PeterE schreef:Het kernverschil is m.i. het mensbeeld.
Ja. Maar tevens: het beeld van God. Is Hij iemand voor wie je wel kan bestaan met je zonden, of is Hij daar te heilig voor?
En daar hangt weer veel aan vast. Het antwoord op die vraag heeft consequenties voor de diepgang van de verlossing. Zeg maar, voor de diepgang van, wat ik maar even zal noemen, Gods 'karakter'. Daarin gaat het christelijke geloof zo onmetelijk veel dieper dan de islam wat mij betreft.
Daaruit concludeer ik weer, dat de overtuigende kracht van het christelijke geloof ten diepste niet ligt in een rationele redenering, maar in het proeven van wie JHWH is. (Waarbij ik spontaan aan
Psalm 34:
9 moet denken.)
Volgens mij kun je op een rationele redering je je geloof ook niet funderen, want dat is een uitermate hachelijke zaak. Het menselijk denken is namelijk zo enorm feilbaar! Dat toont de geschiedenis wel genoegzaam aan.
PeterE schreef:De islam lijkt meer op het OT en zou het goed doen als opvolger daarvan maar niet van het NT.
Hmm, dat vind ik een nogal aanvechtbare stelling!
Dat zou natuurlijk eigenlijk een inhoudelijke bespreking vragen over waar het OT precies over gaat, en de islam. Dat vraagt echter nogal wat.
Eén ding is wel even interessant om te noemen. Als Paulus de rechtvaardiging door het geloof leert, is dat dan een nieuwe uitvinding? Zo van: nu we in de tijd van het NT leven, gaat dat zo?
Je zult het antwoord ongetwijfeld al aanvoelen...
Naar mijn idee plukt Paulus niet maar een tekstje uit de Tenach die hem van pas komt, als hij naar
Genesis 15:
6 verwijst. (Dat doet hij twee keer,
Romeinen 4:
3,
Galaten 3:
6. En niet alleen hij, maar ook Jakobus,
Jakobus 2:
23.) Of als hij verwijst naar
Habakuk 2:
4, en wel in
Romeinen 1:
17. Maar hij geeft een hoofdlijn, een hoofdzaak aan waarom het draait, die al in het OT naar voren komt.
Dat is tenminste mijn idee ervan, zoals het mij kort geleden voor de geest kwam.
