Quasi schreef:Ik vind dit een beetje vergezocht eerlijk gezegd. Waarom komt er niemand anders dan een atheïst door logisch redeneren op het punt dat er geen god is? De Drie-eenheid is de basis van het christelijk geloof. En dus zullen de verdedigers van het christelijk geloof dit ook proberen zo goed mogelijk te onderbouwen. Het is voor iemand die rationeel wil denken ergens vreemd dat hij de tegenstander gaat verwijten dat die op rationele gronden zijn geloof wil verdedigen. Blijkbaar is het christendom daarin het meest ver gevorderd. En Descartes' redeneringen zo wegzetten is natuurlijk wat te simpel, maar goed, dat zul je zelf ook wel beseffen.
Natuurlijk versimpel ik Descartes hier een beetje. Punt blijft wel dat hij het bestaan van God in zijn redenatie smokkelt.
Het hele punt is net dat dat 'puur logisch redeneren' vaak - poe wat een verrassing - uitkomt op wat iemand toch al geloofde. En dat het daarmee dus alle indruk verliest.
Deze redenering gaat alleen maar op als je iedere religieuze gedachte gelijk stelt aan ieder andere religieuze gedachte. En net als Arendsoog al duidelijk verwoordt is het punt 'God werd mens' van zulk een diepgaande inhoud dat dit alleen al gevoelsmatig niet zomaar op één hoop te gooien is met bijvoorbeeld de gedachte dat we door hard werken punten kunnen verdienen.
Wie zet hier nu dingen wat te simpel weg?
Bovendien kan dat stammetje uit Papoea best een afleiding hebben gemaakt van het christelijke 'God werd mens'.
Niet als er geen contact is geweest met die stam en het christendom.
Waarheidsbepaling gebeurt namelijk niet puur op wetenschappelijk-rationele wijze.
Wel als je het graag ergens over eens wilt worden en/of mensen wilt kunnen overtuigen en/of je die waarheid aantoonbaar wilt maken.
