Dat is wat ik jou vraag. Maar ik begrijp dat je antwoord dus 'nee' is?Johan100 schreef:Als je de zondeval ontkent door er een mytisch verhaal van te maken en ook van het bestaan van Adam en Eva een mytisch verhaal maakt, kun je toch ook geen zaligmakend geloof hebben?
Maar Bambi, ik heb me nooit van God afgekeerd doordat ik de evolutietheorie ging onderschrijven. Ik heb nooit aan Gods liefde en Gods almacht getwijfeld doordat ik in aanraking kwam met de evolutietheorie. Ik heb ook niet mijn hart afgesloten voor God omdat ik de evolutietheorie een plausibeler vond dan het scheppingsverhaal. Juist het tegendeel is waar: de evolutietheorie heeft mijn geloof in God altijd versterkt. Juist door zo'n ingewikkeld evolutieproces ben ik onder de indruk van Gods almacht. Juist in de periode dat ik me verdiepte in de evolutietheorie werd mijn geloof in God versterkt.Bambi schreef:Lees dit verhaal eens,van een Christen die na de dood van een geliefde, vanuit verdriet gaat twijfelen aan de almacht van God en dan ineens in de evolutie gaat geloven, net als Darwin. Dan ben je voer voor de duvel en die lacht, net als bij jou/ De duvel is nu de leider in zijn leven en dan vraagt hij waar God is, maar hij doet het zelf. (...) en heeft deze meneer zich van God afgekeerd en heeft de duvel steeds meer grip in zijn leven en zijn denken, wat begon met twijfel aan Gods liefde en daarna aan Gods Almacht en daarna aan de waarheid van de Bijbel. (...) De mens die in de evolutie gelooft, keert het hart niet alleen af van God, maar sluit ook het af voor God. Want geloven komt op het hart aan. En als je een deel van je hart afsluit en daarmee de evolutie gelooft en de Bijbel daarin als sprookjesboek ziet, dan ben je al met de duvel op weg en niet met heel je hart op God gericht. (...) Maar met de evolutie geloven en blijven verdedigen, heb je je hart nog steeds dicht.
Ik herken me helemaal niet in het beeld van de christen dat je benoemt.