De zegen van een predikant.

[mohamed]

@ Trajecto, zo zie ik dat niet, want wie de waarheid eenmaal gekend heeft en vervolgens verwerpt is de tweede maal erger af dan de eerste keer.

[Trajecto]

Wilsophie schreef:
De tekst "Wie volhardt tot het einde ( van deze bedeling n.l. de Grote Verdrukking) zal zalig worden.
Dit geldt absoluut niet voor ons als gelovigen uit de genade bedeling, maar binnen de context gelezen gaat het over de gelovigen in de Grote Verdrukking en zij hebben het heel zwaar in het volhouden.

Ja het vers was uit de context gehaald, Sorry!

Overigens vind ik het heel vreemd dat je spreekt over een gepasseerd station van een soort berusting als ik uitleg dat wij zouden opgroeien van de melk tot het vaste voedsel, danwel je noemt zelf een groeiproces.

Dat heb ik je hierin dit topic niet horen zeggen. Ik zie het spreken over de zegeningen die ontvangen zijn; opgroeien van de melk tot het vaste voedsel zie ik niet staan.

In relatie tot elke zegening die ons is gegeven wat je mooi samenvat Trajecto, met dank, wil ik benadrukken dat je dan ook de belofte van eeuwig leven of de belofte van je behoud of je getuigenis van je doop in alle opzichten eeuwigheidswaarde heeft.
Een zekerheid waar je niet steeds om hoeft te vragen. En als de zegen elke zondag op je hoofd neerdaalt vanaf een kansel en ik weet dat alles gegeven is van Godswege dan is het eerder een twijfel of zoiets dan de zekerheid van Zijn beloften.
En dat begrijp ik niet.

Nee, een zekerheid daar hoef je niet steeds om te vragen maar ik hoor er toch ook wel een aanmoediging in al is dat meer een bijgedachte naast woorden die eigenlijk gesproken worden.
Verder is het toch ook een "spreken" tot de daar verzamelde gemeente en daaronder eventueel ook nieuwelingen die pas de eerste schreden maken.

Waarom elke zondag iets vragen wat je al ontvangen hebt. Dan is het geen gepassioneerd station, maar staat de trein gewoon stil met wat pech ofzoiets en wacht hij weer op een beetje benzine of whatever.
Dat schiet niet op m.i.
Daar zit helemaal geen groei of doelbereik in.
Wij zouden optrekken naar het hemels Sion met alle zegeningen die ons gegeven zijn in Christus Jezus.

Ja, maar niet iedereen is zo gemotiveerd als jij en voor dezulken die dat niet, zijn helpt misschien een steuntje in de rug!
Je moet ook niet de dingen die de predikant zegt en die misschien voor de wat minder standvastigen zijn naar je toe trekken en zeggen "dat wist ik al waarom zegt hij niet wat anders?" Bedenk: de predikant is er voor de gemeente en niet alleen voor jou.

Als ik een kado vraag voor mijn verjaardag en ik heb het gekregen dan ga ik daarna toch niet weer steeds datzelfde kado vragen, integendeel ik ga van het kado uitdelen of het gebruiken.

Mooi, dan zit het goed!
Ik ( met mijn sombere blik ) zag alleen de mogelijkheid dat je het cadeau in de kluis ging leggen als onderpand en dat je nu verder alle geestelijkheid overboord ging gooien omdat je altijd de kluis kunt openmaken en het onderpand tonen zodat je recht hebt op alles wat er maar aan heil te krijgen zou zijn.

[Trajecto]

mohamed schreef:
@ Trajecto, zo zie ik dat niet, want wie de waarheid eenmaal gekend heeft en vervolgens verwerpt is de tweede maal erger af dan de eerste keer.

Ja, dat klinkt "ergens" wel bekend, maar kun je me even het vers of de verzen noemen waar dat staat?

[Wilsophie]

Ja, maar niet iedereen is zo gemotiveerd als jij en voor dezulken die dat niet, zijn helpt misschien een steuntje in de rug!
Je moet ook niet de dingen die de predikant zegt en die misschien voor de wat minder standvastigen zijn naar je toe trekken en zeggen "dat wist ik al waarom zegt hij niet wat anders?" Bedenk: de predikant is er voor de gemeente en niet alleen voor jou.

De Waarheid omtrent en in de Schrift is toch heel duidelijk dat "Je leest wat er staat, je gelooft wat er staat en je HEBT wat er staat.
Als de dominee er is om in menselijke behoeften te voorzien dan is dat niet mijn man, dat klopt. En wat Gods beloften betreft waar ik op mag gaan staan die zijn onwankelbaar en rotsvast en zegeningen vallen daaronder.
Dat Paulus zijn groet aan verschillende plaatselijke gemeenten van destijds formuleert met "Genade en vrede" van onze Here Jezus Christus heeft veeleer te maken met de groet van de heidenen die tot geloof zijn gekomen en het shalom van en aan de Joden dan met geestelijke zegeningen, want die volgen alleen aan de gelovigen in Efeze.
Bij de aanvang van de Galatenbrief volgt na het genade en vrede van onze Heere Jezus Christus een tekst die zegt "Die Zichzelven overgegeven heeft voor onze zonden, opdat Hij ons trekke zou uit deze tegenwoordige boze wereld, naar de wil van onze God namelijk onze Vader."
Dat is het huidige werk van Christus nu , geen verleden, maar vandaag want het betreft hier het Hogepriesterlijke Werk.
In de Philippenzen brief volgt er na de groet van Genade en Sjaal om een ander vervolg, men leze het.

In Kolossenzen idem, het is opvallend dat Paulus na de groet in deze brieven God dankt onder de woorden "de hoop die voor ons is weggelegd'.

Thess.1 en 2 idem. Weer een dankzegging en een toekomstverwachting, maar ja daar wagen de predikanten zich niet aan, want dan moet je uitleggen wat dat inhoudt.
Dus maakt men van de groet in Efeze een algemeenheid, omdat het veiliger is. Iedereen wil wel gezegend worden en ...dat blijkt.

In Timotheus is zijn groet persoonlijk gericht aan zijn zoon Tim.

IN Titus wordt het woord barmhartigheid toegevoegd en dan zijn we weer bij Filémon waar na de groet weer het danken begint.

In Hebr. is geen groet, daarom twijfelt men misschien eraan of Paulus de brief geschreven heeft, maar voor mij geen twijfel. We gaan in deze brief n.l. naar de "hogere dingen".

En Petrus maakt het nog mooier en zekerder en vaster in zijn 2e brief waar hij de groet vermenigvuldigt door de kennis van God en van Jezus onze Heer en dat is heel logisch waar hij spreekt over het Profetisch Woord dat zeer VAST is.

Dus Paulus groet iedere gemeente met de heidense en de joodse groet, behalve de Efeziërs, daaraan voegt hij de beloften van zegeningen toe en die gelovigen worden geacht hemelburgers te zijn en zij zijn dus gezegend met al die 7 zegeningen uit die brief, maar gezegend in de hemel en in Christus.Ik hoop dat alle kerkmensen beseffen inclusief de predikanten dat deze zegeningen toebehoren aan gelovigen onder het nieuwe verbond. Die leven uit de opstanding van de Here Jezus Christus.
Er wordt niet gesproken over Jehovah, maar over de Here Jezus Christus, de Gezalfde, de Zaligmaker.
En hen die Hem toebehoren ontvangen deze verzegelde beloften.

" Tja...'Het besef dat Gods waarheid voor ons véél te groot is om er eigenaar van te kunnen zijn.' Dat lijkt heel mooi en nederig gezegd, maar in de praktijk betekent dit maar al te vaak dat elke persoonlijke mening en levenswandel binnen Gods bedoelingen zou moeten passen.

"God had volgens deze zienswijze kennelijk niet de bedoeling dat we zouden begrijpen wat Hij zegt in de Bijbel"
..zegt een journalist van Habakuk.nu.

[elbert]

Een zekerheid waar je niet steeds om hoeft te vragen. En als de zegen elke zondag op je hoofd neerdaalt vanaf een kansel en ik weet dat alles gegeven is van Godswege dan is het eerder een twijfel of zoiets dan de zekerheid van Zijn beloften.
En dat begrijp ik niet.
Waarom elke zondag iets vragen wat je al ontvangen hebt. Dan is het geen gepassioneerd station, maar staat de trein gewoon stil met wat pech ofzoiets en wacht hij weer op een beetje benzine of whatever.
Dat schiet niet op m.i.
Daar zit helemaal geen groei of doelbereik in.
Wij zouden optrekken naar het hemels Sion met alle zegeningen die ons gegeven zijn in Christus Jezus.

Heb je onderweg, tijdens dat optrekken naar het hemels Sion, geen zegen van God nodig? Want daar gaat het bij die zegen juist om: om een zegen over je dagelijkse, aardse leven, om dicht bij God te blijven en te blijven wandelen met Hem. Daarvan kun je niet zeggen dat je die zegen al ontvangen hebt.
In Efeze 1 gaat het om alle geestelijke zegen in de hemel. Inderdaad: die zegen voor ons is er al, in de hemel bij/in Christus. Maar wij zijn nu nog op de aarde en hebben Gods bijstand nodig in alles: in onze zorgen, twijfels, aanvechtingen, moeiten, kleingeloof, strijd enzovoorts.
We leven in een al wel/nog niet realiteit (waarvan Paulus' brieven doordrenkt zijn): het volle heil is reeds tot stand gebracht, maar moet nog wel toegepast worden in ons leven en in de gehele wereld. In dit opzicht is God nog niet met ons klaar. En in dit alles hebben we Zijn zegen nodig.

[Wilsophie]

Ik kan met Paulus zeggen dat ik een hemelburger ben en dat ik met Christus gezet ben in de hemel.
Col. 3 vers 1-4 zegt : "Zo zoekt de dingen die Boven zijn als je met Christus bent opgewekt en bedenkt de dingen die Boven zijn niet, die op de aarde zijn, want Gij zij gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God"
Dat is geen toekomst maar dat is nu. En daarom ben ik nu gezegend met al die geestelijke zegeningen in Christus in de hemel. En dat is tot prijs Zijner Heerlijkheid.

Dat we op deze aarde in dit aardse lichaam bijstand en Gods nabijheid en kracht e.d. nodig hebben is zeker waar, maar daar gaat het niet over in Efeze 1.
Gods nabijheid en kracht en zorg en hulp, zijn andere begrippen dan de beloften uitgedrukt in de 7 zegeningen.
En daar ging het hier om.

[Trajecto]

"Wilsophie schreef:
Ik kan met Paulus zeggen dat ik een hemelburger ben en dat ik met Christus gezet ben in de hemel.
Col. 3 vers 1-4 zegt : "Zo zoekt de dingen die Boven zijn als je met Christus bent opgewekt en bedenkt de dingen die Boven zijn niet, die op de aarde zijn, want Gij zij gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God"
Dat is geen toekomst maar dat is nu. En daarom ben ik nu gezegend met al die geestelijke zegeningen in Christus in de hemel. En dat is tot prijs Zijner Heerlijkheid.

Ik weet niet uit welke vertaling je dit heb genomen maar er staat iets in wat opvalt en wat in de vertalingen die ik heb gecheckt zo niet te vinden is dus het is waarschijnlijk een typefoutje van jou..
Je zegt "want Gij zij gestorven en... "
In de vertalingen die ik heb gezien staat het echter stellend: "want Gij zijt gestorven en..."
En juist dat laatste is wat jij voor het nu waar zou willen verklaren.

Dat we op deze aarde in dit aardse lichaam bijstand en Gods nabijheid en kracht e.d. nodig hebben is zeker waar, maar daar gaat het niet over in Efeze 1.
Gods nabijheid en kracht en zorg en hulp, zijn andere begrippen dan de beloften uitgedrukt in de 7 zegeningen.
En daar ging het hier om.

In principe ging het in dit topic niet per se over Efeziërs 1 al is in de loop van het gesprek dat wel naar voren gekomen.

Bedenk:
2 Timoteüs 4:7 Maar ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden.

De zegening voor het gaan van de weg die nog te gaan is kunnen we best gebruiken en als een predikant die naar voren brengt in de zin dat hij vraagt en wenst dat die met ons zij dan zie ik niet dat er iets mis is.
Dat volhouden en onversaagd wezen moet er zijn en blijven en daarvoor kan om hulp en zegen gebeden worden.

[Wilsophie]

Uiteraard een typefoutje.
Ik lees statenvertaling en daar staat:" Bedenkt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn, want gij zijt gestorven, en uw leven is met Christus verborgen in God".
Ik hoop dat de dominee danook bedenkt dat hij die zegen ook aan Christus geeft want daar is mijn leven verborgen.
En natuurlijk is er niets mis mee als een dominee bij de uitgang een citaat uit de Bijbel meegeeft.
En dat hij dat met een zegenbede uit een brief van Paulus is mij helemaal prima, je moet toch wat zeggen als je uit elkaar gaat.
Hij kan kwalijk roepen, de groeten thuis of doeg!!
Ik kwam in Efeze terecht omdat er de nadruk werd opgelegd dat Paulus de zegeningen nodig vond weer uit te spreken, maar ik heb aangetoond dat dit slechts in 1 brief plaatsvindt en genoemd wordt.

De groet is genade en vreden en ook dat heb ik uitgelegd.
Men noemt het dan ook altijd votum en groet.
Sommige predikanten doen het bij de aanvang van de dienst en sommige aan het einde van een dienst.
Maar we moeten er niet meer waarde aanhechten dan het afsluiten van een dienst.
De zegenbede van een predikant beschermt mij niet tegen welk onheil danook.
Bovendien ontvang ik de zegeningen van Efeze 1 ook als ik zondags niet naar een kerk ben geweest. Dat was eigenlijk mijn boodschap.

[mohamed]

mohamed schreef:
@ Trajecto, zo zie ik dat niet, want wie de waarheid eenmaal gekend heeft en vervolgens verwerpt is de tweede maal erger af dan de eerste keer.

Ja, dat klinkt "ergens" wel bekend, maar kun je me even het vers of de verzen noemen waar dat staat?

Maar natuurlijk, hier komen ze (althans diezelfden die ik me herinner, het kunnen er meer zijn): 2 Petrus 2,20 (Vgl. Mat 12,45) en Hebreeën 10,26.

[Wilsophie]

Ja die teksten liegen er niet om.
Als je de Waarheid kent en je keert weer terug tot die "vleespotten" heb je de Heer wel wat uit te leggen denk ik.
Toch werd die man in één van de brieven zo goed als zeker later weer geaccepteerd binnen de gemeente nadat hij berouw had getoond, voor zover ik begrepen heb.

Ik denk ook dat zo een uitspraak van de dominee bij menigeen wel even "aan kan komen", als men bewust zich verzet tegen het Woord van God.
Als ik mijn hoofd buig onder die zegen, dan doe ik dat alleen onder het gezag van Jezus Christus en ervaar ik het als een heilig moment, maar ben er zelf nooit goed achter of dat een gevoel is voor traditie en ontzag ervoor of dat het een moment is dat ik echt alleen voor de troon der genade sta.
Een vroom gevoel kan namelijk hetzelfde effect hebben als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik kan het in mijzelf moeilijk onderscheiden op dat moment en misschien hoeft dat ook niet.

[benefietdiner]

Een predikant is niet een meerdere, maar is uit hoofde van zijn ambt wel woordvoerder van Christus, die onze meerdere is. De zegen komt dan ook niet van een predikant, maar van God. Een predikant spreekt trouwens een zegenbede uit, de zegen zelf komt van God.
Met een onderscheid tussen oude en nieuwe verbond heeft dit verder niets van doen.

Zegen of zegenbede ?

Ik heb in de kerk wel onder het zogenaamde ‘preeklezen’ gezeten. Een ouderling die een preek voor leest omdat de dominee afwezig is. Aan het einde van het preeklezen zegt de ouderling dan: ‘laten we eindigen met de zegenbede’. Dat is de bede die verwoord staat in Gezang 12:7 de Avondzang: ‘O Vader, dat Uw liefd' ons blijk'; O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk; O Geest, zend Uwen troost ons neer; Drieënig God, U zij al d' eer; Amen’.
Het woordje of de letter ‘O’ maakt wel duidelijk dat het een ‘smeekbede’ of vragen is zo van wilt u ons schenken, bekent maken, een zegenwens dus.

De zegen van een predikant is toch van een heel ander kaliber. Het is geen zegenbede maar een: ‘zegen op ons leggen’ vanuit een hoger niveau.
Oudtestamentisch was dit een opdracht van de hogepriesterlijke bediening uit Numeri 6:27 ‘Zo moeten zij Mijn Naam op de Israëlieten leggen; en Ík zal hen zegenen'.
Is het nu zo dat de zegenbede van de apostel Paulus aan het einde van 2 Corinthiërs brief op een zelfde niveau staat als de priesterlijke bediening in het oud testament? Is het niet zo dat de priesterlijke bediening, net zo goed als de symbolische offers die de priesters brachten, in Christus vervuld is. Wij moeten goed beseffen dat die zegen van de oudtestamentische priesters gekomen ís. Het is geen verborgen maar geopenbaarde zaak. Christus is nieuwtestamentisch gekomen en de priesters zijn er niet meer ook geen ambten die in die richting wijzen.

Ik geloof niet dat Paulus aan het einde in 2 Corinthiërs 13 een zegen óp die gemeente lag gelijk de priesters in het Oude Testament deden. Nee, Paulus zegt zelf: ik geeft ze een kus op gelijk niveau, vers 12: ‘Groet elkander met een heiligen kus’.

Als een predikant Gezang 12:7 de avondzang op de gemeente zou leggen geeft dat voor mij geen probleem maar op preekstoel niveau met een toga aan (teken van macht en geleerdheid) gaat mij veel te ver. Geef mij maar het kusje van Paulus, hét liefde teken in eensgezindheid.

[Wilsophie]

Daar kan ik volmondig Amen op zeggen.
Wij noemen het altijd "de hartelijke groeten van Paulus" maar ongeacht de zoen of kuscultuur vind ik je uitleg heel subliem en duidelijk. Waarom heb ik 4 postings nodig wat een ander in een paar woorden kan zeggen?

[mohamed]

Maar natuurlijk, hier komen ze (althans diezelfden die ik me herinner, het kunnen er meer zijn): 2 Petrus 2,20 (Vgl. Mat 12,45) en Hebreeën 10,26.

Ja die teksten liegen er niet om.

Met name Hebreeën 10,26 vind ik heel erg duidelijk, er wordt gewoon van ons verwacht dat we niet meer zondigen. De vraag is daarom ook wat is zondigen? Want foutloos leven lukt mij niet.

Als je de Waarheid kent en je keert weer terug tot die "vleespotten" heb je de Heer wel wat uit te leggen denk ik.

Als je dan nog wat mag uitleggen! Want toen de Israëlieten de geruchten geloofden dat het onveilig was in het beloofde land (Num 13,32) mochten zij er NIET meer ingaan (Num 14,23) zelfs niet nadat ze berouw hadden getoond en alsnog wilden gaan!

Numeri 14
39 Mozes sprak deze woorden tot al de Israëlieten. Toen treurde het volk zeer.
40 Zij stonden 's morgens vroeg op en klommen naar de top van de berg en zeiden: Zie, hier zijn wij, wij zullen op weg gaan naar de plaats waarvan de HEERE gesproken heeft, want wij hebben gezondigd.
41 Maar Mozes zei: Waarom overtreedt u zo het bevel van de HEERE? Want dat zal niet voorspoedig verlopen.
42 Ga niet op weg, want de HEERE zal niet in uw midden zijn, zodat u niet door uw vijanden verslagen wordt.
43 Want de Amalekieten en de Kanaänieten staan daar vóór u, en u zult door het zwaard vallen, want omdat u zich van achter de HEERE afgekeerd hebt, zal de HEERE niet met u zijn.
44 Toch probeerden zij overmoedig naar de top van de berg te klimmen, maar de ark van het verbond van de HEERE en Mozes weken niet uit het midden van het kamp.
45 Toen kwamen de Amalekieten en de Kanaänieten, die in dat bergland woonden, naar beneden en versloegen hen, en zij verpletterden hen, tot Horma toe.

[Wilsophie]

En zo is het volk van God ons tot voorbeeld!

[elbert]

Zegen of zegenbede ?

Ik heb in de kerk wel onder het zogenaamde ‘preeklezen’ gezeten. Een ouderling die een preek voor leest omdat de dominee afwezig is. Aan het einde van het preeklezen zegt de ouderling dan: ‘laten we eindigen met de zegenbede’. Dat is de bede die verwoord staat in Gezang 12:7 de Avondzang: ‘O Vader, dat Uw liefd' ons blijk'; O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk; O Geest, zend Uwen troost ons neer; Drieënig God, U zij al d' eer; Amen’.
Het woordje of de letter ‘O’ maakt wel duidelijk dat het een ‘smeekbede’ of vragen is zo van wilt u ons schenken, bekent maken, een zegenwens dus.

De zegen van een predikant is toch van een heel ander kaliber. Het is geen zegenbede maar een: ‘zegen op ons leggen’ vanuit een hoger niveau.
Oudtestamentisch was dit een opdracht van de hogepriesterlijke bediening uit Numeri 6:27 ‘Zo moeten zij Mijn Naam op de Israëlieten leggen; en Ík zal hen zegenen'.
Is het nu zo dat de zegenbede van de apostel Paulus aan het einde van 2 Corinthiërs brief op een zelfde niveau staat als de priesterlijke bediening in het oud testament? Is het niet zo dat de priesterlijke bediening, net zo goed als de symbolische offers die de priesters brachten, in Christus vervuld is. Wij moeten goed beseffen dat die zegen van de oudtestamentische priesters gekomen ís. Het is geen verborgen maar geopenbaarde zaak. Christus is nieuwtestamentisch gekomen en de priesters zijn er niet meer ook geen ambten die in die richting wijzen.

Ik geloof niet dat Paulus aan het einde in 2 Corinthiërs 13 een zegen óp die gemeente lag gelijk de priesters in het Oude Testament deden. Nee, Paulus zegt zelf: ik geeft ze een kus op gelijk niveau, vers 12: ‘Groet elkander met een heiligen kus’.

Als een predikant Gezang 12:7 de avondzang op de gemeente zou leggen geeft dat voor mij geen probleem maar op preekstoel niveau met een toga aan (teken van macht en geleerdheid) gaat mij veel te ver. Geef mij maar het kusje van Paulus, hét liefde teken in eensgezindheid.

Je hebt gelijk als het gaat om de zegen: in het geval van een predikant wordt de zegen op de gemeente gelegd. Wat in mijn vorige post wilde zeggen is dat de uiteindelijke zegen wel van God komt en niet van de predikant. Een predikant is daarbij slechts een instrument, van God.
Dat dit z'n wortels in het oude testament heeft en in Christus tot vervulling gekomen is, is ook waar. Maar het is een verkeerde conclusie om te zeggen dat het dus niet meer van belang zou zijn. Die redenatie kom ik vaak tegen op Refoweb: oudtestamentisch -> vervuld in Christus -> voor ons niet van belang, want afgeschaft. Zo wordt met het badwater ook het kind weggegooid.
Maar zo is het dus niet: Christus is niet de opruimer van alles wat in het oude testament van God gekomen is, maar in Hem ontvangen we alles wat in het oude testament onder de schaduwen bediend werd. Christus is de volmaker, niet de afschaffer.
Zo ook de zegen van God: als het daarover gaat, ontvangen we die niet van de predikant, maar rechtstreeks van Christus zelf. De predikant is niet meer dan iemand die in Zijn naam die zegen uit mag spreken. Persoonlijk staat die predikant helemaal op ons niveau, maar op grond van zijn taak/dienst in de gemeente mag hij namens Christus die zegen op ons leggen.

Zo is het ook met de apostel Paulus: iemand die op gelijk niveau met zijn broeders in de gemeente stond, maar tegelijk wel het apostelambt bekleedde, met een groot, door God verleend gezag, waar naar geluisterd diende te worden. Hij was apostel, niet door de wil van een mens, maar door de wil van God (Gal. 1:1). Desnoods kon hij met de (spreekwoordelijke) roede tot de gemeente komen (1 Kor. 4:21) en bevelen geven (o.a. 1 Kor. 7:10, 1 Tess. 4:11, 2 Tess. 3:6, Tit. 1:5).
De brieven die Paulus schreef en die bij ons in de Bijbel staan, zijn dan ook geen aardige brieven met een kusje op het eind, maar zijn Heilige Schrift, die gezaghebbend voor ons is.
Dat kerkelijk gezag bij sommigen moeilijk ligt, zal waar zijn (zeker vandaag de dag), het wil niet zeggen dat er geen bijbelse grond voor is.