Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Neon schreef:Het geloof is het fundament. En het geloof is van de Zoon. Maar zo snel heb jij 2 Petrus 1 niet kunnen bestuderen, dat je vragen gaat stellen waarvan de antwoorden juist daar geschreven staan.
Marnix schreef:Wat een vreemde opmerking van je. Meester Eckhart leefde ergens rond 1250. Ik denk dat het New Age-denken toen nog niet was doorgedrongen in de christelijke kerk kerk onder de Dominicanen. Dat hij naast theoloog ook filosoof is lees je in het citaat wel duidelijk terug, maar in de Bijbel kom je dezelfde stelligheid ook geregeld tegen. Als je Hem om een brood vraagt zal Hij je nooit een steen geven. Als je bidt zal Hij je geven, als je klopt zal Hij opendoen, als je zoekt zul je vinden. Hij zal zijn Geest zeker geven aan wie Hem daarom vragen. Hij kan dat niet negeren want Hij is God dus is Hij goed. Als je goed bent kan je je kinderen toch niet negeren? Dat is in feite wat het citaat zegt. Misschien lees je het "God moet doen wat wij willen" of zo maar dan heb je het citaat denk ik niet helemaal begrepen. In feite zegt het dat God moet doen wat Hij wil omdat dat overeenstemt met wie Hij is.
DeDwaler schreef:Neon, je zegt dat de Bijbel feilbaar en mensenwerk is. Je hebt in dat geval geen zuivere en betrouwbare bron. Hoe kunnen anderen (en ik) er dan op vertrouwen dat jij er desondanks toch zuiver water weet uit te halen?
benefietdiner schreef:Als je met een vraag zit, zoals de topicstarter vraagt, kun je het tegenwoordig beter aan ChatGPT vragen als aan refoweb.
Ik vroeg het aan ChatGPT en gaf het volgende antwoord:
Wat je beschrijft is ontzettend herkenbaar voor veel mensen die geloven. Geloven met het verstand maar zonder innerlijke beleving, zonder dat het raakt of leeft — dat is geen kleine worsteling. Het kan voelen als een soort geestelijke dorst, een droogte. En tegelijk: het feit dat je het opmerkt, ernaar verlangt en er vragen over stelt, zegt al iets moois. Er ís iets in jou dat nog verlangt — en dat is op zich al een hoopvol teken.
Laat me je vraag in drie delen beantwoorden:
Hoe zou dit kunnen komen?
Er zijn veel mogelijke oorzaken, en soms is het een mix:
1. Overbelasting van het verstand:
Je bent misschien gewend geraakt om je geloof rationeel te benaderen: Bijbel als leerboek, geloof als waarheidssysteem. Maar het hart (gevoel, ervaring) kan dan op de achtergrond raken of zelfs verdorren.
2. Levensfase of omstandigheden:
Soms trekken zorgen, routines, pijn of trauma je uit je gevoel. Je raakt dan als het ware afgestompt — ook geestelijk. Niet uit onwil, maar uit overleven.
3. Afwezigheid van voeding voor het gevoel:
Denk aan gebrek aan stilte, verwondering, verwantschap, schoonheid, kwetsbaarheid — dingen die het geloofsgevoel voeden.
4. Verlies van eerste liefde (Openbaring 2:4):
Soms begin je vol vuur, maar raakt het vuur langzaam uit, terwijl het geloofssysteem overeind blijft.
Hoe kan dit veranderen?
Er is geen kant-en-klaar antwoord, maar hier zijn wat gedachten:
1. Zoek God niet alleen in het denken, maar ook in het gewone leven.
Stilte, muziek, natuur, kunst, gesprekken, gebrokenheid, verwondering — God kan zich overal laten voelen. Niet altijd spectaculair, maar soms gewoon... zacht.
2. Wees eerlijk in gebed.
Bidden hoeft niet vroom te zijn. Zeg gewoon: "Heer, ik geloof, maar ik ervaar U niet. Waar bent U? Laat me iets van U zien, voelen." God kan daar iets mee.
3. Gebruik andere vormen van Bijbellezen.
Soms helpt het om een psalm te bidden in plaats van een hoofdstuk te analyseren. Of een vers te overdenken in plaats van een studie te doen.
4. Praat erover.
Met een vriend, geestelijk begeleider, predikant of therapeut. Juist door hardop te delen wat er niet leeft, kan iets beginnen léven.
5. Sta open voor nieuwe vormen van beleving.
Misschien is je geloofsleven vastgeroest in een bepaalde vorm die je ooit hielp, maar je nu belemmert. Soms mogen we oud gereedschap loslaten om nieuwe sleutels te vinden.
Mag je hopen op verandering?
Ja. Absoluut.
Er is niets in de Bijbel dat zegt dat geestelijke droogte het einde is. Sterker nog: er zijn zóveel verhalen van mensen die droog stonden, en dan plots — of langzaam — weer geraakt werden.
Denk aan:
Elia onder de struik, uitgeput en leeg – maar God kwam hem tegemoet.
De Emmaüsgangers – eerst verward en verdrietig, maar hun hart begon weer te branden.
Psalm 42 – "Mijn ziel dorst naar God... waarom ben je onrustig, mijn ziel? Hoop op God."
De hoop op beleving is geen ijdele wens, maar een die in de kern van het geloof past: God zoekt ons, ook als wij Hem niet voelen.
Fantastisch antwoord van ChatGPT
benefietdiner schreef:Als je met een vraag zit, zoals de topicstarter vraagt, kun je het tegenwoordig beter aan ChatGPT vragen als aan refoweb.
Ik vroeg het aan ChatGPT en gaf het volgende antwoord:
Wat je beschrijft is ontzettend herkenbaar voor veel mensen die geloven. Geloven met het verstand maar zonder innerlijke beleving, zonder dat het raakt of leeft — dat is geen kleine worsteling. Het kan voelen als een soort geestelijke dorst, een droogte. En tegelijk: het feit dat je het opmerkt, ernaar verlangt en er vragen over stelt, zegt al iets moois. Er ís iets in jou dat nog verlangt — en dat is op zich al een hoopvol teken.
Laat me je vraag in drie delen beantwoorden:
Hoe zou dit kunnen komen?
Er zijn veel mogelijke oorzaken, en soms is het een mix:
1. Overbelasting van het verstand:
Je bent misschien gewend geraakt om je geloof rationeel te benaderen: Bijbel als leerboek, geloof als waarheidssysteem. Maar het hart (gevoel, ervaring) kan dan op de achtergrond raken of zelfs verdorren.
2. Levensfase of omstandigheden:
Soms trekken zorgen, routines, pijn of trauma je uit je gevoel. Je raakt dan als het ware afgestompt — ook geestelijk. Niet uit onwil, maar uit overleven.
3. Afwezigheid van voeding voor het gevoel:
Denk aan gebrek aan stilte, verwondering, verwantschap, schoonheid, kwetsbaarheid — dingen die het geloofsgevoel voeden.
4. Verlies van eerste liefde (Openbaring 2:4):
Soms begin je vol vuur, maar raakt het vuur langzaam uit, terwijl het geloofssysteem overeind blijft.
Hoe kan dit veranderen?
Er is geen kant-en-klaar antwoord, maar hier zijn wat gedachten:
1. Zoek God niet alleen in het denken, maar ook in het gewone leven.
Stilte, muziek, natuur, kunst, gesprekken, gebrokenheid, verwondering — God kan zich overal laten voelen. Niet altijd spectaculair, maar soms gewoon... zacht.
2. Wees eerlijk in gebed.
Bidden hoeft niet vroom te zijn. Zeg gewoon: "Heer, ik geloof, maar ik ervaar U niet. Waar bent U? Laat me iets van U zien, voelen." God kan daar iets mee.
3. Gebruik andere vormen van Bijbellezen.
Soms helpt het om een psalm te bidden in plaats van een hoofdstuk te analyseren. Of een vers te overdenken in plaats van een studie te doen.
4. Praat erover.
Met een vriend, geestelijk begeleider, predikant of therapeut. Juist door hardop te delen wat er niet leeft, kan iets beginnen léven.
5. Sta open voor nieuwe vormen van beleving.
Misschien is je geloofsleven vastgeroest in een bepaalde vorm die je ooit hielp, maar je nu belemmert. Soms mogen we oud gereedschap loslaten om nieuwe sleutels te vinden.
Mag je hopen op verandering?
Ja. Absoluut.
Er is niets in de Bijbel dat zegt dat geestelijke droogte het einde is. Sterker nog: er zijn zóveel verhalen van mensen die droog stonden, en dan plots — of langzaam — weer geraakt werden.
Denk aan:
Elia onder de struik, uitgeput en leeg – maar God kwam hem tegemoet.
De Emmaüsgangers – eerst verward en verdrietig, maar hun hart begon weer te branden.
Psalm 42 – "Mijn ziel dorst naar God... waarom ben je onrustig, mijn ziel? Hoop op God."
De hoop op beleving is geen ijdele wens, maar een die in de kern van het geloof past: God zoekt ons, ook als wij Hem niet voelen.
Fantastisch antwoord van ChatGPT
Neon schreef:Waarom ga je niet verder in op Rom. 8 ?
Neon schreef:En wat is de bron voor jou? Een innerlijke? Of de letter.
DeDwaler schreef:Ik kan je vertellen wat ik in Romeinen 8 lees:
Romeinen 8 gaat over de zonde, de dood en het (zondige) vlees. Het gaat over de eis van de wet en het onvermogen van het vlees (de natuurlijke mens) om de wet van God te doen. Het gaat over de gave (wedergeboorte) en inwoning van de Geest en Zijn werk. Romeinen 8 gaat over het lijden omwille van Jezus Christus, over de verlossing van het vlees, de hoop, volharding en hulp van God. Het gaat over de uitverkiezing (voorbestemming), de roeping van de uitverkorenen en de zekerheid van de reddende liefde van God door alles heen.
Wat jij er echter in leest is me niet duidelijk. Je hebt het over de overgave aan de Geest. Daarom vroeg ik je hoe volgens jou de 'overgave aan de Geest' in zijn werk gaat. Hoe geef je je over aan de Geest?
DeDwaler schreef:Beide. God heeft me uit Zijn genade, door het Evangelie en het offer van Zijn eniggeboren Zoon (de Heere Jezus), geroepen (waardoor ik geloofde) en gered. God heeft me Zijn Geest geschonken (wedergeboren doen worden) en Hij getuigt van de Waarheid en de Waarheid is te lezen in de Schrift. Zo is dan de letter het Woord. Het Woord (Jezus) is levend en het Woord en de Geest maken levend, want het zondige vlees heeft geen nut. Het is genade van God.
Neon schreef:Zolang de eigen wil de scepter nog zwaait is de Geest afwezig, of zoals Eckart ook al aangeeft; wanneer het lichaam ontruimt en leeg is voor Hem zal God grote dingen kunnen doen. Als deze weg door het midden, waarbij de machten en krachten van deze wereld afgelegd zijn, kan de Geest zijn werk volbrengen, in de Zoon. Overgave is de weg vrij maken voor de werking van de Geest.
Het is de overgave aan de Andere natuur.
Neon schreef:Menigeen meent dat hij al gearriveerd is door het geloof, maar weinigen zijn zich bewust dat dit het begin is van een lange weg.
Neon schreef:Je schrijft de letter is het Woord, en Jezus is het Woord. Jezus heeft dan weer geen letter geschreven, alleen iets in het zand volgens de overlevering. Dat is wel sprekend voor het bouwen op de letter (..).
DeDwaler schreef:Ieder die de zonde doet, is een slaaf van de zonde (Johannes 8:34) en het vlees heeft geen enkel nut (Johannes 6:63).
Dat houdt in dat God niets aan de zondige mens heeft, want wat God van de mens eist (volmaaktheid) dat doet, wil en kan de mens niet. Bij de mensen is het onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk. Daarom is het de Heere Jezus Die de mens vrijmaakt.
"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie Mijn woord hoort en Hem gelooft Die Mij gezonden heeft, die heeft eeuwig leven en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven."
Johannes 5:24
"Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft ons door Zijn grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt – uit genade bent u zalig geworden – en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus,"
Efeze 2:4-6
Het geloof is het middel en de genade van God is de aanleiding.
De door God levendgemaakte mens is reeds in Jezus Christus en heeft de Heilige Geest ontvangen als onderpand/verzegeling. Het enige dat de gelovige tijdens zijn aardse leven nog met zich meedraagt is zijn zondige (dode) vlees, aangezien hij zijn opstandingslichaam nog niet heeft.
De weg die de gelovige te gaan heeft heet heiliging en ook die wordt gevoed door God, zoals Jezus uitlegt in de Wijnstok en de ranken (Johannes 15:1-8). De heiliging moeten we zelf ook najagen, maar het is niet zo dat ons behoud ervan afhangt. Als het goed is dan is heiliging ook je verlangen.
DeDwaler schreef:Jezus verwijst continu naar de Schrift: Er staat geschreven, zoals er geschreven staat... Voor Jezus was de Schrift wel het onfeilbare Woord van God en betrouwbaar, net als voor Zijn apostelen. God zij dank voor Zijn Woord.
"Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust."
2 Timotheüs 3:16-17
Neon schreef:Precies, dat schrijf ik ook continu in mijn reacties. Mooi.
Neon schreef:Heel de Schrift schrijven over een boekwerk wat nog niet bestond? De Bijbel is later samengesteld, maar dan kan daarover niet gesproken worden als 'heel de Schrift' alsof dit heel de Bijbel is.
Neon schreef:En daarbij staar er dat het nuttig is om de Schrift te verbeteren lees ik in de tekst. Of dat zal dan weer mogelijk over het onderwijzen gaan, waardoor er meer diepgang in de teksten worden gevonden. Wie onderwijst er dan?
God werkt ook door mensen, maar het is de Geest Die getuigt en overtuigt van de Waarheid. Zoals o.a. de Bijbeltekst ook zegt die je aanhaalt: "Niet dat wij van onszelven bekwaam zijn iets te denken, als uit onszelven; maar onze bekwaamheid is uit God".DeDwaler schreef:Dat begrijp ik niet, Neon. Je schreef eerder: "Nee zegt de Bijbel, want het gaat over de goddelijke natuur; het Licht, de Waarheid en het Leven, de Liefde. Dit is onze afkomst, onze ware natuur. Is deze ware natuur in de mens? In potentie wel, in elk mens. Maar dit moet gewekt worden, en dat heet het geloof aannemen; bewustwording van onze goddelijkheid in ons."
Als het Licht, de Waarheid en het Leven in elk mens is, is de mens dan in wezen goed of er zit goed in? Je schrijft ook dat het geloof (aannemen) de bewustwording van onze goddelijkheid in ons is. Waar baseer je dat dan op?
DeDwaler schreef:Waarschijnlijk weet je het dit wel, maar met de Schrift in de Bijbel wordt de Tenach (Oude Testament) bedoeld. Daar hebben ze (inderdaad later) de vier Evangeliën, Handelingen en de brieven van de apostelen aan toegevoegd (Het Nieuwe Testament). Tezamen is dat de Bijbel. De Bijbel beschouwen christenen in zijn geheel als het Woord van God, en als Schrift of Schriften, die door de Heilige Geest zijn geïnspireerd en overgeleverd.
DeDwaler schreef:De Heilige Geest (Johannes 14:26, 1 Johannes 2:27).
Dat betekent niet dat mensen niets van elkaar kunnen leren
) en het verbeteren niet in het proces van onderwijzen plaatste maar als dat van de Schrift.Neon schreef:Misschien is het het handigste als 1 Kor. 15 gelezen wordt, over de 2 naturen. Over ons lichaam wat de potentie heeft Hem te ontvangen (het geloof is van de Zoon schrijft Paulus in o.a. Rom.3) en daarmee het fundament gelegd om de Tempel Gods op te trekken (laten) zoals Rom. 8 en 2 Petrus 1 schrijft.
Neon schreef:Zoals jij de teksten gebruikt om de Bijbel als de Schrift aan te duiden snap ik wel maar is natuurlijk onzin. De Bijbel heeft geweldige teksten, maar vertalingen zijn niet altijd betrouwbaar naar de Geest, vergelijk de moderne vertalingen maar met de SV. Afgevlakte regels tegenover tot het hart sprekende teksten. Wie heeft er belang bij afgevlakte, niet-rakende teksten in het hart? Maar met de Schrift heb ik niet zoveel. Er is toch een Nieuw Verbond? De Tempel Gods is toch ons lichaam? Het Koninkrijk Gods in binnen u lieden.
Neon schreef:Leg daar maar eens een moderne vertaling naast, waar van en uit in in is veranderd; wat van binnen leeft of hoort te leven, wordt buiten ons ergens, in een geloven in Jezus Christus geplaatst.
DeDwaler schreef:Ik stelde je de vragen, omdat ik wat anders versta onder het geloof en geloven dan jij. Hoe je bijvoorbeeld over de zonde(val) en de gevolgen daarvan denkt is me ook niet duidelijk.
De mens wordt niet met twee naturen geboren. De natuurlijke mens is alleen vlees. In ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen, zegt Psalm 51. De natuurlijke mens heeft geen potentie in zichzelf om iets goeds voor God te bewerkstelligen:
"Immers, het denken van het vlees is vijandschap tegen God. Het onderwerpt zich namelijk niet aan de wet van God, want het kan dat ook niet. En zij die in het vlees zijn, kunnen God niet behagen."
Romeinen 8:7-8
De mens is slecht (Romeinen 3:9-20).
DeDwaler schreef:Dan is het maar onzin. Vertalingen zijn inderdaad vertalingen en de taal verandert constant. Het is niet zo eenvoudig. Ik ben ook niet altijd even gelukkig met hoe iets vertaald is, maar dat laat onverlet dat de Bijbel betrouwbaar is en dat het doet wat God welbehaaglijk is:
"Want zoals regen of sneeuw neerdaalt van de hemel en daarheen niet terugkeert, maar de aarde doorvochtigt en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen, zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter, zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend."
Jesaja 55:10-11
De Heere heeft Zijn Woord laten optekenen door Zijn dienstknechten en dat is de Bijbel. Als je daar niets mee hebt, als je het ondermijnt of eruit haalt wat je aanstaat en verwerpt wat je niet aanstaat, dan heb je geen fundament waar je op kunt bouwen. In ieder geval heb je dan geen fundament wat ook jou, je geloof en je leer beproeft, tegen het licht houdt en waar nodig corrigeert. Hopelijk begrijp je het belang van een gezaghebbend geschrift van God Zelf, als iets dat boven ons allemaal staat:
DeDwaler schreef:Dat er een Nieuw Verbond is doet geen afbreuk aan het gezag van de Schrift, integendeel (zoals je ziet).
DeDwaler schreef:Wat is het geloof? Wat is geloven? Waar geloof je in, in wie of wat geloof je? Is geloof bijvoorbeeld een gave, keuze, vertrouwen, werk, daad of allemaal? Laten we ons eerst afvragen/onderzoeken wat iets betekent en hoe het bedoeld wordt, in plaats van direct te gaan zitten gummen. Ik kan met 'van', 'uit', 'in' en 'door' allemaal wel leven.
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten
