scheermes schreef:Koeitje schreef:God heeft de mens geschapen om Hem te dienen. En de schepping (natuur, dieren) om van Zijn grootheid te getuigen. Daar mocht de mens ook van genieten, een perfecte wereld waarin je volmaakt gelukkig bent. Geen onzekerheid, geen angst, geen geheimen.
Alleen de mens keerde God de rug toe en dacht het zelf beter te weten. Waar God hen eerst afgescheiden hield van het kwaad, kwam dat nu in het leven van de mens en werd het zichtbaar. Hoe goed wij hier ook denken te leven, in Zijn ogen stelt dat niets voor. Want we zijn vervuld met zonde, ook al denken we misschien zelf dat het wel meevalt.
Maar dat is geen einde verhaal! Er is 1 manier om weer tot God te komen!
God heeft namelijk Zijn Zoon gegeven: Jezus. Als wij Hem als Redder aannemen, geeft Hij ons een schoon hart en mogen wij weer tot God naderen. Als het goed is ervaar je dan zoveel liefde in dit (eigenlijk te bizar voor woorden) verhaal dat je ook steeds meer op Hem gaat lijken. Je gaat meer om God geven en meer om je naaste.
Die goede dingen die je doet, makkelijk of niet, ziet God en Hij schrijft ze op. Niet dat je daarmee de eeuwigheid kunt verdienen, maar Hij ziet ze wel. Als je sterft (of bij Jezus wederkomst) gaat het boek van je leven open. Dan wordt bepaald of je voor altijd bij God mag wonen. Samen met allemaal broeders en zusters, van alle tijden en plaatsen.
Voor al deze mensen die voor Hem hebben gekozen maakt Hij een nieuwe aarde. (Tot aan het laatste schaapje van de kudde toe, iedereen is dus waardevol!) De nieuwe aarde is volmaakt, zoals Hij het bedoeld heeft. Zonder angst, pijn, moeite, zorgen. Je blijft wel jezelf, alleen zonder de nare herinneringen, zonden en gedachten. Het wordt net als het paradijs, denk ik.
Alleen met de dood en opstanding van Christus is het kwaad overwonnen en wordt het voor altijd verbannen. Kies je nu niet voor God, dan zul je altijd zonder Hem moeten leven. Met je angt, eenzaamheid, zorgen.
Dat is zo'n beetje in mijn eigen woorden

zoals ik het zie...
Dus weer uit eenzaamheid? God wil graag vergezeld worden met goede wezens. En het leven op aarde is een manier om die te filteren?
Okay, je wilde die kant uit
Dan sluit ik me volledig aan bij de vorige posts, dat wij niet alles (hoeven te) weten...
De mens wil wel graag alles weten, zo ook ik

. Toen ik je reactie las, gingen mijn gedachten zo: God was al vergezeld met goede wezens; de engelen. Hij maakte de mens naar Zijn evenbeeld en zag dat het goed was.
Maar als ik verder denk; in de hemel (en op de nieuwe aarde?) krijgen we een nieuw, hemels 'lichaam' en verliezen we ons aardse lichaam. Of bedoeld God met Zijn evenbeeld, Zijn Geest?
En over dat filteren, tja daar lijkt het nu misschien, in onze ogen, wel op. Maar wij denken vast héééél beperkt nu.
Wie weet het antwoord? Alleen God!
En uiteindelijk gaat het erom of je je aan Hem toevertrouwd. Dat is nu de meest belangrijke vraag die voor ons belangrijk is én waar we wel zelf een keuze in kunnen maken.