Berichtdoor jaapo » 27 jan 2015 22:09
Er worden angstwekkende u-bochten beschreven en kronkelpaadjes bewandeld, om maar te verklaren, Wie God is, Wat Hij doet en Waarom. En we slepen Satan als een soort Terminator er ook nog bij. We creëren zo een soort afzichtelijke Superpersonen, die wreed en willekeurig zijn, in hun Al(On)macht zinloze daden doende, nl. het doen geboren worden van mensen van wie ze tevoren al weten, dat het slecht met ze afloopt. Ja, de beide Supers werken samen, want de ene laat soms toe, dat de ander verwoestend tekeer kan gaan in een mensenleven. Wie zo'n God bedenkt, bedrijft een afschuwelijke afgoderij.
Persoonlijk vind ik het nogal eenvoudig: God is een Bijzondere Kracht, die aan het begin van alle dingen staat en de mens schiep met een VOLKOMEN VRIJE keuze, het goede te doen, of juist na te laten. Het verhaal van Adam en Eva is een stamelende, menselijke geloofsbelijdenis, die in symbolen de vrije keus van de mens bevestigt. De schrijvers hadden niet de mogelijkheid, het verhaal anders dan in menselijke termen en menselijke modellen te vertellen. Natuurrampen, zonder oorzaak bij de mens, vallen hier geheel buiten. De komst van Christus is niet een soort wanhoopsdaad, bedoeld als Verlossing (en dan toch ook hier al bekend, wie verlost wordt en wie niet?), maar een bijzonder geschenk van God, om Hem opnieuw te leren kennen. Gedood, maar wonderbaarlijk weer tot Leven gewekt, waardoor miljoenen hem toen en nu echt gezien hebben en gestimuleerd worden en werden, om het goede te doen.
Dit is een persoonlijk geloof en het geeft rust. En het geeft vreugde, om dat samen met anderen te kunnen beleven en belijden. Twijfel en onzekerheid af en toe? Natuurlijk. Wie niet? Maar angst hoort er niet bij, als je tenminste de Angst van het geloofsleven bedoelt. Er zijn velen, die ook zo geloven, er zijn velen die dit standpunt verre van zich werpen. Die kloof wordt nooit meer gedicht.
Tenslotte: soms worden mensen met alle kracht door het Kwaad getroffen, gelovigen en ongelovigen. God werkt door mensen, om deze getroffenen met liefde en zorg te omringen. Velen maken op dit punt de goede keuze; net zo goed ongelovigen als gelovigen. De getroffenen hadden geen keus, de naasten op hun weg wel. Een deel van hen kiest ervoor echt de naaste te zijn/worden, een ander deel, gelovigen en ongelovigen, kiest ervoor, ze de rug toe te keren. Alles vrije keus. Niet voorbestemd.
Ik heb al vaker in dit soort discussies meegedaan. Je komt er niet gezamenlijk uit, dat blijkt ook hier weer.
Mijn motto: gezang 7, Liedboek voor de Kerken = Lied 316 NLB