nou nou @gravo en @boaz, ik vind jullie nu wel heel erg kort door de bocht gaan en generaliserend spreken.
Toevallig ben ik juist verhuisd naar een onkerkelijk gedeelte van Nederland en ben nu dus elke week aan het "shoppen". Als we de eerste keer in een kerk komen word je heel netjes ontvangen en gevraagd naar hoe en waarom je hier bent (ze zijn hier geen vakantiegangers gewend, zeker niet in januari). Vaak zijn het kleine, hechte, gemeenten die echt geen bord voor hun kop hebben.
Zo kwamen we bij de Ger. Gem. en juist daar zijn ze enorm gastvrij! Juist als wij zeggen dat we nog niet weten waar we ons aan willen sluiten begrijpen ze dat heel goed. Ze zijn heel vriendelijk en weten zeker wat er in de wereld speelt. Waarom? Omdat je als streekgemeente met 50 (!) leden in een grote Brabantse stad heus wel verder kijkt dan je neus lang is. Dan heb je geen reformatorische scholen, zorginstellingen en bedrijven.
Ik begrijp dat dat in Barneveld, Middelburg en Veenendaal ed heel anders is. Ik had in die buurt er waarschijnlijk helemaal niet aan gedacht om naar de Ger. Gem. te gaan. Maar ik vind dat we juist deze kleine gemeenten niet moeten vergeten.
En of ik me nu aansluit bij de Ger. Gem.? Geen idee! Want ik heb dan wel geen tv, maar ik kijk alles via uitzendinggemist ed wanneer ik wil. Ik heb belijdenis gedaan in de pkn en ben niet van plan dat nog een keer te doen. Ik speel gitaar en hou van opwekkingsliederen. Maar ook van psalmen.
gravo schreef:Het is doorgaans een enorme stap om dergelijke kerkverbanden bewust te verlaten. Daar hangt echt de sfeer aan van: het verkeerde pad opgaan, tegen God en gebod ingaan, het hellend vlak betreden, de erve van het verbond miskennen, gevangen worden in de listen van de duivel, het geloof vaarwel zeggen, een zondige daad, een eigenwillige keuze die naar de hel voert enz.
Daar komt ook nog eens de sociale en economische druk die zo'n vertrek met zich meebrengt. Deze gemeenschappen zorgen goed voor elkaar, zolang men gehoorzaam is aan de ongeschreven regels. Worden die echter doorbroken dan kan men keihard aan uitsluiting doen (ook de eigen familie) omdat alle aardse en geestelijke belangen dan op het spel worden gezet. Een massaal emotioneel appel, vol tranen om het voorgeslacht, de dominee, Gods handelen, het eigen zieleheil of de ware Bijbelse leer worden dan van stal gehaald om iemand van zijn voornemen af te brengen.
We wonen niet in Pennsylvania, lopen niet in donkerblauwe schorten en hebben geen baard. We fietsen gewoon en hebben een auto. We zijn geen Amish!
