Bruno schreef:Ik hou zo niet van de hak op de tak gaan. De wet van zwaartekracht heeft niets te maken met de evolutietheorie. Beide vallen wetenschappelijk niet te vergelijken. Anders zou men bij het ene niet over een "wet" spreken en bij het andere over een "theorie" he.
Evolutietheorie zou dan ook eigenlijk evolutiewet moeten heten, maar de reden waarom dat niet zo is, is letterlijk omdat het woord "evolutietheorie" zo enorm is ingeburgerd.
Je hebt ook nog vele wilde hypotheses aanwezig in de theorie en dat zijn dan op keer ook weer andere dingen.
Over zwaartekracht zijn alle wetenschappers het unaniem eens.
Dat lijkt me sterk. Begin eens met vragen hoe zwaartekracht precies ontstaat.
Ik heb de evolutietheorie enige jaren besproken in mijn leven, gemaild met professoren en de musea bezocht. Het meest interessante gesprek was met een microbioloog (die een master heeft) en mij erop wees hoe complexe cellen werken. Wij zijn er beide unaniem over eens dat zoiets niet kan ontstaan zijn door een abiogenesis, noch evolutie.
Alles wat in een complexe cel aanwezig is, dient gelijktijdig ontstaan te zijn. Het is te afhankelijk van elkaar.
Neem één "orgaan" weg en de cel stopt met bestaan.
Ah, het irreducible complexity-argument. Je kunt een muizenval nemen om aan te tonen dat het niet opgaat. Als je iets weghaalt, dan wordt de cel simpeler. Dan stopt hij niet eens met werken.
Complexe cellen muteren, maar laten zelden toe dat deze mutaties gekopieerd worden. De cel doet er alles aan in haar originele status te blijven. Ze degenereert, maar mutaties worden er genadeloos uit gehaald.
Wat is het nu? Degeneratie of worden mutaties gefilterd? Wat waarom degenereert DNA? Door mutaties. Je kunt het dus niet allebei hebben.
Ook besmette cellen vernietigen zich preventief om zichzelf niet te kopiëren. Niet besmette cellen rondom vernietigen zichzelf ook, just in case. Natuurlijk kunt u nu over kanker beginnen, het Lenski experiment etc. Maar dat zegt ons eigenlijk niets nieuw, dat wisten we al langer en ook creationistische wetenschappers.
Als je echt diep op de materie zou inzoomen, zou je zien dat de hele theorie paradoxaal is.
Oké. Als je al niet ziet waarom je eerdere stelling: "geen mutaties, toch degeneratie" niet opgaat, dan lijkt het me dat jij degene bent die zich er wat beter in mag verdiepen.
Natuurlijk probeert DNA zichzelf stabiel te houden. Daarom is het ook zo stabiel. En dat gaat heel vaak goed,
maar niet altijd. Mutaties bestaan nu eenmaal. En vaak zijn die mutaties negatief of neutraal,
maar niet altijd. En omdat dat opgaat, bestaat evolutie.
Ik vrees dat "my inner fish" mij weinig nieuw zal leren. Maar misschien kunt U daarin wat verlichting brengen? Wat is er zo noemenswaardig aan dat boek dat mij zou kunnen overtuigen?
Weet je, ik ga natuurlijk niet even een heel boek voor je samenvatten. Het leek erop dat je werkelijk geïnteresseerd was, maar ondertussen geloof ik dat niet meer zo.
)