Boekenlezer schreef:Wat is daar nou sektarisch aan? Je hebt het over opgetreden syncretisme in het christendom, maar als ik nou juist niet syncretistisch reageer, beschuldig je mij van sektarisme. Het klinkt me in de oren als een beschuldiging die je erbij haalt omdat die zo lekker in jouw straatje past.
U beweerde met uw opmerking indirect dat Jezus een sektarische leer verkondigde die alleen binnen het Christendom zou passen en niets met bijvoorbeeld Islam of Hindoeisme te maken kan hebben. Niets is minder waar. Jezus verkondigt universele waarheden, die binnen alle mystieke filosofien niet zouden misstaan. Jezus spreekt heel duidelijk over de wet van karma zoals ik al aantoonde in de geciteerde teksten. Als U dat blijft ontkennen, dan komt dat vanwege uw eigen sektarische zienswijze die niets te maken heeft met de universele leer van Jezus. Het valt U niet kwalijk te nemen, want het Christendom sloeg al in de tweede eeuw die sektarische zijweg in, maar met de ware betekenis van de woorden van Jezus heeft die ernstige fout niets te maken.
Vreemdeling zei:
"Het tegenstrijdige in het christelijk geloof is veroorzaakt door de vele invloeden (syncretisme) die elkaar tegenwerken, met name (wat mij betreft) waar die de leringen van Jezus negeren, niet begrijpen en verdraaien. Daarom hebben christenen het ook zo lastig om met rationele kritiek om te gaan. Als het syncretisme achterwege was gebleven en christenen zich alleen hadden verdiept in de leringen van Jezus, dan hadden ze die rationele kritiek makkelijk kunnen pareren. Maar het mocht niet zo zijn."Boekenlezer schreef:Het gaat toch niet alleen maar om de leringen van Jezus? Het gaat om wat er in de hele Bijbel staat. Jezus is als de Messias geen geïsoleerd figuur, als ware Hij een nieuwtestamentische uitvinding. Dat zou verdacht zijn.
En wat syncretisme betreft: daar waarschuwden vooral de oudtestamentische profeten heel sterk tegen. En ook een hoofdstuk als Deuteronomium 7 is sterk anti-syncretistisch.
Om met dat laatste te beginnen: Ik denk dan ook dat de Joodse schriftgeleerden het erover eens zullen zijn dat bij het Christendom sprake is van syncretisme, van vermenging van Griekse, Romeinse en Joodse invloeden op een initiële voedingsbodem van de leringen van Jezus.
Jezus noemt zich in de historische leringen zelf nooit "Messias" of "Christus". Zo zijn christenen hem zelf gaan noemen.
Ook spreekt de historische Jezus nooit over zijn naderende dood.
Het zijn de aanvankelijk nog Joodse christenen die Jezus aan hun Joodse geschriften zijn gaan koppelen en de latere hoofdkerk heeft die kunstmatige koppeling zo gehandhaaft (de andere helft van de kerk accepteerde die koppeling niet, maar is na enkele eeuwen verdwenen).
Eerst waren er de leringen van Jezus met hun eigen specifiek mystieke, universele spirituele filosofie.
Daarna kwamen de zogenaamde christelijke "evangelieschrijvers" die als groep en ieder voor zich hun eigen godsdienst bouwden, het geheel probeerden te koppelen aan de Joodse boeken om het autoriteit te geven in hun gemeenschappen.
Zij gebruikten de overgeleverde tekst van de leringen van Jezus en hadden de moed om die leringen om te buigen, te vervormen naar hun eigen leer en ook nog eens op eigen wijze (dus in meerdere varianten, namelijk die van Markus, Mattheus, Lucas en Thomas).
Dat het U dus "niet alleen maar" (maar feitelijk dus helemaal niet meer) gaat om de leringen van Jezus is U ook niet kwalijk te nemen, want als christen hebt U geen beschikking meer over de originele tekst van de leringen van Jezus, laat staan dat U ze met uw christelijke denkwijze nog zou kunnen begrijpen zoals Jezus ze ooit bedoelde voor zijn echte (niet-christelijke) volgelingen.
Voor christenen is hun hele (deels zelf gecreeërde) bijbelverzameling nodig om hun eigen ideologie te ondersteunen, maar het is een andere ideologie dan waar Jezus (of liever Jesjoea), oorspronkelijk mee kwam.
De christenen vonden die leringen van Jezus deels onbegrijpelijk en inadequaat om hun godsdienst op voort te bouwen zonder er een andere leer omheen en overheen te zetten.
De christelijke Jezus is een heel andere Jezus dan de Jesjoea van de oorspronkelijke leringen, voordat die werden hergebruikt en verminkt.
De leringen van Jesjoea waren nog universeel spiritueel (niet-religieus), de christelijke versie van die leringen is dat deels niet meer, omdat ze omgevormd is om te functioneren binnen de syncretisch gegroeide christelijke leer.
Wat je voor de Jesjoea leringen kunt zeggen gaat deels ook op voor de Joodse leringen, al konden christenen die uiteraard (tot hun spijt waarschijnlijk) niet meer herschrijven.
Er werden echter wel christelijke teksten bij geschreven die maakten dat bepaalde Joodse teksten als "voorspellend" konden worden gelezen voor de christelijke waarheid, de christelijke heilsboodschap en de komst van Jezus.
Een soortgelijke gang van zaken vond plaats toen de Mormonen hun "Boek van Mormon" aan de Bijbel toevoegden.
