Boekenlezer schreef:Misschien een mooie kans voor de kerk om dan eens ergens in voorop te lopen. Namelijk in het pastoraal omzien naar zulke mensen, daar waar de maatschappij zegt: 'Verrot maar.' Daarbij uiteraard wel vasthoudend aan het feit dat het verkeerd is om kinderen seksueel te misbruiken.
Misschien is het ook wel goed om niet te spreken over homo's contra hetero's, maar dat we de aandacht algemener richten op seksuele problemen. Homoseksualiteit is daar één van, maar transgender en pedofilie zijn ook problemen. Dan stel je eerst dat er door de zonde ook op het gebied van seksualiteit problemen bestaan, heel algemeen dus. En vervolgens benoem je die problemen pas concreter. Dan ontstaat er ook niet meteen zo'n kortsluiting door allerlei gevoelde afkeer.
Pedofilie vind ik ook geen frisse aangelegenheid. Ik heb het boek Van Sappho tot Sade (Geschiedenis van de seksualiteit) van Jan Bremmer e.a. Ik dacht: 'lijkt me interessant, daarin zal ik wel diverse benaderingen uit het verleden lezen over seksualiteit', daarbij in mijn naïviteit denkend aan de gewone seksualiteit van man-vrouw en zaken als taboe/openheid. Ik heb er wat in gelezen, maar werd het na twee hoofdstukken zat, omdat het steeds ging om heel afwijkende vormen, zoals bijvoorbeeld pederastie bij de Grieken. Ik vond het niet zo'n smakelijk boek.
Ik ken iemand die is ''grens-pedofiel''. vanaf puberteit zeg maar wordt dde interesse gewekt.
Hij weet dat dit fout is, en heeft ook nog nooit iets begaan in dat opzicht.
Als hij ooit de zelfbeheersing zou dreigen te verliezen, zou hij ''chemische castratie'' gaan slikken.
En dat voor een atheist.
Echt, het leven is helemaal niet zo moelijk, we hebben gewoon nauwelijks nog zelfbeheersing.
Vroeger lieten mensen zich al ''snijden''
Eneuch werd je dan.
Dat kon ook, om wille van het Koninkrijk.
Matth 19:12
Nu heet dat remonstrants, en de straf daarop kennen we sinds een eeuw of 4.