Ik zie dat het over geloof en angst ging. Dat is natuurlijk koren op de molen van de anti-theïsten.
Om een van de punten aan te halen die Christopher Hitchens naar voren brengt:
"Religie is misdadig omdat ze precies het tegengestelde voortbrengt van wat ze belooft: verdriet, angst en onderwerping in plaats van geluk, openheid en zelfstandigheid." (Bron:
Wikipedia)
Hitchens beschuldigt het geloof dus als dé oorzaak hiervan. De vraag is: is dat terecht?
Zou het niet beter zijn, om eerst eens rustig te gaan kijken naar alle factoren die meespelen, en die dus als oorzaak in aanmerking komen? De factor mens bijvoorbeeld. Speelt ook een rol.
Religie als dé oorzaak zien, houdt de mens nogal buiten beeld. De mens, die fouten maakt, ongeacht of die religieus is of niet.
Misschien is het ook wel zo dat religie bepaalde gevoeligheden heeft, waar de mens nogal ongelukkig mee omgaat. Het idee van een oppermachtige rechter kan natuurlijk als een bron van angst gebruikt worden, bijvoorbeeld. Maar dan hebben we nog altijd het gezegde: het slechte gebruik sluit het goede gebruik niet uit.
Dat geschop tegen religie, zoals anti-theïsten doen, naar mijn idee getuigt dat van heftige onderbuikgevoelens van antipathie. Alles wordt dan bekeken vanuit het uitgangspunt dat religie slecht is. Volg je dat uitgangspunt niet, dan merk ik dat er al snel andere denkconclusies mogelijk worden.