@ TheKeimpe
Dat is natuurlijk niet zo gek als je één van de bekendste Godloochenaars uit Nederland gaat citeren...
Natuurlijk ben ik het niet eens met zijn leer. Maar luister je wel naar de boodschap die ik wil overbrengen? Het punt wat ik hier wil maken, is dat God niet te verklaren is. Wij kunnen Zijn beweegredenen niet begrijpen. Terwijl dat toch de opzet van deze discussie is! Mijn standpunt hierin is dus: het heeft geen zin! Sterker nog: Als je er uit denkt te komen, weet je hoe God exact denkt en handelt. En dan is het per definitie God niet meer, maar je eigen(denkbeeldige) god.
Dat kon nog wel eens tegenvallen. Als wij denk dat ons behoud ligt in het feit dat wij voor God hebben gekozen en als de grond daarmee in onze keuze ligt, dan is er alle reden om hiervoor te waarschuwen!
Uiteraad moet je de schriften onderzoeken, dat is alleen maar goed. Maar ik denk niet dat je op basis van de schrift met ons verstand de beweegredenen van God kan begrijpen. Dus ook niet hoe het geheimenis van Zijn trekkende liefde werkt.
Ik vind het dus een zinloze discussie. Tuurlijk zal ieder gelovige zeggen dat God het was die het in hem gewerkt heeft. Is het immers niet de Geest die levend maakt? Maar door het GELOOF is Abraham, toen hij geroepen werd, in gehoorzaamheid getrokken naar een plaats, die hij ter erfenis zou ontvangen, en hij vertrok, zonder te weten waar hij komen zou.
God gelooft niet, de mens gelooft! Wat gelooft de mens dan? Dat hij het zelf niet kan! Hij stemt dus ACTIEF in dat hij slechts in PASSIVITEIT, en slechts door genade, zalig kan worden. Een paradox. Maar we kunnen de oproep niet wegmoffelen, en ook niet beredeneren. Het staat er zoals het staat!
Lees wat Hij zegt:
Nader tot God en Hij zal tot u naderen(Jak. 4:8). Dus: laat u met God verzoenen(2 Kor. 5: 20).