'Gij beweegt mij bijna een christen te worden' - of niet?

[Mortlach]

Religie is dood. Religie is doen. Religie is ritueel. Religie is proberen. Religie is werken. Religie is regel. Religie is hopen. Religie is een nieuwe bladzijde in hetzelfde leven beginnen (tabula raza).

Christendom is gedaan. Christendom is rust. Christendom is vertrouwen. Christendom is uiten van dankbaarheid. Christendom weet zeker. Christendom is herboren worden in een nieuw leven!

Jezus leeft!

Met alle respect, Johannes, maar je klinkt precies als iemand die net ontdekt heeft dat er meerdere religies bestaan en nu licht panisch zijn best doet om zichzelf te overtuigen waarom ZIJN religie beter/echter/anders is dan alle andere (bestaande en uitgestorven) religies.

Ik kan zo'n zelfde trits ook wel verzinnen voor het Boeddhisme, en een Jood zal het voor het Jodendom kunnen, etc.

[JohannesHermanus]

Met alle respect, Johannes

U vraagt nogal wat voorstellingsvermogen.

maar je klinkt precies als iemand die net ontdekt heeft dat er meerdere religies bestaan en nu licht panisch zijn best doet om zichzelf te overtuigen waarom ZIJN religie beter/echter/anders is dan alle andere (bestaande en uitgestorven) religies.

U probeert iemand anders te laten klinken dan dat hij geluid geeft. Paniek en geloof gaan slecht hand in hand.

Ik kan zo'n zelfde trits ook wel verzinnen voor het Boeddhisme, en een Jood zal het voor het Jodendom kunnen, etc.

Dat kan. En toch heeft er maar 1 gelijk.

[Chaya]

Agrippa, de bijna-Christen
Net niet helemaal en daarom helemaal niet

Dichtbij het Koninkrijk van God en toch zo ver er vandaan. Bijna een Christen en toch helemaal geen Christen. Kan dat? Ja dat kan, in Handelingen vinden wij een voorbeeld: koning Agrippa uit het geslacht Herodes. Zijn voorgeslacht is berucht: Herodes Antipas had Johannes de Doper nog horen preken.

Agrippa, de bijna-Christen. Hij komt dichtbij, maar blijft toch op een veilige afstand. Net niet helemaal en daarom helemaal niet.
Zijn die mensen er vandaag nog?
Jazeker. Vooral degenen die onder de prediking leven. Hun geweten wordt geraakt. Er kan bewogenheid zijn. Soms valt er zelfs een traan. En toch…. De mens geeft zijn wereldse leven er niet aan. Hij kan zijn afgoden niet opgeven. De bijna- Christen houdt iets achter. De ware verootmoediging en de onwaardigheid wordt gemist. Het is nog nooit een verloren zaak geworden voor God. De echte schuldbeleving wordt gemist. Er is geen knielen voor God met de bede: o God, wees mij zondaar genadig. De mens handhaaft zichzelf voor God. De bijna-Christen is een vreemdeling van het arme zondaarsleven. Er is ook geen breken met de zonde. Er is geen hartelijk afscheid van de wereld en de zonde. Er is een blijven hinken op twee gedachten. Er is geen hartelijke keuze. Het is God wat, en de wereld wat. Christen worden?

http://www.digibron.nl/search/detail/88 ... a-christen

[mona]

Agrippa, de bijna-Christen
Net niet helemaal en daarom helemaal niet

Inderdaad, Agrippa was niet eens een bijna-christen, hij wil niet eens christen worden.
Het is gewoon vriendelijke onverschilligheid, een galante opmerking naar Paulus toe.
Want direct na deze uitspraak staat Koning Agrippa op, en verdwijnt met Bernice en Festus naar een zij-uitgang.
Ze zeggen tegen elkaar: Paulus zou los gelaten kunnen worden, maar hij heeft zich op de keizer beroepen, en daarom moet hij vastgehouden worden.
Dit is een smoes, ze durven hem niet los te laten omdat ze bang zijn voor de Joden, zie ook de kanttekening hierbij:

41 Dit is maar een uitvlucht; want Paulus’ beroep op den keizer kon zijn loslating niet beletten, dewijl zij hem voor onschuldig hielden, maar dit zeggen zij om Paulus niet los te laten, en om der Joden ondank te ontgaan.

Al met al is het dus een grote schijnvertoning door Agrippa, en heeft het met bijna-christen worden helemaal niets te maken.

[JohannesHermanus]

Agrippa, de bijna-Christen

Ik snap werkelijk waar niet hoe u erbij komt om deze man een bijna Christen te noemen. Een gruwelijke retoricus en idem narcist die verschrikkelijke dingen heeft gedaan en vooral geraffineerd mensen tegen elkaar uit wist te spelen. Meer kan ik er niet van maken. Zijn dood was dan ook zijn verdienste:

En op een gezetten dag, Herodes, een koninklijk kleed aangedaan hebbende, en op den rechterstoel gezeten zijnde, deed een rede tot hen. En het volk riep hem toe: Een stem Gods, en niet eens mensen! En van stonde aan sloeg hem een engel des Heeren, daarom dat hij Gode de eer niet gaf; en hij werd van de wormen gegeten, en gaf den geest. (Hand.12:21-23)

Komt niet eens in de buurt van een bijna Christen...

Mocht u Agrippa II bedoelen; die was al geen haar beter en leefde in bloedschande met zijn eigen zuster. Een grote schijnheil die als spreekbuis voor de joden diende.

U bent i.m.o. weer eens onnodig paniek aan het zaaien met slecht uit de context gehaalde argumenten.

[Chaya]

Inderdaad, Agrippa was niet eens een bijna-christen, hij wil niet eens christen worden.
Het is gewoon vriendelijke onverschilligheid, een galante opmerking naar Paulus toe.
Want direct na deze uitspraak staat Koning Agrippa op, en verdwijnt met Bernice en Festus naar een zij-uitgang.

Zo is het niet helemaal. Agrippa heeft een joodse opvoeding gehad en kende dus Mozes en de profeten.
Paulus vraagt hem: Gelooft gij, o koning Agrippa, de profeten? Paulus wacht niet op het antwoord mag zegt dan: Ik weet dat gij ze gelooft.
Agrippa weet dus dat als hij JA zegt, hij moet breken met de zonden waarin hij leeft. Hij leeft dan in zonden met zijn zuster.
Het woordje bijna betekent in de SV inderdaad een ironisch bedoelde: in zo korte tijd? Maar dan moet ik alles loslaten.
Agrippa stierf doordat hij neergeveld werd door een engel en hij werd opgevreten door de wormen.


En Herodes had in den zin tegen de Tyriërs en Sidoniërs te krijgen; maar zij kwamen eendrachtelijk tot hem, en Blastus, die des konings kamerling was, overreed hebbende, begeerden vrede, omdat hun land gespijzigd werd van des konings land.
En op een gezetten dag, Herodes, een koninklijk kleed aangedaan hebbende, en op den rechterstoel gezeten zijnde, deed een rede tot hen. En het volk riep hem toe: Een stem Gods, en niet eens mensen!
En van stonde aan sloeg hem een engel des Heeren, daarom dat hij Gode de eer niet gaf; en hij werd van de wormen gegeten, en gaf den geest.

[mona]

Agrippa heeft een joodse opvoeding gehad en kende dus Mozes en de profeten.
Paulus vraagt hem: Gelooft gij, o koning Agrippa, de profeten? Paulus wacht niet op het antwoord mag zegt dan: Ik weet dat gij ze gelooft.
Agrippa weet dus dat als hij JA zegt, hij moet breken met de zonden waarin hij leeft. Hij leeft dan in zonden met zijn zuster.

Agrippa gelooft deze woorden met zijn verstand. Niet met zijn hart, anders zou hij niet zo leven zoals hij deed.
De woorden "u beweegt mij bijna een Christen te worden" zijn ten diepste vol venijn tegen 'de sekte van de Weg' zoals Paulus en de zijnen bekent stonden.
Daarom zijn deze woorden van Agrippa een grote schijnvertoning. Want hij 'geloofde" Mozes en de profeten wel, maar alleen verstandelijk.
Hij leefde niet eens naar de wet van Mozes, laat staan naar dat hij ook maar iets van Christus wilde weten!
En hij wilde al helemaal geen volgeling van Hem (een Christen dus) worden.
Hij was bovendien vreselijk benauwd voor joden.
Een echt lafaard die Agrippa.

U bent i.m.o. weer eens onnodig paniek aan het zaaien met slecht uit de context gehaalde argumenten.

Pff,... JH , kan je ook even rustig doen. We zitten hier op een reformatorisch forum, dus de kans dat je reformatorische standpunten tegenkomt is aanwezig.

[JohannesHermanus]

Pff,... JH , kan je ook even rustig doen. We zitten hier op een reformatorisch forum, dus de kans dat je reformatorische standpunten tegenkomt is aanwezig.

Nee toetje, het betreft een standpunt van een divisie binnen het reformatorisch platform. Ik ken reformatorische mensen die zulke onzin niet zullen ventileren.

[Chaya]

Agrippa gelooft deze woorden met zijn verstand. Niet met zijn hart, anders zou hij niet zo leven zoals hij deed.
De woorden "u beweegt mij bijna een Christen te worden" zijn ten diepste vol venijn tegen 'de sekte van de Weg' zoals Paulus en de zijnen bekent stonden.
Daarom zijn deze woorden van Agrippa een grote schijnvertoning. Want hij 'geloofde" Mozes en de profeten wel, maar alleen verstandelijk.
Hij leefde niet eens naar de wet van Mozes, laat staan naar dat hij ook maar iets van Christus wilde weten!
En hij wilde al helemaal geen volgeling van Hem (een Christen dus) worden.
Hij was bovendien vreselijk benauwd voor joden.
Een echt lafaard die Agrippa.

Diverse oudvaders, waaronder Hellenbroek, leggen het toch iets anders uit.
Lees dit maar eens bijvoorbeeld:

http://www.theologienet.nl/documenten/H ... Hand26.rtf

Ik heb deze uitspraak eens gegoogled en dan kom je toch op allerlei meditaties en schriftuitleg uit, waaruit blijkt dat het toch iets anders ligt dan zoals jij hier nu stelt.
Maar al dan niet, het past toch in dit topic, omdat de uitspraak nu eenmaal gedaan is.

Interessant is DEZE VRAAG waar je ook op uitkomt als je dit googlet.
Je komt toch steeds uit op een zelfde betekenis.

[mona]

Ik heb deze uitspraak eens gegoogled en dan kom je toch op allerlei meditaties en schriftuitleg uit, waaruit blijkt dat het toch iets anders ligt dan zoals jij hier nu stelt.
Maar al dan niet, het past toch in dit topic, omdat de uitspraak nu eenmaal gedaan is.

Vanochtend stond juist deze tekst ter overdenking in mijn dagboekje.
Het stukje wat er onder stond heb ik in eigen woorden hierboven opgeschreven...

Het is een andere uitleg, maar de bedoeling komt denk ik wel overéén:
Of Agrippa deze uitspraak nu sarcastisch of welgemeend heeft gezegd: het komt er op neer dat hij ten diepste niet wilde.
En daarmee is zijn einde rampzalig geworden.
Zo als dat voor allen zo zal zijn die niet van Christus zijn.
Dat komt naar voren in de preek van Hellenbroek en dat lees ik ook in de vraag van refoweb.

[Johan100]

Chaya heeft gewoon veel zelfkennis Johannes.
Maar: Er staat gewoon eenvoudig: '' Je denkt dat ik wel heel gemakkelijk christen wordt''
Agrippa wordt steevast aangehaald als de bijna-christen, maar die uitspraak klopt niet in mijn ogen.
Iedereen praat iedereen na, terwijl de zin zo logisch is. Gewoon lezen.
Ds de Groot legt het hier goed uit mijns inziens.
https://www.youtube.com/watch?v=fcCUmEyYxUA
Groetjes een 'refo'.

[Johan100]

Ik kan de vraag die ik elders stelde beter hier plaatsen. Even een vraag om over na te denken voor wie dat wil.

Maar wij (de meesten) zeggen dat we allemaal christenen zijn. Er komen ook af en toe niet-christenen op dit forum.
Wat zou nou de belangrijkste reden zijn voor een niet-christen om christen te worden?
Hoe zouden wij daar aanleiding toe geven?
Ben eigenlijk benieuwd naar serieuze reacties.
En anders hou je het voor jezelf, ook goed.

[hans0166]

I
Wat zou nou de belangrijkste reden zijn voor een niet-christen om christen te worden?
Hoe zouden wij daar aanleiding toe geven?

“Ziet, hoe goed en weldadig broeders en zusters te wezen en samen te zijn.” (naar psalm 133)

denk dus niet dat het wij/ forum daadwerkelijk bekeringen teweegbrengt, wat mij betreft wel verdieping en verbreding van kennis.
Meestal is het "ziet hoe goed en weldadig broeders en zusters te wezen en het oneens te zijn"

[JohannesHermanus]

Wat zou nou de belangrijkste reden zijn voor een niet-christen om christen te worden?

De belangrijkste reden waarom, is omdat God bepaald wie er gaat geloven. Hij begint immers een werk in die persoon waaraan hij/zij moet gehoorzamen. Men wordt dus Christen op grond van uitverkiezing, daar kunnen wij verder niks aan afdoen of toevoegen.

Hoe zouden wij daar aanleiding toe geven?

We kunnen getuigen en prediken dat er zeer waarschijnlijk iemand onder de niet Christenen is die geregenereerd moet worden.

[Johan100]

“Ziet, hoe goed en weldadig broeders en zusters te wezen en samen te zijn.” (naar psalm 133)
Dat zou inderdaad een reden kunnen zijn.

denk dus niet dat het wij/ forum daadwerkelijk bekeringen teweegbrengt, wat mij betreft wel verdieping en verbreding van kennis.
Meestal is het "ziet hoe goed en weldadig broeders en zusters te wezen en het oneens te zijn"
Zou kunnen inderdaad. Ik pleit niet voor eenheid ten koste van waarheid, maar desondanks toch in liefde en geduld met je naaste omgaan.
(geen excuus, maar vanuit onszelf lukt dat niet, bij mij niet in ieder geval)

De belangrijkste reden waarom, is omdat God bepaald wie er gaat geloven. Hij begint immers een werk in die persoon waaraan hij/zij moet gehoorzamen. Men wordt dus Christen op grond van uitverkiezing, daar kunnen wij verder niks aan afdoen of toevoegen.

Dat laatste kan ik het eigenlijk niet mee eens zijn.
Ik zou als tegenstelling dan willen zeggen; werd het evangelie meer juist gehoord, dan waren er meer mensen uitverkoren.

We kunnen getuigen en prediken dat er zeer waarschijnlijk iemand onder de niet Christenen is die geregenereerd moet worden.[/quote]
Dus toch wel? Maar je gaat niet de straat op en zeggen dat het kan dat er iemand vernieuwd gaat /moet worden lijkt me.
Ik denk dat we het ergens ander moeten zoeken.
Allereerst de Geest. Zelf de Geest hebben. Getuigen zonder de Geest is een vruchteloze onderneming.
Paulus wenste niet anders te preken dan..?
Ook had Paulus het over mensen tot jaloersheid verwekken. Dus al die middelen spelen zeker een rol lijkt me.
zomaar wat gedachten hoor. We komen al gauw weer op een zijspoor(tje) terecht.