hettys schreef:Dat weet ik niet hoor, Je kunt voor hetzelfde geld stellen dat wij pas onderweg zijn naar een nog hoger geëvolueerd wezen. Je kunt dan wel veel gaan speculeren over bedoeld of niet bedoeld, Ik vindt de mens als soort nu niet zo heel goed gelukt...
Een logisch vertrekpunt is alleen dat we er zijn en slimmer dan een chimp. Maar als ik naar mezelf kijk dan denk ik wel: het kan zat slimmer. Dus wat is dan precies bedoeld? Dat ik een stuk dommer ben dan mijn neefje Remon die in Delft studeert..
Dat is toch ook min of meer hetzelfde vertrekpunt? We zijn er, we weten niet of het de bedoeling was dat we er zijn, althans, dat is ons vertrekpunt. Lijkt me een heel redelijk vertrekpunt, snap niet dat hier direct al aversie tegen is want het voelt nogal evident. En ter verduidelijking; met dat de mens intentioneel is ontstaan bedoel ik slechts dat deze uitkomst - de mens tot dit punt aan het eind van de evolutionaire keten - bedoeld tot stand is gekomen. Dus ook wanneer we nog zouden evolueren naar een hoger wezen kan dat prima de uitkomst zijn van een intentioneel proces.
Waar ik wat moeite mee heb is dat dan ook parasieten en malaria muggen met die intentionaliteit zijn geschapen. Dat stoort me een beetje.
Dat kan, ik snap dat het lastig is om in te denken waarom iemand parasieten en malaria muggen zou willen schapen. Ik denk dat het antwoord daarop ook interdisciplinair is en het zou allicht een uitgebreide theodicee vereisen om dit te rijmen met een liefhebbende God. Maar hoewel ik zeker wel wat redenen zou kunnen verzinnen is het mijns inziens irrelevant voor dit vraagstuk. Intentionaliteit is namelijk niet gecorreleerd aan goedheid; er zijn zat nare uitvindingen geweest die toch echt intentioneel gemaakt zijn. Dat je het een nare gedachte vindt dat parasieten en malaria muggen bewust gemaakt zijn geeft je nog geen gegronde redenen om te beweren dat ze dus niet bewust gemaakt zijn.
verder heb ik trouwens niet zo'n moeite met bedoeling of intentionaliteit maar het blijft een gevecht. Wat ik zou willen is dat we die bedoeling ook konden zien, en dat lukt maar niet.
Nu verwar je een beetje epistemologie met ontologie. Het feit dat je blijkbaar geen goede methode ziet om in kaart te brengen wat de bedoeling van deze wereld precies is bewijst niet dat er überhaupt geen bedoeling is. Ik denk dat veel mensen geloven dat er bedoelingen zitten achter hun leven, ook al zouden ze niet precies weten hoe ze elke bedoeling exact kunnen identificeren.
Ik ben dan toch meer iemand het goddelijke meer ziet in collectieve energie en het vermogen van alle organismen om verbonden te zijn. in muziek, maar kijk ook naar mieren die een hele wonderlijke manier van collectieve energie ten toon spreiden.
Ik denk zelf persoonlijk ook dat verbondenheid, delen en samenwerking bedoelingen zijn. Maar dan zit je toch al nagenoeg in het kamp van intentionaliteit? Als dit inderdaad doelen waren van de schepping, dan is de maker van deze wereld daar toch heel erg in geslaagd?
Wat ik me ook afvraag is, welk deel van de schepping je ziet als bedoeld en wel deel dan niet. Stel dat olifanten de ultieme bedoeling van de Schepper zijn. Als zijnde boven de mensheid. Dat kan toch ook?
Ikzelf denk dat de volledige schepping is bedoeld, dus ook de malaria muggen, orkanen, tornado's en aardbevingen. En het zou nog steeds intentionaliteit zijn wanneer deze wereld bedoeld was voor olifanten inderdaad. Maar ik denk dat we goede redenen hebben om aan te nemen dat we toch belangrijker zijn dan olifanten: wij hebben moreel besef, bewustzijn op een hoger niveau en kunnen samenwerken op een veel hoger niveau. Moet altijd een beetje lachen om mensen die anti-religie zijn omdat juist het feit dat we met zijn allen geloven - in concepten of overtuigingen die we niet kunnen bewijzen - ons zo'n elitaire positie heeft verschaft in het dierenrijk. (Hier een mooi Ted talk over
http://www.ted.com/talks/yuval_noah_har ... _of_humans)
Nogmaals. Ik kan geen intentionaliteit ontwaren. Ik denk dat het goddelijke aspect zit in elk schepsel. niet persé in 'de mens', want wat voegt die nu toe aan de schepping. integendeel zou ik zeggen.
Het één hoeft het ander toch niet uit te sluiten? Ik denk dat de hele schepping goddelijke aspecten heeft als orde, schoonheid en intrinsiek waardevol. Mijn voornaamste punt is daarnaast dat het feit dat jij geen intentionaliteit kunt ontwaren niet bewijst dat er geen intentionaliteit is. Absence of evidence is not evidence of absence. Daarom kaart ik dit ook aan, er worden hier heel makkelijk allerlei pretentieuze claims geponeerd die het wetenschappelijke spectrum ver overschrijden.