Geloof jij het zelfde als je ouders?

[Riska]

Het is kennelijk beter volwassene in het geloof te zijn; als een volleerde meester je zintuigen geoefend hebbend. Of zoals Paulus het beschrijft: als een echte hardloper de hardloopwedstrijd aan kunnen gaan.

niet bepaald kinderspel

Als je goed leest heb ik het niet over kinderspel.
Ik heb het erover dat een volwassene vaak 'het kind in zichzelf' kwijtraakt. Dat een volwassene geen verwachting meer heeft, de verwondering niet meer kent. En dat we in volwassen geloof dat juist moeten koesteren.

[em_ma]

@ MrSokkie: ik zeg niet dat je niets mag onderzoeken, maar alleen dat daar ook andere kanten aan zitten, waardoor ik vind dat je er voorzichtig mee moet zijn. Niet alles is te snappen, dat is toch geloven?!

[Ron60]

Denkertje21, kinderlijk geloven is inderdaad zoals jij het zegt, ben ik het helemaal mee eens.

[Carl]

Het is kennelijk beter volwassene in het geloof te zijn; als een volleerde meester je zintuigen geoefend hebbend. Of zoals Paulus het beschrijft: als een echte hardloper de hardloopwedstrijd aan kunnen gaan.

niet bepaald kinderspel

Als je goed leest heb ik het niet over kinderspel.
Ik heb het erover dat een volwassene vaak 'het kind in zichzelf' kwijtraakt. Dat een volwassene geen verwachting meer heeft, de verwondering niet meer kent. En dat we in volwassen geloof dat juist moeten koesteren.

Duidelijk, en mee eens.
Echter de hebr.schrijver wijst erop dat we nu juist geen kinderen moeten zijn. Niet onbevangen, en niet vol verwondering, maar als meesters getraind zijn in het beheersen van je zintuigen.

je broer
Carl

[Riska]

Ja, kan ik ook inkomen. Alleen: een "stevige volwassene" is juist de mens die zich ook bewust is van het kind in zichzelf en ruimte geeft aan verwondering en verwachting.
Teveel wordt die weggedrukt en redeneren we alleen als volwassene. Het liefst alles willen verklaren, en geen ruimte bieden aan wat als 'kinderachtig' wordt gezien...

[Carl]

Wat -in het optreden van Jesus- zou jij in de etekenis die jij eraan geeft, zien als van een kind, Riska?

je broer
Carl

[Riska]

Wat -in het optreden van Jesus- zou jij in de betekenis die jij eraan geeft, zien als van een kind, Riska?

je broer
Carl

Ik heb nooit aan Jezus gedacht. De reden dat ik er zo lang over deed je te antwoorden heeft te maken met het feit dat ik telkens iets schreef en daarna weer gedeleted heb. Jezus had tijdens Zijn rondwandeling op aarde veel menselijks en toch heb ik het gevoel eraf te moeten blijven...
Dat is niet bedoeld om me er met een jantje van leiden af te maken, maar ik kan het echt niet beantwoorden.

Maar vanmorgen las ik in Trouw een stuk over theologiseren met kinderen.

In dat zeer lezenswaardige artikel (De Verdieping, pagina 6 en 7) staat het volgende, waarbij ik onmiddellijk aan deze discussie moest denken:

Jezus zegt in de Bijbel dat we moeten geloven als een kind. Dat betekent niet dat je naïef moet zijn of dat je een offer moet doen voor je verstand, maar dat je het geloof onbevangen tegemoet moet treden, zoals kinderen dat doen.

Het geeft precies weer wat ik bedoel. Wij zijn geïndoctrineerd met dogma's en dergelijke en hebben al onze onbevangenheid verloren.

[Ger(nl)]

Maar vanmorgen las ik in Trouw een stuk over theologiseren met kinderen.

In dat zeer lezenswaardige artikel (De Verdieping, pagina 6 en 7) staat het volgende, waarbij ik onmiddellijk aan deze discussie moest denken:

Jezus zegt in de Bijbel dat we moeten geloven als een kind. Dat betekent niet dat je naïef moet zijn of dat je een offer moet doen voor je verstand, maar dat je het geloof onbevangen tegemoet moet treden, zoals kinderen dat doen.

Het geeft precies weer wat ik bedoel. Wij zijn geïndoctrineerd met dogma's en dergelijke en hebben al onze onbevangenheid verloren.

Inderdaad denk dat iedere christen hier wel het een en ander van kan leren, of we nu reformatorisch of evangelisch zijn ieder heeft zo zijn dogma's waarmee we God binnen een hokje proberen te plaatsen. En juist een kind kan zo heerlijk onbevangen en onbevooroordeeld met bepaalde zaken omgaan.
Zelf ben ik momenteel bezig met een theologische studie, erg gaaf maar soms betrap ik mij zelf op het feit dat ik door de kennis die ik opdoe God in een hokje wil stoppen. Het is en blijft voor mij een groot aandachtspunt om dit niet te doen. De volgende tekst helpt mij hier vaak bij, want God is nu eenmal niet in een hokje te plaatsen

Hoe onuitputtelijk zijn Gods rijkdom, wijsheid en kennis, hoe ondoorgrondelijk zijn oordelen en hoe onbegrijpelijk zijn wegen. 34 ‘Wie kent de gedachten van de Heer, wie was ooit zijn raadsman? 35 Wie heeft hem iets gegeven dat door hem moest worden terugbetaald?’ 36 Alles is uit hem ontstaan, alles is door hem geschapen, alles heeft in hem zijn doel. Hem komt de eer toe tot in eeuwigheid. Amen.

[Alphonsus]

Neen, ik geloof niet op dezelfde wijze als mijn ouders.

Zij geloofden wel gemeend doch tamelijk oppervlakkig. Toch heeft hun geloof wel een goed fundament in mijn leven gelegd op grond waarvan de liefde tot Gods woord wakker geworden is. Het verlangen bij mij om dieper door te dringen in de waarheden Gods heeft mij al veel gebracht. En iedere dag verbaas ik me nog over Gods weg en zijn antwoorden die je op aparte momenten mag zien en ervaren. Een met het hart op God gericht zijn geeft het verlangen om ook door Hem gekend te worden. Dan zijn zijn vermaningen, op welke wijze deze je ook mogen bereiken, voor het vlees niet prettig doch voor de geest een loutering.
Daarover dan met anderen te spreken bouwt niet alleen jezelf maar ook de ander op. In gemeenschap groei je dan meer en meer naar elkaar toe.
Bij mijn ouders zag ik deze “resultaten” niet direct openbaar worden. Over geloof werd dan ook weinig gesproken. Ik kan bijna niet anders dan er dag en nacht mee bezig zijn en er ook van getuigen.
Dat doe ik dan door o.a. regelmatig datgene wat mij in de geest voor ogen komt op schrift te stellen (nu 21 geestelijke ontboezemingen) en deze met anderen, zo gewenst, te delen.

[maryem]

nee ik geloof heel duidelijk niet hetzelfde als mijn ouders

angezien hun Christelijk zijn(refo) en ik moslim

[eml]

Kortom: was het geloof vroeger echter dan nu?

Misschien zijn mensen tegenwoordig wel echter dan toen

[Yael]

nee ik geloof heel duidelijk niet hetzelfde als mijn ouders

angezien hun Christelijk zijn(refo) en ik moslim

een kennis van Zahra?


Verder zal ik in de hoofdlijnen wel het zelfde geloven als mijn ouders. Al zijn er ook wel degelijk verschillen.

[haring]

Nee ik geloof niet hetzelfde als mn ouders, mijn ouders zijn zogenaamde ietsisten en ik zelf ben atheist.

[maryem]

[