent als 'uitverkorene' wel degelijk uitverkoren tot een bepaalde taak of met een bepaald doel.

Paulus schreef:

'Wat dan? Hetgeen Israël zoekt, dat heeft het niet verkregen; maar de uitverkorenen hebben het verkregen, en de anderen zijn verhard geworden.' (Rom 11,7)

Het Israël in Paulus zijn dagen bestond uit de uitverkorenen en de anderen die verhard waren en daaruit kunnen wij concluderen dat Paulus hen opdeelde in twee groepen en dat niet alle Israëlieten uitverkoren zijn. Uiteraard moet je het wel willen zien.

[dalethvav]

Ter illustratie hier weer eens zo'n, in mijn optiek, tenenkrommend antwoord (en reactie), waarin het toch min of meer op en voetstuk plaatsen van de kanttekeningen/voetnoten als zijnde welhaast onfeilbaar, resulteert in de werkelijk onuitroeibare vervangingstheologie.

Wat je zegt, ik kon het dan ook niet laten er een reactie onder te schrijven. Zou deze predikant dan niet in een terugkeer van Israël naar zowel het land als de God van Israël verwachten? Wat een arm Bijbeltje houdt deze man over! Het doet mij eerlijk gezegd wat pathetisch aan: wij horen er nu ook bij, dus dit gaat dan nu ook over ons..

Lees alle kanttekeningen bij het betreffende hoofdstuk (Amos 9) maar eens: De vloek blijft lekker voor Israël staan (b.v. vs 8 ) en de zegen wordt gestolen en door de kerk geannexeerd (b.v. vs 15).
Er is echter nog nooit, maar dan echt nog nooit iemand geweest, die mij op de toe te passen exegetische regel heeft gewezen die het rechtvaardigt dat er ergens tussen vs 8 en vs 15 een overgang plaatsvindt van het fysieke volk Israël naar "De Kerk". En ik wacht toch echt al jaren af....

[boer]

*verwijderd i.v.m. off topic*

[Boaz]

Mohamed schreef:

Degenen die Jezus gekruisigd hebben waren dus mensen van joodse komaf uit de eerste eeuw, die nu allang dood zijn en wiens graven niet eens meer bestaan. Hoe zullen zij dan zien wie ze doorstoken hebben?

Voorbeeld: God sloot een verbond met Abraham, en beloofde hem een land. Die belofte is tijdens het leven van Abraham niet vervuld, dit zal God in de toekomst vervullen. Niet direct aan Abraham zelf, maar aan zijn nageslacht.

Natuurlijk hebben degenen die Jezus doorstoken hebben Hem niet gezien, het gaat hier dus duidelijk over het nageslacht. En ja: ik zie openbaring als een boek over de toekomst.

[boer]

Voorbeeld: God sloot een verbond met Abraham, en beloofde hem een land. Die belofte is tijdens het leven van Abraham niet vervuld, dit zal God in de toekomst vervullen. Niet direct aan Abraham zelf, maar aan zijn nageslacht.

Natuurlijk hebben degenen die Jezus doorstoken hebben Hem niet gezien, het gaat hier dus duidelijk over het nageslacht. En ja: ik zie openbaring als een boek over de toekomst.

Uit de Bijbel blijkt overduidelijk dat God verschillend handelt met verschillende mensen, maar ik geloof dat dat dispensatie-leer heet, en ook al weer dogmatisch veroordeeld is tot een no-go area..
Maar ik kan me vergissen.

[mohamed]

Voorbeeld: God sloot een verbond met Abraham, en beloofde hem een land. Die belofte is tijdens het leven van Abraham niet vervuld, dit zal God in de toekomst vervullen. Niet direct aan Abraham zelf, maar aan zijn nageslacht.

Natuurlijk hebben degenen die Jezus doorstoken hebben Hem niet gezien, het gaat hier dus duidelijk over het nageslacht. En ja: ik zie openbaring als een boek over de toekomst.

Uit de Bijbel blijkt overduidelijk dat God verschillend handelt met verschillende mensen, maar ik geloof dat dat dispensatie-leer heet, en ook al weer dogmatisch verantwoord is.
Maar ik kan me vergissen.

Noem het de joodse versie van de erfzonde. Wat God er zelf door Ezechiel over zei is absoluut niet verenigbaar met die suggestie:

'De ziel, die zondigt, die zal sterven; de zoon zal niet dragen de ongerechtigheid van de vader, en de vader zal niet dragen de ongerechtigheid van de zoon; de gerechtigheid van de rechtvaardige zal op hem zijn, en de goddeloosheid van de goddeloze zal op hem zijn.' (Ez 18,20)

En Jezus zei:

'Opdat van dit geslacht afgeëist wordt het bloed van al de profeten, dat vergoten is van de grondlegging der wereld af' (Luk 11,50)

[boer]

Erfzonde is een uitvinding van Augustinus, een theologische term die nergens in de bijbel staat.
Feit is wel, we deugen niet.
maar wat nog erger is, we willen niet luisteren.
Daar ligt het probleem.

[Optimatus]

Ik denk dat de kanttekeningen interpretaties zijn van de vertalers van destijds.

[boer]

Ik denk dat de kanttekeningen interpretaties zijn van de vertalers van destijds.

Ja.
En deze interpretaties van deze 2 heren, hebben een semi-goddelijke, ontegensprekelijke status gekregen.
Zelfs nadat de joden letterlijk weer naar haar eigen gebied werden teruggevoerd, geheel volgens de voorzeggingen in o.a. Zacharia, lezen we nog steeds, dat hier de christelijke kerk onder moet worden verstaan.Zoals Calvijn al zei, (en Kersten) de rol van Israel is uitgespeeld.
Wij zijn nu ''Israel''.

De eerlijke christen geeft toe dat die kanttekenaren er helemaal naast zaten.
Bovendien vind ik het zeer bedenkelijk en verwerpelijk, dat iemands interpretatie van 500 jaar terug aan een Bijbel wordt toegevoegd, waarmee het onfeilbare Boek wordt verbonden met feilbaar mensenwerk.
Scheur ze er dus gerust uit, zou ik zeggen.

[marin]

De eerlijke christen geeft toe dat die kanttekenaren er helemaal naast zaten.
Bovendien vind ik het zeer bedenkelijk en verwerpelijk, dat iemands interpretatie van 500 jaar terug aan een Bijbel wordt toegevoegd, waarmee het onfeilbare Boek wordt besmet met feilbaar mensenwerk.
Scheur ze er dus gerust uit, zou ik zeggen.

Boer ik begrijp de opwinding t.a.v. de voetnoten niet, zonder voetnoot is het verschil toch evengroot van interpreteren van Gods Woord door verschillende christenen.

Zie de belofte aan Abraham daar wordt uit Gods Woord zowiezo een breed 'aanschouwelijk' geloof opgediend (zie Israel van nu) terwijl in werkelijkheid het land Kanaän het huidige Israël (Palestina) niets meer en niets minder was dan een onderpand van de eigenlijke erfenis – de nieuwe aarde.

Het Nieuwe Testament en het Oude Testament hebben beide hetzelfde evangelie, met als middelpunt de dood van Gods Zoon.

Jezus is de Erflater.

Dat Abraham het dus erfelijk zou ontvangen betekende de dood voor degene die het Testament heeft opgesteld.
Hier zien wij dat de God van het Oude Testament en Die van het Nieuwe Testament, Dezelfde zijn.

Kort samengevat: Abraham werd een erfgenaam van God. Dat betekent dat hij pas kon erven als Jezus gestorven was.
Dat wordt gevolgd door een tweede waarheid dat Abraham pas het erfdeel zou krijgen als hijzelf zal opstaan.

Paulus zegt dat het niet ging om een aards Kanaän maar om een hemels land der belofte: “Deze allen zijn in het geloof gestorven.
Zij hebben de vervulling der belofte niet verkregen, maar hebben die vanuit de verte gezien en geloofd en begroet, en zij hebben beleden dat zij vreemdelingen en bijwoners op de aarde waren.

Want wie zulke dingen zeggen, laten duidelijk blijken dat zij een vaderland zoeken …
maar nu verlangen zij naar een beter, dat is een hemels Vaderland…
Want Hij had voor hen een stad gereed gemaakt. Hebreeën 11: 9-16.

[Boaz]

Marin schreef:

Boer ik begrijp de opwinding t.a.v. de voetnoten niet, zonder voetnoot is het verschil toch evengroot van interpreteren van Gods Woord door verschillende christenen.

Ik begrijp die opwinding wel. Zo stoor ik mij ook mateloos aan de zogenaamde opschriften boven Bijbelgedeeltes. Dit zijn ook menselijke toevoegingen, die de plank soms behoorlijk mis slaan.

Die opschriften en kanttekeningen staan er bij in het door God gegeven Woord, je zou ze de kost moeten geven die denken dat het geinspireerd is.

[boer]

Boer ik begrijp de opwinding t.a.v. de voetnoten niet, zonder voetnoot is het verschil toch evengroot van interpreteren van Gods Woord door verschillende christenen.

Zie de belofte aan Abraham daar wordt uit Gods Woord zowiezo een breed 'aanschouwelijk' geloof opgediend (zie Israel van nu) terwijl in werkelijkheid het land Kanaän het huidige Israël (Palestina) niets meer en niets minder was dan een onderpand van de eigenlijke erfenis – de nieuwe aarde.

Het Nieuwe Testament en het Oude Testament hebben beide hetzelfde evangelie, met als middelpunt de dood van Gods Zoon.

Jezus is de Erflater.

Dat Abraham het dus erfelijk zou ontvangen betekende de dood voor degene die het Testament heeft opgesteld.
Hier zien wij dat de God van het Oude Testament en Die van het Nieuwe Testament, Dezelfde zijn.

Kort samengevat: Abraham werd een erfgenaam van God. Dat betekent dat hij pas kon erven als Jezus gestorven was.
Dat wordt gevolgd door een tweede waarheid dat Abraham pas het erfdeel zou krijgen als hijzelf zal opstaan.

Paulus zegt dat het niet ging om een aards Kanaän maar om een hemels land der belofte: “Deze allen zijn in het geloof gestorven.
Zij hebben de vervulling der belofte niet verkregen, maar hebben die vanuit de verte gezien en geloofd en begroet, en zij hebben beleden dat zij vreemdelingen en bijwoners op de aarde waren.

Want wie zulke dingen zeggen, laten duidelijk blijken dat zij een vaderland zoeken …
maar nu verlangen zij naar een beter, dat is een hemels Vaderland…
Want Hij had voor hen een stad gereed gemaakt. Hebreeën 11: 9-16.

Je hebt gelijk.
Maar de bril waardoor gekeken wordt is sterk beinvloed door hoe de kanttekenaren tegen bepaalde zaken aankeken.
Ik heb nog het meeste moeite met het feit dat beiden, God's Woord, én de interpretatie van een paar (feilbare) mannen, in 1 Boek kunnen en mogen staan.
Het is een negeren van het bijbelse verbod op toevoeging.
(zo zeggen de kanttekenaren ook dat de dag des Heeren de zondag is , in Openb 1:10)
En zo wordt hun interpretatie tot een indoctrinatie.
of vragen we ons nooit eens af waarom Jezus zei te bidden, dat de dag der verwoesting niet op een sabbat zou vallen???
daar staat echt sabbat/zaterdag hoor, geen ''eerste dag der week'' !

[Boaz]

Nieuw topic starten boer, over shabbat - zondag?