Boekenlezer schreef:Maar nou doet de Bijbel wat anders. Die geeft als verklaring voor het ontstaan van de wereld het scheppende werk van God. En dat scheppende werk wordt ook beschreven.
Dat doen alle andere mythen ook. Niets bijzonders en de voorkeur voor de judeo-christelijke mythe is volledig arbitrair. En trouwens, zo uitgebreid wordt dat toch niet beschreven: God sprak en het was zo. nou, poe poe, dat is me wat.
Zo, da's een kort antwoord!
Blijkbaar toch niet. Zo kwam ik een paar citaten tegen van Stephen Hawking:
"Het is enorm onwaarschijnlijk dat een universum als het onze uit zoiets als een oerknal is ontstaan. Ik denk dat dit duidelijke religieuze implicaties heeft." (Ik dacht dat Stephen Hawking toch wel van de oerknal uitging in zijn denken, maar goed...)
"Het zou erg moeilijk zijn om uit te leggen waarom het universum nu juist op deze manier is begonnen behalve als de daad van een God die wezens zoals wij wilde scheppen."
(Dit heeft Francis Collins geciteerd, heb ik begrepen. Ik heb het weer van Tim Keller.)
Het eerste waaraan ik denk als ik creationisten (in zijn algemeenheid) natuurkundigen zie citeren is
Quote Mining, ik zal het citaat eens nazoeken als de tijd het me toelaat. Maar goed, wat Stephen Hawking als privé-persoon allemaal denkt en vindt, heeft geen invloed op zijn wetenschappelijke werk. Hij kan niet zomaar ineens God aanroepen als zijn vergelijkingen over zwarte gaten niet mooi uitkomen.
Volgens mij is jouw korte antwoord een geloofsantwoord rechtstreeks uit de grond van je hart, voorafgaand aan redeneringen. Ik denk dat ieder mens die wel heeft. Alleen verschillen wij hier op dit punt wel heel duidelijk van elkaar, als het om de inhoud van die opvattingen gaat.
En dat mag natuurlijk. Ik heb er ook geen problemen mee. Het enige waar ik een probleem van maak is als religie zich vermomd als wetenschap.
Een verschil tussen machines en levende organismen is de complexiteit. Zo'n machine is een ongelofelijk simpel ding in vergelijking met een levend organisme.
Nu neemt dat verschil toch razendsnel af. Een machine als een Space Shuttle of een Large Hadron Collider is toch verre van simpel. Maar goed, het verschil is dus gradueel, dat geef je zelf ook toe. Dat is prima, ik kijk terug op ruim
4 miljard jaar en zie genoeg mogelijkheden voor complexiteit om natuurlijk te ontstaan.
In onze normale levenssituatie ga je uit van de regelmaat van de dingen. En het blijkt nog te werken ook. Dus is het niet onredelijk om daar een uitgangspunt van te maken.
Onze 'common sense' is geevolueerd om om te gaan met de situatie waarin we ons bevonden en bevinden. In extreme omstandigheden, relativistische snelheden of op de kwantumschaal hebben we
helemaal niets aan ons gezond verstand.
Jij lijkt echter te zeggen: 'Als je uitgaat van een Ontwerper moet je nog maar zien of bijvoorbeeld de stenen straat morgen niet plotseling vloeibaar blijkt te zijn bij voor ons normale temperaturen. En of je nog wel met je rubberen banden grip zult hebben op wegdek, onder normale omstandigheden. Die Ontwerper kan de idiootste grappen gaan uithalen!' Dit soort mirakelscenario's zijn voor mij echter net zo goed onzinnig als voor jou. Niet omdat God het niet zou kunnen, maar omdat Hij het zo niet doet. Waarom zou Hij, als Hij de natuurkundige wetmatigheden zelf geschapen heeft? Die heeft Hij toch ook niet voor Jan Joker geschapen? Een bovennatuurlijk ingrijpen is een uitzonderingssituatie binnen de context van de gegeven natuurlijke orde.
Dus God kan als UITZONDERING morgen steen vloeibaar laten zijn bij 20 graden Celsius. Maar daar gaat het niet eens om. Je breidt je aanname nu al verder uit. Eerst begin je met het idee dat er uberhaupt een God IS, en nu meen je ook al vanalles over de aard van die God te kunnen zeggen. Je legt je idee van God direct beperkingen op, omdat je blijkbaar wel aanvoelt dat Almacht een zeer lastig te bedwingen beest is.
Daarbij, goed, laten we uitgaan dat je gelijk hebt. Neem Newtons zwaartekrachtwetten. Werken als een tierelier. Totdat, 300 jaar later de techniek ver genoeg is gevorderd om een kleine afwijking in de omloopsnelheid van Mercurius te ontdekken. Is dat nu Gods ingrijpen? Ja, hoezo dan? Nee, hoezo dan niet? Ik voorspel dat de volgende aanname zal zijn dat een 'mirakel' ook nog eens significant moet zijn. Je komt gewoon terecht in een oneindige reeks aannames om de schade van de eerdere aannames te beperken. Dan doe ik er liever 1: Natuurlijke gevolgen hebben natuurlijke oorzaken.
Nog een voorbeeldje uit de praktijk. In de tijd dat men net het binnenwerk van atomen in kaart begon te brengen, dacht men dat atomen poreus waren. Er werden experimenten gedaan waarin protonen op een zeer dunne laag goud werden afgeschoten en dan werd gekeken hoeveel de protonen afbogen. Tot de wetenschappers in kwestie, gewoon voor de grap, besloten te kijken of er ook protonen zouden terugstuiteren. Nu bleek dat zo te zijn en dat zette het atoommodel op zijn kop. De wetenschapper in kwestie vergeleek het met een artilleriekogel die afketste op een papieren zakdoekje. Het zou toch wat geweest zijn als de wetenschappers hadden gezegd 'O, dat is uitzonderlijk, dus God...'
Het betrouwbaar zijn van de common sense is dan ook geen in de lucht hangend a priori uitgangspunt, maar houdt verband met het gegeven dat God een bepaalde orde geschapen heeft, zodat wij normaal kunnen leven.
Natuurlijk heb ik nu e.e.a. aan geloofsstandpunten ingebracht. Maar ik denk niet dat dat verkeerd is. Ieder mens hanteert die, van welke aard dan ook.
En het mooie aan wetenschap is nou net dat die geloofsstandpunten er genadeloos worden uitgewerkt. En dat is mooi, want dat scheelt weer discussies of die God nou YHWH of Vishnu is.
Samenvattend zie ik dat we het er in ieder geval over eens zijn dat een wetenschappelijke hypothese niet hetzelfde is als de absolute waarheid. Het is uiteraard wel een serieuze poging daartoe, hoe gebrekkig die poging wellicht ook wezen mag.
Duidelijke verschillen hebben wij in onze geloofsvooronderstellingen. Ik durf gewoon van God uit te gaan, jij doet dat niet. Ik zie het als absurd dat een zeer complexe orde zonder Ontwerper tot stand komt, jij ziet dat niet zo, ondanks de overweldigende complexiteit van het biologische leven die onmogelijk te ontkennen valt.
En die zeer elegant wordt verklaard door de evolutietheorie... Geen absolute waarheid, maar het beste
natuurlijke model dat op dit moment beschikbaar is.
Ik wil best meegaan met het idee dat God natuurwetten heeft ' ingesteld'; wetenschappelijk betekent die uitspraak namelijk niets. Alleen zijn er vervolgens geen uitzonderingen meer mogelijk. Het zou toch wat zijn als je wetgever volledig willekeurig kan zeggen ' O, deze wet, die geldt nu eventjes niet'
Het gevolg van jouw standpunt is dat je je Almachtige God allerlei beperkingen op moet leggen over wanneer en waarom hij wel op niet kan ingrijpen, wil je zinnige uitspraken over de werkelijkheid kunnen blijven doen.
