Chaya schreef:Ik weet niet precies wat het geroepen zijn te maken heeft met het kwijtraken van een vermogen.
Mijn bekering en wedergeboorte zijn op zijn zachts gezegd zeer heftig geweest en de Heere heeft bepaalde zaken rigoureus uit mij weggenomen, waaronder het vermogen om precies te peilen wat een ander denkt naar aanleiding van wat ik zeg, wanneer hij of zij dat niet duidelijk aangeeft. In dat geval kan ik natuurlijk teruggrijpen op andere bronnen zoals levenservaring, inschatting of gevoelens, maar die zijn voor mij niet betrouwbaar gebleken. Om die reden ben ik, net als iedereen trouwens, gebaat bij duidelijkheid en waarheid. Ik wil opereren naar aanleiding van wat iemand daadwerkelijk zegt, of dat het in elk geval volstrekt duidelijk is wat iemand wil zeggen. Nu is dat in het persoonlijk contact uiteraard nog wat anders, maar op internet is dat lastiger, omdat ik mensen niet in de ogen kan kijken of hun non-verbale communicatie kan opvangen.
Chaya schreef:Ik bedoelde dat het doen van goede werken niet zaligmakend is, maar wanneer ik dit van je lees:
"Dan vraag ik me af wat een zondagsrust voor de Heere waard is als het mensenhart er niet bij is, omdat men de rek en grenzen van de regeltjes constant opzoekt of op de klok zit te kijken of de zondag al voorbij is, zodat ze hun gang weer kunnen gaan.
Nogmaals, ik respecteer wanneer iemand een bepaalde dag compleet voor de Heere reserveert, maar veroordeel mij niet wanneer ik dat niet doe. De motieven achter mijn zienswijze heb ik om die reden aangevoerd. De Heere dienen is een zaak van het hart vanuit Gods liefde gedreven. Als het niet vanuit het hart en de liefde voortkomt, dan is het waardeloos en dient het slechts als bevrediging voor het vlees (Kolossenzen 2:23)."
sta jij er dus zo niet in.
Nee, het doen van goede werken is niet zaligmakend. Dat is alleen de genade van God. Ik heb het puur over het wettische karakter dat de zondag in veel gevallen krijgt. Als ik de vragenrubriek doorlees aangaande de zondagsinvulling en van wat men allemaal mag of niet mag, dan vraag ik me af voor wie ze de zondag eigenlijk in ere proberen te houden. Vaak blijkt dat bepaalde regels van de wet die voor de Joodse sabbat golden 1 op 1 worden overgezet op de zondag, zoals verplichte rust, niet werken, enz. Ik vind dergelijke regelgeving voor de gemeente van Christus niet in de Bijbel terug. Integendeel! Het gaat mij erom dat wordt opgelegd hoe ik mijn zondag als geheel dien te besteden, terwijl dat niet Bijbels wordt onderbouwd.
Kortom, ik heb er niets op tegen dat we zondag als dag van samenkomst hebben, en ik vind het ook fijn om op die dag voor de rest eens wat anders te doen, maar het is voor mij geen verplichting. Als ik besluit om na afloop nog wat te gaan werken, dan zie ik niet in waarom dat de Heere niet zo behagen. Alsof bidden en de samenkomst en rust etc. de enige bezigheden van ons zijn die God op zondag kunnen behagen. Nee, van dergelijke lasten, die ook de vaderen niet konden dragen, zoals Petrus spreekt in Handelingen 15, zijn we door de Heere Jezus nu juist vrijgemaakt. Paulus waarschuwt ons ook veelvuldig over het bewaken en bewaren van die vrijheden tegen mensen die dat willen inperken door gedeelten van de wet van Mozes weer in te voeren.
Chaya schreef:Ik ben het grotendeels met je eens, niet helemaal, want je kunt ook dingen laten vanwege de zwakkere in het geloof. Daartoe worden we ook opgeroepen. Dus als dat betekent dat het voor jou geen zonde is wanneer je op zondag je zakelijke mail checkt en beantwoordt, kan het voor de ander een zetje zijn in een verkeerde richting. M.a.w. zondagsarbeid mag blijkbaar, ook voor christenen.
Terwijl de Heere toch die rustdag gegeven heeft, geheiligd heeft, apart gezet, voor ons!
En dan hoef je dat niet met een komma of punt komma in te vullen, maar die dag zal toch duidelijk moeten verschillen van de andere 6. Toch?
Uit liefde voor de Heere en Zijn dienst.
Als ik op die manier alles moet laten wat een ander aanstoot geeft, dan kan ik niets meer. Paulus schrijft ook in Kolossenzen 2:16-23 dat we ons niet moeten laten veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten. Dus moet Paulus iets anders bedoelen met het aanstoot geven aan de zwakkere in het geloof en dat is ook zo. Paulus heeft het in Romeinen 14 over dat je jouw vrijheid niet moet misbruiken om het geweten van je zwakkere broeder geweld aan te doen en dat je broeder zich door jou genoodzaakt voelt om zijn geweten opzij te zetten en op die manier te zondigen, zie ook 1 Korinthe 8. Dat lijkt me totaal niet van toepassing op het verschil van inzicht over de zondagsbesteding, tenzij ik een ander ga verplichten om net als ik te werken, terwijl hij voelt dat hij dat niet moet doen. Andersom geldt echter exact hetzelfde, want als men mij verplicht om te rusten of allerlei zaken op zondag na te laten, dan wordt mijn geweten en vrijheid evengoed geweld aangedaan. Ik denk dat dit de strekking is van wat Paulus schrijft. Verdraag elkaars zwakte en vrijheden en veroordeel elkaar er niet om.
Chaya, jij zegt dat zondagsarbeid voor christenen niet mag, maar waar lees ik dat in de Bijbel? Waar lees ik dat zondag een rustdag moet zijn? Waar vind ik in de Bijbel restricties speciaal voor de zondag die op andere dagen niet gelden? Daar ben ik zeer benieuwd naar. Elke dag is voor mij voor de Heere. Alles wat ik doe probeer ik voor Zijn eer te doen. Dat lukt niet altijd, daar niet van, maar we leven toch voor Hem, elke dag.