Tja, maar dan zit je nog steeds met het probleem van meten met twee maten. Tv mag niet want... maar vervolgens alles wat je op dat front inlevert, terughalen via internet.
Sommige mensen (zoals ik) heben een 1e generatie ethiek overgedragen gekregen van hun ouders.
Deze vorm van ethiek is het opvolgen van regels en wetten.
Het probleem is natuurlijk dat als de situatie verandert de regel aangepast moet worden.
Een op regelgeving gebasseerde ethiek is niet situationeel.
Voorbeeld:
Pa & Ma verlaten het huis en vertellen hun kinderen dat ze de deur niet open mogen doen voor vreemden, maar wel de telefoon mogen opnemen.
De bedoeling is goed, je wilt, ter bescherming van je kinderen dat er geen vreemden in huis komen.
De realiteit is echter anders. Wat moet een kind nu doen, als een vreemde op het raam klopt?
De regels en wetten zeggen niks over deze situatie. En het kind kan besluiten de deur te openen.
Op latere leeftijd kan deze regel het kind hinderen en het heel verlegen maken ten opzichte van vreemden.
Bovendien kan deze regel van generatie op generatie als een vloek worden doorgegeven.
Als je echter vertelt aan het kind wat de bedoeling is. Wat wil je voorkomen? Dat er vreemden in het huis komen, zodra er geen bekenden in de buurt zijn en ze nog geen volwassen leeftijd hebben.
Waar ben je bezorgd over? Veiligheid kinderen. Kinderen kunnen nu zelf de regel beredeneren achter de doelstelling. Dit kun testen door vragen te stellen over mogelijke situaties.
Dat je geen tv mag kijken heeft vast ook zo'n betekenis gehad. Mijn ouders weten alleen nog dat de regel bestond en wisten niet meer de uiteindelijke doelstelling van de regel. Ik ben pas tijdens mijn psychology studie in aanraking gekomen met 2e en 3e generatie ethiek.