Symbolisch gezien is een klein kind, een baby, het meest afhankelijk van God. Juist omdat het nog niet zoveel kan. Dan is het toch mooi dat zo een kindje dan al (!!) er bij mag horen?
Als je niet het voorrecht hebt gekend om geboren te worden in een gelovig gezin dan kun je de doop alsnog ondergaan. Je hoeft niet te wachten tot jouw besef van bewustzijn en verantwoordelijkheid om de doop te ondergaan.
Gemeentelid schreef dat ik de geloofsdoop bont maak met mijn voorstellingen van "je verdient de HG omdat je zo goed gelooft" en je zou vaker moeten dopen "omdat het heel waarschijnlijk is dat je terugvalt in je oude leven" ??
Maar dat is wel in essentie hoe ik de volwassendoop zie. Een doop die gedaan wordt op basis van jouw keuze voor God. Wat ik in mijn bonte voorstelling schrijf is niet alleen maar een karikatuur maar ook een werkelijkheid.
***Ik sprak in het verleden met een collega (baptist) die er aan twijfelde of kinderen wel behouden zijn als ze niet gedoopt zijn. Als ze nog geen antwoord hebben gegeven aan God. Dan leg je m.i. toch automatisch de nadruk op jouw kant van het verhaal?
***Afgelopen weekend nog had ik contact met een volwassen baptiste die beweerde dat ze graag nog een keer gedoopt wilde worden om een bepaald gevoel weer te ervaren. (Ik ben daar op dat moment niet tegenin gegaan.)
Op een paar reacties wil ik reageren. Niet dat ik niet op andere door wil praten, maar er zijn er wat die me het meeste bij blijven.
Naamloos schreef: Handelingen 19: Terwijl Apollos in Korinte verbleef, kwam Paulus na zijn reis door het binnenland in Efeze aan. Hij ontmoette daar enkele leerlingen, 2 aan wie hij vroeg: ‘Hebben jullie de heilige Geest ontvangen toen jullie tot geloof kwamen?’ Ze antwoordden: ‘Nee, we hebben zelfs niet gehoord van het bestaan van een heilige Geest.’ 3 Hij vroeg: ‘Hoe zijn jullie dan gedoopt?’ ‘Met de doop van Johannes,’ antwoordden ze. 4 Daarop zei Paulus: ‘Johannes doopte de mensen die tot inkeer kwamen en zei tegen hen dat ze moesten geloven in degene die na hem kwam, in Jezus.’ 5 Toen ze dat gehoord hadden, lieten ze zich dopen in de naam van de Heer Jezus, 6 en toen Paulus hun de handen had opgelegd daalde de heilige Geest op hen neer, zodat ze in klanktaal gingen spreken en profeteerden.
Die laatste doop is de geloofsdoop waar ik het over heb.
Ik dacht even dat Bertje (Bert van Veluw met het boek ‘Aan tafel’) me iets op de mouw gespeld had door te beweren dat zowel baptisten, evangelischen en leden van traditionele kerken ermee instemmen dat er maar één doop is. Dit volgens Efeze 4:5-6 : Er is één Heer, één geloof, één doop, één God en Vader van allen.
Dus ben ik gaan zoeken hoe ik dat stukje Bijbel uit Handelingen 19 begrijpen moet. Mijn conclusie: deze doop was niet die éne doop omdat het een zogenaamde doop van Johannes was. Ze moesten zich nog laten dopen in de naam van de Heer Jezus. Daarmee ontvingen ze de volledige doop. Dus in die zin moet je spreken van één doop.
Ik ben als kind gedoopt in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest. Dus niet alleen maar op het Oude Verbond zoals Benefietdiner ergens beweerde.
Naamloos schreef:
Je lijkt zelf nogal veel waarde aan het geloof te hechten, beter kun je de focus op God en zijn belofte leggen vind ik.
In mijn beleving is het net zo onzinnig om je focus op de hand waarmee je een gift aanpakt te leggen ipv op de gever en de gift.
Ik heb nog nooit iemand zich horen beroemen op de vermogens van zijn hand die de gift toch maar even van de gever heeft aangenomen.
En hoezo is iemand egocentrisch als hij zich aansluit bij de vermogens van een kind? Wat een rarigheid!
Dit stukje reactie begrijp ik niet. Ik maak toch geen onderscheid tussen geloof en God en zijn belofte? Natuurlijk richt ik mij op God als ik geloof in zijn belofte om mij als kind aan te willen nemen in de doop. Ik vind het juist egocentrisch om kinderen uit te sluiten van DE doop. Dat is toch geen rarigheid maar volkomen logisch lijkt me.
Jesaja40 schreef:
Gelukkig maar dat veel Joden diet niet hebben geloofd en begrepen zoals de kerken het in hun interpretatie wensen. Slechts een enkeling ziet de ware bedoeling van de kerken: namelijk het volledige ontdoen van de Joden in de verdere heilshistorie. Zij pretenderen, lees het doopformulier er maar op na, dat de doop in de plaats is gekomen van de besnijdenis. Een gotspe!
Dat heb ik ook maar weer even opgezocht wat het woord gotspe betekend. Het betekend een grote brutaliteit. Je vindt het heel brutaal om te stellen dat de doop in plaats is gekomen van de besnijdenis. En inderdaad het staat zo in het doopformulier. Ik kan dat interpreteren als: nu de Heere Jezus is gekomen is het besnijden niet meer nodig en kunnen we gedoopt worden in Zijn naam. Is dat brutaal om dat te denken? Nu ben ik niet Joods en ook nog eens vrouw en leef ik ver na de Opstanding van Christus. Ik denk wel eens bij mijzelf dat ik het veel makkelijker heb om te geloven dan de Joden dat hadden in het Oude Testament. Omdat wij nu veel meer weten dan er toen bekend was.
Iets wat ik ook moeilijk vind is het begrijpen van al die wetten (waarvan Christus de vervulling is….dus niet in plaats van!) die gedaan moesten worden tot een eeuwige inzetting. En wat is eeuwig?? Lang lang. Al heb ik hier op het forum gelezen dat je eeuwig ook anders kunt interpreteren. Maar dat vind ik dan meer dat je het vertaald naar zodat het JOU beter uitkomt wat niet de bedoeling kan zijn van de boodschap.
Besnijdenis in plaats van? Tja… dopen is waarschijnlijk wel wat anders dan besnijden (al heeft het wel vergelijkbare kenmerken zoals het eenmalige karakter en de leeftijd van de persoon). Hoe vind jij dan dat ik als christen-heiden bij het Joodse volk hoor? Stel ik was een Joodse vrouw in het O.T. dan was ik door de besnijdenis van mijn familie (die ik zelf als vrouw niet hoefde te ondergaan natuurlijk) opgenomen in het verbond.
Maar ik leef nu….
Elbert schreef: Al deze beloften vallen onder de verbondsbelofte die God aan Abraham gegeven heeft: "Ik zal zegenen die u zegenen" (Gen. 12:3). Zowel voor Hanna, Salomo, als Naaman de Syrier geldt dat zij heil zochten bij de God van Abraham en dus geldt die verbondsbelofte ook voor hen.
Zoals gezegd kan ik bij elke belofte die je noemt zeggen dat die onder het verbond valt.
Is het zo dat elke belofte die wij ontvangen van God onder een verbond vallen? Dus dat er geen losse beloften zijn of begrijp ik je nu verkeerd? Naar m.i. zijn er wel losse beloften omdat wij als personen ieder op zijn/haar eigen wijze door het leven gaan. Er zijn best dingen die ik graag anders zou zien in mijn leven die een medegelovige wel ontvangt als zegening. Salamo’s wijsheid is ook niet aan iedereen gegeven.
Benefietdiner schreef:
Op 1 oktober een heel regiment aan bijbelteksten over de geloofsdoop. Dit (zoals ik het zie) om aan te tonen dat de kinderdoop niet geldig is.
Ik zou willen zeggen dat het logisch is dat het hier om volwassenen gaat omdat de doop hier voor het eerst wordt geïntroduceerd!!! Een hele groep mensen (van welk volk dan ook) die gedoopt werd in die éne doop. Dan is het toch logisch dat je in eerste verhalen over het dopen in het N.T. alleen volwassenen aantreft. Wat dus niet wil zeggen dat kinderen uitgesloten zijn van de doop. Neem het huis van Stefanus).
Verder nog deze opmerking uit het boek van Bert van Veluw:
Stel je nu eens voor dat er echt geen kinderen gedoopt zouden zijn in de nieuwtestamentische tijd na Jezus’ opstanding. Dan zouden we toch zeker in het Nieuwe Testament of in de vroege kerkgeschiedenis ergens moeten lezen van de doop van jongvolwassenen, die door (al eerder) gedoopte ouders christelijk waren opgevoed, maar zelf nog niet waren gedoopt. Anders gezegd: als volwassendoop standaard was, zou je toch op z’n minst een keer moeten lezen van een jongvolwassene die gedoopt werd op het moment dat hij tot geloof komt, terwijl zijn ouders al gedoopt waren. Hier lezen we echter niets over. Zelfs geen spoor van enige discussie. Blijkbaar zijn alle kinderen van het christelijke gezin op het moment dat de ouders tot geloof kwamen en gedoopt werden toen ook gedoopt.
Tot zover weer
![[]:)](./images/smilies/plet.gif "plet")
