@cicero Het is duidelijk dat je een conservatieve denker bent, tenminste op religieus terrein.
Dat historici de christelijke documenten als bron gebruiken voor historische conclusies is bekend, maar uiterst dom.
Ik steun theologen zoals o.a. Hermann Detering die dit aan de kaak stellen als onverantwoord.
Het christendom is vooral bezig met apologetiek, niet met geschiedschrijving.
Maar goed, men heeft niet beter en als je geld wilt verdienen in die hoek, dan moet je mee met de hoofdstroom net als in de politiek.
Gelukkig is er nu internet en zijn mensen niet meer gebonden aan alleen betaalde "geleerden" en onstaan er ook dissidenten.
In de eerste eeuw werd er nauwelijks iets opgeschreven, het meeste dat later werd opgeschreven is een mythische projectie (zoals bij Handelingen) terug in de tijd.
Ik kies de tweede eeuw met name omdat toen de grote scheiding begon tussen de kerk van Marcion met zijn eerste christelijke bijbel en de rest van de kerk rond Rome die zijn orthodoxe manier van geloven begon te consolideren. Rome was inderdaad nog niet zo machtig, de kerk van Marcion was ongeveer even groot, maar blijkbaar toen al was de kliek rond Rome in staat Marcion als stroming af te keuren en te verketteren (zal wel wederzijds zijn gebeurd). Handelingen zou ook in de tweede eeuw zijn geschreven (mogelijk ook de Paulus brieven, volgens Detering), dus de tweede eeuw is heel belangrijk geweest bij het onstaan van de orthodoxe stroming in de vroege kerk en de vorming van hun geschriften en geloofsinhoud. De eerste eeuw is nog veel heterodoxer met allerlei vormen van geloof die nu niet als christelijk gezien zouden worden. Feitelijk zie je pas in de tweede eeuw de echte omlijning ontstaan van wat christendom ging heten.
'Wat mij aanspreekt' is "echt". Dat is me wat heh?
Ik hou niet van religieuze fantasie, wel van spirituele filosofie.
Als er een historische Yeshua geweest is, dan moet hij de universele spirituele filosofie hebben onderwezen, anders was hij een religieuze fantast.
Spiritualiteit is geen spelletje, het is "the real thing".
Ik heb die filosofie van Yeshua inclusief de missie instructies teruggevonden in de gereconstrueerde leringen, ze was nog veel rijker dan ik aanvankelijk dacht en past bij de Yeshua van een deel van Markus.
Jij noemt dat "in mijn eigen straatje", maar de leringen liegen niet, ze staan echt zo in de christelijke bijbel.
Wat er duidelijk niet bij past aan leringen is vooral bedacht door de auteur van Mattheus, iemand die heel erg bezig was Jezus in te passen in zijn Joods-christelijke manier van denken. Hij voelde zich vrij een nieuw evangelie te bedenken dat die ideeen zou ondersteunen, zoals alle evangelieschrijvers zich daarin vrij voelden. Ze schreven niet met de idee dat men de evangelien naast elkaar zou gaan lezen als officiele "heilige schrift", ze waren voor eigen gebruik in de specifieke geloofsgemeenschap ter inspiratie, niet als echte geschiedenis.
Een beetje zoals de Mormonen nu hun eigen stuk aan de bijbel geplakt hebben en daardoor de bijbel anders zijn gaan lezen (vergelijking gaat een beetje mank, maar die zagen zich ook vrij daarin).
Ook theologen die de leringen niet zien als spirituele filosofie zien de toevoegingen bij Mattheus als niet historisch.
Ze zien dat aan het taalgebruik, de stijl en de inhoud (die slecht passen bij het origineel).
Ik geloof er niets van dat de ontkenning van de historische Yeshua een achterhaalde theorie zou zijn, eerder groeit de aanhang dankzij publicaties in boeken en op internet.
In veel van hun redeneringen kan ik meegaan, maar niet dat de figuur Jezus uit het niets bedacht is door Joden die beinvloed waren door het Hellenisme.
Maar ik worstel wel met hoeveel van het leven van Jezus nu mythe is en welk deel historisch, met name of er nu wel of geen kruisiging is geweest
Er zijn inderdaad wel theologen te vinden die Jezus als een apocalyptische prediker zien.
Ik geloof daar niets van en steun de theologen die dit ook als mythisch zien.
Het een na laatste historische gezegde van Yeshua bewijst dat min of meer in mijn ogen.
Daar kun je duidelijk zien hoe de twee christelijke evangelieschrijvers een prachtig spiritueel-filosofisch gezegde omvormen tot heel iets anders met inderdaad die apocalyptische voorspelling.
Dat ze dat ieder op eigen wijze doen, verraadt het onderliggende origineel, waardoor de omvorming door de mand valt.
Yeshua leert dat je de Heerschappij van God alleen in jezelf kunt vinden en dat je daarvoor niet in de wildernis moet zijn of in de geheime binnenkamers van tempels.
De apocalyptische visie leert dat de mensen geoordeeld zullen worden aan het einde der tijden.
Door de rommelige omvorming van dat gezegde zie je hoe men de leer van Yeshua heeft aangepast aan de eigen religieuze fantasie.
Ik heb op meerder plekken op internet gelezen dat de christenen aanvankelijk Nazareeers werden genoemd en dat dit zelfs nu nog het geval is in delen van het Midden-Oosten. Meerdere theologen en andere onderzoekers zie ik in twijfel trekken dat Yeshua historisch gezien uit Nazareth zou zijn gekomen, het dorp onstond dacht ik zelfs pas een eeuw na christus.
Enkele links:
http://www.mythicistpapers.com/category ... ha-notsri/http://www.thenazareneway.com/what_is_a_nazarene.htmhttp://www.wisdomworld.org/additional/c ... arene.htmlMaar goed, ik denk net als de gereformeerden, hij heeft (waarschijnlijk) echt bestaan en hij was niet zomaar iemand die pas later werd opgeleukt tot iets speciaals.
