Optimatus schreef:Totale onzin wat je hier schrijft. Ik heb vorig jaar september in Kigali, Rwanda, in de Anglicaanse Kathedraal gezien hoe dit argument op praktische wijze terzijde geschoven werd: de gewijde wijn werd in kleine bekertjes geschonken, voor elke communicant één. Dus dat hele gewauwel over hygiëne kan meteen naar de GFT-bak worden gebracht. Dat maakt wel degelijk iets uit! Christus Zelf roept op om wijn te drinken te Zijner gedachtenis. Maar blijkbaar vind Rome dat niet belangrijk.
Mjah, sommige RKK'ers kunnen zich er ook heel druk om maken, maar vergeet niet dat het ter Communie gaan onder één gedaante juist vóór Vaticanum II heel gewoon was. Ik heb begrepen dat de praktijk op dit moment zodanig is dat men tijdens kleine Missen en speciale gelegenheden wél onder twee gedaanten ter Communie gaat.
Maar goed, zoals ik al tot in den treure heb gezegd; áls je gelooft dat Christus onder elke gedaante volledig aanwezig is, dan maakt het in praktijk niet uit. En laat het nou juist dit aspect, de Werkelijke Tegenwoordigheid zijn waar je écht een probleem mee hebt.
Intussen leven we 2000 jaar later. En het feit dat de buitenwacht 2000 jaar geleden niet begreep hoe Christus Zijn gemeente nodigt, heeft blijkbaar ook Rome besmet. Rome begrijpt het ook niet (meer).
Aha. Voorlopig lijkt het erop dat jij de leer v.w.b. de Waarlijke Tegenwoordigheid in de OKKN en de RKK gewoonweg niet begrijpt, ondanks dat ik menig verhelderend document en een aantal refelecties van pastores heb geplaatst. De pastoor die na Pasen zou reageren heeft trouwens vandaag al gereageerd:
"Indien men wil, kan men dus formuleren dat brood en wijn "daadwerkelijk veranderen", namelijk door de kracht van de heilige Geest, afgeroepen tijdens het grote dankgebed waarin dankzegging wordt gehouden van de grote daden van God in de geschiedenis, met name in Christus.
Echter, indien met "daadwerkelijk" wordt bedoeld: op natuurwetenschappelijke wijze, luidt het antwoord "nee". De Heidelberger Catechismus vat de vraag blijkbaar natuurwetenschappelijk op en antwoordt: "Neen", waarna de cruciale bepaling volgt: "hoewel het naar de aard en de eigenschap der sacramenten het lichaam van Christus Jezus genaamd wordt". Precies hetzelfde verwoordt de middeleeuwse transsubstantiatieleer, wanneer deze zegt dat de "accidentalia" (de uiterlijke vorm, smaak, etc., dus de natuurwetenschappelijke kant van de zaak) gelijk blijven, maar de "essentialia" (de theologische kern van de zaak) veranderen in lichaam en bloed van Christus. De "essentialia" zijn hetzelfde als wat de Heidelberger "de aard en de eigenschap der sacramenten" noemt.
Van "slechts een symbool" kan binnen het christelijk geloof geen sprake zijn. Met die formulering wordt immers bedoeld: "het is niet echt, het is maar doen-alsof". In kerk en geloof doen we niet alsof, alles is echt. Maar wel op de wijze van het geloof ("naar de aard en de eigenschap der sacramenten") en niet op de wijze van de natuurwetenschap, die uiteraard zinvol is, maar slechts een bepaald facet van de werkelijkheid onderzoekt. Overigens kan "symbool" ook worden bedoeld in de oorspronkelijke Griekse betekenis van "samenvallen": het teken en het betekende vallen samen. Dat is in de sacramenten het geval, maar dan zouden we niet moeten zeggen: "slechts" een symbool."Ook dit is weer geheel in lijn met de rest van de reacties. Interessant is trouwens de vergelijking met de HC, wat mijn vermoedens over het afkalven van de Incarnatie in het Protestantisme bevestigd voor mijn gevoel. Daarnaast geeft hij nog een verwijzing naar verschillende oecomenische documenten over de Eucharistie. Duidelijk is dat hij vooral de overeenkomsten wil benadrukken tussen de verschillende vieringen in de verschillende kerken. Maar goed, dat is verder offtopic.
Dan verneem ik graag (per Privaat Bericht wellicht) welke pastores je hebt benadert en wat zij geantwoord hebben.
Done. En wat bedoel je precies met 'wat zij geantwoord hebben?' Wil je de hele mails lezen? Ik weet niet of dat wel zo kies is, de relevante stukken heb ik gepost. Maar goed, ik denk erover na.
Wel, waarom niet? Ik daag en ik nodig je uit om in mijn bijzijn met de aanwezige pastores hierover van gedachten te wisselen.
5 april zal sowieso niet gaan, maar ook dit hou ik in het achterhoofd.
Riska schreef:@Laodicea: Er zijn twee manieren van vragen en antwoorden.
Je kunt open vragen stellen en je laten verrassen door de antwoorden, voor wat er werkelijk gezegd wordt.
Je kunt ook vrij gesloten vragen stellen, waarbij elk gesprek - ook per e-mail - bij voorbaat dicht slaat en je kunt daarbij zelf zo gefocust zijn op je eigen standpunten en ideeën, dat je in elk antwoord dat je krijgt, een bevestiging ziet van jouw antwoord. Zelfs als er alleen maar 'ja' of 'nee' geantwoord is en dat tegenovergesteld is aan jouw mening. Dan weet zo iemand er altijd zo'n draai aan te geven dat er een gelijk zijner-/harerzijds komt.
Ik heb het sterke gevoel dat je geen open mind hebt, waar het om andere gezichtspunten staat. Dat is jammer, je doet jezelf daarmee behoorlijk tekort.
Ja het is goed met je.

Ik heb uitgebreid gemaild met vier pastoors, allerlei documenten aangehaald, van twee pastoors min of meer te horen gekregen dat ik de vraag juist te breed stelde, waarna ik het alsnog gepreciseerd heb. Ik heb ook gepreciseerd wat ik bedoelde, dat onderbouwt naar hun toe met citaten uit encyclieken, en uit de Fundamentals of Catholic dogma van Dr. Ott. Ik heb om verduidelijking gevraagd als iets tweezijdig kon worden uitgelegd, kortom, volgens mij valt het wel mee met mijn inlegkunde.
Jij daarentegen blijft stug je eigen visie projecteren op de leer van de OKKN, stevig onderbouwd met de losse opmerking "dat je er wel eens iemand over gesproken hebt" in weerwil van onderhand overvloedig aangedragen bewijs. Natuurlijk, het kan best zijn dat ik ernaast zit, maar dan roep ik wederom maar weer eens op om dit dan maar eens te onderbouwen met links, artikelen enz. en de ad hominems achterwege te laten.
Gepassioneerd onhip, vurig apparatchik, burgerlijk met overgave, 'middle of the road' on full speed.